hososs.net

Dit is een archief, nieuwste berichten hier

archief BERICHTEN 01.01.2008/30.06.2008 ARCHIEF

Zaterdag 29 december 2007

We hebben een heerlijke en best volle week gehad!

Zaterdag zijn we met de auto naar Grøvdalen gereden, dit is een kilometer of 10 bij ons vandaan, aan het einde van het fjord gewoon recht door rijden. Terwijl het in onze wijk al bijna lente is, nu de sneeuw gesmolten is, is het hier nog echt winter. Het heeft al een tijdje niet meer gesneeuwd, maar wel hard gevroren. Dus de dikke laag sneeuw die er nog ligt, heeft een prachtige kristallen glans.

We zijn op bezoek geweest bij Enne en Annie. Zij hebben een boerderij met koeien hier achter in het dal. Emy had in Molde boerenkool voor hen meegenomen, dus die moest even bezorgd worden. We zijn gezellig koffie blijven drinken.

Terug in de auto ontdekten we dat Bas en Saskia gebeld hadden, dus wij snel terugbellen. Bleek dat ze al in Åndalsnes waren op de camping in hun hut. Wij zijn dus snel naar huis gereden en spraken af dat ze een half uurtje later bij ons zouden zijn.

De katten werden opgesloten in de waskamer en Lano, de hond van Bas en Sas, mocht het huis even verkennen. Per ongeluk zag Lano dat de waskamer open was en vloog gezellig naar binnen, zoals een 8 maanden oude pup doet als hij katten ziet, samen met een blaf van Lano leek het alsof er een bom ontplofte in de waskamer.

De meiden zaten net te eten op de wasmachine toen Lano binnen kwam, de brokjes vlogen door de lucht, de waterbak was opeens leeg, de vloer nat, Abeltje was met haar nageltjes via de rug van Martin in de gordijnen gevlogen. Eva, was via de wasbak ook in de gordijnen beland. Beide dames met een superdikke staart en een erg hoge rug, al blazend naar alles wat er in de buurt kwam.
Lano werd snel uit de waskamer gehaald, de deuren gingen dicht, de rommel werd opgeruimd en Martin gaf ze een bakje met eten. Eva had wel zin in het eten en verliet haar plekje achter het gordijn, maar Abeltje is nog vele uren achter haar gordijn blijven zitten, ook nadat Lano allang naar huis was. En dat wist ze, want vanachter haar gordijn had ze perfect uitzicht op de voordeur en de straat.

We hebben lekker champignonsoep gegeten met brood en salades, even lekker makkelijk zaterdagavond eten. Bas en Saskia hadden acht en een half uur in de auto gezeten, dus die waren ook wel toe aan iets te eten.

Zondag hadden we gereserveerd voor het bakken. Eerst schuim, daarna nog een kransekake (Traditioneel noors, soort gebakken amandelspijs). Daarna was er voldoende tijd om naar Bjorli te rijden. Hier was het ook weer prachtig winters, op de fotopagina van december is het allemaal te zien.

Om half zeven kwamen Bas en Sas ons ophalen, om naar de pizzeria te gaan. Ons dorp heeft twee pizzeria's, bij deze waren we nog nooit geweest. Dus hebben zij ons laten kennismaken met de lekkere pizza's daar. We hadden ook heerlijk knoflook brood als voorafje en lekkere rømmesaus.
Na het eten zijn we meegeweest naar de hut en hebben we daar de trouwfoto's gekeken, echt een hele romantische trouwerij, blote voeten op het strand!

Maandag hebben we het lekker rustig aan gedaan. Om 14 uur begon de kerk, gelukkig waren we redelijk vroeg, want het was een volle kerk. Maar 40 minuten later stonden we alweer buiten, geen lange dienst dus.

Aan het einde van de middag zijn we weer naar de hut gegaan van Bas en Sas, nu waren we bij hen uitgenodigd voor het eten.
Heerlijk kaasfondue, Martin had het nog nooit gehad, en voor Emy was het alweer een jaar of 10 geleden. We hebben heerlijk gegeten! Wel helemaal vol, dus toetje kon niet direct, pas na een uurtje of zo. Kletskoppen met caramelijs. 

Eerste kerstdag was de beurt voor het koken aan ons. De kalkoen was de avond ervoor al helemaal gevuld en klaargezet, dus daar hoefde niet veel meer aan te gebeuren, alleen nog maar in de over zetten om 12 uur.

Bas en Sas kwamen rond half drie. Eerst heerlijk kransekake gegeten, daarna toastjes en toen het voorafje. Pasteibakjes met champignonragout, van Bas en Sas! Lano was ondertussen weer opgehaald en de onze meiden mochten weer in hun "eigen" kamer. Abeltje verdween weer achter het gordijn. We hebben haar wat later hiervandaan gehaald en bij Eva op de boiler gelegd, want ze was helemaal koud van het voor het raam zitten. Normaal is Abeltje degene die het minste schrikachtig is en het snelste over een schrik heen is, maar deze keer hield ze het toch heel erg lang vol. Ook toen Lano eerder op de middag er nog niet was, wilde Abeltje niet in de buurt van Saskia komen. Eva had daar helemaal geen problemen mee, maar Abeltje verschool zich achter de tafel, onder het kerstkleed. Vreemde kat. Misschien moeten we het toch maar met een kleiner hondje proberen.

Ondertussen was het ook tijd voor kadootjes. Dat is altijd leuk. Emy had 's morgens van Martin al een hele mooie ketting met gouden hangertje gekregen, met bijpassende oorbellen, onverwacht, maar heel erg mooi!
Nu kwamen er wat kleinere kadootjes. boeken, kalenders, speelgoed voor katten en honden en zelfs een pakje voor de nieuwe auto.

Het hoofdgerecht was kalkoen met stuffing, met broccolipurée, bloemkool en cranberriesaus. Heerlijk gegeten. Er was ook nu niet direct plaats voor toetje, dus we hebben ons verplaatst naar de bank. Na een dik uur was er ruimte voor de schuimtaart, die Martin had gemaakt.

Het afscheid was vandaag wat serieuser. Bas en Sas verhuizen in februari weer terug naar Nederland, dus nog wat lastiger om elkaar te bezoeken. Dus niet leuk om gedag te zeggen deze keer.

Woensdagochtend zagen we eerst een eekhoortntje achter het hek, daarna schoot er een sneeuwwit hermelijntje over de straat. Het blijft leuk, al die beestjes bij ons in de buurt. Maar ook binnen worden we regelmatig verrast. Eva staat tegenwoordig vaak voor het raam te lekkerbekken (klappertanden met gekke geluidjes) als ze de vogeltjes ziet. Abeltje heeft het bad tot haar persoonlijke speelterrein uitgekozen, waar ze met de bal uren plezier heeft. Als we richting badkamer kijken, zien we vaak alleen twee puntjes van de oren boven de rand uitsteken. Beiden zijn gek op het spelen met water.

Woensdagmiddag zijn we nog even naar Molde gereden, we moesten nog een kentekendeel ondertekenen en wegbrengen. Het was verder wat grauw weer. Het avondeten waren restjes van eerste kerstdag, stuffing met bloemkool en broccolipurée. 
Daarna zijn we op de bank gaan hangen om Shrek 3 te kijken, die Martin voor de kerst had gehad. Weer een lekkere film.

Donderdagochtend ging Martin zijn vrachtwagen wassen, maar die stond nog in de werkplaats van de Volvo, dus toen heeft hij alleen de Scénic nog even gewassen, want die was al ongelovelijk smerig. Daarna belde de baas of hij wilde werken. Aangezien we voor vandaag niet meer plannen hadden dan de auto wassen, de was doen en de afwas, kon Martin wel rijden. Hij reed om 10 uur weg en kwam om 17 uur weer thuis, dus in ieder geval geen lange dag.
Emy heeft nu vuurwerk voor Martin gehaald, want op=op, en aangezien dit het laatste jaar is voor vuurpijlen in privé vuurwerk, verwacht men een grote run op het spul.
De keuken heeft verder een opruimbeurt gehad en de kerstkleden zijn weer uitgewassen.

's Avonds hebben we de film "Jacob en de gevaren van het campingleven" gekeken, een locale acteur die een deel van de provincie doorreist. Erg grappig en leuke beelden van de omgeving.

Vrijdag was het opruimdag in de bergingen. We hadden de laatste tijd weer veel karton en plastic opgespaard, aangezien de berging onze dumpplek is, werd het daar een beetje vol.
Met behulp van de katten, die de bergingen een avontuur vinden, juist door alle zooi die er stond, hebben we de boel weer een beetje weten op te ruimen.

De grote blikken verf staan nu in de kelder, net als diverse stukjes hout, de vogelkooi, plantenpotten en diverse kleine rommeltjes. Abeltje was heel verdrietig toen we het luik weer op de keldertrap hadden gelegd, want ze had wel zin in een avontuurtje in de spelonken van het huis.
Uiteindelijk hebben we nu weer een paar dozen voor het grofvuil. Twee nette bergingen en nog wat ruimte over.
Voor de katten betekend het dat de berging toch een stuk minder avontuurlijk is geworden. Misschien dat ze nu ook minder vaak in de berging opgesloten worden?

Verder hebben we een nieuwe brandblusser gekocht, een nieuwe kost minder dan het opnieuw vullen van de oude, dus het werd een nieuwe. Daarnaast hebben we ook een branddeken gekocht. 

Donderdag was het 11 graden buiten, vrijdag opeens -1 met bevriezende regen. Het is dus weer glad op straat. Martin is in ieder geval blij dat hij vandaag niet hoefde te werken. Waarschijnlijk hoeft hij nu pas op 2 januari weer aan de slag.

Ondertussen is het alweer het laatste weekend van het jaar. De jaarwisseling vieren we met vrienden in Brønnsletta, ook wel het siberie van Romsdal genoemd. Martin heeft zich voorbereid met vuurwerk en maandag maken we samen kroketten, oliebollen en appelflappen.

 

 

 

Zaterdag 22 december 2007 (foto's)

Afgelopen zaterdag was het weer tijd voor het julebord (kerstdiner) van de firma Kroken. We werden weer ontvangen met gløgg, een soort gluhwein, alleen zitten er hier ook nootjes in. Daarna mochten we in een grote zaal plaatsnemen. Vorig jaar was er een groot buffet waar er koude gerechten waren en daarnaast de traditionele Noorse kerstgerechten. Dit jaar was duidelijk dat er geld gebrek was, er waren geen koude gerechten, alleen de traditionele Noorse. Nou zijn we daar niet zo heel erg gek op, maar goed, speklappen, met gekookte schaperibben met saucijs, gehaktbal en knakworst dat geeft in ieder geval wat warmte op een koude dag. De azijnkool (Noorse versie van zuurkool) paarse kool en glazige aardappels gaven aan het geheel nog wat kleur.
Gelukkig was er nog wel een goed dessert buffet.

We hebben gezellig aan tafel gezeten met Peter en Nicole, de Duitse collega die ook Nederlands kan. Verder nog met een aantal noren tegenover ons die een Filipijnse vrouw hadden, dus een behoorlijk internationaal gezelschap.

Wij ginge rond half twaalf naar huis, dat vonden veel collega's te vroeg, maar we vragen ons af of ze het zich nog wel herinnerden de volgende dag, want het kwam er niet helemaal duidelijk uit. Een ander collega wilde ons nog een knuffel geven bij de uitgang, ook hij had het duidelijk erg naar zijn zin met de alcohol. Dat is eigenlijk de grootste reden dat we op tijd naar huis zijn gegaan.

Op zondag ging Martin de kerstboom kopen, op zaterdag waren er nog geen kerstbomen te bekennen, maar op zondag wel, dus dan maar zondags handel. De boom staat mooi. De katten vinden het ook erg interessant. Ze weten nu al dat als ze in de boom willen spelen, ze de waterspuit achter zich aan krijgen, dus ze houden redelijk afstand. Behalve de twee kerstballen de eerste dag is er niets meer uit de boom gehaald door ze.

We hebben nu ook een nieuw avondritueel. Martin gaat samen met de poezen de kerstboom water geven. Ze mogen dan “helpen” Nadat we kerstboom water heeft gekregen verhuizen ze naar de wasbak in de waskamer. Hier giet Martin langzaam water uit de gieter. De poezen proberen dit dan te vangen. Vooral Eva is heel goed, ze slaat het water en hapt erin. Helemaal fantastisch voor ze.

maandagmiddag was Emy in Molde. Martin had een leuke auto gezien op Finn (soort marktplaats) bij een garage. Nu mocht Emy gaan kijken. Het was een mooie Renault Scenic, 1,6 RXE grijsmetallic uit 2001. De verhandelaar wilde eigenlijk geen inruilauto terug, maar na wat onderhandelingen kregen we woensdagochtend eindelijk de overeenkomst dat de nieuwe auto vrijdag klaar zou staan en we dan de fiesta in zouden leveren.

Woensdag had Emy nog een kerst lunch van de kerk, weer het traditionele Noorse kerst eten. Nu is het wel even genoeg geweest, dus met de kerst eten wij gewoon kalkoen. Nu hebben we ook te horen gekregen dat de 60% aanstelling in ieder geval helemaal doorloopt tot eind mei volgend jaar, dus weer anderhalve maand erbij. Wat het werk nu precies gaat inhouden, daar is ze nog niet helemaal achter, maar het grootste gedeelte blijft hetzelfde met de jongeren.

Donderdag is de Fiesta nog gewassen, maar de wegen zijn zo nat en vies dat hij niet schoon in Molde is aangekomen. Maar dat was geen probleem, we kregen de nieuwe auto gewoon mee. Wel direct naar de dichtstbijzijnde benzinepomp, want de tank was bijna leeg.

Emy rijdt ondertussen zo weg in een vrachtwagen, als het moet zelfs in een bus, maar een auto met versnellingsbak is toch weer een grote overgang. Dus al op het terrein van de garage sloeg hij 2 maal af. Bij de benzinepomp kon ze niet wegkomen omdat de sleutel niet wilde draaien (gewoon even aan het stuur trekken, dan doet ie het wel) bij diverse kruispunten en andere vanuit stilstand wegrij-situaties was het ook nog even kritisch, maar de auto is verder goedgekeurd.

Martin heeft er vanavond voor het eerst in gereden, trouwens ook pas voor het eerst gezien, want net als bij de aankoop van het huis, was ook dit een aankoop die Emy alleen heeft gedaan, geregeld en voor elkaar gekregen. Martin is alleen nodig voor de handtekening want de auto staat op zijn naam.

Martin had het deze week redelijk rustig. Door de kerst stress verdwenen er weer containers, of bleken ze andere waren te bevatten dan gedacht, ook zorgde de stress ervoor dat de planners geen werk konden vinden of organiseren. Martin heeft deze week dus een aantal erg lange pauzes met zijn collega's gehad in de kantine in Ålesund. Ook was het vaak op tijd weer klaar met het werk. Wel lekker zo'n weekje voor de vakantie. Want nu is Martin vrij tot ergens tussen 2 en 7 januari.

Emy heeft vrijdag ook haar examen ADR, gevaarlijke stoffen gedaan. Erg zwaar, maar toch gehaald gelukkig.

Het was gisteren, vrijdag ook de kortste dag van het jaar, de zon ging op om 10.05 en onder om 15.01. Zaterdag is het al een minuut langer licht en over een week 5 minuten langer.

Ook kregen we deze week een pakje uit Dongen, we weten niet zeker of het voor onder de boom bedoeld was, maar we konden niet wachten, dus alle pakjes zijn uitgepakt. Emy heeft haar nieuwe, door haar zus gebreide sjaal niet meer afgedaan en Martin eet zelfs dropjes als voorafje bij het avondeten.

De katten waren helemaal gek met hun speeltjes. Na even gekeken te hebben naar de samenstelling snapten we het al snel, er zit namelijk catnip in, daar worden ze helemaal gek van. Dus die hadden het de hele avond naar de zin.

Bianca is donderdag richting Nederland gereisd, maar het bleef bij richting. Op Gardermoen, Oslo vliegveld was het erg mistig. 50 vliegtuigen vertrokken niet, waaronder die van haar. De informatie voorziening was erg slecht (ontbrak geheel) en samen met 4000 anderen heeft ze op het vliegveld moeten overnachten. Op de grond, zonder eten, drinken of dekens. Daarna kon ze pas vrijdagavond weer met een vliegtuig mee. Ook dat vliegtuig had vertraging, maar vloog toch wel.
Nu heeft ze alleen de bruiloft gemist waarvoor ze eigenlijk vrijdag getuige had moeten zijn. Echt heel vervelend.

Zaterdagavond laat komen Bas en Saskia om hier kerst te vieren, dus dat wordt gezellig. Ze nemen Lano mee, een 8 maanden oude labrador. Voor Lano de eerste echte ontmoeting met katten en voor onze schatjes de eerste echte grote hond. We hopen dat iedereen en ook de kerstboom het overleefd.
Verder willen we overdag nog een ritje maken met de nieuwe auto, want die moet toch goed uitgeprobeerd worden.

Emy's zusje Ilse is ondertussen al op de helft van haar wereldreis in Nieuw Zeeland. Op www.janharing.nl kan iedereen haar en Joost volgen.

De foto's van december staan er nu op.

Zaterdag 15 december 2007

Alweer half december, nog een 9 dagen tot de kerst, wat gaat de tijd snel. Deze week zijn we hard bezig geweest met de kerstkaarten. Ze moeten voor maandag de deur uit en dan hopen we dat ze nog op tijd verstuurd zijn voor de kerst.

Martin heeft weer een onrustige week gehad op het werk, veel verschillende routes en ook verschillende werktijden. Soms vroeg thuis, ook een paar keer pas na half negen. We merken nu wel dat het de aanlooptijd voor kerst is, dan gaat er een boel transport doorheen.

Afgelopen zaterdag had Martin van de Samenmissie een førjulsfest. Een soort kerst voorbereiding feest . Hij moest hiervoor twee taarten bakken, dus dat werden een appeltaart en een kwarktaart. Het was van 3 tot 6. Eerst werd er een appel gedaan, daarna zong het kinderkoor. Toen mocht iedereen eten, terwijl er loten verkocht werden. Loten zijn hier zo in de traditie vastgelegd, dat een feest zonder loten eigenlijk niet bestaat. Via de loten verdienen ze vaak het geld terug dat het feest gekost heeft, of zoals in dit geval, dat het geld naar de missie voor de samen (lappen in Rusland) gaat.

Daarna snel naar huis om op tijd in het restaurant te zijn waar we door Ronald en Marja uitgenodigd waren. We hebben weer heerlijk gegeten en het was erg gezellig. Het komt nu echt dichtbij dat ze gaan verhuizen.

De nacht van zaterdag op zondag hadden we ook weer gasten, dus het ontbijt was zondagmorgen weer om 10 uur. Weer gezellig bijgepraat met Hilde en Kay Morten.

Emy was druk met de laatste voorbereidingen voor haar kerkdiensten van vandaag.
Om kwart over één reden we weg naar de eerste dienst, hier deelde Emy de liturgie met haar collega Inger Marie. De 8 konfirmanten in Eid/Holm werkten goed mee. Ook een klein koperblazersgroepje speelde kerstliederen in de kerk.

Hierna hadden we precies genoeg tijd om te eten, voordat Emy weer naar de volgende kerkdienst moest, nu in onze eigen kerk, met 28 konfirmanten. Ook hier liep het goed, niet helemaal volgens de planning, maar dat werd goed opgevangen. Het was een lekker gevoel om half negen de kerk uit te lopen en weten dat het voor nu even klaar was.

Dinsdag moest Emy nog even naar Molde, daar heeft ze weer wat kleine dingetjes voor de kerst gekocht en wat boodschapjes.
Martin was gelukkig redelijk op tijd thuis, dus we konden na het eten, op een redelijke tijd naar Bianca, voor de negende verjaardag van Kelly. Het Twister spel werd dankbaar aangenomen en moest direct uitgeprobeerd worden. Hopelijk vindt ze gauw vriendinnetjes om dit spel mee te spelen, anders vinden we het zielig voor Bianca :-)

Woensdag had Emy een afspraak met de hoofd dominee. Hij heeft haar gevraagd om van januari tot half april 20% functie van dominee op zich te nemen. Ze krijgt dan in de diensten toestemming om te dopen, begraven en avondmaal uit te delen. Daarnaast van januari tot en met mei 40% konfirmanten, dus op dit moment ziet het arbeidsleven er weer goed uit. In april/mei, zien we dan wel weer verder.

Donderdagavond was er nog een kerkdienst waar Inger Marie, de collega van Emy in voorging, dan is het wel leuk om te zien hoe het daar gaat. Het gaf wel een gevoel van geruststelling, dat Emy's konfirmanten nog niet de ergste zijn.

Nu moeten we even kijken hoe de nieuwe baantjes van Emy samengesteld worden, hoeveel zondagen ze moet werken, begrafenissen zijn waarschijnlijk in eerste instantie nog niet aan de orde; maar ze gaat wel meelopen met haar collega's die dit natuurlijk wel doen. Verder moeten we nog even kijken of we een Albe, liturgische kleding moeten kopen en welke liturgie boeken er nodig zijn. Maar daarvoor moeten we nog even wachten op een berichtje vanuit de kerk.

Nu is het weer lekker weekend, we hebben weinig afspraken, dus we kunnen lekker ontspannen.

Zaterdag 8 december 2007

Het is de natste novembermaand ooit geweest in onze provincie. Nou was augustus ook al zo'n maand en hoewel september en oktober niet in de statistieken uitsprongen, waren die ook redelijk nat en koud. Nu wordt het afwachten wat december brengt. De voorspellingen voor deze winter waren dat het een warme winter zou worden. Dat wachten we maar af.

Op dit moment is het weer ruim boven nul, met regen en storm. Vanaf volgende week gaat het weer kouder worden, maar wanneer er weer sneeuw komt weten we niet, misschien wordt het wel een groene kerst, net als vorig jaar.

Verder wordt er voorspeld dat Noorwegen door de klimaatveranderingen 14 graden kouder wordt. Groenland wordt warmer, daardoor veranderd de warme golfstroom van richting, die Noorwegen nu juist het gematigde kustklimaat geeft.

De Noorse staatskerk waar wij lid van zijn en waar Emy in werkt, heeft vorige maand de beslissing genomen dat de kerk vanaf nu een gedeelde mening heeft over homofilie. Hiermee kunnen de bisschoppen die voorstander zijn van homofilie, homofiele samenwonende dominees aanstellen en eventueel in de toekomst homofiele huwelijken afsluiten. De andere bisschoppen kunnen er voor kiezen dit niet te doen.
Onze provincie is vrij conservatief, dus deze beslissing is best hard aangekomen. Er zijn een aantal vooral prominente mensen die zich uitgemeld hebben, waaronder ook een aantal missie verenigingen. Ondertussen wachten we in ons bisdom ook nog op een nieuwe bisschop. De huidige is conservatief en stelt zich negatief op tegenover het inwijden van praktiserende homofiele dominees. Als er nu een nieuwe bisschop komt die wel voorstander is, dan wordt het toch wat lastig in de kerk. Sowieso hebben we zelf wat moeite over het feit dat de kerk een niet op de bijbel gebaseerde gedeelde mening kan hebben.

Ondertussen is het wel de werkgever van Emy. Ze is ook gevraagd om vanaf januari meer uren te draaien, omdat een collega weggaat. Verder gaan ze vanuit het bisdom kijken of ze een leken aanstelling kan krijgen, waarbij ze dan diensten mag leiden. We wachten het allemaal maar af.

Afgelopen weekend was het nattcup op zaterdag, een voetbalwedstrijd georganiseerd vanuit het jongerencafé waar we vaak helpen. Dus ook nu mochten we weer helpen. We zijn wel duidelijk geweest dat we niet na 12 uur wilden doorgaan, want het voetballen ging wel de hele nacht door. De jongeren hadden het in ieder geval fantastisch naar hun zin.

Zondag kwamen Ronald en Marja eten. Martin had de hele dag buiten hout gezaagd en gekloofd, dus hij heeft de hele avond behoorlijk lopen gapen. Gelukkig snapten Ronald en Marja het wel. Het was weer gezellig zo'n avondje bij elkaar.

Verder kregen we vorige week weer een pakje uit Nederland van Emy's moeder. Chocoladeletters, drop voor Martin, een bijbelleesboekje en we kregen Photoshop, een heel goed foto bewerking programma. Nu nog ontdekken wat we er allemaal mee kunnen. We kunnen wel al verklappen dat de kerstkaarten er mee gemaakt zijn. Wanneer deze de deur uitgaan, daar kunnen we nog niet zoveel over zeggen, maar ontworpen zijn ze in ieder geval al wel. Pakjes zijn altijd leuk, de spanning van het uitpakken en weten dat er iemand aan je denkt.

Emy is deze week druk geweest met haar belijdenis jongeren. Voorbereiden van de lichtmissen, de jongeren ervoor instrueren en aanmoedigen. Zondag hebben we twee diensten achter elkaar. Eerst in Eidsbygda en daarna in onze eigen kerk.

Woensdag is Emy lekker gaan shoppen met Marja. Even de laatste kans, want Ronald en Marja gaan volgende week verhuizen naar Valdres en dat is wel een eind hier vandaan. We zullen ze best missen het zijn erg goede vrienden. Uiteindelijk zijn we toch bij hen begonnen en hebben ze ons ontzettend veel geholpen. Maar eerst gaan we nog lekker met z'n vieren uit eten.

We verwachten dat het de komende weken weer wat rustiger wordt, maar dit weekend is het nog even doorbijten. We krijgen weer slapers, maar die moeten zichzelf maar bezig houden.

Zaterdag 1 december 2007

De tijd vliegt en we hebben het er maar druk mee. 

Eerst maar het grote nieuws, Abeltje heeft leren apporteren. De meeste mensen weten dat we wel graag een hondje zouden hebben, maar dat het met de onzekerheid van werktijden niet zo leuk is voor een hond. Maar goed, Abeltje is een fijne kat en wil ook wel vaak wat extra's doen. Ze heeft dus nu leren apporteren. Verder kan ze ook bedelen als een hondje, maar dat moedigen we maar niet aan. Abeltje apporteert het liefste met haar witte muisje. We denken niet dat Eva nog plannen in deze richting heeft.

Verder zijn het steeds meer gezelschapskatten, die graag meehelpen op de computer, door het toetsenbord te bedienen, voor het scherm te gaan liggen of op onze armen als we willen typen. Martin laat de katten 's morgens uit hun nachtverblijf (waskamer) als hij de deur uit gaat. Ze komen dan in grote vaart richting slaapkamer, waar ze eerst spinnend rond Emy's hoofd lopen tot ze geaaid worden en daarna of lekker gaan slapen op het bed, of kattekwaad gaan uithalen. Ze kunnen tegenwoordig de laden van de kledingkast openmaken en het gebeurt dus nu met regelmaat dat er weer een kat tussen de sokken ligt.

Maandag zou Emy eigenlijk naar Ålesund gaan met Marja, maar het weer was zo slecht dat ze besloten om het maar neit door te laten gaan. Martin moest natuurlijk wel gewoon met zijn vrachtwagen, dat heeft hij geweten, kettingen leggen en pas om 11 uur 's avonds thuis in plaats van half acht. Ook overdag kon er minder afgeleverd worden dan normaal omdat er gewoon een boel sneeuw in de weg lag.

Natuurlijk lagen er weer een boel auto's en vrachtwagens overhoop met de gladheid, de reden dat Martin zo laat was maandag, was omdat de sneeuwschuiver de weg af was gegleden en uit de berm getakeld moest worden. Verder een hoop Oost-Europesche en Russische vrachtwagens met verkeerde banden en/of ontbrekende kettingen. 

De rest van de week stopte het grotendeels met sneeuwen en er is weer een groot deel sneeuw gesmolten. Op veel plaatsen betekend dat, dat het weer levensgevaarlijk is om je lopend buiten te bevinden. Emy's fysiotherapeut zit bijvoorbeeld op een schuin aflopend straatje waar niet zo goed geschoven wordt. Met smelt weer betekend het dat je daar zo dicht mogelijk bij de deur moet parkeren, zodat je niet te veel straat over moet. Het is daar echt heel  glad en alleen midden op de straat is dan grit gestrooid. 

Bij ons huis is er redelijk geschoven en is het gelukkig helemaal vlak. De auto staat prima binnen de tuin en we komen nog altijd de straat uit. Anders is het voor Bianca en ook voor Martin's collega Peter die tegenover Bianca woont. Zij wonen in Brønnsletta, een wijk die op een aflopende helling ligt en waar het altijd een aantal graden kouder is dan onze wijk, terwijl het maar 2 kilometer van elkaar licht.. Dus om bij hun huizen te komen moet je een helling af, met onderaan direct een afslag naar links. Peter kwam de afgelopen week een aantal keer met sneeuwkettingen op het werk, terwijl Bianca met moeite de helling op en af komt in een lage versnelling. Bianca heeft nu ook moeite met het parkeren bij het huis, omdat de oprit die natuurlijk ook schuin omhoog loopt te glad is. Op de straat zijn de stoepen verdwenen onder een dikke laag sneeuw van de sneeuwschuiver, dus het is wat lastig parkeren. Dat wordt nog wat voor de rest van de winter.

Zelfs in het zwembad was het deze week niet echt warm. Emy gaat nog steeds 2 keer per week zwemmen. 

Dinsdag had Emy een afspraak bij de NAV, hier krijgt ze haar ziektewet uitkering van. het is nu wel duidelijk dat ze niet terug kan naar haar oude baan, niet in de laatste plaats omdat de baas haar vrachtwagen verkocht heeft, maar ook het laden en lossen gaat niet meer met haar knie. Er wordt nu een traject opgezet om ander werk te vinden, eventueel met een stukje opleiding als dat nodig zou zijn.
Er zijn maar weinig vacatures hier in het dorp, dus het zal puzzelen worden. Wel is nu duidelijk dat ze vanaf januari een dag erbij krijgt in de kerk, maar dat is tot en met mei. 
Maar goed, we zijn al twee en een half jaar aan het rommelen met werk voor Emy, dus nieuw is het niet.

Dinsdagmiddag was het extra catechisatie voor de jongens die tijdens het kamp een voetbalwedstrijd hadden en een deel van de zaterdag er niet waren. Er is nu een team van Jeugd met een opdracht in Åndalsnes en zij wilden graag deze les doen, dus dat mochten ze. Het is een team van een bijbelschool in Ålesund, die speciale richtingen heeft voor muziek, dans en film, en wij hebben nu het muziekteam op bezoek.
Dinsdagavond was er ook een bijbelstudie waar het team aan meewerkte.

Woensdag is Emy ook weer de hele dag met de konfirmanten bezig geweest, nu voornamelijk met vergadering en voorbereiden van de lichtmis die we volgende week hebben.

Ook donderdagavond was er nog een bijeenkomst voor de medewerkers in de kerk. Een kerstfeestje met entertainment (sketch, lied, quiz en natuurlijk loterij) het eten was prima, veel gezonden dingen en voor een keer weinig taart. Maar dat komt ons alleen maar goed uit op dit moment.

Op woensdag was in Oslo een krachtstroomstoppenkast in vlammen opgegaan, als gevolg daarvan was het treinverkeer de rest van de week ontregelt. Martin's containers komen ook in de meeste gevallen met de trein, dus voor hem werden donderdag en vrijdag rustige dagen. Er waren bijna geen goederen binnengekomen en de containers waren bijna op, dus ophalen was ook wat minder dan normaal. Wel lekker om samen op tijd te kunnen eten. En de avond is dan ook zo lekker lang.

 

 

Zondag 25 november 2007 (foto's)

ooef het weekend is weer voorbij. Het wordt altijd toch intenser dan je zelf denkt, zeker als je drie logees in huis hebt. Onze logees waren KayMorten, zijn vrouw Hilde en Christopher. De laatste had hier al vaker geslapen en de eerste twee zijn ook al vaker op bezoek geweest.

Zaterdagmorgen kwam iedereen rustig op gang. We hadden van te voren afgesproken dat we om 10 uur zouden ontbijten, en blijkbaar hadden ze honger, want iedereen zat er op tijd. Lekker uitgebreide ontbijttafel met verse broodjes en beleg. 

Hierna werd het computertijd, vier laptops kwamen te voorschijn en iedereen kon inloggen op het draadloze netwerk, wij ook weer, nadat de laptop het vrijdags even niet meer wilde. Iedereen zat bij een laptop of PC en iedereen kon het netwerk op. Gelukkig hebben we een grote eettafel, dus paste het ook allemaal, daar hadden we eigenlijk een foto van moeten maken.

Wij zijn op een gegeven moment boodschappen gaan doen, dat moet ook wel eens gebeuren. Grit voor de auto en de vrachtwagen, om te kunnen weg komen als het glad is, 2 scheppen, eentje voor de vrachtwagen en eentje voor de auto, om de sneeuw bij de auto weg te kunnen scheppen als je vast zit. Verder nog een kam voor de katten, want vooral abeltje laat nog wel eens sporen achter. Van die mooie witte plukken op het rode tapijt.

's Middags kregen we nog drie gasten erbij, zodat we met zijn achten aan tafel zaten. Soms komen we er opeens achter dat Noren toch wel heel anders eten dan ons, want van de 6 gasten, hadden er maar twee ooit spinazie gehad. Vreemd hoor, wij eten het toch elke week. Maar het verklaard wel, waarom er maar zo weinig in de vriezer ligt bij de winkel en ook niet overal. We hadden spinazie gehakt, met pasta en als warme salade hadden we, tomaat met geitenkaas en ui in de ene schaal en tomaat met spekreepjes in de andere, heerlijk uit de oven. Als toetje appel, peer in stukjes met druiven en dan yoghurt erover heen. Eigenlijk niets speciaals, maar omdat ze het niet kennen, denken ze elke keer dat we keukenprinsen zijn.

Zaterdagavond was het weer jongerencafé. Emy maakte weer wafels en hotdogs, terwijl Martin weer wacht was. (veel koffie en de deur in de gaten houden en af en toe een rondje buiten.

Zondagmorgen was het ontbijt om negen uur. Christopher had geen wekker gezet, dus die moesten we nog even roepen.

Na het ontbijt verdwenen onze gasten naar Innfjorden, naar het bedehus en wij naar de kerk hier in Grytten. Het was een dienst met 6 dopelingen, dus redelijk volle kerk, met een heleboel kinderen en een luidruchtige doopsceremonie. Nu waren ze vergeten om de kan, waarmee het doopfont gevuld wordt, met water te vullen, dus dat moest midden in de dienst nog even gedaan worden. Maar goed, dat maakt het weer een dienst om te onthouden. Er waren weer een heel aantal van Emy's jongeren, dus die moesten ook aan het werk gezet worden. De invaldominee op dit moment is een hele fijne rustige man, met goede preken, dus het was een fijne dienst.

We gingen vanmiddag vroeg warm eten, KayMorten en Hilde moesten nog naar Trondheim rijden en Christopher naar Ålesund.
Nu was het biefstukjes met blauwe kaas saus en broccoli, met ijs als toetje. Iedereen ging dus weer goed verzadigt op weg.

Het heeft het hele weekend gesneeuwd, veel natte sneeuw en stuifsneeuw erover heen. We hopen dat de wegen nu goed schoon gehouden worden, zodat we veilig kunnen rijden.

Verder hebben we doorlopend bezoek in de tuin, de vogelverzamelplaats, waar de vogels vetbollen krijgen (verstopt in een kokosnoot) zonnebloempitten en af en toe een appel of stukje brood. De eksters jagen we weg, maar de koolmezen zijn er volop. Ze zijn prachtig vel van kleur. Af en toe krijgen we een klein grijs/zwart meesje erbij (zie ook foto 's) maar wat voor soort mees het is, dat weten we niet. (het lijkt op het plaatje van een glanskop in onze natuurgids, maar zeker zijn we niet.)

Er staan ook weer nieuwe foto's op.

Nu genieten we even van een lekkere rustige avond met z'n tweetjes en gaan we op tijd slapen.

 

Zaterdag 24 november 2007

We zijn wat laat, maar het is nog zaterdag.

Zondagmorgen moesten we al om 8 uur klaar staan in het dorp. We zijn toen met 5 anderen in 1 auto naar Aukra gereden, dat is een plaatsje hier 2 1/2 uur en 2 veerboten vandaan. We waren uitgenodigd voor de opening van het nieuwe gebouw van de pinkstergemeente daar. 2 diensten en een uitgebreide lunch later gingen we pas weer op weg naar huis, waar we half negen weer aankwamen. Een erg lange dag, maar het was heel gezellig en fijn om met een grote groep Christenen te vieren dat er een nieuw gebouw ingezegend kon worden.
Uiteindelijk dus niet zo'n rustig weekend, maar wel goed.

De resten van de sneeuw zijn deze week verder verdwenen, zodat vrijdag de nieuwe sneeuw weer een vers laagje kon maken. Natuurlijk stonden er direct weer een heel aantal (buitenlandse) vrachtwagens vast op de diverse berghellingen, maar met wat kettingen konden die ook weer verder. Martin heeft nog geen kettingen hoeven leggen. Zijn vrachtwagen doet mee met een trial voor nieuwe winterbanden bij het bedrijf. Tot nu toe gaat het allemaal prima.

Emy is een deel van de week bezig geweest met het voorbereiden van de lichtmis, die over twee weken plaats gaat vinden met de konfirmanten en met de konfirmantavond die ze vrijdag had.

De avond op vrijdag was met alle 75 konfirmanten die er in de hele gemeente zijn, dus alle 10 kerken die we hebben. Het is altijd even intens om alles geregeld te krijgen, drinken en eten voor zo'n grote groep in te kopen en te zorgen dat er genoeg hulp is voor alle verschillende dingen die er gedaan moeten worden, zoals opzetten van de zaal, registrering van de jongeren, eten maken, drinken klaarzetten en als belangrijkste opruimen natuurlijk!

Het programma voor de avond zelf werd door kennissen gedaan, dus daar hoefden we ons geen zorgen over te maken, dat was lekker, alleen de collega's van Emy konden deze avond niet komen, dus de rest van de organisatie kwam wel op haar schouders terecht.

Verder hebben we het deze week niet zo druk gehad. We proberen nu het avondeten aan de eettafel te eten, eigenlijk ook wel lekker even een stukje tijd samen, zonder tv, pc of andere afleidingen. Maar daar moesten we natuurlijk wel even achterkomen.

Martin had donderdag weer Samenmisjon, mannenvereniging, hij vindt het toch ook weer fijn om daar mee te zijn.

Nu hebben we weer drie logees, dus lekker druk

 

 

 

 

 

Zaterdag 17 november 2007

De sneeuw is weer aan het smelten! Hoera. Deze sneeuw was wat onverwacht gekomen en nog onverwachter gebleven. Dus overal was slecht geschoven, ook bij ons voor het huis. Doordat het van de week ook nog een beetje ging dooien en het dooiwater bijna direct weer bevroor was het dorp veranderd in een spiegelgladde ijsvlakte. Bij Emy bleef de schade beperkt door een kleine glijpartij over straat zonder blijvende schade, maar Bianca ging op een parkeerplaats op het werk onderuit en knalde tegen de trekhaak, gevolg; een hersenschudding en weer een paar dagen verplicht thuisblijven. 

Dus iedereen is blij dat het nu goed dooit. Nu moet het alleen allemaal weg zijn, voordat het volgende week dinsdag weer gaat vriezen en eventueel sneeuwen. Nu is iedereen weer alert en zal er ook weer beter geruimd worden. Wij hebben nu grofzout bij de deur staan en moeten nog ergens grind/grus vandaan zien te halen, en dan ook in de auto een emmertje meenemen.

Vandaag ging de zon op om 8.52 en onder om 15.47, over iets meer dan een maand is het de kortste dag, dan is het licht van 10 tot 15 uur.

De auto is vrijdag naar de garage gegaan. Bij het maken van de afspraak is duidelijk gezegd dat er een onderdeel vervangen moest worden, dat ze bij de vorige servicebeurt aangetekend hadden op de papieren. Geen probleem volgens de mevrouw aan de balie. Maar toen Martin belde of de auto gemaakt was, wist de man aan de telefoon hem te vertellen dat ze niet konden vinden wat het was. Terwijl alle papieren in de auto lagen. We moeten nu waarschijnlijk de rekening afwachten om uit te vinden wat ze nu wel gedaan hebben, behalve de 120.000 km beurt.

We zijn langzaam een beetje aan het kijken naar een nieuwere en vooral iets grotere auto, maar we weten nog niet echt wat we willen, dus het is meer een beetje markt verkennen. Een Volvo V40 is leuk, maar er zijn nog een heleboel andere leuke auto's ook.

Emy is maandag en woensdag weer in Molde geweest voor ADR cursus. Een proefexamen heeft ze al goed gemaakt, dus ze kan binnenkort langs het kantoor van Statens Vegvesen om het examen daar officieel af te leggen. Dan kan meteen het rijbewijs vernieuwd worden.

Dinsdag was Martin plotseling vrij, hij heeft de dag goed besteed door allerlei klusjes in huis te doen. De badkamer is een stuk groter geworden, nu de indewegstaande kast eruit is. We hebben nu twee planken en een kastje onder de wasbak ervoor in de plaats. De katten vonden vooral het kastje fantastisch, want het heeft een gat aan de bovenkant (voor de afvoer en het chifon) maar zij kunnen er prima doorheen.

Zowiezo vinden ze het feest in de badkamer. Daar is de vloerverwarming de hele tijd aan, dus de vloer is lekker warm. En als we ons wassen, dan zitten ze graag op de rand van de wasbak. Ook als Emy in bad zit vinden ze de rand van het bad fijn. Emy vind het maar gevaarlijk, want een kat in het bad, slaat zeker zijn nagels uit.

Emy had dinsdag weer konfirmanten en woensdag en donderdag vergaderingen met de kerk. Op vrijdag heeft ze de website van de kerk weer een nieuwe inhoud gegeven, eindelijk in de vergadering van donderdag te horen gekregen hoe ze het nu eigenlijk willen. http://www.grytten-prestegjeld.no/ , hier is het resultaat. Er moet nog een nieuwe foto op de voorkant, en bij de medewerkers, maar dat komt wel, nu staat er overal tenminste wat tekst.

Dit weekend doen we het rustig aan, we hebben wel afspraken, maar geen inspannende in ieder geval. Martin heeft het erg intens op zijn werk en we merken nu echt dat het de laatste tijd heel druk is geweest. Tussen kerst en oud-en-nieuw zijn we vrij, dus daar kunnen we naar uitkijken.

De vogels hebben het ontzettend naar hun zin in onze tuin. We hebben voornamelijk koolmezen en eksters. Die laatste worden elke keer weggejaagd, maar de koolmezen zijn welkom. We hopen dat er binnenkort nog meer verschillende vogels komen.

Ook de vos heeft vorige week weer een keer zijn koppie laten zien, en Martin ziet onderweg heel veel herten langs de weg, dus met de wildstand gaat het goed. We eten dan ook zonder negatieve gevoelens onze hertenbiefstuk.

In ons gastenboek staat dagelijks spam, we proberen dit elke keer zo snel mogelijk weg te halen, maar dat lukt niet altijd. Het is een PHP gastenboek, met een database en script van de provider. We willen hem overzetten naar onze eigen website, met eigen database en alles, maar Emy's toverkunsten in programmeren gaan nog niet zo ver. Dus als er iemand meeleest die ook een website heeft op one.com en de tools kent? Graag advies.

 

 

Zondag 11 november 2007

Het heeft weer gesneeuwd, de nieuwe sneeuwschuiver en sneeuwschep hebben we nu eindelijk kunnen gebruiken.

De auto staat nu in de tuin naast het huis, in plaats van op de straat naast het huis. De vogels hebben hun kokosnoot met zaadjes in vet erin gekregen. Gisteren was er een beetje sneeuw gevallen, maar vanmorgen lag er opeens 10 cm dikke sneeuw. Op dit moment regent het weer, de komende dagen wordt het ook wat wisselvallig, zowel nat als vriesweer, dus we rekenen maar op gladde wegen en voorzichtig rijden.

Verder zijn we nu bekend met Hyves en met facebook.

 

 

 

Zaterdag 10 november 2007

Afgelopen zaterdag hebben we lekker rustig aan gedaan. Eerst lekker ontbeten in het hotel  en daarna op weg naar de IKEA, daar waren we al anderhalf jaar niet meer geweest. Altijd weer lekker bekend. We hadden een paar dingen op ons lijstje staan. Dekbedhoes, matrashoes, badkamerkastje, wc rol houder en verder gewoon lekker kijken. Het badkamerkastje vonden we ook nog in de koopjeshoek, al deels in elkaar. Het paste ook allemaal prima in de auto. Soms lijkt het wel of de auto groter wordt naarmate we meer meenemen.
Daarna nog even lekker geluncht bij IKEA en daarna nog wat andere winkels in de buurt bekeken.

's Middags nog een middagslaapje gedaan in het hotel en daarna weer in de stad uit eten. Nu vonden we een lekker Indiaas restaurant. Martin vindt het altijd nog een beetje spannend om Indiaas te eten, maar gelukkig tot nu toe altijd erg lekker. 
Daarna hebben we in een winkeltje nog iets bij de koffie gekocht en zijn we terug naar het hotel gegaan. Lekker op bed een filmpje gekeken en koffie met wat lekkers gedaan.

Zondagochtend hebben we de spullen weer ingepakt en zijn we naar de Anglicaanse kerk gegaan in het centrum van Oslo. We beginnen er nu ook al mensen te kennen. Daarna was het weer tijd voor de terugreis naar Åndalsnes.

Maandag morgen mocht Martin weer beginnen aan zijn werkweek. Het weer deze weer was weer erg nat en donderdag en vrijdag weer natte en wat drogere sneeuw, dus dan is het rijden niet zo erg leuk. 

Ondertussen is de PC twee keer helemaal opnieuw geïnstalleerd, maar het lijkt erop dat er nog iets mis is, maar wat precies, daar zijn we nog niet achter. Dus we houden hem in de gaten.

Vrijdagavond kregen we nog Nederlanders op bezoek, ze hadden van sinterklaas een cadeautje meegekregen, chocolade letters en TaaiTaai. Zouden ze onze brief aan sinterklaas gelezen hebben, dat we vorig jaar zo verdrietig waren dat we geen chocolade letters gehad hadden? 
Gelukkig hebben we ze nu weer, want we zijn en blijven Nederlanders en chocoladeletters en sinterklaas zitten toch in ons bloed.

Verder staan de foto's van de bank er nu ook op.

 

 

Dinsdag 6 november 2007

Door alle drukte waren we nog wat nieuws vergeten, de nieuwe bank is afgelopen dinsdag gebracht. In een verpakking met ongelooflijk veel papier en plastic, dus zonder beschadigingen.

Emy heeft hem helemaal uitgepakt en de pootjes eronder gezet, verder zat hij helemaal in elkaar. Het is een mooie bank en de katten lijken er tot nu toe ook nog ontzag voor te hebben. 

Foto's volgen als de PC weer helemaal goed geïnstalleerd is. We hebben namelijk een week met de laptop moeten werken, omdat NORTON antivirus weer eens de boel vast gezet had. Eigenlijk hadden we Norton er niet op moeten zetten, maar het was een leuk aanbod van onze internetleverancier. Verder heeft iedereen het er altijd over hoe goed Norton is. Nou ja, we hebben al een heel aantal malen de harde schijf moeten formatteren omdat Norton niet helemaal eraf of erop wilde. Deze keer waren de uitgaande internet verbindingen helemaal geblokkeerd. Ook het handmatig verwijderen van Norton wilde niet meer. Windows Vista speelt dan namelijk lekker met Norton mee en verbied ook nog eens een heleboel handelingen. Nu is de PC bijna weer op orde, dus de foto's volgen snel.

 

Zaterdag 3 november 2007 (nieuwe foto's)

Vanuit het hotel in Oslo toch even een vernieuwd weblog.

We hebben een drukke week achter de rug. Vorige week zaterdag heeft Martin met Ronald de bomen weer eens onder handen genomen. Samen hebben ze de nog liggende bomen opgeruimd tot boomstammetjes en de al in stukken gezaagde bomen gekloofd. Voor volgend jaar hebben we dus al een pallet met berkenhout liggen. Voor deze winter is het hout nog te vers.

Zaterdagavond hadden we eerst een vergadering over de op te zetten jeugd-alpha cursus en daarna was het jongerencafé. We zijn niet zo lang gebleven omdat het erg rustig was. Anita kwam met ons mee naar huis om daar gezellig nog even door te praten.

Zondag kregen we bezoek van Marielle, Patrick en Joylin. We hadden eindelijk iets afgesproken, want het was er de hele zomer niet van gekomen. Alleen was de Trollstigen nu net weer gesloten voor de winter. Jammer, want ze komen direct van de andere kant van de berg en nu moesten ze een eind omrijden. 
We aten eland rollade. Het moest wel een heel aantal uur in de oven, maar het was heerlijk mals vlees. Joylin koos voor een pølser (worstje) om te eten.

We hadden deze week maar drie dagen om te werken. Bij Martin ontdekten ze plotseling dat er weinig bulk was, dus mocht hij de route van een andere collega rijden op maandag en dinsdag, Gewoon zoals hij dat eerst ook altijd deed. Op woensdag was het een rit naar Kristiansund in de stromende regen. Onbekende adressen zoeken, nieuwbouwwijken verkennen en de vrachtwagen op handkracht lossen omdat ze in de nieuwbouwwijk geen heftruck hadden. Gelukkig wel een paar potige timmermannen.

Emy had maandagmiddag/avond een cursus brandblussen, zoals dat hier verplicht is in de ADR cursus. Er werden weer een boel angstaanjaagplaatjes vertoont. We beginnen er nu aan te wennen. Maar de Noorse manier van lesgeven is toch iets anders dan de Nederlandse. Hier laten ze de ergste scenario beelden graag zien, zodat je een beetje ontzag (of was het angst) krijgt voor je werk. 
Het leren brandblussen kan best belangrijk zijn. Hoewel je met een grote brand gewoon zo snel mogelijk weg moet komen, kan het bij kleine branden, bijvoorbeeld van je wielen of in de cabine erg handig zijn om zelf te kunnen blussen. Want de brandweer doet er in het dorp al meer dan 25 minuten over om te komen, laat staan wanneer je ergens midden in een dal staat of zo. Eerste hulp krijgen we volgende week.

Dinsdag was onze achtste trouwdag (voor degenen die de tel zijn kwijtgeraakt). En we vieren het nog altijd op de 30ste. Nou is dat voor veel mensen moeilijk, omdat we natuurlijk op zowel de 29ste (stadhuis) als de 30ste (kerk) getrouwd zijn. Maar het is dus de 30ste. Ook niet de 31ste, zoals Martin eigenlijk in zijn hoofd had dit jaar.

Martin kwam erg moe thuis, na een lange dag met veel sneeuw. Dat rijdt lastig, het is heel vervelend om dikke witte natte proppen op je raam afgevuurd te krijgen.

Maar gelukkig was het eten klaar toen hij thuis kwam en branden de kaarsjes overal.
We hebben onze trouwdag gevierd met een heerlijk stukje hertenvlees in een saus, met aardappeltjes en bloemkool. Als toetje was er schuimgebak. 

Woensdag was een drukke dag. Martin had een lange rit en Emy moest het huis op orde krijgen, nog een aantal afspraken langs en een vergadering op het werk en daarna nog naar Molde voor de ADR cursus. 
Uiteindelijk waren we kwart voor acht 's avonds allebei thuis. Nog even snel een hapje gegeten en we zijn vertrokken.

Het weer begon heel vervelend, met veel regen, maar gelukkig werd het later droog en hadden we hele droge wegen vanaf Ringebu. Dus konden we redelijk doorrijden.

Om kwart voor twee 's nachts kwamen we aan in Våler, op de Haslemoen legerplaats. Hier moesten we de nachtwacht wakker maken en hij gaf ons de sleutel. Het gebouw waar we logeerden was makkelijk te vinden.
Aan het ontbijt ontdekten we, dat er behalve ons, maar twee anderen logeerden, we hadden dus helemaal niet zo stil hoeven te doen, de avond ervoor.

Om half acht moesten we op de Vålerbaan zijn, een speciale baan met gladde gedeeltes om te oefenen met grote voertuigen. Vandaag was de CD dag. Dus voor vrachtwagen en bus. Na een stukje theorie, kregen we een rondleiding over de baan met een bus en een demonstratie over remlengtes. 
Eerst kwamen een vrachtwagen en een bestelbus met dezelfde snelheid aanrijden op een droog weggedeelte en remden tegelijkertijd. Hier was het verschil in remlengte niet erg groot. Daarna werd hetzelfde uitgevoerd op een nat/glad weggedeelte. Nu was de remlengte van de vrachtwagen bijna drie keer zo lang.

We kregen de mogelijkheid om ons eigen voertuig uit te zoeken. Het werd eerst een bus. Iedereen moest een dagdeel met een bus en een dagdeel met een vrachtwagen. Het bus rijden was weer even wennen. Emy heeft een paar lessen op de bus gehad, maar dat was ook al weer een jaar geleden en Martin had nog nooit op een bus gereden. Maar uiteindelijk kregen we toch de bus onder controle. Het was een dubbel H versnelling, dus dat is ook altijd even wennen. En waar het knopje op de versnellingspook nou voor was??? (misschien voor de halve versnellingen of zo, wie het weet mag het zeggen) Maar de hele versnellingen werkten perfect.

Er waren drie soorten oefeningen, op een recht stuk remmen, in een bocht remmen en een schuine helling, hier kon je op en af.
Op het rechte stuk remden we met verschillende snelheden, en met en zonder ABS. In de bocht moesten we eerst de goede snelheid ontdekken waarmee we zonder schuiven door de bocht konden. Daarna moesten we oefenen met remmen. In een gladde bocht ligt de maximum snelheid eigenlijk wel op 25 km per uur, dan kan je controle over je voertuig houden en kan je ook nog remmen. Grotere snelheid betekend eigenlijk dat je al vrij snel op de andere weghelft of naast de weg beland.
De helling gaf zijn eigen problemen, om er goed af te komen, moest je eigenlijk vanaf het begin al remmen, en vooral de koppeling loslaten. Bij de vrachtwagen moest de motorrem af. Het gevoel controle te verliezen is toch wel vervelend, vooral als je al te horen hebt gekregen dat daar regelmatig voertuigen omgaan.
Helling op was nog leuker. Met de bus lukte het ons geen van beiden om zonder stop en slip boven te komen. Pas met de vrachtwagen, later in de middag is het Emy gelukt om boogie as omhoog, lage snelheid en lage versnelling in 1 keer boven te komen, maar dan wel met een slakkengangetje. Maar goed het kan toch! Gelukkig zagen we heel veel anderen ook vast komen te zitten. 

Het was goed om te leren hoe je toch controle over je wagen kan houden als het glad is. 's Middags mochten we in de ons bekende Volvo FH12 met container de oefeningen doen, Dan merken we toch dat daar onze ervaring ligt. Dan heb je vergelijkingsmateriaal. We ontdekten toch wel het belang van ABS en goede banden. Want die twee zorgen voor controle onder het remmen en de mogelijkheid om een berg op te komen.

Wat we nu wel geleerd hebben is dat je niet moet proberen om te rijden over geverfde weggedeeltes waar ze water over heen spuiten, want dat is glad! 

We aten op de legerbasis, die nu deels als hotel wordt gebruikt. We waren de enige gasten voor het diner. Dus met zijn tweeen in een super grote zaal aan een tafel die bedoeld was voor minstens 12 personen. Wel grappig. Het eten was gehaktballen, met Noorse zuurkool en aardappelen. Het toetje was wel heerlijk, hele romige karamelpudding.

Vrijdagmorgen mocht Martin weer op cursus, nu met de aanhanger. Omdat Emy hier nog bijna geen ervaring mee heeft besloten we dat zij het niet zou doen, deze keer. 
Martin mocht dus nu zijn talenten met een trekker oplegger combinatie (met pusher) uitproberen in de ochtend en in de middag met een wagen met aanhanger.Ook nu werd er weer het nodig uitgeprobeerd. De rem van de aanhanger wel of niet gebruiken, ABS wel of niet gebruiken. Martin reed samen met iemand uit Kristiansund, dus nog bij ons uit de buurt ook.

Emy vermaakte zich een paar uur in Elverum en kwam daarna foto's maken van de heren op de baan.

Na de cursus reden we direct naar Oslo. Het weer was weer vervelend, omdat het weer begonnen was met regenen, dus donkere glimmende wegen. Ook is er in deze omgeving veel meer verkeer dan wij gewend zijn, dus continue tegenliggers, die vooral met dit weer je verblinden.
In Oslo is er opeens de snelweg met meerdere banen en de maximum snelheid op 100 km/h dat vergt ook weer het nodige aan aanpassingsvermogen. Maar we kwamen nog redelijk op tijd bij ons hotel aan.

We wilden graag lekker uit eten, dus we zijn het centrum van Oslo ingereden naar het stadhuis. Daarvandaan wilden we eten op Åker Brygge, maar dat idee leek de rest van de mensen in Oslo ook te hebben. Alle restaurants zaten vol en hadden een wachttijd van meer dan een half uur, sommigen meer dan een uur. Uiteindelijk vonden we vlak bij de auto een restaurant waar we precies op tijd kwamen. Dat was ook wel nodig, want allebei hadden we een erg laag bloedsuikerniveau, met een steeds dalend humeur als bijwerking.
We aten heerlijk. Martin had lammenribbetjes (Rack of lamb) en Emy had een malse biefstuk.
Daarna zijn we rustig teruggereden naar het hotel om lekker een beetje te ontspannen op onze kamer. 

We hebben ook weer nieuwe foto's van november.

 

 

 

Zaterdag 27 oktober 2007

Martin's weekend. 
Martin kwam vrijdag thuis in een leeg huis, nou ja niet helemaal leeg, want Abeltje en Eva stonden hem al op te wachten. Ze hadden natuurlijk honger! 
Zaterdagochtend heeft Martin een kwarktaart gemaakt. Daar moet 1/3 liter slagroom in, aangezien de slagroom nu alleen in een 3/4 liter pak in de koelkast stond, had hij een probleem. Dus maar op de gok een hoeveelheid in de mix gegooid. 

De boterkoek en de appeltaart, die uit het kookboek kwamen, gingen wel helemaal goed, alles kon gewoon op de weegschaal afgewogen worden. 
Van 12 tot 3 was er een vergadering op de zaak, weer over schades e.d. Laatst heeft een collega een schade van 1.8 miljoen Noorse kroon gereden, totall loss was het goede woord hiervoor. Hij week uit voor een aantal herten en moest het bijna met zijn leven bekopen. Voor alle chauffeurs in Noorwegen (en daarbuiten) geldt.. niet uitwijken voor herten, ook niet pats boem op de rem, gewoon rustig remmen en dan vliegen ze maar tegen je grill en ruit aan. Je overleeft het dan tenminste wel zelf, en de vrachtwagen en eventuele andere weggebruikers ook. Het is moeilijk om je intuitie te ontgaan, maar een hert is je leven niet waard. 

Om half acht 's avonds kwamen de heren van de Samenmissie, de mannenvereniging. Martin had een stukje voorbereid met bijbelverzen erbij en ze hebben samen gebeden. De taarten vielen erg goed in de smaak. 

Zondagochtend heeft Martin nog een nieuw bordje van NLF (Norges lastebileier forening) op de grill van de vrachtwagen gemaakt. Het ziet er nu naar uit dat hij wagen 21 als vaste wagen behoudt. 

 

Emy's weekend.

In de loop van de middag zou ze opgehaald worden, maar dat werd alsmaar later, uiteindelijk reden ze half vier met met collega Inger Marie  richting Bjorli. Eigenlijk zouden ze in de auto van Inger Marie gaan, omdat die groter was, maar omdat onze auto al vol geladen was, was het sneller om deze te pakken, in plaats van alles over te laden.

in Bjorli zaten KayMorten en Christopher van Jeugd met een opdracht al in het hotel te wachten, en met z'n vieren zijn we dingen gaan klaarzetten en kamerindelingen gaan opzetten. 

Om half zes kwamen er in 1 keer twee busladingen met 13/14 jarigen aan. Deze kregen te horen welke kamer ze kregen en mochten hun spullen daar afleveren. Het was alsof een vloedgolf door het gebouw ging. Van heerlijke rust, naar lawaai.

Vrijdagavond was verder gevuld met soep met brood, spelletjes, groepsindeling en weer spelletjes om meer bekend met elkaar te worden en een avondsluiting. Bij de avondsluiting waar Emy verantwoordelijk voor was, vertelde ze over Taize en gebruikten we liederen van Taize. De jongeren zaten op de grond en konden een waxinelichtje aansteken als gebed en die op een kruis van zilverpapier leggen dat op de grond lag. Rond half één mochten de engeltjes gaan slapen. Samen met drie moeders die speciaal gekomen waren om de nachtwacht over te nemen, kregen we ze rond half drie redelijk rustig. Aan het begin van de nacht waren we nog 1 jongen kwijt. Deze vonden we later op een meisjeskamer terug.

Zaterdagochtend begon de eerste activiteit voor de leiding alweer om 8 uur, vergaderen. Emy's Duitse collega Christfried heeft het Noorse systeem al helemaal door, dus moet er overal overleg over gevoerd worden. Om negen uur mochten de konfirmanten ontbijten, dat deden we dan maar gelijktijdig met hen.

De hele ochtend en een deel van de middag hadden we de 80 jongeren in twee groepen gedeeld. De ene groep had koorzang en leerde 8 nieuwe liederen. De andere groep was weer onderverdeeld in kleine groepen en had stationsonderwijs. In 6 keer 20 minuten kregen ze verschillende onderwerpen. God schaper, reis door het oude testament, Jezus leven, Jezus onze redder en zelfvertrouwen.

Emy had het onderdeel Jezus redder. Hierin gingen ze dieper in op wat Jezus voor ons aan het kruis gedaan heeft. Het is fijn om de jongeren te vertellen dat God van hen houdt. Dat ze speciaal zijn en dat er geen hindernissen tussen hen en God meer zijn doordat Jezus zijn leven gegeven heeft voor alles wat er tussen ons en God fout was.
In zo'n weekend leer je de jongeren een stuk beter kennen. Er groeit dan ook een vriendschap.

Zaterdagmiddag was het spelen in de sneeuw. In Bjorli was ongeveer 10 centimeter sneeuw gevallen, precies genoeg voor sneeuwkolommen bouwen en glijspelletjes in de sneeuw. Met rode wangen kwamen ze allemaal weer binnen voor het avondeten.

's Avonds mochten ze eerst een gelijkenis van Jezus overzetten naar de moderne tijd, ze kregen dan de Bijbeltekst, moesten die goed bekijken, snappen wat er nu bedoeld werd en dan moderniseren. We kregen vijf hele goeie toneelstukjes te zien. Verbazingwekkend wat er uit jongeren komt als ze een beetje warmgedraaid zijn.

De rest van de avond was het nog wat wilde spelletjes en vertelde KayMorten het verhaal hoe hij uit de drugs en New Age tot geloof was gekomen. De avond werd weer afgerond met een avondsluiting met kaarsjes en gebeden.

Nu mochten de jongeren tot 1 uur opblijven. Deze keer waren er een vader en een aantal moeders als nachtwacht. Het was zoals verwacht wat rumoeriger, maar rond 3 uur waren ze redelijk rustig, iedereen op zijn eigen kamer. 

Zondagochtend na het ontbijt gingen we aan de gang met een kerkdienst workshop. De jongeren werden in groepen verdeeld en mochten diverse onderdelen van de dienst voorbereiden. Een grote groep maakte schilderijen, en richtte de "kerk"zaal in, een ander deel voorbereidde wat dramatiseringen van een bijbeltekst en van het lied "what if God were one of us". Emy werkte samen met een groepje jongens die een gebed maakten. Het gebed begon zo "onzichtbare God, het zou zo fijn zijn als we u van aanzicht tot aanzicht zouden kunnen zien. Nu is het van aanzien naar lucht, maar we hopen toch dat u ons hoort" Zulke woorden recht uit het hart, dat kunnen we zelf als leiding niet verzinnen.

De kerkdienst ging erg goed, de jongeren deden allemaal mee, geen gedoe achterin de zaal of zo, zelfs al duurde de dienst anderhalf uur! 
Na de dienst was het lunch, worst met aardappelpuree, typisch Noors, met veel tomatenketchup erover heen.

Daarna was het kamers opruimen, het gebouw weer in redelijke staat brengen en zorgen dat alle jongeren op de bus kwamen, die hun kant van de gemeente opging.
Met een klein groepje zijn we achtergebleven om de laatste dingen op te ruimen. en gevonden voorwerpen te verzamelen.

Daarna was het snel op huis aan. Onderweg met Inger Marie gezellig praten, ook om wakker te blijven, want beide nachten waren iets te kort en het weekend erg intensief. Het was dan ook heerlijk om thuis te komen.

 

Maandag begon het gewone leven weer. Martin moest weer de gewone tijd op. Emy had een afspraak met de nieuwe huisarts. Deze nieuwe huisarts nam alles wel wat serieuzer dan de vorige. Als gevolg daarvan is het nu erg vol in het badkamerkastje en moet Emy bijna een lijstje ernaast hebben om te onthouden welke pilletjes ze moet innemen. Over een maand weer een afspraak, want de huisarts gaat eerst op vakantie. Maar goed, er is weer wat hoop.

Verder is Emy maandag en woensdag op ADR cursus geweest. Ondanks alle onzekerheid, hebben we toch maar besloten om een aantal dingen door te laten lopen. Onder andere dit dus. De cursus is in Molde, dus het is wat heen en weer rijden, maar het is een interessante cursus. Martin heeft dezelfde cursus in Nederland gedaan, alleen ging het daar net wat anders dan hier. Hier krijg je het Europese ADR boek en mag je dat als naslagwerk gebruiken, dus echt stampen hoef je niet, alleen ontdekken waar je dingen terugvind. Martin moest allerlei dingen onthouden, zoals welke sticker waarop moet en wat er op je vrachtbrief moet staan. Hier gaan ze er van uit dat je het boek bij je hebt als je giftige stoffen rijdt en het daarin moet kunnen vinden.

Woensdag zouden ze beginnen met het graven voor het huis van Bianca, maar zoals naar goed Noors gebruik is er nog geen graafmachine gesignaleerd bij de grond. Ook Peter de collega van Martin had hetzelfde bericht gehad, hij gebruikt dezelfde bouwer als Bianca en komt in dezelfde straat te wonen. Dus we blijven maar regelmatig langsrijden, misschien is de graafmachinechauffeur wel verdwaald of zo. 

Vrijdagavond kwamen Christopher, KayMorten en Hilde eten. Christopher heeft de dimmers voor de lamp in de kamer aangesloten. Nu lijkt het niet meer op de etalage van de bijenkorf als we de lamp aan het plafond aan willen doen, erg fijn.
We hebben gezellig en lekker gegeten met zijn vijven. Kip cordenblue uit de over met bloemkool en aardappel (soort anders).

Deze week hebben we eigenlijk alle avonden afspraken gehad, dus dit weekend, doen we het even rustig aan, lekker bijkomen, rond het huis dingen doen, want ook volgende week is het weer druk. Zondag krijgen we weer bezoek, dan moeten we onze elandenrollade goed zien te krijgen, ook nog een uitdaging.

Ondertussen vliegt de tijd, het is alweer eind oktober. Volgende week zijn we een paar daagjes weg voor een gladrijcursus en om onze trouwdag te vieren. Dan is het weblog waarschijnlijk een paar dagen later.

 

 

Vrijdag 19 oktober 2007

Deze keer op vrijdag, want het weekend is heel erg druk voor ons allebei.

Afgelopen zaterdag heeft Martin zich uitgeleefd op de bomen rond het huis. Achter ons huis staat een hek, daarachter is de grond van een boer, dat weer verhuurt wordt aan het leger. Op dat stukje staan een boel bomen en het leger en de boer doen er niets mee. Martin heeft nu samen met Ronald een heel aantal bomen daar weggehaald. Op de foto pagina van oktober staan de voor en na foto's. Ook op het stukje gezamenlijke grond naast het huis zijn wat bomen weggehaald. Meteen was het een stuk lichter in de woonkamer. We verwachten nu ook dat de was buiten beter droogt, omdat de wind nu beter door kan waaien. Maar dan moet het natuurlijk ook droog zijn.

Emy had de hele dag cursus in Sjøholt, waar ze samen met een collega een aantal jongeren les gaf in leiding geven en het begeleiden van een jongerenkamp. Erg leuk, alleen jammer dat juist de jongeren die op haar kamp mee zouden helpen er niet bij waren. Op de terugweg heeft ze op het Ørskogfjellet nog een broodje bitterbal gegeten bij Harry en Hilde in de Fjellstova. 

Zaterdagavond was het weer jongerencafé. We zijn een paar uur geweest, ondanks het feit dat we eigenlijk niet zouden komen, maar er was verder niemand die kon deze avond. 

Zondag hebben we het een beetje rustig aan gedaan. 's avonds zijn we lekker gaan eten bij Bianca, nu had zij elandenrollade gemaakt. Heerlijk, met romige champignonsaus en ovengebakken aardappelen. Als toetje was er zelfgemaakte vla, dat hadden we ook al een hele tijd niet meer gehad. We hebben echt genoten van het eten. Jammer genoeg wil Bianca niet elke dag voor ons koken.

De week was druk voor Emy met voorbereidingen voor het kamp dat ze dit weekend heeft met de jongeren. Verder was ze ook nog ziek. Zelfs zo dat Ronald haar woensdag vanuit Gjerset naar huis moest rijden, omdat het haar zelf niet lukte. Nu zit er nog wat hoofdpijn, maar die moet maar blijven zitten,of liefst weggaan, want met het kamp is daar even geen tijd voor.

Martin heeft deze week weer een aantal verschillende routes gereden, naar Molde, naar Ulsteinvik, Ålesund, Ørsta, Sæbø. Hij heeft zich nu redelijk thuis gemaakt in vrachtwagen 21. Al moest er deze week wel weer een aantal keer van aanhanger gewisseld worden.

 

 

Zaterdag 13 oktober  2007 (foto's oktober)

Even een update kijk naar de foto's

Het wordt echt herfst hier, de temperaturen daalden deze week weer onder de 0 en de eerste sneeuw op zeeniveau werd al aangekondigd, gelukkig kwam de sneeuw niet en zijn de temperaturen weer aan het stijgen. Het zijn een aantal erg regenachtige dagen geweest met twee keer wat zon tussendoor. Vooral de regenachtige dagen zijn erg grijs en voelen al echt als winter. Misschien gaat de zon dan al om acht uur op, maar voordat die over de berg heen is en bij ons de tuin in schijnt is het toch al bijna 10 uur. Waarschijnlijk hebben we in de winter helemaal geen zon op het huis, maar dat moeten we nog afwachten.

Vorige week zaterdag hebben we een lange dagtocht gemaakt. We zijn via de Trollstigen naar Geiranger gereden. Het was heerlijk rustig, geen toerist te zien. Daarna zijn we doorgereden naar Stryn, waar die dag Martnan (kermis) was, we hebben er even een rondje gewandeld en daarna zijn we via Hellesylt en Stranda weer de Trollstigen over gereden naar huis toe. Het was een mooie tocht met redelijk weer. Het mooiste herfstvertoon was al weg geregend, maar toch nog wel mooie dingen gezien.

Op zondag hebben we het rustig aan gedaan, het was heel vies regenachtig weer. Omdat we Bianca uitgenodigd hadden voor het eten, moesten we al vroeg aan de gang, we wisten namelijk niet precies hoe lang een herten rollade nou in de over moest. Uiteindelijk bleek twee uur iets te lang, maar goed hij was nog goed te eten. Met een lekker roodwijnsausje en cranberrysausje bleek zelfs Kelly het lekker te vinden. Ook Bianca at er best goed van. Het is leuk zo om voor meerdere te koken en samen te eten.

Maandag is Emy in overleg met de fysiotherapeut begonnen met zwemmen. Het is een uurtje onder begeleiding waar er oefeningen in het water worden gedaan. Erg goed om de knie onbelast te bewegen en heel lekker om weer in het water te zijn. Het zwembad is 12 meter lang en 7 meter breed, dus echt groot is het niet, maar met 6 of 8 mensen heb je toch genoeg ruimte. Na het zwemmen is ze met Martin meegegaan op de vrachtwagen, hij moest toch weer in Åndalsnes een container ophalen, dus de rest van de middag gezellig met zijn tweeën.

Dinsdag was het weer heerlijk weer in Åndalsnes, een koude heldere nacht en daarna een heerlijk zonnetje. Emy is toen een stukje gaan wandelen in het bos, achter het huis, daar kwam ze nog een paar herten tegen. Heel erg leuk!

Woensdagavond kwamen Ronald en Marja hun trouwdagtaart nog even bij ons eten. Fijn om met hen mee te kunnen vieren. Het wordt spannend voor ze, nu ze gaan verhuizen.

Martin had deze week weer een aantal verschillende auto's. Dat gaf de nodige irritaties, we hopen dat de baas nu ophoud met die rottigheid en hij gewoon op de 21 mag blijven rijden. Hoewel daar de deur van de bestuurder sinds donderdag niet meer van open wil. Als het goed is, is dit maandag weer gemaakt.

De katten halen samen het nodige uit, maar echt grote dingen hebben ze (nog) niet gedaan. Bij Emy komen ze nu regelmatig knuffelen en bij Martin bijten ze in zijn tenen, maar dat laatste heeft hij ze zelf geleerd. Vaak als Martin al naar het werk is, mogen ze uit hun slaap/waskamer en rennen ze gezellig over het bed. Maar 's nachts mogen ze in hun eigen kamer, achter de deur blijven. We willen wel rustig blijven slapen!!

De nieuwe bank die vorige week vrijdag eigenlijk gebracht zou worden, is er nog niet, eigenlijk niet zo heel erg, maar nu zou het toch wel leuk worden als hij komt.

 

 

Zaterdag 6 oktober 2007

Het is alweer oktober, de tijd vliegt, de zomer was nog maar net begonnen en het wordt al weer herfst. Hier is het weer eindelijk bij gedraaid en we hebben nu sinds donderdag een paar dagen met regelmatig zon, droog, maar ook nachtvorst en heldere sterrennachten. Na september met maar 5 droge dagen is het droge weer even heel lekker. Eindelijk de was weer buiten hangen, de kleden en de dekbedden naar buiten, zonder elke keer in de gaten te moeten houden of het weer nat wordt. Heerlijk ook om de zon weer op je huid te voelen. Soms dan miste ik dat echt even. 
Op dit moment gaat de zon op om 7.50 en onder om18.54, Dus het is ongeveer 12 uur licht. in Nederland is dat van 7.45 tot en met 19.09. Vanaf nu wordt het hier snel donker.

Afgelopen weekend was erg druk. Kelly was al van vrijdag op zaterdag blijven logeren, maar moest op tijd het bed weer uit, omdat we nog meer gasten kregen. In het jongerencafé hadden ze een nacht lan party gehad. De jongens die dit geregeld hadden kwamen uit Trondheim en Ålesund. Wij kregen er vier te logeren. Ze hadden natuurlijk de hele nacht niet geslapen, dus dat deden ze zodra ze hier om half negen in de ochtend aankwamen. Eigenlijk zouden er maar twee komen, maar op de een of andere manier was het aantal verdubbeld, dus moesten ze bij elkaar op de grond.

Kelly ging in de middag naar huis, nadat we lekker spelletjes hadden gedaan en samen boodschappen. Bianca had een gezellig feestje gehad en had ook nog kunnen uitslapen, dus dat was ook goed.

In de middag kregen we nog eens 4 jongens er bij, maar die kwamen alleen voor het eten. Dus zaten we met z'n tienen in de huiskamer. Ging eigenlijk best. We hadden taco's en wraps gemaakt, die iedereen zelf kon samenstellen op de tafel.

's Avonds was het jongerencafé. We hoefden officieel niet te komen, maar vinden het ook altijd gezellig. Dus toch maar weer meegeholpen. Anita was er ook met twee jongens die op werkvakantie waren bij hen op Unhjem. Dus we hebben gezellig Nederlands/Engels/Noors gesproken om maar te zorgen dat iedereen het begreep.

Natuurlijk was het weer laat voordat we thuiskwamen. Emy ging direct naar bed, Martin wilde nog Miami Ink kijken, een programma over tattoo's dat fijn tussen 1 en 2 uur 's nachts uitgezonden wordt. Nu hadden we nog drie jongens te logeren, maar die gingen ook direct slapen.

Zondag middag hadden we 6 jongens te eten, twee waren al terug gegaan naar Ålesund na het jongerencafé. Nu konden we aan tafel zitten, niet erg ruim, maar ook niet te krap om te kunnen eten. Het werd pasta. Makkelijk te maken, vooral als je niet op een invasie rekent. De volgende keer komen er maar twee of drie en dan kunnen ze ergens anders eten. Nu al twee keer achter elkaar raak en dat kost toch wel wat energie. Zeker nu Emy nog niet zo lang kan staan met haar knie.

Martin heeft deze week een aantal keer te horen gekregen dat hij vrij zou zijn, maar elke keer kwam er weer een verandering in het plan van de zaak en kon hij toch komen. Hij krijgt waarschijnlijk vanaf nu wel een eigen wagen, de 21. Het is nu vaak niet zeker hoe laat hij moet beginnen en hoe laat hij terugkomt, dan is het lastig om een auto te delen met iemand die nog veel tijd nodig heeft.

Woensdag zag Emy in de supermarkt hertenvlees liggen, dat zie je niet zo vaak, dus maar meteen wat gekocht. Vrijdagavond heeft ze de eerste portie klaargemaakt. Nog wat onzeker over hoe en wat, maar het was erg lekker.

Dit was het recept (Zelf in elkaar gefabriceerd)

500 gram hertenvlees, maar kan ook gewoon rundvlees of reevlees  zijn.
2 dl rode wijn,
2dl water
1/2 dl azijn
Vloeistoffen door elkaar en vlees in stukjes gesneden in leggen. Ik heb ze maar een half uurtje laten liggen (gebrek aan voorbereiding), maar je kan het tot 24 uur laten marineren in de vloeistof.

50 gram boter plus 50 gram spek opbakken, halve (grote) ui erbij en een paprika in vierkantjes.
Even aanbakken tot glazig
Vlees toevoegen en op laag gas bruinen,
vloeistof 2/3 toevoegen om te blussen, dan
tomatenpuree (eetlepel) toevoegen
en dan het spul op een laag pitje laten sudderen.
Indien nodig, de rest van de vloeistof toevoegen.

200 gram champignons toevoegen na een uurtje (of langer, wanneer het vlees lekker zacht is geworden),
nog een minuut of tien door laten koken,
2 grote eetlepels creme fraiche toevoegen en zonder vuur eronder de saus roeren.

Serveren kan met rijst, aardappels en groente. Wij hadden er bloemkool bij. 
Het vlees was zo zacht dat het wel boter leek, heerlijk. Ik denk dat als je het met rundvlees doet, je het misschien langer moet laten sudderen.

Eigenlijk was Emy op zoek naar een dikke bruinige saus, zoals ze 10jaar geleden in de Ardennen een keer gegeten heeft, maar dat recept hebben we niet kunnen vinden.

Martin had er een bokbiertje bij, Emy heeft nog wat rode wijn overwogen (hij was toch open) maar had vandaag nog niet echt iets gegeten en dan schiet hij meteen naar haar hoofd, dus dat maar niet gedaan.

Nou hebben we nog een hertenrollade in de koelkast liggen, misschien zondag? (Bianca dan nodigen we je echt uit!!)

Binnenkort krijgen we ook nog elandenvlees, dan is het feest helemaal compleet.

 

 

 

Zaterdag 29 september 2007 (nieuwe foto's katten)

Zaterdag hebben we het rustig aan gedaan. Martin heeft wat kleine dingen in huis gedaan, terwijl Emy zich rustig hield op de bank. Martin heeft de buitenlamp opgehangen en het vogelvoederhuisje weer gemaakt. In de storm was deze omgewaaid. Het weer was nu even rustig.

Zondagmiddag zijn we even naar Molde gereden, Emy wilde er heel graag even uit en we moesten nog bollen hebben voor de tuin. Op zondag is namelijk de plantasjen open, een groot tuincentrum. We hebben bij elkaar 230 bollen gekocht, een pruimenboompje, lavendel en een vlinderstruikje. De laatste drie waren voor de halve prijs.
Daarna zijn we lekker gaan eten bij Peppes Pizza.

Maandag begon Martin met een nieuwe opgave op het werk. In plaats van stukgoed mag hij nu partijen gaan rijden. Dat betekend hele containers tegelijk uitrijden en weer laden. De begintijden zijn nog niet helemaal duidelijk, dus deze week was het vijf uur, negen uur (uitslapen!!!), half zes, vijf uur, zes uur. Hoe laat hij klaar is, is ook nog niet duidelijk, deze week was dat vier uur, acht uur, zeven uur, vier uur. Omdat het een nieuwe rit is, moet alles zich nog een beetje stabiliseren. Hij heeft het wel naar zijn zin mee, en dat is het belangrijkste.

Hoe onze Abeltje een meisje werd.
Woensdag was het tijd voor de dierenarts, hier hadden we eerder nooit iets mee te maken, dus we wisten wel waar de praktijk zat, maar meer ook niet. Er was inloopspreekuur op woensdagavond, dus dat was voor ons wel handig. De dierenarts heeft normaal meer te maken met groot vee, runderen, schapen, varkens etc, maar er komen toch wel regelmatig kleindieren bij hem.

Eerst werd Abeltje uitgebreid bekeken, een mooie poes was zijn opmerking. Wij keken wat verbaast, want ons was verteld dat Abeltje een kater was. Zelf hebben we er geen verstand van, maar ook ondanks regelmatig kijken, geen verschil tussen de twee katten kunnen ontdekken onder de staart. Na onze verbazing bekeek de dierenarts beiden heel erg goed en moest toch tot de conclusie komen dat het twee poezen moesten zijn. Dus onze Abeltje is echt een meisje. (verklaard ook het meisjesachtige gedrag van het beestje) Beiden werden ze door de dierenarts bewonderd op vorm, kleur en haar, dus wij zijn weer een stel trotse ouders. Abeltje gedroeg zich in de auto heel jengelig, de hele tijd mauwen en klauwtjes door de deur steken. Eva deed alsof het haar allemaal niets deed, totdat we bij de dierenarts kwamen. Zodra de dierenarts haar vastpakte begon ze al te krijsen, wat alleen maar harder werd toen ze ook nog een prik kreeg. Abeltje gaf alleen een klein piepje met de prik, verder probeerde ze volgens ons de dierenarts te verleiden.
In april mogen de dames terugkomen voor castratie.

Er zijn ook weer nieuwe foto's, ze beginnen best fotogeniek te worden. Abeltje gebruikt nu het wasrek als klimrek en hijst zich aan haar pootjes zo op de smalle draden van het wasrek, heel erg knap. Terwijl Eva gek is op bad, wasbak en wasmachine. Voor de wasmachine moeten we nu echt de wasmachine nakijken voor we de was erin doen en voordat we het deurtje dichtdoen,

Ook waren we ze opeens kwijt van de week, nergens te vinden in de hele waskamer, terwijl ze daar toch echt in opgesloten waren. Op een gegeven moment na veel roepen kwam er een klein piepje, en daarna kwam er een pootje door het handvat van de wasmand, Abeltje kwam door het handvat naar buiten geklommen. Onder het deksel van de wasmand, waar ze normaal op slapen, bleek nu ook Eva te liggen. Ze vonden het zeker lekker knus daar. Maar goed de hoes in de wasmand is nu weer goed vastgezet en ze kunnen er niet meer in.

Ook gebeuren er af en toe andere rare dingen. Bijvoorbeeld dat de telefoon opeens begint te rinkelen, met een oproepbelletje, dan ligt er een poes op het basisstation en heeft de knop ingeduwd. Of de computer verbinding is opeens slecht, dan hebben ze weer de antennes van de draadloze modem naar beneden geduwd. Ze slapen nog steeds graag op het klimmeubel, maar ook op de schapenvacht in de rode stoel. Als de warmtepomp aan is, dan spelen ze ook graag in de warme lucht. Schoenen blijven populair en tenen ook. Dat heeft Martin ze aangeleerd, dus als we bezoek krijgen, dan bieden we ze dikke sokken aan, als ze hun schoenen uitdoen, dan hebben ze nog iets beveiliging tegen scherpe tandjes.

Kelly was vrijdagavond bij ons, Bianca had een feestje en Kelly wilde dan wel bij ons logeren. De arme katten hebben het ook geweten hoor. Die kregen natuurlijk de hele avond geen rust.

 

 

Zaterdag 22 september 2007

Zaterdagochtend regende het pijpenstelen, dus het jagen ging niet door en Martin kon lekker in bed blijven liggen. We hebben het de hele dag lekker rustig aan gedaan, even naar het dorp, even boodschappen doen etc. 's Avonds was het weer jongerencafé, dus konden we weer helpen met alle dingen die daar gedaan moeten worden. Emy stond in de keuken met twee andere dames, daar wordt altijd fijn gepraat, over tja.. damesdingen, want de heren zitten in het restaurant zelf om de jongeren in de gaten te houden en met hen te praten.

Zondagmorgen moesten we op tijd de deur uit, want Emy's collega Inger Marie zou beëdigt worden als dominee, samen met haar man John. Het was een mooie dienst in het kerkje in Tresfjord. Het is heel bijzonder dat een echtpaar op deze manier ingezegend wordt door de bisschop. De dienst was ontspannen en daarna was er de verplichte koffie met wat erbij in het gebouw naast de kerk. Behalve lekkere broodjes en taart werden er ook een hoop speeches gehouden. Een aantal hele leuke en interessante, maar ook een aantal hele saaie.
Emy en Inger Marie werken regelmatig samen met de konfirmanten en gaan ook allebei mee op kamp in oktober.
We waren pas aan het einde van de middag weer terug in Åndalsnes.

Maandagmorgen begon er weer een drukke werkweer voor Martin, op dit moment is het elke dag weer een verrassing wat hij de volgende dag mag doen en hoe laat hij moet beginnen. De wekker gaat tussen 4 en half 6. Martin rijdt soms met en soms zonder containers naar Ålesund en soms zelfs twee keer heen en weer. 

Maandagmiddag had Emy weer belijdenisonderwijs. De twee groepen jongeren die ze nu heeft, zijn erg leuk, ze werken goed mee en komen met leuke opmerkingen. Ze concentreren zich goed. Deze keer ging het over de Bijbel. De jongeren krijgen dan verschillende bijbels te zien, praten met elkaar over wanneer de bijbel geschreven is (NT 1900 jaar gelden, OT deels onbekend) in welke taal hij geschreven is (OT Hebreeuws en Aramees, NT Grieks) en meer van dat soort dingen. De les wordt afgesloten met een quiz in bijbelstukjes zoeken en vragen beantwoorden. Ze werkten deze keer allemaal erg hard, en dat maakt het leven een stuk makkelijker. De groepen zijn nu ook goed verdeeld, met 13 in de ene en 15 in de andere groep.

Woensdagmorgen had Martin weer een heen-en-weer naar Ålesund dag. Als hij een keer heen en weer is gereden is het tijd voor pauze. Omdat het ook wel lekker is om even thuis te zijn, kwam hij de pauze thuis houden, erg gezellig.
Alleen hij moest nog even wielen natrekken voordat hij weg kon trekken. De wielmoersleutel ligt in een kastje aan de buitenkant van de cabine, met een klep op hoofdhoogte. Martin was sneller met het dichtgooien van deze klep dan met het wegtrekken van zijn hoofd, gevolg een heleboel bloed. De wond zelf was niet zo groot, maar op het hoofd bloed het altijd goed. Gelukkig stopte het bloeden na een minuut of tien, anders was het toch een rondje dokterspost geworden.

's Avonds kwamen er twee Nederlanders te eten. Emy had via het internet contact met ze gehad, Jeroen zou wel naar Noorwegen willen verhuizen, dus dan komen de gesprekken snel los. 

Bianca kwam deze avond ook langs met de tekeningen van het huis, we waren van de week al langs de grond gereden, waar al paaltjes in de grond staan. Zo met de tekeningen wordt het al wat duidelijker hoe het huis eruit gaat zien. Kelly vertelde precies welke slaapkamer zij zou krijgen en waar mama zou slapen. Hopelijk gaan ze snel beginnen met de bouw. In dezelfde wijk zijn ze nu ook met soortgelijke huizen bezig, het gaat zo verschrikkelijk snel daar. De buitenkant komt  met muren en ramen en deuren tegelijk uit de fabriek. Het klaarmaken van de binnenkant duurt wel een stuk langer.

Donderdag was Martin weer op tijd naar het werk gereden, maar bleek de rit niet door te gaan, dus heeft hij de wagen gewassen en wat lampjes gerepareerd, om half tien stond hij weer thuis op de stoep.

Vrijdagochtend moesten we vroeg op, om kwart voor zeven reden we de deur uit. Rond half negen kwamen we aan bij het particuliere ziekenhuis in Ålesund, waar Emy al binnen een kwartier op de operatiekamer lag voor de kijkoperatie van haar knie. Half tien lag ze op de uitslaapkamer en om tien uur zaten we weer in de auto op weg naar huis. TIjdens de kijkoperatie is behalve kijken niet veel gedaan, dus ze zal niet al te veel last van de operatie hebben. Wat nu het vervolgtraject gaat worden weten we nog niet helemaal zeker, want zoals altijd is het onderwerp informatie verstrekking niet zo goed bij de Noren. Emy is in ieder geval ziek gemeld tot 7 oktober.
Dat Martin bijna flauwviel bij het zien van een naald van de tromboseprikken bij Emy, daar hebben we het verder niet over......
Emy mag haar knie de komende dagen nog niet belasten, en Martin moet de eerste 24 uur op haar passen.

Verder hebben we van de week weer een nieuwe gast in de tuin gespot, een mooie rode vos, die rustig onze tuin in liep en nadat hij ons zag voor het raam, snel weg was.

 

 

Zaterdag 15 september 2007 (foto's van de katten)

Onze website heeft een verjongingskuur ondergaan. Na bijna twee jaar naar dezelfde kleuren kijken hebben we er iets anders van gemaakt, een kattenpagina!

Eva en Abeltje zijn lekker aan het wennen bij ons. Ze lijken hun moeder niet te missen, en van wat we gehoord hebben mist hun moeder hun ook niet. Eva is de slimste van de twee, ze laat Abeltje goed voor haar lopen en denkt redelijk tactisch na als ze een aanval plant. Abeltje daarentegen is meer van de boem pats er boven op soort.

Bieden vragen ze regelmatig om knuffeltjes. Soms beginnen ze al te spinnen als je alleen maar tegen ze praat. Vooral Abeltje ligt ook graag op schoot. Eva is meer een naast de schoot kat.

's Nachts en als we langer weg zijn overdag, dan slapen ze lekker in de waskamer, ze zijn dit al van thuis af gewend, dus dat blijven we voorlopig nog even volhouden. De rest van de dag hebben ze nu bijna het hele huis. Ze spelen heel veel met elkaar, maar komen ook wel regelmatig om ons gezelschap vragen. Dus we zijn nu heel blij met de vloerkleden waar we lekker op kunnen liggen en ravotten met de beesten.

De klimpaal is heel populair, zowel om op te slapen als om op te ravotten en je broertje eruit te meppen. Een aantal keren per dag krijgen ze de kolder in hun kop en sjezen ze met grote vaart het  huis door, ondertussen alles meenemend wat op hun pad komt. We zijn heel blij dat de nieuwe bank er nog niet is, van ons mag het nog een paar weken duren, totdat de kattebeesten wat gekalmeerd en gewend zijn. 

Eva probeert dagelijks onze reacties uit wat betreft het verstoppen onder in de gordijnen en dan je broertje uitdagen. De plantenspuit komt er dan ook regelmatig aan te pas. Trouwens ook als ze weer eens proberen te proeven van de mooie interessante planten die er in huis staan. Een prop papier of een bolletje wol zijn heerlijke speelgereedschappen, hoewel ook de tijgerballetjes met veren het perfect doen als prooi. Snoepjes, daar doen ze nog niet echt aan, misschien dat dat later komt.

Ze zijn netjes zindelijk, alleen het deurtje kan nog niet op de kattenbak, dat is net te zwaar voor ze en daar zijn ze nog te klein voor. Dat proberen we over een paar weken weer.
Het eten dat ze krijgen is een mengeling van het goedkoopste van de supermarkt, dat ze bij de vorige eigenaar kregen en junior voer waar ze nu een beetje aan wennen. Ze vinden het allemaal lekker en eten goed, dus daar hoeven we ons geen zorgen over te maken.

Volgende week gaan we voor het eerst naar de dierenarts voor de eerste inentingen en kunnen we meteen bespreken op welke leeftijd de eerste gecastreerd/gesteriliseerd gaat worden, want met een poes en een kater, moeten er vroege maatregelen genomen worden, in ieder geval bij 1 van hen!

Zaterdagavond moesten de kleintjes een paar uur alleen blijven. De leider van de pinkstergemeente werd 60 jaar en wij waren uitgenodigd. Nils-Inge en zijn vrouw Ingebjørg zien we wekelijks tijdens de bijbelstudie en bij de jongerencafés. We kunnen ondanks het leeftijdsverschil goed met hun opschieten. Het feestje was iets meer dan we verwachten. Het bleek koud buffet te zijn en de meeste waren in de beste kleren. Gelukkig hadden we wel iets anders aangedaan, maar we moeten nog een boel leren over wat er nu met dit soort bijeenkomsten van ons verwacht wordt.
Het was erg gezellig, lekker eten, leuke mensen en er werden nog een aantal speeches gegeven.

Zondag had Emy haar eerste bijeenkomsten met de belijdenisjongeren. Een nieuwe groep van 14 jarigen heeft zich aangemeld voor belijdenis volgend jaar mei. Het lijkt zo op het eerste gezicht een leuke groep, dus dat geeft hoop! De kerkdienst zondagavond waarin ze voorgesteld werden aan de gemeente ging ook heel goed, de meeste jongeren zongen zelfs mee met de gezangen!
Nu heeft Emy alleen ontdekt dat haar contract niet 1 augustus is ingegaan, maar pas 15 augustus, dus daar moet weer achterheen gegaan worden. De eerste keer dat het contract eens op tijd was, en nu weer verkeerde datum. Het kwam net binnen in de week van de verhuizing, dus niet zo goed opgelet, maar nu, nu de nabetaling van het salaris van augustus maar erg klein was, ging er een belletje rinkelen. Ze gaan het uitzoeken op het bisdomkantoor. 

Woensdag had Emy de tegenhanger van Martin's mannen groep, de dames hebben nu ook hun eigen missiegroep. Voor een weeshuis in Kongo waar meisjes opgevangen worden die zijn afgedankt door soldaten. De Dina-stichting en Kari's misjon. We hebben een bijbelstudie samen, bidden en eten iets samen. 

De eetkamerstoelen zijn binnengekomen. Eindelijk hadden we een stoel gevonden die we bij de eettafel en bij ons vonden passen. Woensdag werden ze afgeleverd, voor de katten zat er ook nog een verrassing bij! Er zat karton in de dozen tussen de stoelen en dat is natuurlijk fantastisch om mee te spelen!

Vrijdagavond kwamen Ronald en Marja kennismaken met de poezebeesten. Gezellig samen de vrijdag-pizza gegeten en met de beesten gespeeld. Grappig als je bezoek opeens op de knieen op de vloer zit om met het grut te spelen.

Verder is het een rustige week geweest Martin moest elke dag weer vroeg beginnen, tussen half vijf en half zes, dus de wekker ging weer vroeg elke dag.

Zaterdagmorgen mag Martin ook weer vroeg op, dan moet hij om 8 uur klaar staan om een ochtendje met twee kennissen op jacht te gaan, dus dat wordt ook spannend. Alhoewel de kans groot is dat het regent, dan gaat het niet door.

Dit weekend wordt in Åndalsnes het kulturhus geopend, hierin komt de bioscoop, het theater (zelfde zaal als bioscoop) de muziekschool en de bibliotheek. De bibliotheek is trouwens al sinds begin mei dicht in verband met de verhuizing.

Volgende week vrijdag heeft Emy een afspraak voor de kijkoperatie in haar knie.

 

 

 

 

Zaterdag 8 september 2007

we hebben het grote genoegen om Eva en Abeltje aan jullie voor te stellen.

Dit is Eva, spreek uit op z'n  Noors, dus Ewa. Het is een kleine intelligente dame met een goed jachtinstinct, waarschijnlijk aangeboren met haar tijgerkleuren. Eva kijkt eerst de kat uit de boom en was de voorzichtigste uit het nest.

En dit is Abeltje, het broertje van Eva. Abel zou eerst naar een ander gezin gaan, maar kwam uiteindelijk toch bij ons, erg gezellig voor Eva. Abeltje Is wat wilder dan zijn zusje en laat ook meer merken wat hij wil. Onderweg naar ons huis in de auto liet hij duidelijk merken dat dat niet was wat hij wilde. Hij pakte ons beet door het hekwerkje van zijn deurtje heen en miauwde erg hard. Abeltje is ook iets meer van de klauwtjes dan Eva.

Ze zijn nog maar net bij ons, maar lijken het prima naar de zin te hebben. Nadat we een uurtje gespeeld hebben, zijn ze lekker in hun eigen reismand (nu zonder deurtje) gaan slapen nadat ze elkaar even gewassen hadden.
Allebei hebben ze de krabplank al gevonden en het water. Eva heeft de kattenbak al uitgeprobeerd, terwijl Abel hem alleen diverse malen bekeken heeft.
Bij hun moeder waren ze allebei helemaal zindelijk, dus dat hopen we hier vol te houden.

Hier zijn meer foto's van de katten.

 

 

Zaterdag 8 september 2007 (foto's september)

Het hele weekend was Christoffer bij ons te gast, een rustige gast, die lekker zijn eigen gang ging. 's Middags werden wij samen met Christoffer uitgenodigd om te eten bij Tone Inghild, een vriendin van de pinkstergemeente die in Innfjorden woont. Bij Tone Inghild logeerde KayMorten. Zowel KayMorten als Christoffer helpen mee bij het jongerencafé.

We waren nog niet zo lang bij Tone Inghild binnen toen ze met een vraagje voor ons kwam, of wij een jong kitten wilden hebben. Even late kwam haar dochter Hildegunn binnen stuiven. We vinden dat ze het beste naar jullie kan ons kitten, dan weten we dat ze het goed krijgt. Tja wat moet je dan. We hadden het er al een paar keer over gehad, maar in ons vorige huis mocht het niet en tijdens de verhuizing paste het niet helemaal.
Nu zijn we redelijk gesetteld en het leek ons wel wat. Dus uiteindelijk werd het antwoord ja. Het is een meisje (denken we) met schildpaddenkleuren. De kleinste van het nest.

Zaterdagavond was het jongerencafé in Kilden. We deden weer mee, wafels bakken, drinken inschenken etc. Anita, een Nederlandse hier uit de buurt was ook mee. Ze vond het leuk en komt graag nog een keer. Voor ons is het jongerencafé ook een gezellige plek om te zijn, hier hebben we ook nog wat aanspraak.

Zondag kregen wij dezelfde eters als de vorige dag bij Tone Inghild. We hebben nasi voor ze gemaakt met satésaus en spiegelei en loempia's. Iedereen schepte voor de tweede keer op, dus het zal wel goed gesmaakt hebben. 

Na het eten hadden we een bijeenkomst om over de jongeren alpha cursus te praten. Het werd weer zo'n goede Åndalsnes-praat-langs-elkaar-heen-vergadering..... erg vermoeiend dus, maar een deel was best interessant.

Maandag begon voor Emy weer een boel jongerenwerk. Veel kantoortijd en maandag een ouderavond, dinsdag een hele lange middag vergadering en nog meer administratie uitwerken van de ouderavond. Nu is het seizoen echt begonnen.

Maandag kwam Kelly bij ons, want Bianca moest naar een ouderavond. We hebben heel veel potjes Uno gespeeld, zelfs Martin deed mee. Het was voor ons allemaal opletten, want Kelly is hier erg goed in!

Dinsdagochtend kwam de elektricien om het geaarde stopcontact aan te leggen. Samen met het hulpje was er een boel gezucht en gemopper, maar gelukkig zat na twee uur de nieuwe elektriciteitsleiding door de oude tunnel in de muur. De rekening volgt later. (bleek 3000 nok te zijn 375€, maar goed, bij controle hoeven er nu geen kabels doorgesneden te worden, zoals bij anderen wel eens gebeurd)

Dinsdagavond hadden we weer bijbelstudie van de pinkstergemeente. We hadden ondertussen wat nagedacht en zouden eigenlijk wel twee kittens willen hebben, dat is veel leuker voor de kleintjes, zeker als je ze binnen wilt houden en regelmatig weg bent. Nu was er voor het laatste kitten in het nest wel een gegadigde, maar daar waren ze niet helemaal zeker van. Nu werden er tijdens de bijbelstudie wat sms-jes heen en weer gestuurd en kon Tone Inghild ons meedelen, dat we het broertje (waarschijnlijk een katertje) ook kunnen krijgen. Zaterdag mogen we ze ophalen, dus dat wordt erg spannend.

Martin had maandag al de eerste aankopen voor de katten gedaan, kattensnoepjes en speelgoed. Nou stonden die net niet op het lijstje van noodzakelijke dingen, maar het is natuurlijk wel leuk. Dinsdag heeft Martin een kattenbak gekocht en Emy etensbakjes, borsteltje, kattenbakschepje en zo.

Woensdagochtend kon de auto weer naar het schadebedrijf. Emy heeft hem weggebracht na de fysiotherapie en is naar huis gelopen. De garagehouder begon opeens over drie dagen, in plaats van de afgesproken twee, maar na enig aandringen van Emy's kant zou hij proberen hem voor donderdagavond af te krijgen.

Gelukkig was de auto ook donderdagmiddag klaar, nieuw spatbord, bumper, licht en ruitensproeiervloeistof houder. Ook een hele mooie glanzende gepoetste hoek op de auto.. misschien moeten we de rest ook maar eens een keer doen. Eerst binnenkort maar weer eens naar de garage voor iets wat onder de auto zit ... 

Donderdagavond hebben we samen kattenvoer en kattenbakvulling gehaald, hetzelfde als de kittens nu ook krijgen, dan blijven er nog een paar dingen hetzelfde voor ze.

Vrijdag is Emy naar Molde geweest voor nog een paar kattenartikelen, een reismand, kattenklimrek, krapplank, riempjes, nog meer etensbakjes en natuurlijk moesten er ook nog wat speeltjes meegenomen worden. Volgens ons worden de beestjes goed verwend.

Verder zitten er in ons grasveld steeds meer gaten met een doorsnee van 5 tot 8 cm. We zijn er nog niet achter wie of wat het doet, maar het worden er wel elke keer meer. Dus we blijven het in de gaten houden. We hebben nog even gezocht op internet, maar het kan toch wel heel goed zijn dat de dassen ons grasveld gebruiken om wormen uit te grond te vissen. Misschien moeten we toch een nachtje op blijven.

Foto's komen er zodra de kittens een beetje gewend zijn en stil willen zitten voor de camera.

 

 

Zaterdag 1 september 2007 (nieuwe foto's)

Het ziet er naar uit dat de zomer echt voorbij is bij ons. Er ligt sneeuw boven de 400 meter, de hele week is het kwik niet boven de 10 graden uitgekomen, de meeste tijd lag het rond 6 graden. Verder heeft het het grootste gedeelte van de week geregend, ook niet echt fantastisch. Eigenlijk is het hier dit jaar niet echt zomer geweest. Af en toe een lekkere dag, maar meer ook niet. We hoopten dan eigenlijk ook op een mooie herfst, maar wat niet is, kan nog komen natuurlijk.

Zaterdag en zondag zijn we lekker in huis aan het rommelen geweest. Zaterdag morgen werd ons hout gebracht door Enne en Annie uit Isfjorden, zij hebben daar een boerderij en verkopen droog hout voor de kachel. Enne kwam met de tractor en drie pallets met hout, terwijl Annie de weg wees. Gezellig nog even koffie gedronken en daarna moesten ze er weer vandoor.

Zelf maakten we nog even een rondje door het dorp. Eerst wat hout gekocht bij de Monter, de plaatselijke doe-het-zelf en daarna nog even door de huishoudelijke dingen winkel. In huis hebben we niet zo heel erg veel gedaan, maar misschien was het juist daarom een ontspannen weekend. Bianca kwam met Kelly zaterdagavond nog even langs. Martin heeft met Kelly tompoezen gemaakt. Martin had dit nog nooit zelf gedaan. Met een vader die bij de Hema werkte was dat ook nooit nodig. Maar hier is het natuurlijk wel leuk, ook voor Kelly.

Omdat het het hele weekend regende is het gras maar half gemaaid vorig weekend en ligt het hout nog verdeelt over twee plekken in de tuin. we hopen dat het binnenkort nog een keertje goed droog wordt, in ieder geval voor de sneeuw komt.

Maandag kwam de Monter de bestelde ramen brengen. De timmerman kwam zelf dinsdagmiddag met zijn hulpje. Ze begonnen alle raamranden los te schroeven en binnen korte tijd lag het eerste raam er al uit. Vlak daarna kwam er opeens nog een busje aanrijden met een timmerman en hulpje. Binnen twee uur waren er 6 ramen vervangen, die van de slaapkamers, badkamer en eettafel.

Woensdag ochtend om 7 uur stonden ze weer voor de deur, toen werd weer met vier man gewerkt, maar nadat het grootste raam, die van de huiskamer was vervangen, verdwenen er weer twee en maakten de anderen het werk af. 
Het raam van de badkamer was beschadigd, daar is een nieuwe voor besteld en van de keuken, die alleen geolied was, is nu iets lam, dus dat moet gerepareerd worden.

Het dak zal waarschijnlijk snel volgen. De timmerman gaat een berekening maken van de noodzakelijke materialen en dan krijgen we een prijsopgave. 

Dinsdagmiddag kregen Emy bezoek, een Nederlands stel dat hier in de buurt op de camping stond, kwam langs om eens over het wonen in Noorwegen te praten. Bianca was er ook, dus we hebben gezellig over het wel en wee van Nederlanders in Noorwegen gepraat. Over de valkuilen en de leuke dingen. John en Paula zijn nu al een tijdje bezig met hun emigratie, hun verhaal is hier te lezen. 

Een week of 5 geleden hebben we een afspraak gemaakt met een schadebedrijf over het repareren van de schade aan de auto, nadat iemand er tegenaan was gereden. De afspraak was voor donderdag en vrijdag. Dus bracht Martin de auto donderdagochtend voor het werk weg. Tijdens zijn slaappauze werd hij wakker gebeld door het bedrijf, waarom de auto er stond. Na wat heen en weer gepraat ontdekten ze de afspraak voor vandaag. Maar ze hadden geen onderdelen besteld, dus we mochten de auto weer ophalen. Nu proberen ze het volgende week woensdag en donderdag. Omdat ze niet weten of ze dan de onderdelen wel hebben, vroegen ze of we dan toch maar een dag van te voren konden bellen. Emy is later op de dag lopend de auto gaan halen. Gelukkig was het ondertussen mooi weer geworden, dus rustig aan, dan ging het wel. Volgende week nog een poging. Het rijden zonder ruitensproeier begint wel steeds vervelender te worden, dus we hopen dat het volgende week wel goed gaat.

Donderdag had Martin weer zijn nieuwe collega mee op de vrachtwagen, deze keer kwam hij wat later thuis, want de nieuwe collega moest ook leren achteruit rijden met de aanhanger en dan duurt alles een beetje langer. Natuurlijk ook weer een hernieuwde kennismaking, met de normale Noorse handen in je zakken werk mentaliteit. Martin kan zelf ook goed zijn handen in zijn zakken houden, maar weer iets beter dan de Noren wanneer hij ze er weer uit moet halen.

Martin had donderdagavond weer mannenvereniging, vandaag was het zomerafsluiting met barbecue, hij kwam dus tot op het bot verkleumt thuis, want met 5 of 6 graden buiten heb je bijna je wollen ondergoed weer nodig met dit soort activiteiten buiten.
De volgende keer is het bij ons. Op een zaterdag, 20 oktober. Emy is dan op kamp met de jongeren van de kerk, dus mag hij alsnog zelf voor koffie en taart zorgen.

Vrijdag was het nog steeds droog, dus kon eindelijk het gras afgemaaid worden, waar we vorige week zaterdag aan begonnen waren. Nu ziet de tuin er weer enigszins redelijk uit, want met al die timmermannen die het gras plat gelopen hadden was het een beetje armetierig. 

Vrijdagavond kregen we bezoek, KaiMorten en Christoffer kwamen eten, zij zijn beiden van Jeugd met een opdracht YWAM en komen helpen met het jongerencafé dit weekend. Christoffer krijgt de logeerkamer bij ons.

 

 

 

 

Zaterdag 25 augustus 2007

Maandag en dinsdag is Emy weer mee geweest op haar eigen route. Nu om een nieuwe collega in te werken die het van de twee vaste zieke dames overneemt. Andreas is een Duitse collega die goed Noors spreekt, hij woont nu sinds december hier en zijn vrouw en vier kinderen zijn vorige maand gearriveerd. We hebben het twee dagen gezellig gehad op de vrachtwagen en het was jammer dat hij ingewerkt was. Nu mag Emy weer verder thuis zitten.

Martin had donderdag en vrijdag een nieuwe collega op de vrachtwagen. Niet om zijn route over te nemen, maar wel om in deze vrachtwagen te gaan rijden. Hij gaat als het goed is de nachtrit overnemen. Deze nieuwe collega heeft net zijn rijbewijs. Gelukkig heeft Martin ervaren hoe het was om met Emy te rijden, net na het afrijden. Hij mocht nu iets soortgelijks ervaren. Het werd dus weer flink mopperen op hoe weinig ze hier leren in de rijopleiding.

Woensdag had Emy een afspraak bij de orthopeed in Ålesund. De kijkoperatie is ingepland voor 19 september, dan hopen we meer duidelijkheid te krijgen over wat voor schade er nu precies in de knie zit. De orthopeed was er eentje van de slagers soort, zonder sociale vaardigheden. Hij legde allerlei dingen in de mond en luisterde slecht. Dus nu wachten we de operatie maar af, dan kan hij met eigen ogen kijken. Want ook nu werd er weer niet naar de knie gekeken (net als de eerste maal bij de huisarts) geeft vooral zo'n gevoel dat je niet serieus wordt genomen. De orthopeed heeft wel een goede reputatie als het om opereren gaat, dus daar moeten we maar op vertrouwen.

Donderdag avond zijn we op bezoek geweest bij Dennis en Marian, zij zijn aan het beslissen of ze naar Noorwegen willen verhuizen en waren ook al in juli hier op bezoek. Nu hadden ze een hut gehuurd bij ons om de hoek en konden we gezellig bij hen koffiedrinken. We werden verrast met een stapel tijdschriften, wat borrelnootjes en voor Martin Grolsch en salmiakknotsen.
Het was weer heel gezellig.

Vrijdag werd er gebeld door de elektriciteitsmaatschappij, onze warmtepomp kon vandaag geïnstalleerd worden. Een uurtje later stond de installateur al op de stoep en die heeft zich een paar uur vermaakt bij ons. Wel bleek dat er nog een geaard stopcontact aangelegd moet worden, maar dat moet door een erkende elektricien gedaan worden. Tijdelijk kunnen we hem op een gewoon stopcontact aansluiten, gelukkig maar, want de elektricien heeft een wachttijd van ongeveer een maand.

Het wordt de komende dagen rond de 10 graden, dus het is lekker dat we de warmtepomp nu al hebben. Het is een soort omgekeerde airconditioning, hij blaast dus warme lucht het huis in. Doordat er beweging in de lucht zit, circuleert het beter dan een gewoon warme paneel en heb je er in de rest van het huis ook nog wat aan. Het grootste deel van het apparaat hangt buiten bij ons terras aan de muur, binnen zit er een blaaspaneel onder het raam bij de eettafel. Precies op dezelfde plek waar eerst het warme paneel hing. We kunnen als het goed is de elektrische aansluiting van het warme paneel ook gebruiken voor de warmtepomp, zodra hier door de elektricien een geaard stopcontact opgezet is tenminste. Dan hebben we ook geen last van kabels door het huis. Kunnen we meteen de electricien vragen om een geaard stopcontact voor de toekomstige sauna.
We hebben een groep in de stoppenkast voor de ringleiding, aangezien wij geen ringleiding nodig hebben, omdat we (nog niet) doof zijn, hopen we die te kunnen gebruiken voor de sauna.
Waar de groep in huis precies heen gaat, dat weten we ook niet, want als we de stoppen eruit halen is er niets dat er mee stopt tot nu toe...

Vrijdagmorgen had Martin nog een ontmoeting met onze vriend de das, Deze vond de man op de fiets zo vroeg op de morgen niet echt leuk en maakte een boel lawaai voordat hij zich uit de voeten maakte. Ze schijnen in de zandafgraving achter het huis te wonen met een stel en dan via baan 4 en 5 van de golfbaan onze straat onveilig te maken. Ze zijn gek op fruit, dus we gaan ze nu proberen te lokken in de tuin. Zelf moeten we niet te dicht in de buurt komen, want ze kunnen bijten.

Dit weekend hebben we verder weinig plannen, als het droog blijft kunnen we de deuren gaan schuren aan de voorkant, maar het weer is wat onstabiel. We hebben een Black & Decker mouse gekocht, zo'n klein schuurapparaatje dat ook goed in hoeken kan. Ideaal voor onze deuren en straks ook de kozijnen. Hij was in de aanbieding voor minder dan de helft van de originele prijs bij de coöperatie waar we lid van zijn.

Verder wordt onze houtvoorraad zaterdagmorgen geleverd. Een Nederlandse boer kapt en zaagt hout voor de verkoop en komt het morgen brengen met de tractor. Misschien neemt hij gelijk de vriezer mee, die we van Ronald en Marja voor ons nieuwe huis gekregen hebben. 

Martin heeft allemaal plannen met de houtvoorraad, dus het komt zeker goed. Misschien dat we ook wel naar een plank gaan kijken om vogelhuisjes van te maken.

 

 

 

Zondag 19 augustus 2007

Even een kleine update. Gisteravond waren Kelly en Bianca op bezoek, we zaten lekker op de bank en plotseling roept Bianca dat ze buiten iets zag. Het bleek een dassen paar te zijn. Ze gingen gezellig met z'n tweetjes op bezoek bij onze overbuurvrouw.

Wij gingen door de voordeur even kijken en dat vonden ze minder prettig. Ze renden toen terug naar waar ze vandaan kwamen. Erg grappig om de dikke nagels over het asfalt van de straat te horen tikken. Deze dieren zijn best groot, hebben erg mooie kopjes en een heel groot lijf. 

Het is leuk om zo toch midden in de natuur te wonen. Om dat te versterken heeft Martin gisteren en vandaag gewerkt aan een vogelvoederplaats voor in de tuin. kijk maar bij de foto's, onderaan op de fotopagina van deze maand.

 

 

Zaterdag 18 augustus 2007 (foto's)

Vorige week zaterdag zouden we naar Geiranger gaan met Kelly en Bianca. In eerste instantie leek het erop dat het niet door zou gaan, omdat het weer slecht was met laaghangende bewolking, maar het was droog, dus we besloten het er toch op te wagen. Uitzicht hebben we niet echt gehad op de uitzichtpunten, maar het was wel gezellig. In Valldal hebben we aardbeien gekocht, want Valldal is het aardbeiendorp van Noorwegen. Op de boot een svele gegeten en in Geiranger het beloofde ijsje en een hamburger. Bijna een culinaire reis. 

Op de Trollstigen hebben we ook nog een nieuwe Trol gekocht, dat hadden we al een paar jaar niet meer gedaan, dit jaar zijn er weer een boel nieuwe trollen in het assortiment gekomen, dus het was moeilijk kiezen, uiteindelijk is het deze geworden.

Voordat we weg gingen ontdekten we dat er weer een aantal plankjes van het hek af getrokken waren. Omdat dit eerder is gebeurd hebben we ze er direct weer opgetimmerd, dan haal je ook de lol eraf voor de jongeren die dit in een dronken bui doen.

In deze wijk wonen best wel wat jongeren, de meeste heb je geen last van, die fietsen elke avond met elkaar rondjes door de wijk, maar blijkbaar zitten er ook wat vervelende tussen.

Verder zijn er ook nog een aantal kleinere kinderen, maar ook daar hebben we geen last van, ze fietsen door de straat omdat er hier maar weinig auto's rijden, gaan aan de kant als wij er door willen en we zwaaien naar ze.

Nadat we terugkwamen uit Geiranger zagen we op het eetkamerraam een plukje veren zitten, een spreeuw was zo dom geweest om met iets te veel vaart tegen het raam te vliegen en lag dood op het terras.

Zaterdag wilden we eigenlijk gaan barbecuen, maar het weer was niet zo fantastisch, dus we hebben de hamburgers, kip en Duitse worst in de grilpan gebakken. Dat was ook lekker, want buiten was het echt te koud. We hebben zelfs de kachel nog aangemaakt om het huis op te warmen. Kelly heeft zich prima vermaakt op de computer met allerlei spelletjes, terwijl wij rustig konden eten en praten.

's Morgens hadden we nog even snel de nieuwe computer op het postkantoor opgehaald. Maar die hebben we tot zondagochtend lekker in de doos laten zitten. Maar zondagochtend mocht de doos toch open en begon de klus om alle bestanden over te zetten. Uiteindelijk waren we zo ver dat alles wat we snel nodig hadden geïnstalleerd was en internet toegankelijk.

Martin gebruikte de tijd die Emy aan de computer werkte om de bordertjes een beetje bij te werken en de lavendel te planten die er al een tijdje stond.

Zondag middag kwamen Ronald en Marja om het huis te bewonderen. Marja had het huis alleen nog maar leeg gezien en Ronald had geholpen met de verhuizing, dus het huis hadden ze nog niet 'af' gezien. Heerlijk om zo je eigen paleisje te laten zien.

Maandag begon voor Martin ook weer een gewone werkweek, al is het sinds het begin van de zomer allemaal niet zo goed geregeld in Ålesund en is het elke dag een verrassing waar hij heen mag, hoe lang hij weg blijft en hoe laat 's avonds hij weer thuis komt. 

Emy begon ook weer met het belijdenis werk, deze week stond in het teken van voorbereiden. Maandag en dinsdag is het archief van vorig jaar (een hele grote stapel ongeordend papier) uitgezocht en verdeeld over 2 ordners en de oud papier bak. Dinsdagavond was er een vergadering om samen met twee collega's de eerste drie maanden te plannen.

Woensdag hebben we 's avonds bij Bianca koffie gedronken. Vandaag zou Rolf 40 jaar zijn geworden, een erg verdrietige dag dus. Fijn dat we even bij Bianca en Kelly konden zijn.

Overdag kwam er nog iemand om ons te informeren over warmepompen, een soort airco systeem, maar dan andersom gebruikt voor de warmte. Het is goedkoper dan elektrisch verwarmen met panelen en minder lastig dan de hele dag de houtkachel vol gooien. Eigenlijk hebben we wel beslist dat dit is wat we willen, maar we willen nog even rondkijken en ons informeren over de verschillende prijzen.
Doordat het een systeem is dat met luchtdoorvoer werkt verwarmd het ook de rest van het huis voor een deel mee, gewoon door de bewegende luchtstroom. Als de temperatuur onder de -10 komt, dan wordt het erg moeilijk voor zo'n ding, dan moet je wel bij verwarmen op andere manieren, maar dat komt hier hooguit een paar dagen per winter voor, dus daar hoeven we niet zoveel rekening mee te houden.

Donderdag was het weer even lekker, na een aantal dagen met regen en storm kwam nu het zonnetje er even tussendoor. Emy nam een uurtje voor zichzelf in de tuin met een boek. Maar elke keer werd ze afgeleid door een tikgeluid. Het klonk een beetje als de tik die je op schrikdraad hoort. Elke keer in de buurt van het hek naar het leger. Maar er zit daar geen schrikdraad, ook zaten er geen vogels. Na een 20 minuten luisteren naar de steeds verplaatsende tikken, kwam ze erachter. De lupinen hebben zaadboontjes, die in de zon aan het openspringen waren. 

We ontdekken elke keer weer nieuwe dingen in de tuin. Ook zitten er weer een boel gaten in het gras, waarschijnlijk vogels die het mos eruit trekken om er wormen onderuit te halen. Ook hebben we wat slakken met huisjes en een paar zwarte naaktslakken. Er zijn op dit moment veel mensen in Noorwegen die last hebben van bruine slakken, deze zijn bijna niet uit te roeien en hebben weinig natuurlijke vijanden. Gelukkig zitten die in onze wijk nog niet.

Donderdagavond kwam Martin twee uur later dan gepland thuis, dat betekende dat Emy alleen naar Gjerset moest. We hadden namelijk twee dingen te doen daar. Eerst de oude computer afleveren bij Ronald en Marja en daarna het badding halen!

Mets en Rina uit Rooden hebben namelijk onze oproep om een badding gelezen en deze voor ons in Groningen gekocht en hier naar toe meegenomen. Ze logeren nu in het witte huisje op Gjerset en Emy mocht haar badding komen halen. Als dank heeft ze nog een appeltaartje gebakken voor ze. Ronald ging met Mets en zoon Wouter vissen, dus Emy heeft lekker thee (met appeltaart) gedronken met Rina, zoon Tom en Marja.

Vrijdag vloog er weer een vogel met grote vaart tegen het eetkamerraam, deze kreeg het nog voor elkaar om weg te vliegen, dus we hopen dat hij het overleefd heeft. Er vliegen trouwens bijna elke dag wel vogels tegen onze ramen, waarschijnlijk is er een spiegeling in het raam, waardoor ze het niet zien. Het eetkamerraam is 1 x 1.6 dus zo groot is het niet.

Ook was gisteren het laatste cruiseschip weer in Åndalsnes, nu zullen we het weer bijna een jaar zonder meutes ronddolende Italiaanse toeristen op witte gympen moeten doen.

Martin stond gisteren op de veerboot en ook daar had hij een ontmoeting met Italiaanse toeristen, deze keer in een camper. Waarschijnlijk hadden ze al een tijdje slecht weer gehad onderweg, want ze hadden besloten het dashboard, dat heel erg groot is in zo'n camper een extra functionaliteit te geven, namelijk als droogrek, dus Martin had uitzicht op gestippelde onderbroeken naast zijn vrachtwagen.

Ondanks het feit dat we warmepompen willen installeren is Martin nog wel op houtjacht. Want de houtkachel willen we er wel bij blijven gebruiken voor zowel warmte als gezelligheid als we allebei thuis zijn. Maar daar zijn we nog even mee bezig waarschijnlijk. Eerst moeten we uitzoeken wat voor soort hout we moeten hebben en in wat voor hoeveelheden ze komen. Moeten we 1000 liter hebben of een favn? Een pallet of gewoon in zakken. Berkenhout, resthout of wat anders? We houden iedereen wel op de hoogte.

Vrijdagavond heeft Emy met veel plezier haar badding uitgeprobeert. Ook staan er nu weer wat nieuwe foto's op de site.

 

 

 

Zaterdag 11 augustus 2007

Het gaat prima in ons nieuwe huis. We moeten nog wel aan dingen wennen, maar het is al echt ons huis. Maar we hebben wel 1 probleem: Het is zooooo groot! Vooral de afstand tussen de hoek van de PC en ons bed is erg groot. We hebben allebei al diverse tochtjes heen en weer moeten maken om telefoons van het ene punt over te brengen naar het andere. 
Ook de WC is soms een eind weg. Niet vanuit de slaapkamer, maar vanuit de woonkamer natuurlijk weer wel. En als je dan 's avonds ook nog vergeten bent de deur op slot te doen, dan moet je daar weer naar toe heen en weer. Dus het is in ieder geval goed voor de conditie. Als er iemand zich afvraagt waarom we niet bellen, dan is het gewoon omdat de telefoon te ver weg is. Of dat we gewoon geen zin hebben om te bellen. De telefoon rinkelt bij ons gemiddeld zo'n 1 keer in de week. Dus wij hebben ook geen zin meer om initiatieven in die richting te ontwikkelen. 

Zaterdag hebben we opgepast op Gjerset. Ronald en Marja gingen er met de Citroen club vandoor. Een hele rij met eenden reed die dag de Trollstigen op en Geiranger in. Een leuk gezicht om ze weg te zien rijden van Gjerset. Het bleef een rustige dag. Er werd maar 1 hut gewisseld, verder zat alles vol. 's Avonds hebben we nog met zijn allen gebarbecued op Gjerset, erg gezellig met iedereen rond het kampvuur en erg lekker eten.

Zondag hebben we gebruikt om alle fotolijstjes in huis op te hangen. Nu hangt alles weer op de plek waar we het willen.
Zondagavond zijn we de katten gaan bewonderen bij Bianca en Kelly. Treesje en Saartje, het zijn echte schatjes, nog zo heel erg klein, maar al wel vol leven. Martin heeft nog wat lampjes en een rolgordijn opgehangen, want zover was het nog niet gekomen. Nu kan Bianca ook met licht de winter in. Er hangen in haar huisje geen plafondlampen in de huiskamer namelijk.

Maandag reed Emy naar Molde om twee stellingkastjes te kopen. Maar die bleken al uitverkocht te zijn. Martin kon ze in Ulsteinvik nog wel krijgen, dus hij heeft ze meegenomen in de vrachtwagen. 's Avonds hebben we ze meteen neergezet. Nu konden de laatste dozen uitgepakt worden. Er staan nu nog maar 5 dozen. 3 met kerstspullen, 1 met gordijnen en 1 met snoeren. 

Emy heeft in Molde ook meteen onze nieuwe huiskamerset besteld, een 2 1/2 zitter, een leunstoel en een poef van hetzelfde model, Setup Easy. Kleur oyster, een soort beige. De levertijd is 6-8 weken en hij wordt aan huis bezorgd. Voor de winter zitten we op onze eigen bank! De kussens zijn omkeerbaar en de hoezen kan je wassen. Dus we mogen ook nog knoeien.

Dinsdagavond hadden we de huiskamer vol met kennissen van de kerk en de bijbelstudiegroep. We hebben met elkaar uit de bijbel gelezen en gebeden om Gods zegen voor ons nieuwe huis. Het was fijn om iedereen hier te hebben. We hebben nu genoeg ruimte om mensen te ontvangen. Na de bijbelstudie hadden we koffie met zelfgemaakte taarten. Een engadiner notentaart, kwarktaart en boterkoek. Het viel allemaal goed in de smaak en ze willen graag nog een keer komen.

Hopelijk vinden we snel eetkamerstoelen, want dat is echt nodig. Nu zaten mensen op alle andere zit plekken die we in huis konden vinden.

Woensdag is Emy weer met de voorbereidingen begonnen voor het konfirmantenseizoen. Er zijn sowieso voor ons dorp alleen al 25 aanmeldingen. Dat kunnen er nog 30 worden. Maar 25 is een mooi aantal. Op het kerkkantoor was nog niet zoveel leven, we missen nu twee dominees en het wordt kerst/nieuwjaar voordat een nieuwe aangesteld kan worden. Dus dat wordt wat improviseren de komende tijd.

Donderdag belde Bianca dat er een mogelijkheid was om eindelijk internet te krijgen. Ze moest hiervoor een ethernetbridge kopen. Die moest natuurlijk ingesteld worden. Er stond EZ op de doos, maar zo easy was het niet. Bij Bianca stopte de hele PC er mee, nadat die het weer deed, wilde het nieuwe onderdeel niet ingesteld worden. Samen met de Laptop heeft Emy nog pogingen gedaan, maar toen toch maar met het doosje terug naar de winkel. Daar bleek dat er een statisch IP adres ingevoerd moest worden. Emy is dus op de PC thuis maar gaan rommelen, afijn, drie uur later werkte hij bij ons thuis. Vrijdags moest hij nog bij Bianca ingesteld worden, maar toen wilde het weer niet, nu mag Bianca hem ruilen voor een andere, want we gaan er vanuit dat er een probleem mee is.

We hopen dat Bianca na 2 1/2 maand toch eindelijk internet krijgt. Soms gaan dingen hier in Noorwegen zo moeizaam dat je het bijna op zou willen geven. 

Vrijdag heeft Emy het gras gemaaid. Het mos groeit niet zo snel, maar het gras wat tussen het mos zit was toe aan een korter koppie, ook de paardebloemen waren alweer bijna aan bloeien toe, dus die moesten een heel koppie kleiner gemaakt worden. Ook is nu de strimmer in gebruik genomen. We kunnen nu de onderkant van ons hek weer zien. Ook kunnen we beter zien waar het hek aan het rotten is. Daar kom je namelijk met de strimmer snel achter, dan strim je bijna de paaltjes af. Maar dat is een probleem voor volgend jaar. 

Tijdens zo'n maaibeurt ontdek je veel leven in de tuin, grote torren, slakken, een mierenhoop in de bloemen etc. Wij hebben een bos met groen, die in het Noors Nellik heet. Het woordenboek vertaald dit als kruidnagel of anjer. Er zitten vrij kleine bloemetjes in, het heeft een blauwgroen naaldachtig blad en begint nu ook midden in ons grasveld uit te breiden. Het deel van deze nellik die nog wel netjes binnen de border zit had opeens een boel grond in het midden. Hier bleken de mieren naar toe te zijn verhuist. Wij vroegen ons al af waar alle mieren van ons terras naar toe verdwenen waren. De viooltjes die overal in de tuin groeien doen het verder nog goed. De compostbak zit nu weer vol, we doen er verder nog koffiedik, theezakjes, groente afval en oud brood in. Geen vlees of vleesresten.

Het weer is deze week wat vreemd geweest, afwisselend warm en koud, een nacht met 6 graden, een dag met 10-12 graden, dan vandaag weer 24 graden en vanavond kwam er een regenbui met twee regenbogen vanaf Romsdalshoorn en lille fjellet op ons af.

Morgen gaan we met Bianca en Kelly richting Geiranger, behalve Emy is er nog niemand van de anderen in Geiranger geweest dit jaar, dus wordt het wel een keer tijd.

Zelf hebben we nu een nieuwe PC besteld. Deze begon steeds langzamer te worden, vooral als we met onze foto's bezig waren. De koop is nog iets versneld omdat de nieuwe PC een draadloze internet verbinding heeft. Dit betekent dat we geen gaten in de vloer hoeven te boren om de netwerkkabel weg te werken. Deze loopt nu midden door de kamer en dat is niet zo mooi. De oude PC is volgens ons te oud om nog draadloos PCI netwerk toegang in te bouwen. Hij wil nieuwe dingen eigenlijk niet meer goed installeren. Ook de USB 2 PCI kaart wordt niet helemaal goed geaccepteerd. Na 7 jaar is dat ook niet zo vreemd eigenlijk, want de techniek van computers die gaat erg snel.

Het wordt nu om 5.17 licht en om 21.50 weer onder, dus we hebben nog iets meer licht dan de rest van de wereld.

 

 

Zaterdag 4 augustus 2007

De eerste week in ons nieuwe huis is goed geweest. Er komen steeds meer dingen op hun plaats, we krijgen steeds meer dingen voor onze neus waar iets mee moet, dus de komende maanden blijven we lekker bezig.

Van de week hebben we nog alle kleine tafeltjes in huis gelakt, dat had eigenlijk zeven en een half jaar geleden moeten gebeuren, maar toen was het niet echt een prioriteit. Nu zijn ze mooi opgeschuurd en gelakt, ze hebben een mooie volwassen grenen kleur gekregen. Ook de nieuwe schoenenrekjes zijn gelakt, dan blijven ze langer mooi.

In de tuin zijn de kanten van het terras weggestoken. Het grasveld was aan alle kanten 20 cm dichter bij het huis, dan de bedoeling was. Misschien dat de mieren het nu ook minder interessant vinden om dicht bij ons huis te gaan wonen?

Woensdag was Martin om 10 uur al weer klaar met werken, toen zijn we aan het einde van de middag nog even naar Molde geweest. We hebben een nieuwe bank nodig, de versleten plekken beginnen nu gaten te worden. Bij Bohus hebben we een mooie bank gezien. De setup met easy leuningen en poten. Dit is een bank waar je kan kiezen welke modules je wil hebben. Wij willen 1 + 2 + poef. Nu moeten we het alleen nog eens worden over de kleur, maar dat komt ook wel.

We hebben ontdekt dat we in ieder geval nog een makkelijke boekenkast nodig hebben in huis en natuurlijk de eetkamerstoelen. Later willen we dan nog kijken naar een (eventueel tweedehands) slaapbank. Oh ja, het bad-ding is naar ons onderweg! Een vriendelijke weblog-lezer heeft aangeboden om het te importeren de komende week, dus het badderen kan alleen nog maar leuker worden.

De website is van de week verhuist en daarmee hebben we ook een nieuwe mail-server. Deze heeft een erg goed spam-filter. Waar we normaal 50 spam-mailtjes kregen per dag, krijgen we er nu minder dan 8, dus dat is een boel minder werk met opruimen. Verder hebben we nu wat meer mogelijkheden om statistieken en zo bij te houden, dat is ook wel leuk! We hebben veel bezoekers uit Nederland en Noorwegen, maar ook Oostenrijk, Zweden, USA, België, Canada, Denemarken, Zwitserland en Groot-Brittannië. Tot nu toe gaat alles prima en kunnen we one.com dus aanraden.

Emy heeft 22 augustus een afspraak met de orthopeed, dan hopen we meer te horen. Dus tot die tijd hobbelt ze af en toe met kruk, verder zonder rustig rond.

Vanmiddag lagen er op de vloer in de gang naar de kamer een ontelbaar aantal fotolijstjes. We zijn vanavond aan het beslissen geweest welke foto's er vervangen moeten worden en welke er direct aan de muur kunnen. Het is altijd weer leuk om alles op te hangen, het zijn die kleine dingen die het huis af maken. De familie hangt, de huisdieren hangen, nu nog wat andere losse lijstjes en we zijn weer een eind verder. Voor de huiskamer willen we ook nog wat moois, maar dat komt nog wel. Daar moeten we tegenaan lopen. (Jeanette, hopelijk doen we dat sneller dan jullie :-) )

 

 

 

 

 

 

Dinsdag 31 juli 2007

Nou zijn alle verhuisperikelen weer voorbij hoor, huisraad verhuist, homepage verhuist, als het goed is werkt alles weer en zijn we weer gewoon bereikbaar.

Emy is nu ziekgemeld voor het werk op de vrachtwagen, in afwachting van de kijk-operatie. Na het verhuizen bleek toch wel dat het nu eventjes niet kan. Hoe het met het andere werk gaat, dat weten we nog niet. Zolang er niet teveel gelopen hoeft te worden, gaat dat prima.

Martin mocht maandag met een trailer rijden, nu is dat natuurlijk best leuk, als je het eerder gedaan hebt. Martin heeft twee keer eerder met een trailer gereden, maar alleen vooruit, en geen aan- en afkoppelen. Nu was het dus even in het diepe zwemmen. Maar goed na overleg met de baas mocht hij vandaag weer gewoon met een vrachtwagen met aanhanger rijden. Wel zo goed voor de rust.

Het weer is hier al weer een tijdje prut, maar we hopen vanaf morgen toch weer wat droge periodes te krijgen. Dan kunnen we eindelijk de was van de afgelopen twee weken doen en dat is wel nodig.

Ondertussen is het huis langzaam op orde aan het komen. We hebben eigenlijk nog een boekenkast nodig voor pockets die niet meer in de woonkamer passen en voor de werk boeken van Emy. Maar goed, we zijn een heel eind, er staan nog 4 dozen met boeken, 2 dozen met belijdenisspul, 1 doos met knutselspullen, 1 doos met blokfluiten, 1 doos met kleedjes en doekjes en zo, 2 dozen met beddengoed en vijf dozen met onbekende spullen in het huis. De drie dozen met kerst spullen tellen we niet mee, want die hoeven voor december niet uitgepakt te worden. 

Martin is druk bezig met het ophangen van haken in de berging voor de grasmaaier, de grastrimmer, de winterbanden van de fiets en andere loshangende zaken, dan kunnen we de bergingkast ook weer gebruiken voor andere dingen.

Gisteren hebben we de overdracht van de sleutels van het oude huis gehad. De huiseigenaren waren er allebei. Hij keek de ramen na, of die nog wel open en dicht wilden en schoon waren, zij keek alle kasten na, met een trapje ook bovenop alle kasten en in alle inbouwkasten. Maar gelukkig was er dankzij de hulp van twee vriendinnen die schoongemaakt hadden, geen stofje te bekennen. Over de vlekken in de vloerbedekking is niet eens gepraat. Dat hebben wij wijselijk dan ook maar niet gedaan. Binnenkort staat de borg weer op onze rekening. Nu zijn we echt verhuist!

 

 

 

Zondag 29 juli 2007

Pfff, we zitten weer! Op onze eigen bank, tussen onze eigen spulletjes, alleen in een ander huis. Donderdag en vrijdag was Emy nog druk bezig geweest laatste dingen in te pakken, terwijl Martin op het werk aan het zwoegen was. Echt zwoegen, want hij mocht plotseling een heel andere rit, een heel andere kant op dan normaal, dus dat was even goed opletten.

Vrijdag kwam de man van het internet. Hij belde toen hij eraan kwam, zodat Emy niet de hele dag hoefde te wachten op hem. In het huis liep hij naar het contact, stak er een apparaatje in, liep naar het kastje verderop in de straat, kwam terug, haalde zijn apparaatje eruit en zei:”zo, nu heeft u internet, verder hoef ik niets te doen, alles is al ingesteld.” en hij vertrok weer. 1000 nok (125 euro) voor nog geen 10 minuten werk. Maar omdat we geen telefoonverbinding hebben is dit een verplicht nummer.

Maar goed ADSL en de telefoon doen het weer. De verhuizing van de website is ook in gang gezet en die verwachten we maandag of dinsdag. Dan kan de site er even uit liggen, net als de email, maar dat moet binnen een paar dagen opgelost zijn. (gaan we vanuit)

Vrijdagavond hebben we samen de kledingkast uit elkaar gehaald. Verder was er niet veel uit elkaar te halen, alles kon in elkaar mee. 

Zaterdagochtend waren we al vroeg in de weer om het bed uit elkaar te halen, want dat moet echt als laatste. Verder een goed ontbijt en toen was het alweer tijd om de vrachtwagen te gaan halen. 
Normaal start auto 3 altijd in 1 keer, zonder gek te doen. Vandaag ging het dus net wat anders. De wagen was geparkeerd zonder handrem en in de versnelling, dat is normaal andersom, dus even schrikken met starten, maar goed, toen begon het piepcircus in de auto met groot volume. De luchtvering wilde niet op de goede druk komen, hij liep gewoon leeg waar je bij stond. Dan komt de wagen dus ook niet weg. 
Na 20 minuten ontdekten we dat als je wat met de aparte luchtvering bediening speelde, hij plotseling wel genoeg lucht kreeg. Later die dag gebeurde het zo nog een keer.

Toen we met de vrachtwagen terug kwamen, was Peter er al, vlak hierna kwamen Ronald en Nils-Inge en was de club compleet.
Zo snel zijn we nog nooit verhuist. Het was een hard werkende groep. Eerst alle 70+ dozen in de vrachtwagen laden, daarna bleef Ronald in de wagen staan om te stuwen en kwamen de kasten, en de losse meubelen en dingen. Binnen twee uur stond ons hebben en houden in de vrachtwagen. We zijn toen met zijn allen naar het nieuwe huis gereden, en ook daar hadden ze de boel in anderhalf uur weer binnen staan. We stonden er echt versteld van! Met zulke hulp waren we natuurlijk erg blij!

Emy sloopte natuurlijk weer een lamp, dit keer de halogeenlamp op poot. Hij brak gewoon af, net bij een verbinding van plastic. Waarschijnlijk al een paar keer er tegen aan gegaan, alleen jammer dat het weer bij Emy moest gebeuren, al de tweede lamp in korte tijd.

Bianca stond tussen de middag klaar met heerlijke broodjes. Voor ons echt fantastisch, want hier hadden we tussen door geen tijd voor. Kelly stond meteen in de vrachtwagen om Ronald te helpen om dozen naar de laadklep te sjouwen.

Nils-Inge moest weer weg toen het spul in huis stond, maar Peter en Ronald bleven om de kledingkast in elkaar te zetten en nadat Peter verdwenen was, bleef Ronald nog wat langer om met Martin het bed in elkaar te zetten. Daarmee was de slaapkamer op orde en hoefden we alleen het bed nog maar op te maken voordat we konden gaan slapen.  

We zijn natuurlijk niet direct gaan slapen, eerst nog werken! De boekenkasten werden op hun plek gezet, gaten gemaakt voor de stopcontacten die natuurlijk overal achter zitten. Op een gegeven moment zaten we er allebei helemaal doorheen, dus zijn we maar allebei aan een andere kant van het huis dingen gaan doen.

Het was heerlijk om in ons eigen schone bed te kunnen vallen, zonder dat er nog dozen of losse dingen in de slaapkamer stonden.

Vanmorgen was Emy al weer vroeg aan het rommelen, letterlijk overal stonden open, dichte, halflege en volle dozen, dus het was een pittige start. We zijn om 11 uur naar de kerk gegaan, een fijne dienst, Emy's nieuwe collega leidde de dienst.

Na de kerk was het weer snel naar huis, verder met de dozen. Uiteindelijk hadden we om vijf uur de woonkamer zover klaar dat er alleen nog 1 doos staat met ophangdingen, maar daar willen we even mee wachten. Het is heel erg mooi en gezellig geworden. Hier staan de foto's.

Morgen gaat Martin weer aan het werk op de vrachtwagen en is aan Emy de beurt om alles in de keuken en hopelijk ook de badkamer op zijn plek te krijgen en ergens tussen door moeten we de kledingtassen weer uitruimen in de gewone kledingkast.

 

Donderdag 26 juli 2007

Even hadden we hoop, maar het gaat toch niet gebeuren. De IKEA was uitgenodigd om bij ons in de buurt een winkel op te zetten. Maar IKEA ziet in ieder geval de komende vijf jaar nog geen heil in deze plannen en heeft de uitnodiging afgeslagen. Dus dat wordt dus af en toe een ritje Trondheim of Oslo als we weer nieuw beddengoed nodig hebben.

Verder is de uitslag van de MRI van Emy's knie binnen. Het bleek toch een beschadiging van de meniscus. Ze wordt doorverwezen naar Ålesund voor (waarschijnlijk) een kijkoperatie. Hoe lang de wachttijd is, dat weten we niet, in ieder geval langer dan normaal, want het is vakantie tijd.

Het grootste nieuws hier op dit moment is het feit dat er weer een beer bezig is zich te voeden voor zijn winterslaap. Zielig voor de schaapjes en vervelend voor de boeren. Het jachtseizoen is dus even opnieuw geopend. Herten lopen hier al rond met GPS, zoiets zouden ze ook moeten doen met de beer, dan weten ze waar die is... oh ja, dat was het probleem, ze konden hem niet vinden. Dan maar de schaapjes injecteren met die dingen, dan komen ze vanzelf wel in de beer, of in de veelvraat, of een wolf.

Verder is het echt komkommertijd in de krant, veel reportages over mensen en weinig echt nieuws. Het weer is vervelend, elke dag regen en het is fris buiten, eigenlijk jassen weer. Misschien moeten we toch maar snel die verwarming voor het nieuwe huis gaan uitzoeken?

De zon gaat op om 4.32 en onder 22.43, elke dag 4 tot 5 minuten korter.

 

 

Maandag 23 juli 2007

We hebben ons weer prima vermaakt dit weekend, met zo'n nieuw huis heb je ook bijna geen tijd om je te vervelen.

Zaterdag zouden we alleen naar Ålesund gaan. In eerste instantie was het plan om naar Molde te rijden om de nieuwe gordijnen op te halen. Maar vrijdag gaven ze in de winkel aan dat het maandag of dinsdag zou worden. Uiteindelijk belden ze toch zaterdag terwijl we in Ålesund waren. Dus in plaats van naar huis te rijden, namen we de veerboot naar Molde vanuit Vestnes, om uiteindelijk met een omweg via de gordijnenwinkel naar huis te rijden. Zaterdagavond hebben we nog het zeil gelegd in de keuken.

Zondagmorgen waren we weer op tijd in het nieuwe huis, nu werden de plinten in de keuken weer vastgemaakt, de plankjes voor de kookboeken opgehangen, gordijnen in de woonkamer en keuken opgehangen. Plafond in de hal gewit, lampen in de kamer opgehangen, en ondertussen ook nog twee keer bezoek ontvangen.

Vrijdag gaat de ADSL verbinding over naar het nieuwe huis, we hopen dat het in 1 keer goed gaat, maar Telenor kennende kan er een heleboel misgaan, we weten dus niet zeker of we volgend weekend online zijn. Daarnaast gaat deze website ook verhuizen naar een andere provider in de komende periode, dus kan de hele site plotseling verdwenen zijn. Maar we verwachten dat dit oponthoud niet lang zal duren. De back-ups staan klaar. Maar als E-mail, internet, breedbandtelefoon e.d. niet meer werken, dan zullen jullie ons op de mobiel moeten bellen als er iets is.

Zaterdag gaan we echt over met al onze spullen.

 

Zaterdag 21 juli 2007

Nog een week tot de verhuizing en het huis begint langzamerhand echt ons huis te worden. De stand tot nu toe: (zie ook de foto's hier)

De woonkamer is geschilderd, plinten zitten er weer op, lampen gaan we vandaag uitzoeken, nadat Emy de andere kapot heeft laten vallen. De gordijnen komen hopelijk snel binnen, die zijn besteld.

De keuken krijgt vanavond zijn vinyl, de gordijnen, muren en plafond zijn helemaal klaar. Op de kastjes zitten post-its met wat waar zal komen.

De slaapkamer wacht op het bed, de ingekorte en nieuwe gordijnen die hangen er, er is geschilderd en de plinten zitten er ook weer op.

De logeerkamer is zijn paarse bloemen kwijt en wacht op andere gordijnen.

de gang naar de kamer kreeg een nieuwe lamp, toen ontdekten we dat deze ook gewit moest worden, de eerste laag zit er nu op en de tweede laag dit weekend.

De ”voor ons nieuwe” tafel heeft een nieuwe laklaag gekregen en is weer prachtig, zo mooi heeft hij nog nooit in de lak gezeten.

In het oude huis hebben we nu erg lege keukenkastjes, Marja en Emy hebben vrijdag inpakactie gehouden, en de dozen vlogen achter elkaar de keuken uit. Ook de breekbare stukken uit de kamer zijn ingepakt. In de servieskast staan nu heel zielig een paar groene glasbordjes en wat glazen. De pannen die op het afdruiprek stonden mochten blijven, terwijl de rest is ingepakt. Ook in de la liggen nog het pizzames en een paar andere handige dingen. Op het gasfornuis staat het eten voor de komende week, maar dat kan nu weer een kast in.

We hebben nog een probleem met de planten. Martin wil ze wegdoen, omdat we in het nieuwe huis geen vensterbanken hebben. Emy heeft dat probleem in mindere mate, maar wil in ieder geval niet meer huisplanten, want dan worden de horizontale oppervlakken toch wel erg vol.

Vandaag wordt het een tochtje naar Ålesund voor de kleine handige dingen.

Maar wat er hier niet te krijgen is, is zo'n ding voor over het bad om dingetjes in te leggen, zoals zeep, boeken, en al het andere voor als je in bad ligt. Misschien dat iemand in Nederland ons kan vertellen waar we ze wel kunnen vinden. Misschien kunnen we regelen dat hij begin augustus vanuit Roden of Assen mee kan rijden naar onze omgeving.

Verder zou advies over mos in het gras en over de te planten bloembollen ook welkom zijn. Martin heeft vrijdag voor het eerst de tuin gemaaid en het gazon ziet er heerlijk zacht en veerkrachtig uit, voornamelijk door het mos, maar er groeit ook nog wel gras tussendoor. Gisteren ook maar een compostbak gekocht, want er kwam zo'n 450 liter los gras/mos uit de maaier en dat moest ook ergens heen. De nieuwe compostbak zit nu dan ook vol.

Oh ja, hoe moeten we ons gazonnetje verder klaar maken voor de winter? Iedereen die ons goed kent weet dat we nog nooit zelfstandig een tuin onderhouden hebben, dus kom maar met adviezen, graag wel in gewone taal, met uitleg, want we blijven leken.

Emy's knie was nog niet veel beter, dus maandag weer naar de huisarts, die vond het nu wel een goed idee om haar door te sturen voor een MRI. Noorwegen is een heel vreemd land, want de wachttijd voor een røntgenfoto is 4 weken (afspraak 30 juli) terwijl je voor een MRI binnen 2 dagen terecht kan. Dat was woensdag dus. De uitslag daarentegen duurt wel weer wat langer, dus het wordt weer wachten. 

Omdat de MRI in Molde is, kon Emy meteen weer langs een gordijnen winkel. Hier vond ze mooie gordijnen, maar omdat ze al wat langer in de collectie zitten, hadden ze niet de zeven lange en twee korte delen die we nodig hebben. Die hadden ze wel in andere filialen, dus die worden besteld en komen hopelijk snel binnen.

Verder is het op de veerboten weer prut deze zomer. Door de toeristen zitten ze heel snel vol en kan het voorkomen dat je niet meer mee mag. Gelukkig hebben wij een heel klein autootje en betekend dat, dat we nog wel eens uit de rij geplukt worden om wel mee te mogen. De grote campers moeten dan zowiezo wachten. omdat het nu Jazz festival is in Molde gaan we vandaag maar niet die kant op, want de tweede veerboot die beloofd was, die moet nu op een ander traject varen in verband met technische problemen daar. We gaan dus gewoon over het Ørskogfjellet naar Ålesund.

 

 

 

Zaterdag 14 juli 2007

Het is weer een drukke week geweest, deze keer niet zozeer met het huis, maar wel met ons bezoek. Peter en Brigitte kwamen zondagavond met wat vertraging aan op Molde, waardoor we pas laat thuis waren.

Op maandag hebben we een rondje Åndalsnes gedaan, wat boodschapjes, het centrum, de wolfabriek en Trollveggen. Gewoon een beetje rondkijken. Het weer was deze week omgeslagen naar regen, miezer en laaghangende bewolking, waardoor onze gasten nog niet eens de toppen van de bergen konden zien.

Op dinsdag werd het een dagje Ålesund, de Jugendstil stad, met museum, Aksla beklimmen en shoppen in de Moa. Emy deed het wat rustiger aan, en heeft Aksla met de auto gedaan omdat haar knie het nog steeds niet goed doet. Het shoppen is altijd gezellig. 

Woensdag en donderdag waren Peter en Brigitte in een gehuurde auto naar Trondheim, Emy heeft woensdag in het huis gewerkt. Gelukkig lag het werk in het huis niet helemaal stil deze week. De muren van de slaapkamer zijn klaar, nu het plafond nog, en van de huiskamer hebben 5 van de 6 muren nu hun eerste laag gehad. Zondag gaan we weer verder als onze gasten weer vertrokken zijn.

Donderdag was het eindelijk weer een keer lekker weer, maar mochten we allebei werken. Emy had een rustige dag met lange pauze en wachttijden bij klanten. Gelukkig kan je ook in Tingvoll lekker pauze houden in het bos, deurtjes open, voetjes door het raam, boekje erbij. Dat gaat prima. Veel klanten waren ook afwezig of op vakantie, dus een aantal afleveringen mocht weer mee terug naar de terminal in Åndalsnes.

Martin moest deze week vaak vroeg beginnen, vijf uur, vier uur, er zijn nu veel collega's met vakantie en de routes moeten overgenomen worden. Wel naar Ålesund rijden, maar op andere tijden heen en terug. Gelukkig kan hij altijd wel slapen op de zaak als hij zo vroeg moet beginnen. Maandag heeft hij een groot gedeelte van de dag bij de Volvo dealer doorgebracht, omdat hij alleen nog maar met groot licht kon rijden. Dus ook niet zonder licht of met stadslicht. Het andere verkeer vindt dat niet leuk, dus er moest weer gerepareerd worden. De vrachtwagen heeft een elektronica probleem, dus dan moet er weer veel uit elkaar gehaald worden.
Verder nog een nat bad op dinsdag, bij het achteruit rijden, wat we altijd met open ramen doen in de vrachtwagen, moest hij remmen en kreeg hij een lading water over zich heen van de net geladen container op de wagen. Natuurlijk liep het water ook over het dashboard heen, waardoor er weer een zekering uitvloog in het zekeringen kastje, dus dit soort akkefietjes krijgen vaak meer gevolgen dan natte kleren alleen.
Wagen 5, waar Martin normaal op rijdt had nog meer problemen dan alleen de lampen, waardoor hij vrijdag op wagen 14 mocht rijden, een veel nieuwere en sterkere auto, wat natuurlijk veel plezier bij het rijden oplevert. Voor maandag staat auto 23 ingeplant, dus ook dan weer een lekkere rijdag in het vizier.

Vrijdag zijn onze gasten met Emy voor de verplichte Trollstigen-Geiranger route op pad gegaan. Het weer was redelijk, wel wat bewolkt, maar de bewolking was zo hoog dat we toch mooi uitzicht hadden, maar ook op de bovenste bochten van de Trollstigen een geheimzinnige mist. Brigitte en Peter weten nu de natuur best te waarderen hier, maar volgens Brigitte was het hier toch wel nat. We hopen dat ze zich realiseren dat dit prut weer ook voor ons niet normaal is. Tja in Nederland is het ook al weer even omgeslagen naar vervelend weer, dat kan hier dus ook. Maar weer zoals op het zuidelijk halfrond kunnen we hier niet verzorgen. 

Vandaag gaan we na ons ontbijt naar Eikesdalen en hopen we weer op een mooie dag. De vooruitzichten zijn 19 graden met misschien vanmiddag een bui, maar verder droog en af en toe een zonnetje, dus dat is lekker.

 

 

Zondag 8 juli 2007

De eerste week als huis eigenaar zit er op, en het bevalt wel goed.De afgelopen week bestond uit klussen en werken.De eerste paar dagen ging het lekker.Martin aan het werk, Emy aan het klussen, warm eten brood smeren voor de volgende dag, nog even 2 uurtjes klussen, slapen en weer fris aan het werk.......Ook werd het steeds warmer vrijdag was het 31 graden....je raad het al, dit houd niemand vol, ook wij niet.

Deze zomer zouden we niet zoveel bezoek krijgen,maar hier en daar kregen we een sms-je, en e-mailtje en zo wil het toeval dat we deze week dus druk aan het werk waren en ook veel bezoek kregen, en ja die moesten natuurlijk ons nieuwe huis zien, of ze nou wilden of niet.

Vrijdag had Martin een chauffeur uit Nederland mee, die eventueel wel wilden emigreren naar Noorwegen het was een leuk dagje ook omdat hij en z'n vrouw een tijdje in Canada hebben gereden konden we een mooie vergelijking maken tussen Nederland, Canada en Noorwegen, en volgens mij gaat Noorwegen winnen...'s avonds was er een heerlijke bbq bij ons nieuwe huisje en omdat het nog zo lang licht is wordt het ongemerkt later.

Zaterdag echter ging onze wekker al weer op tijd af, en het grote klus weekend was aangebroken,eerst even naar de winkel om ons keukenvinyl te halen, ook even bij de gordijnen kijken, even langs de bouwmarkt en op naar het huis, vlug beginnen want rond 11.00 kwam het eerste bezoek al weer. Ronald en Marja waren de eerste voor die dag, ze hadden wel een mooi cadeau voor  ons nl een reuze paddestoel ( voor de serieus geïnteresseerden onder onze  lezers, deze is alleen op afspraak te bezichtigen ) Na de koffie met stoopwafels een rondleiding, konden we even wat verven even lunchen, daarna konden we doorwerken tot een uur of 15.30 want toen moesten we even of de koffie bij Janne en Hans, Emy deelt de auto met Janne normaal communiceren de dames via sms of post-it en nu was het even lekker om gewoon met elkaar te praten onder het genot van een bakkie koffie met een stuk taart.

Om 18.30 kregen we een sms-je met de vraag of de koffie al klaar stond want 'ze' stonden al met camper in het centrum van Åndalsnes, wij dus vlug een pizza in de oven en alles klaar gemaakt voor bezoek, bleken dat Klaas en Rika en de hond al onder weg waren.Na de pizza dus weer naar ons nieuwe huis waar Martin en Bono de hond zich prima vermaakten met een potje voetbal.

Dus eigenlijk hebben we vandaag het meeste kunnen doen, de keuken is nu klaar, op het vinyl leggen na.Het plafond in de woonkamer heeft 2 lagen met witten verf gehad. de muren in onze slaapkamer ook, Emy kreeg hier bij nog even hulp van Kelly die het wel leuk vond om even te verven, wel makkelijk wat Bianca en Kelly kunnen als het goed rond de Pasen in het nieuwe huis.

Emy is vanavond naar Molde om onze eerst gasten voor het nieuwe huis op te halen, ik hoop dat ze de hint begrijpen dat er overal  verf staat, en gelukkig word het weer kouder en gaat het regenen, dus wat is dan leuker om lekker te klussen in het huis van je vrienden..... 

 

Donderdag 5 juli 2007

De tijd vliegt, het huis is goed, we zijn er allebei heel tevreden mee. Martin had de indeling iets anders in zijn hoofd, maar zoals het is, is het goed voor hem. 

Het weekend hadden we een zeekajakcursus, dus hadden we weinig tijd voor het huis, we hebben wel elke avond in de huiskamer daar gezeten om te bedenken wat we willen en niet willen in het huis. Beslissingen over de kleur van de verf en wat we wel en niet willen schilderen.

Maandag ging Martin op de vrachtwagen aan het werk en Emy in het huis, eerst verf kopen en andere benodigdheden en daarna in het huis aan de gang.

De mevrouw van de bank belde maandagmiddag of we van gedachten veranderd waren, want ze had onze papieren niet gehad. Dus dat was even paniek. Bleek dat ze vast zaten in de brievenbus van de bank, tja niet echt ons probleem, maar de mevrouw ging er nu haast achter zetten! Moest ook wel, want we hadden al de sleutel van een huis, dat dus nog niet betaald was, naar nu bleek.

Dinsdagochtend ging Emy even vinyl voor de keuken bestellen bij de winkel, ze zet de auto netjes in het parkeervak, loopt naar de deur van de winkel en hoort 'boem' zit er een mevrouw met haar auto tegen die van ons! Zij twee keer fout, rijdt én achteruit én tegen een geparkeerde auto, tegen de linkervoorkant. Zijlicht kapot, bumper los aan die kant (verder wel vast) deuk in het metaal onder de bumper, ruitenwas vloeistof overal. Echt balen, dat kost dan weer een paar uur. De muts wilde geen verzekeringspapieren invullen, toevallig was die van ons in het engels, want de verzekeringsman had ze toen niet meer in het Noors. Engels kon ze niet, dus ze wilde er niet eens naar kijken. Eigenlijk wilde ze het ook niet via de verzekering doen. Uiteindelijk heeft ze later op de dag wel een melding gedaan bij de verzekering en konden wij een afspraak maken bij het schadebedrijf. 

Maar we hebben de auto gewoon nodig op dit moment met het nieuwe huis, dus kunnen we hem eigenlijk niet missen. Maar goed, hij kon woensdag als we allebei werken voor de taxatie. De reparatie zal nog wel een hele tijd gaan duren, want de onderdelen moeten besteld worden.

Donderdagochtend bleek dat de hypotheek nu uitbetaald is, grootste gedeelte naar de makelaar en een klein stukje aan ons.

De keuken is bijna klaar, nog 1 laagje tussen de kastjes en dan moeten de bloemen helemaal bedekt zijn. Hierna gaan we de woonkamer plafond witten en muren verven, en de slaapkamers. Hoe we de gordijnen doen zijn we nog niet helemaal uit, maar dat heeft minder haast.

Uiteindelijk hebben we ook met de huiseigenaar een overeenstemming. Ze wilden ons eerst 3 maanden huur laten doorbetalen, maar nu hebben ze een nieuwe huurder, die er graag 1 augustus in wil. Dus dan moeten we maar even opschieten en het weekend ervoor verhuizen. Moet makkelijk kunnen, zoveel hoeft er niet gedaan te worden, meer moeten we nu gaan denken aan inpakken en hoe we dingen neerzetten.

 

 

 

Maandag 2 juli 2007

Nu zijn we echt de trotse eigenaars van een huis!

Het werd allemaal nog spannend, maar het is gelukt om vrijdag al de sleutels te krijgen. Woensdag waren we bij de makelaar, die ook de taak van de notaris uitvoert, om het koopcontract te ondertekenen. We kwamen toen overeen om vrijdagavond al de sleuteloverdracht te hebben.

Donderdag ging Emy naar de bank voor de hypotheek papieren, maar toen bleek dat het geld pas maandag overgemaakt kon worden naar de depositorekening, dus dat was wat jammer, maar de makelaar zou overleggen of we toch niet eerder de sleutel konden krijgen.
Emy kreeg in ieder geval alle papieren mee, en 's avonds hebben we die met z'n tweeën ondertekend, volgens mij moesten we wel 30 keer onze handtekening zetten. 
Martin leverde de envelop in bij de bank in de brievenbus.

Vrijdag overlegde Martin nog een keer met de makelaar en de overdracht kon gewoon plaatsvinden. De bank en de makelaar zijn van dezelfde organisatie, dus dan gaan dingen makkelijk, zeker in deze dorpen.

Om acht uur kregen we dan de sleutel. Voor Martin was het de eerste keer dat hij het huis zag, dat maakte het extra spannend. Maar het was allemaal goed.

DIt verhaal maken we morgen af, nu eerst wat nieuwe foto's 

 

 

Dinsdag 26 juni 2007

Het was leuk om een terugmelding te krijgen van de mensen die ons weblog lezen, het blijken soms mensen te zijn die we niet kennen, maar die weer mensen kennen die wij ook kennen, of mensen die zelf ook denken aan een verhuizing naar Noorwegen. Heel erg leuk! Ben je ook een lezer van ons weblog en heb je ons nog niet laten weten dat je meeleest, stuur ons dan ook een berichtje!

 

Zoals de meesten weten, zijn we zondag terug gekomen van vakantie in Canada, heerlijk drie weken eruit geweest. Maar ja, dan kom je weer in het normale leven.
Zondagavond om 7 uur thuis gekomen, 11 uur later op maandagmorgen 6 uur weer aan het werk. Allebei op de vrachtwagen. Gelukkig hadden we deze nacht wel geslapen, in tegenstelling tot de nacht in het vliegtuig. 

Omdat tijdens onze vakantie ons bod op een huis werd aangenomen is er nu ook een boel te regelen. Vandaag is Emy naar de bank geweest om de hypotheek te regelen. Het gaat heel grappig hier. De mevrouw van de bank vraagt hoeveel je wil hebben, of je er een goed gevoel bij hebt, en dan krijg je het. Wij krijgen het in de vorm van een eerste huis lening, die hebben de laagste rente, om nieuwkomers op de markt ook een kans te geven. Voor ons is dat dus gunstig, want de rente is al hoog genoeg en zal misschien ook nog wel wat stijgen de komende tijd.

Morgen gaan we het koopcontract tekenen in Molde en overmorgen krijgen we het hypotheek contract om te ondertekenen, dan zal het geld voor het huis direct overgemaakt worden naar de makelaar en krijgen we als het goed is zondag de sleutel al.

Vanavond zijn we nog even met kennissen naar het huis wezen kijken, iedereen is heel enthousiast, alleen al over de buitenkant.

Ondertussen kijken we ook in alle winkels naar de prijs van grasmaaiers, kantklippers, keukentrapjes etc allemaal wel spannend, maar ook wel vermoeiend. Er moeten ook nog een aantal nieuwe ramen in het huis, maar hoe lang de levertijd is weten we niet. allemaal nadenk dingen!

We houden iedereen op de hoogte, maar we hopen voor eind augustus in het huis te zitten.

 

we zijn op vakantie geweest, zie ons speciale weblog, VAKANTIEWEBLOG CANADA 2007

 

NIEUWE BERICHTEN vanaf 01.01.2010

OUDERE BERICHTEN 01.07.2009/31.12.2009 ARCHIEF

OUDERE BERICHTEN 01.01.2009/30.06.2009 ARCHIEF

OUDERE BERICHTEN 01.07.2008/31.12.2008 ARCHIEF

OUDERE BERICHTEN 01.01.2008/31.05.2008 ARCHIEF

OUDERE BERICHTEN 01.06.2007/29.12.2007 ARCHIEF

OUDERE BERICHTEN 30.12.2006/01.06.2007 ARCHIEF

OUDERE BERICHTEN 15.07.2006/30.12.2006 ARCHIEF

OUDERE BERICHTEN 28.12.2005/15.07.2006 ARCHIEF

OUDERE BERICHTEN 02.03.2004/28.12.2005 ARCHIEF

 

© Benjamins 2009