weblog oud 1 Martin & Emy HOSOSS

Woensdag 28 december, vierde kerstdag

Na lang wachten en veel op een speciale internet site kijken, hebben we gisteren eindelijk het Noorderlicht gezien!
Het was heel bijzonder, blauwe dansende strepen in de lucht. Volgens de vrienden waar we waren, was het maar een klein beetje en moeten we binnenkort wel meer kunnen zien, dus we wachten in spanning af.

Dinsdag 27 december, derde kerstdag

Het is Derde Kerstdag, naar we hebben begrepen, tellen ze hier in Noorwegen door tot ongeveer de zevende kerstdag, of nog verder, maar ja dan is het al nieuw jaar.

Deze kerst kregen we opeens allemaal pakjes uit Nederland, echt heel erg leuk. Emy's moeder stuurde een kookboek, met alle Nederlandse recepten die je nodig kan hebben met de kerst. Het boek is ook gebruikt voor de kerstmaaltijden, zandkoekjes, toetjes, huzarensalade, kerstbrood.. Daarnaast was er ook heel veel drop voor Martin.
Niet lang daarna arriveerde het pakketje van Martin's broer en schoonzus. Hierin twee handbeschilderde kerstballen van onze neefjes, Sven en Twan, echte meesterwerken. Stroopwafels, een heel mooi tin setje met cocktailprikkers, drop en zoals in een echt kerstpakket hoort, servetten en een tafelkleed voor de kerst!
De dag voor kerst arriveerde het pakje van Emy's zus en zwager, deze keer een Allerhande, die heimwee naar de Albert Heijn opriep, lekkere kookmixen en een heel mooi kerstschaaltje dat meteen in gebruik genomen werd.
Heel erg bedankt voor de leuke cadeaus!
Verder hebben we bijna alle familieleden aan de telefoon gehad in een telefoonmarathon. (hoe krijg ik 9 familieleden aan de telefoon tussen twee gerechten in, terwijl ons eigen eten opstaat)

We hebben het heerlijk rustig aan gedaan. Martin heeft de afgelopen weken zoveel uren gedraaid en ook nog weinig weekend gehad, dat het lekker was om drie dagen gewoon thuis te zijn, zonder de deur uit te hoeven.

Kerstavond zijn we naar de kerk geweest, dat was al in de middag, maar goed om vijf uur is het al donker, dus het leek net een avond dienst. Emy was een engel die tijdens de preek kwam storen vanaf het balkon. Heel spannend allemaal. Verder mochten we koster spelen voor en na de dienst voor de eerste en waarschijnlijk niet de laatste keer.

Eerste Kerstdag zijn we niet eens de deur uit geweest, we hebben lekker de hele dag niets gedaan. Wat heerlijk is dat. Normaal doen we van alles in huis als we zo thuis zijn. Nu gewoon niet. We hebben de kranten van twee weken gelezen, tv gekeken en niets gedaan. Wel hebben we lekker gekookt en gegeten.

Op Tweede Kerstdag werden we uitgenodigd door de buurtjes voor een lichte lunch. Hun zoon was er ook (onze leeftijd) en we hebben gezellig over van alles en nog wat gepraat. De buren kennen de omgeving hier op hun duimpje en ook de hele geschiedenis.
's Middags hebben we nog lekker gewandeld naar Martin zijn vrachtwagen, zodat de standkachel alvast aan kon voor dinsdagochtend.

Ondertussen is het zonnewende geweest, dus we hebben nu weer drie minuten meer licht! Op de korte dagen was het zon op 10.00 en neer net voor 15.00. Door de bergen leken de dagen soms nog korter. Nu komt de zon elke dag om tien over één over de Trollstigen kijken. Vanaf 1 maart komt hij ook weer om de andere bergen heen.
Het weer is van zacht met regen, naar koud en droog gegaan. Er ligt nog een laagje sneeuw en ijs, dus dat zal nog wel even blijven liggen. Het waait flink, dus mutsen op en handschoenen aan.

Martin is zich al aan het voorbereiden op Oud en Nieuw met de folder van de supermarkt waarin al het vuurwerk staat.

Zaterdag 24 december Julaften

Vandaag is het Julaften en moet echt alles klaar zijn voor de kerst, nou ja eigenlijk is het voor de Noren al kerst. Vanmiddag gaan ze naar de kerk en daarna flink bunkeren tijdens de rijkelijk voorziene avondmaaltijd.

Zelf doen we het ietsje rustiger aan dan de Noren, maar de voorbereidingen zijn besmettelijk! Emy is al een week of twee bezig met te bedenken wat we gaan eten met de kerst. Aangezien alle Noren in deze periode maar twee vragen hebben: "Wat doe je met de kerst?" en " Wat eet je met de kerst?" moest er toch een antwoord komen.

Dinsdag boodschappen gedaan bij de Rema1000, woensdag bij de Coop, donderdag bij de Bunn-Pris, alle winkels hebben zo hun specialiteiten. Rema1000 dat die het kortste lopen is als Emy alleen boodschappen doet, dat is belangrijk, vooral in deze periode waar er zoveel ijs en sneeuw ligt, dat zelfs de fiets aan de hand geen optie is. De Coop heeft de meeste verse groenten en de meeste ruimte, hier doen we ook onze wekelijkse boodschappen. De Bunn-Pris heeft de beste vleesafdeling, magere vanille yoghurt en soms net andere dingen dan de andere winkels.
Woensdag is ook de Indisch Haantje gekookt, dit recept komt bij Emy's ouders vandaan en heeft goede jeugdherinneringen, naast het feit dat het heel errug lekker is! Woensdagavond was het tijd om schuim te bakken. Dit is weer een gewoonte vanuit Martin's familie, die moet er dus ook in blijven!

Vrijdag heeft Emy, samen met Saskia, koekjes gebakken, de Noren hebben de gewoonte om zeven verschillende soorten koekjes te maken, dus moesten we proberen om er in ieder geval in de buurt te komen. Daarnaast wilden we ook allebei nog iets lekkers aan de buren geven, dus kwam het uit, dat we allebei op één van de enige vrije dagen deze week samen de keuken in konden.
Resultaat: zandkoekjes, kokosmakronen, spritsen voor Saskia, havreflarns (havermoutkletskoppen) en een hoop lol. Het huis rook heerlijk, een stuk beter dan de geuren die van boven kwamen van de buren.

De bankpasjes zijn eindelijk binnen, we kunnen dus weer gewoon betalen. Alleen lijkt er nu iets fout te zijn met het adres bij de bank, maar goed, niet alles kan perfect zijn.

Afgelopen maandag mocht Emy met Martin mee op de vrachtwagen, het was gezellig om een dagje zo samen te zijn en goed om te zien waar Martin nu dagelijks mee bezig is!
Dinsdag heeft Martin zijn eerste aanrijding met een hert gehad, een hele grote, met een groot gewei. Het was wel even schrikken zo opeens een hert voor de wagen te zien staan. De schade viel uiteindelijk nog mee, de koplamp en zijlamp moesten vervangen worden. Het hert verdween in het bos en kon ook door de speciale zoekploeg niet meer gevonden worden.

Naar aanleiding van de speciale vergadering op Martin's werk over de vele schades, hebben ze op dinsdag maar weer goed schade gereden. Martin met zijn hert (geen schuld) een collega van Martin die een lastige inhaal manoeuvre moest doen doordat een Oost-Europeaan in de bocht een ketting op zijn wiel moest doen (geen schuld) en een collega van Martin die vergeten was zijn container vast te zetten op de aanhanger, welke er dus na 100 meter vanaf kieperde (wel schuld, knap stom dus).
Gelukkig geen persoonlijke schades.

Door alle ijs en sneeuw op de weg, ging deze week het transport wel wat langzamer dan anders, Martin maakte dus weer dagen tot half negen of half tien 's avonds, zonder al te veel rust overdag. Maar nu is het kerstvakantie en ligt het hele land plat!

Afgelopen zaterdag hadden we Julebord bij Martin's baas. Het was een buffet met traditionele kerstgerechten (zie ook eerder opmerkingen hierover). Het eten was lekker, maar het gezelschap wat minder. Tegenover ons zat een jongen die geen woord gezegd heeft, hij had het te druk met het versturen van SMS'jes en deze te ontvangen.
We zijn op tijd weggegaan en hoorden pas later dat er nog een feest was geweest, dus we proberen het volgend jaar opnieuw en kijken dan wat beter waar we gaan zitten.

Verder is Emy aan het kijken naar de mogelijkheden om te solliciteren. Dat is allemaal best eng weer om op niveau ergens binnen proberen te komen. Vooral omdat ze zich toch nog wel onzeker voelt over de taal.
Dus nu ook goed oefenen voor de Noorse toets, en daarnaast voor het theorie examen.

Maar eerst Kerst, dan vieren we samen de geboorte van Jezus en genieten we van een lang weekend.

Zaterdag 17 december 2005

update: de bankpasjes waren er vanmorgen nog niet.

Van de week is het sancta Lucia geweest, vanuit de heidense tijden geloofden ze dat het 13 december de donkerste dag was. De traditie zegt dat op deze datum alles klaar moest zijn voor het kerstfeest. Was de boel niet klaar, dan kwam zwarte Luci je halen in de nacht, stoute kinderen werden ook meegenomen. (opgeruimd voor de kerst zeggen we dan) en waar een zwarte luci is, moet ook een witte luci zijn, dus kwam de legende van st lucia, die licht kwam brengen.
De Noren vieren St Lucia door alle kinderen witte kleren aan te geven en ze bij bejaardenhuizen, verzorgingshuizen en ziekenhuizen al zingend lussekatter, lucia broodjes (gistdeeg met saffraan) rond te laten brengen.
Emy is samen met de eerste klas en de oudsten van de kinderopvang naar het verzorgingshuis geweest. Een meisje was Sancta Lucia en had allemaal kaarsjes in een krans op haar hoofd, de andere kinderen kregen allemaal een kaarsje (electrisch) in de hand. En ondertussen zongen ze een speciaal lied.
Wel een grappige traditie.
Na afloop was er op de kinderopvang een lunch voor alle kinderen met lussekatter en warme chocolademelk.

Op dinsdagavonden gaan we tegenwoordig naar een bijbelstudie van de pinkstergemeente. We hoeven geen lid te zijn, maar we voelen ons er wel thuis. Er wordt gebeden, gezamenlijk over het geloof gepraat en er zijn jongere mensen.

Vorige week heeft Emy nog Mørkekjøring les gehad, dat is in het donker rijden. Een les van drie uur, waarin je eerst theorie krijgt, dan een praktisch gedeelte met de groep buiten. En als laatste mag je met twee personen meerijden met een instructeur om te vertellen wanneer je grootlicht en kleinlicht aan moet doen.
Nu geleerd dat je grootlicht pas uit hoeft als je zo'n 200 m van elkaar verwijderd bent en weer aan net voor je elkaar passeert. Niet alle weggebruikers zijn het met deze regels eens, en we werden vele malen beknipperd door medeweggebruikers, maar ja, dat zijn nou eenmaal de regels en tot het afrijden zullen we ons er maar een beetje aan houden.
Ook raden we iedereen aan te zorgen voor reflex op de kleding, speciaal kinderen, want mensen blijken weer erg slecht zichtbaar te zijn.

Op donderdag was het juleverksted op de school, waar de kinderen allerlei activiteiten mochten doen en dingen voor de kerst maken. Ik mocht met twee kinderen mee naar het kaarten maken.
Op de kinderopvang was er diezelfde dag een Nissefest, (kerstmanfeest) waarbij de meeste kinderen als Nisse waren verkleed, dus als kerstman en we met elkaar rond de kerstboom dansten en zongen. De lunch bestond deze dag uit rijstepap en bessensap. Een van de Nederlandse kindjes vond een amandel in de pap (die ze erg vies vond) en een amandel betekend dat je een julegris (kerstvarken van Marsepein) wint, dus weer veel geleerd. Na de lunch kwam de Julenisse (kerstman) langs met snoepgoed voor alle kinderen. Dus weer veel belevenissen!

Ook deze week heeft Emy weer autorijles gehad, op dinsdag in de stromende regen (geen sneeuw meer te vinden) in het dorp zelf, veel schakelen, dus ook de nodige keren dat de motor afsloeg. Maar de rijleraar denkt dat ze het nu wel begint te snappen. Dus op donderdagmiddag een lange les landevegkjøring (de rijksweg op). Die dag was de sneeuw weer gaan vallen en waren er nogal wat grote sneeuwbuien, maar ja dan leer je het toch meteen goed? Dus anderhalf uur richting binnenland gereden, veel smalle wegen (zonder middenlijn, dus minder dan 5,5 m breed) en veel vrachtwagens, want het is de doorgaande weg richting Oslo en Trondheim.

Nu ligt er dus weer een flinke laag sneeuw van 60 cm. Eerder in de week viel er al 50mm regen, nu dus grote bergen sneeuw. Sneeuwruimen schijnt goed te zijn voor je conditie. Maar de parkeerplaats van de auto heb ik nu wel even genoeg gezien. Martin mag gewoon naar zijn werk lopen, dat is minder zwaar dan elke dag een laag sneeuw opruimen die er valt als hij op zijn werk is. En dan hoeft Martin de auto op het werk ook niet uit te graven.

Martin is maar eens gaan oefenen met zijn sneeuwkettingen, niet om de problemen met de verzekering, maar omdat hij zeker wil weten hoe hij ze om moet leggen als het nodig is. Met de vrachtwagen is dat toch even anders dan met de personenauto.
En vrijdag heeft hij voor het eerst de kettingen echt om moeten leggen, omdat er nu zoveel sneeuw gevallen was, dat het bijna geen doorkomen aan was.

Bij Martin op de zaak hebben ze zoveel schades gehad, dat er een probleem is ontstaan met de verzekeringsmaatschappij. Maandag kreeg Martin een brief dat er 5 grote schades waren geweest, waarvan 4 schuld bij de chauffeur. Er werd verteld dat de verzekeringsmaatschappij een bijeenkomst zou beleggen.
Die kwam iets eerder dan verwacht, want dezelfde dag ging er nog een aanhanger op zijn kant (ook schuld chauffeur, hoorden we) dus nu mag Martin, op zaterdagochtend terugkomen op de zaak voor een verplichte bijeenkomst.
We zijn er niet zo blij mee, want dit is de zaterdag voordat de kerst hier begint, en de enige vrije dag die we samen konden gebruiken om de stad in te gaan. s'Avonds is er ook nog julebord van Martin's werk, dus we houden niet veel tijd over.
Maar goed, hopen dat er vanaf nu minder schades gereden worden.

Maandag 12 december 2005 (extra update)

Nou waren we helemaal vergeten te vertellen over ons laatste avontuur bij de bank!
1 september hebben we een nieuwe extra/spaar rekening geopend en direct onze definitieve sofinummers (Fødselsnummers) doorgegeven. Er zouden toen voor de eerste, de betaalrekening en de nieuwe, de spaarrekening allebei nieuwe pasjes gemaakt worden, voor ons beiden, 4 pasjes dus.

Pasjes maken hier in Noorwegen duurt 10 werkdagen. Eerst waren ze vergeten ze te bestellen, daarna ontvingen we een pasje voor Martin en een pincode voor Emy. Aangezien de andere onderdelen weg waren, werd er half oktober een nieuwe bestelling geplaatst, hierop kwam helemaal niets binnen. Half november weer een nieuwe bestelling en een nieuwe foto en handtekening erbij van Emy, want daar zou de fout liggen.
Nu ontvingen we eind november 4 pincodes en een week later 1 pasje (pasje van spaarrekening). Het eerste weekend van december waren opeens onze oude pasjes van de betaalrekening geblokkeerd. (sta je lekker bij de supermarkt)

Dus afgelopen dinsdag Emy naar de bank, deze keer lag de fout bij Martin dus moest hij maar langskomen met een nieuwe pasfoto en handtekening.
Dat was dus net teveel, Emy over de rode, boos geworden, weggelopen, verteld dat ze al het geld van de betaalrekening maar op de spaarrekening moesten zetten (daar hadden we immers wel een pasje van) en aan de overkant van de bank bij Saskia met een kopje thee weer tot rust gekomen.
Bij de bank vroegen ze voor het weggaan nog een telefoonnummer, dus heeft Emy die van Martin maar gegeven.

Martin werd uiteindelijk met veel excuses teruggebeld door volgens ons de bankdirecteur en werd gevraagd maar even langs te komen. Martin heeft duidelijk gemaakt dat dat met zijn werktijden wat lastig ging, de bank is open van half tien tot drie uur of zo en Martin werkt van vijf uur 's ochtends tot 8 uur 's avonds. Maar dat was geen probleem, hij kon 's avonds om negen uur langskomen, nog dezelfde dag.
Via de achteringang naar binnen, in de kelder voor de kluis werd een pasfoto gemaakt en de papieren werden direct opgestuurd.

Als het goed is komen van Martin deze week de pasjes binnen. Emy heeft ondertussen wel van allebei de rekeningen een pasje, dus Martin loopt nu met een pasje van Emy van de betaalrekening rond. (Staat weer geld op, want het salaris is gestort) en Emy heeft die van de spaarrekening.

We hopen vanaf volgende week allebei onze eigen pasjes te hebben, anders denken we er toch echt over een andere bank te zoeken.

Verder hebben de noren een leuk grapje in December, ze betalen het loon uit, zonder er belasting over af te trekken. Dus opeens een grote buidel geld binnen!
De rest van het jaar blijken we dus veel te veel belasting te hebben betaald, zodat we nu kerstcadeautjes kunnen kopen. Het blijft een raar volk hier!

Verder nog even vertellen over ons eerste Julebord (kerstbuffet)
Julebord, het was net of we midden in de winter bij mijn opa aten, witte melige aardappelen, koolrabistamp die iets teveel water had, zuurkool die zoet is, rodekool zonder smaak. Grijzige stukken bot met wat vlees eraan (pinnekjøtt) andere grijzige stukken vlees, zonder bot, veel vet (Svin) verschillende worsten (Pølser, jule pølser, vreemde platte gehaktballen (Medisterkaker) en ernaast nog wat salami (spekemat) en uitgedroogde zalm.

Laten de Noren me maar niet horen! Volgende week hebben we Julebord in het grote dure hotel hier, maar ik verwacht niet veel meer dan in het simpele restaurantje van gisteren. Alleen wat meer dronken mensen. En misschien dat er daar wel lutefisk op tafel staat. (weet nog steeds niet of ik het wel aandurf, ziet er niet appetijtelijk uit en de gedachte aan het loog dat ervoor gebruikt wordt doet me griezelen. Lutefisk is vis ingelegd in loog, geweekt en gewassen en op tafel gezet, ziet eruit als snot.)

Alles dat ze hier met veel plezier met de kerst eten, wil je in Nederland niet mee gezien worden, dat is arme mensen eten van de jaren 40 en 50.
Plus dat het veel te vet is. Verder lijken mensen aan het julebord geheel onafhankelijk van elkaar te eten, de een is nog met de eerste ronde bezig, de ander met het dessert. en dat aan dezelfde tafel! Dus gezellige kerst! medisterpølser)

Oh, als iemand zich afvraagt waarom er geen nieuwe foto's bijkomen, dan is dat omdat foto's in het donker maken wat lastig gaat. Vandaag lijkt het wel of het helemaal niet licht is geworden, door de grijze regenbuien tussen de bergen. Maar tussen half tien en half drie wordt het redelijk licht, maar dat is net de tijd dat we werken, dus foto's worden er niet gemaakt.

Zaterdag 10 december 2005

Vorige week helemaal vergeten te vertellen dat we naar een middag van Noorse les waren geweest, een forjulsfest. Gezellig met elkaar gepraat, wij waren de enige Nederlanders. Wel veel Russisch sprekenden en nog wat Filippijnse en Thaise vrouwen, de meeste met Noorse man. Moet nog steeds uitvinden, waar ze elkaar eigenlijk hebben ontmoet. Verder een Engelse en twee Duitsers.
Maar goed het was erg gezellig, ons Noors is goed in vergelijking met veel die hier al vijf, zes jaar zijn en je ziet de leraren ook eens van een andere kant.
Iedereen had eten meegenomen en er werd gezongen en muziek gespeeld.

Op zaterdag zijn we weer naar Ålesund geweest, de printer heeft het begeven en is nu in reparatie (daarom zijn de kerstkaarten laat!).
Verder hebben we kerstcadeautjes voor elkaar gekocht, een cd-speler voor de auto en een tft-schermpje voor de computer.
Het was erg druk, alle winkels waren helemaal ingericht op de kerst, dus ook gezellig. Verder hadden we nog het hele winkelcentrum afgezocht voor een kaarsentrapje voor voor het raam, het leek nergens te vinden. Uiteindelijk in de laatste winkel voor de uitgang hebben we hem gevonden.

Thuis aangekomen op zaterdagavond zijn de kerstspullen van de zolder gekomen. Martin heeft weer mooie kerststukjes gemaakt, dus het ziet er gezellig uit.

Op zondag hadden we weer een lichtmis in de kerk met medewerking van de konfirmanten en Emy. Deze keer ging het erg goed! De konfirmanten lazen goed, hun mimestukje was redelijk duidelijk en de preek was op de konfirmanten toegepast. Fijne dienst dus!

Verder weer een redelijk normale week, allebei zijn we druk geweest met werk. De sneeuw is nog de hele week blijven liggen, hoewel het wel droog was, pas vandaag is de temperatuur omhoog geschoten naar 6 graden en regent het. Dus misschien raken we nu de sneeuw kwijt! We hopen ondanks alles toch nog wel een beetje op een witte kerst, maar net als in Nederland is het weer hier ook niet te voorspellen.

Zaterdag 3 december 2005

Het is alweer december wat vliegt de tijd toch!
Sinds vorige zondag is het Advent, dat betekend dat Noorwegen een transformatie ondergaat. Overal staan lichtjes in de ramen, de buren hebben nu rode (kerst) gordijnen en de winkels openen hun verborgen etalages vol kerstspullen. Op school en kinderopvang is het dagelijkse ritme nu veranderd en zijn er førjulsamlingen (voor de kerst bijeenkomsten) waarin kerstliedjes gezongen worden en de adventskaars aangestoken wordt. Allemaal erg gezellig.

Wij moeten de doos met kerstspullen nog vinden op zolder, maar dat zal ook wel dit weekend gebeuren.

Onze sneeuw is weer terug, we kregen van de week weer sneeuwstormen op dinsdag en woensdag, dus opeens 40 cm sneeuw hier.

Emy is dinsdag op de terugweg van het werk, met de schoolbus van de weggeraakt, met dank aan een kleine vangrail en een elektriciteitsmast lagen ze niet in het weiland. De bus bleef nog even naglijden op de helling, dus pas na tien minuten konden ze de bus uit.
Wel even spannend. Gelukkig niemand gewond, alleen geschrokken.
Na zo'n anderhalve kilometer werden ze opgepikt door een taxibusje en konden met een lange omweg (15 km over een smal weggetje tussen hellingen en een meer, met alleen sneeuwpaaltjes als wegaanduiding en een erg glad wegdek) naar Åndalsnes worden gebracht. Die dag zijn er 3 schoolbussen van de weggeraakt hier in de gemeente, gelukkig allemaal zonder gewonden!
Dat laat je weer even nadenken over het gevaar op de weg. Martin rijdt gelukkig heel bewust en voorzichtig, denkt na over zijn belading en de soort weg waar hij rijdt. Maar af en toe een glijden alle auto's wel een stukje weg.
Wel is het laden en lossen nu moeilijker omdat veel heftrucks niet op de sneeuw berekend zijn.
Dinsdag heeft Martin een nieuwe Deense collega ingewerkt dat was net de dag met de ergste sneeuw, dus konden ze elkaar helpen en bij het wachten in een file met 70 vrachtwagens had hij ook aanspraak.
Martin werkt veel in Sunnmøre, dat gebied ligt dichter langs de kust en is milder met het weer, dus deze week heeft hij behalve sneeuw ook veel regen gehad.

Op veel plekken komt de sneeuwschuiver langs, maar die laat een laagje liggen, dat kan bij temperaturen rond het vriespunt leiden tot gladheid. Volgens Martin wordt er buiten onze gemeente beter geschoven, daar schuiven ze echt tot op het wegdek, dus zodra hij de gemeente binnenrijdt hier, moet hij echt overschakelen op "ijs-rijden".

Emy is dinsdag zo'n 5 keer op haar achterwerk gegaan. En lag donderdag ochtend bij de bushalte tot haar nek in de sneeuw.
Ze hadden aan de wegkant geschoven, maar niet tussen de parallelweg en de bushalte. Een verkeerde berekening van sneeuwdiepte leidde tot "boem" voorover in de sneeuw. Gelukkig droge sneeuw en niet van die vieze natte kledder.

Martin moest dinsdag na het werk moeite doen om de auto terug te vinden, die lag onder een laag van 40 cm verstopt. En moest dus uitgegraven worden.
Ondertussen had Emy het parkeerplaatsje bij huis al ontdaan van een zelfde lading sneeuw, dus kon de auto weer bij het huis staan.

Als het goed is, is nu de Truckerslife uitgekomen, een blad voor Truckers en familie, daar staat deze maand een artikel in met Emy, wel grappig, over chauffeursvrouwen. We hebben hem zelf nog niet gezien, maar krijgen hem als het goed is snel thuisgestuurd.

Emy heeft volgende week les in in het donker rijden. Verplicht hier. Ondanks het feit dat ze als sinds de derde dag in het donker rijdt. Over een week of twee, drie mag ze de ijsbaan op voor een slip en ijs cursus. Spannend hoor!

Gisteren en vandaag is het weer dooi, dus even kijken wat er met onze mooie sneeuw gebeurt, maar we kunnen in ieder geval weer veilig lopen zonder om de haverklap een glijder te maken.

Zaterdag 26 november 2005

Terwijl Nederland plat ligt door een sneeuwstorm, zijn wij de sneeuw grotendeels kwijt. Het beetje dat er nog ligt, blijft nog wel even, want het wordt wel weer kouder.

Martin heeft ondertussen ook een elektrische deken, dus we liggen weer lekker ieder op onze eigen helft van het bed en kruipen 's avonds in een goed warm bedje!
Martin is goed verkouden geweest en nog flink aan het hoesten, maar dat gaat elke dag een stukje beter.

Vorige week zaterdagavond zijn we bij vrienden langs geweest, nadat we overdag nog een stukje gereden hadden, om Emy te laten oefenen.
Op zondag hebben we het rustig aan gedaan.

Martin heeft verder ook nog een paar pakken kaas bij de Lidl meegenomen. Even gestopt voor een kleine pauze tijdens het werk in Ålesund. Noorse kaas heeft een vetgehalte van 5-20% en heeft daardoor bijna geen smaak. De Lidl verkoopt "echte kaas" Hij is jong, maar een stuk beter dan de Noorse kaas.

Emy moet op dit moment erg hard werken voor Noorse les, in januari is de grote test, dus veel oefentesten op dit moment. Gelukkig ziet de juf nog steeds vooruitgang. Maar het wordt nu wel even blokken, grammatica, spelling, ingeslopen fouten eruit halen etc. Subjunksjon, konjunksjon, preteritum systeem. De grammatica is een taal op zich. Als er iemand is die dat snapt, dan vinden we dat knap!

Op donderdagavond was er een muziekavond in het Bedehus met Ole Abel Sveen. Een dominee die ook zingt en goed piano speelt. Een erg fijne avond met goede muziek en een aardige opkomst van mensen uit de verschillende dorpen in de gemeente.

Het werk op de kinderopvang en de school gaat goed. Kinderen mogen hier op de tafel dansen tijdens de les, hebben klassen van 9 tot 16 kinderen met een juf en meestal 1 of 2 assistenten. Ze kunnen zich gemiddeld 5 minuten concentreren en hebben vanaf de laagste klassen ingebouwde Oost-Indische doofheid. Verder werken ze met een positief schoolmilieu, wat dat is, is Emy nog niet achter.

Op de kinderopvang spelen ze nog steeds de hele middag buiten, deze week in veel in de regen. Kindjes in regenpakken en winterpakken liggen dan op hun buik in plassen, scheppen emmertjes modder in de zandbak en glijden vanaf de glijbaan zo in een hele grote plas. Overal zit zand, dus je wil ze dan eigenlijk ook niet meer aanraken.

Vrijdagmiddag is Emy lekker wezen knutselen voor de kerst bij een vrienden, gezellig gekletst onder het knippen van vilten harten en Noorse hjertekurver.
Het is dit weekend advent, dus nu mag hier in Noorwegen de kerstdrukte losbarsten. We moeten nog wel op zoek naar een kerstboom, maar dat is misschien nog te vroeg.
Met inkopen doen wachten we wel tot de uitverkoop na de kerst.
Alhoewel we wel de aankoop van een extra vriezer overwegen.

Voor de geïnteresseerden kan ik vertellen dat sterling vliegmaatschappij voor zo'n 100 euro retour van Oslo op Schiphol gaat vliegen vanaf maart. Vanaf Oslo gaan er treinen en bussen deze kant op, maar niet zo heel erg veel en die kosten vanaf 25 euro per enkele reis. (alles bij internet reservering)
De SAS vliegt met overstap vanaf 240 euro naar een vliegveld hier in de buurt.
Als je zomerplannen hebt in het hoogseizoen, is nu de boekperiode, in ieder geval vóór maart als je een lange bootovertocht wil boeken. Vliegen is altijd goedkoper als het vroeg wordt geboekt.

Zaterdag 19 november 2005

Onze wereld is nog steeds erg wit, tenminste bij ons in het dorp, op sommige plaatsen is het al bijna weg. Want in tegenstelling wat veel mensen denken, vriest het niet en heeft het hier ook niet gevroren. Het is gewoon continue zo.n 1,5 tot 2 graden en dan blijft de sneeuw liggen.

Martin heeft de afgelopen dagen op het werk zowel sneeuw als regen gehad. Iets dichter langs de kust was het ook al warmer de afgelopen dagen en vanaf nu zou het hier weer 5 graden worden met regen. Dat is wel teveel voor sneeuw, dus zal het wel langzaam uit het dorp gaan verdwijnen en de heuvel weer optrekken. Tot het volgende lagedruk gebied hier heen komt.

Donderdagochtend hadden we onze eerste stroomuitval, we hadden erop gerekend dat dat al eerder zou zijn, maar hier in het dorp zit de bedrading onder de grond en we zitten vlak bij de berg waar de elektriciteitscentrale in zit. Buiten de dorpen is er vaker stroomuitval omdat alle draden daar nog boven de grond zitten.

Martin was donderdag vrij een heeft nog een paar hele mooie foto's gemaakt vanaf de berg achter ons huis en vanaf het fjord. (zie foto's boven)
Gisteren had hij de kamera mee naar het werk, maar toen was het allemaal regen en druilerig waar hij zat, dus geen foto's.

We zijn allebei nog erg verkouden en in de hoestfase. Martin kon er vannacht niet van slapen en alle dropjes waren op, dus is hij naar de benzinepomp gereden die gelukkig 24 uur open is. En kon hij na wat hoestsnoepjes weer slapen. Nu nog uitvinden hoe de Daro hoestdempende capsules hier heten. Dan kunnen we de komende nacht weer slapen.

Emy is vrijdagavond met een groepje vrouwen weggeweest, de lokale vrouwenafdeling van de Christelijke partij in de regering, erg gezellig.

Woensdag 16 november 2005

Nieuwe foto's met sneeuw.

Na twee weken met regen, waarvan de laatste paar dagen zware regen, veel aardverschuivingen en lawines door verzadigde grond aan de westkant van het land (onze kant dus) is het weer geheel omgeslagen.

We zitten midden in de sneeuw, zo'n 15 centimeter lekker glibberen en blubberen. Bij het werk op de barnehage zat Emy gisteren lekker buiten met de kids in een sneeuwstorm, maar zoals ze in Noorwegen zeggen "er is geen slecht weer, er is alleen slechte kleding". Dus de waterdichte broek en skijack maar aan om lekker buiten te spelen.

Martin kwam gisteren helemaal duizelig thuis van alle sneeuw op de voorruit. Vanochtend was hij gelukkig vroeg genoeg weg met de auto, zodat niet alle sneeuw van het dak op de auto belande, maar gewoon op de weg.

Elke keer horen we "boem" en dan valt er weer een brok sneeuw van het dak, langs het raam naar beneden. Dus weer nieuwe belevenissen.

Om zeven uur was de sneeuwschuiver al in het hele dorp geweest.
De temperatuur is hier nu ongeveer 1 a 2 graden, aan de kust iets meer, in het binnenland wat minder, maar bijna overal sneeuw, behalve in Oslo.

De wereld ziet er heel anders uit met alle sneeuw, de nachten zijn lichter, de dagen donkerder door de sneeuwbuienwolken.

Afgelopen zaterdag hebben we een elektrische deken gekocht, eentje, want Martin had het niet zo nodig. Wel wat vreemd dat we nu al sinds zaterdagavond maar 1 helft van het bed gebruiken..... Inderdaad we moeten dus ook elektrische deken voor Martin, dan heeft Emy weer meer plaats 's nachts.

Emy heeft het verder naar haar zin in de nieuwe baan 2 maal 2 uur op de barneskole (basisschool) om te tolken voor een leuk meisje in het eerste jaar. Zo leert Emy ook tellen en Noors op dat niveau. Na de barneskole kan ze meteen door naar de Barnehage, om daar liedjes te leren zingen en lekker buiten te spelen.
Volgens mij had Emy ooit eens gezegd dat ze niet met kinderen wilde werken, maar goed nu heeft ze bijna alle leeftijdsgroepen.

Zaterdag 12 november 2005

De links zijn bijgewerkt, de gebedspagina en diverse delen van de foto's. Martin's pagina loopt hopeloos achter, hopelijk heeft hij binnenkort een keertje tijd om er iets mee te doen.

Emy is de hele week ziek geweest, gisteren voor het eerst weer naar buiten en vanaf volgende week weer een baantje erbij, nu op de basisschool bij een ander meisje Nederlandse begeleiding geven. Dus op dinsdag en donderdag eerst naar de basisschool, daarna naar de kinderopvang. Gelukkig in dezelfde plaats en achter elkaar door.

Door het ziek zijn ging de bijeenkomst met de zestigplussers ook niet door, misschien einde van de maand.

Gisteren is er een collega van Martin in een ongeluk terecht gekomen met de vrachtwagen tegen een busje met een vrouw en twee kinderen erin, gelukkig geen doden, wel gewonden. Dat laat je weer even stil staan bij het werk "op de weg".
Nu Martin nog even het belang van handsfree bellen laten begrijpen, alhoewel hij tijdens het rijden, eet, drinkt en koffie inschenkt, mag bellen natuurlijk niet! Verder moeten we gewoon vertrouwen op het verantwoordelijke weggedrag van Martin.

Volgende week vrijdag gaan de ponten hier een aantal uur staken, dus we hopen dat Martin dan een route heeft die niet over het water gaat. Anders kon het wel eens een latertje worden die dag.

De zon gaat nu rond 8.45 op en om 15.45 onder, voor jullie info, in Nederland is dat van 7.55 tot 16.55 dus twee uur langer licht.

Het kerstseizoen is hier officieel begonnen. We hebben de meubels in de kamer omgezet, zodat de kerstboom er zo in kan! (zie foto's huis) en al wat kleine kerstdecoraties opgehangen.

Vorige week zondag zijn de bovenburen (huiseigenaren) op bezoek geweest, heel erg gezellig, het zijn fijne mensen waar we altijd bij terecht kunnen als er iets is.

Verder niet zo heel veel bijzonders, we doen het rustig aan.

Woensdag 9 november 2005

De foto's zijn bijgewerkt en veel van klein commentaar voorzien, verder een stukje over onze emigratie voor de nieuwsgierigen.

Zaterdag 5 november 2005

Weer terug in het gewone ritme, Martin naar zijn vrachtwagen elke dag en Emy van hot naar her, zonder dat we allebei kunnen bijhouden waar het is.

Vrijdagavond was er een konfirmantenavond, voor alle konfirmanten in de regio. 94 tieners bij elkaar in een grote sportzaal. De organisatie was niet goed (was Emy gelukkig niet verantwoordelijk voor) dus waarschijnlijk is dit de laatste avond die ze krijgen.
Van de week gaat Emy weer verder met ze met het voorbereiden van een kerkdienst, maar met de houding die veel hebben, zal dat ook moeilijk genoeg worden.

Vandaag lekker rustig aan gedaan met z'n tweetjes. Huis opgeruimd, boodschappen gedaan en lekker filmpje gekeken op de bank.

Vanmiddag is Emy de Trollstigen opgereden, natuurlijk wel spannend, want al die haarspeldbochten vergen wel wat concentratie. Gelukkig was het lekker rustig. Allebei weer veilig beneden gekomen. De leuke kanten van het zelf lessen, je kan je lesterrein uitzoeken en aangezien Emy toch bochtjes moest oefenen.... De Trollstigen is al even dicht geweest in verband met sneeuw en dat kan elk moment opnieuw gebeuren en dan voor de rest van het jaar (tot mei) dus we moesten ook even de kans grijpen. En Martin er maar geduldig naast zitten.

Af en toe dromen we wel eens van Nederlandse dingen. Wat missen we dan? Martin zijn zoute drop natuurlijk, vandaag de laatste zoute haringdrop van de Hema naar binnengewerkt. De autodrop is ondertussen ook op. Dus weer terug naar de Noorse drop, die het bij lange na niet haalt in vergelijking met de Nederlandse. Verder mist hij Drentse droge worst en de Truckstar.

Verder hebben we af en toe heel erg zin in een kroket of frikadel speciaal, en soms zelfs in patat oorlog. Maar ja de patat hier is niet zo fantastisch en de rest hebben ze niet.

Maar goed ze hebben wel weer de beste pizza's hier.

Emy is gevraagd om voor de 60+ vereniging in Måndalen een "aandacht" te houden, een soort ontspannen preek, voor komende dinsdag, dus dat wordt nog een hele uitdaging! Gelukkig voor maandag niets ingepland!
Alles dat in het Noors moet, duurt langer dan in het Nederlands of Engels en dat is soms wel frustrerend. Maar goed, we leren elke keer weer een boel.

Dinsdag 1 november 2005

nieuwe fotos

We zijn weer terug van onze minivakantie in Røros. 4 daagjes er tussenuit. Vorige week was het erg gek weer. Eerst erg koud en daarna kwamen vanaf donderdag de Föhn winden uit Afrika, waardoor het kwik boven de 15 graden sprong.

Op dinsdagavond kregen we plotseling een Nederlands echtpaar op bezoek die net bij Martin's baas een sollicitatiegesprek hadden gehad, leuk om over hier te vertellen, dan ontdek je ook dingen over jezelf. Leuke mensen, wel een moeilijke beslissing met een dochter van 11.

En wat doet een Noorse huisvrouw als ze onverwacht bezoek krijgt? een stapel wafels bakken. Nou blijkt maar weer dat we redelijk aan het integreren zijn.

Vrijdagochtend vertrokken we naar Røros, veel wind en die föhn kan je niet op een andere stand zetten...
Emy reed het eerste gedeelte van de reis, tot aan de E6, want dat is de dichtstbijzijnde grote snelweg. Grote teleurstelling dat er niet meer auto's reden. Maar er was wel meer sneeuw. Dus gestopt bij een parkeerplaats om de remmen op pure sneeuw uit te proberen. Tot Martin's teleurstelling slipte de auto niet, maar pakten onze spijkerbandjes het netjes op!
We ontdekten wel dat de grote L (lesauto) van de auto was gewaaid, dus nu moest Martin wel verder rijden.

Midden op het Dovrefjellet reden we van de grote E6 de kleinere v29 weg op, hier was niet geschoven en lag erg veel ijs en sneeuw. Nu was Martin wel blij dat de spijkerbandjes niet goed wilden slippen, want hier waren ze erg hard nodig! Af en toe schoof het wel een beetje, maar met gewone bandjes hadden we vast al naast de weg gereden!

Hoe dichter bij Røros, hoe minder sneeuw, op zich wel jammer, maar wel veiliger rijden. In Røros zelf lag eigenlijk geen sneeuw. We hoorden later dat het die dag wel gesneeuwd had, maar dat de wind het meeste had weggewaaid voor het kon smelten.

Ons hotel was lekker luxe, met een bad voor Emy, een televisie met meer dan drie kanalen om doorheen te zappen voor Martin en erg goede maaltijden voor ons allebei. Vrijdag buffet, zaterdag 4 gangendiner met zalm en rendier en zondag a la carte in het restaurant dat erbij hoorde. Het ontbijtbuffet was ook erg lekker en uitgebreid! alleen jammer dat ze in die drie dagen ons niet een keertje een schoon tafellaken gaven. Wel schone handdoeken en lakens, maar geen tafellaken, vreemde manier van bezuinigen.

Op vrijdag hebben we lekker gewandeld in het dorp, op zaterdag ook, maar toen onder begeleiding van een gids, die ons de geschiedenis vertelde.
Zondag hebben we de geschiedenis nog een keer bekeken in het museum en op maandag was het weer tijd om naar huis te rijden. Tja dat is de harde werkelijkheid.

Zaterdag hebben we onze zesde trouwdag gevierd, omdat we ook op een zaterdag getrouwd zijn, en we allebei niet nog een dag op onze kadootjes wilden wachten! Vreemd idee dat het alweer zes jaar geleden is. Wat gaat het soms toch allemaal snel.

Nu weer terug naar het normale leven met vrachtwagens, konfirmanten en kleuters.

De eventuele mogelijke nieuwe collega's van Martin zijn voorlopig niet Nederlands, het leek hen wel leuk hier, maar allemaal te snel en het Noors was nog niet helemaal goed genoeg, misschien een Belg dan, die binnenkort op gesprek komt?

Maandag 24 oktober 2005

Er staan nieuwe foto's

Even een tussen update. Zaterdag zijn we met de auto naar Molde gereden voordat we op de terugweg het spijkerdek er op hebben gelegd bij Ronald en Marja. We kregen de banden ook van hen, omdat hun auto de weg af gaat. Nu mogen de zomerbandjes bij hen in de schuur rusten.

Zondag zijn we eerst naar de kerk geweest in Vågstranda en daarna naar Bjorli gereden. Emy was erg blij met de spijkerbanden, alhoewel het wel weer even wennen is, deze banden maken meer lawaai (voelt alsof je met een tank rijdt) en zijn zachter waardoor ze net ietsje anders op sturen reageren.
Maar de weg naar Bjorli was op verschillende plaatsen ijzig. In Bjorli lag sneeuw, (een beetje maar, maar toch) en op de skipistes stonden de machines te bulderen.
Het is nu al een paar dagen koud, net boven nul overdag en eronder 's nachts. Maar einde van de week wordt het weer 19 graden (zeggen ze).

Vandaag heeft Emy weer een groep konfirmanten overgenomen van de andere dominee. Duidelijk is nu ook waarom zij ziek is..... als je dat nog naast je gewone dominees werk moet hebben.
Wat een onrustige bende is dat daar. Gelukkig waren ze met iets meer dan een uurtje weer weg. Maar het vertrouwen in de toekomst wordt toch wel een beetje gekneusd. De jeugd, de toekomst??

Zaterdag 22 oktober 2005

De winter komt eraan! Van de week twee dagen met nachtvorst en een paar erg koude dagen. Dus we gooien vandaag de spijkerbanden onder de auto. Officieel nog niet toegestaan tot 1 november, maar zelfs de politie geeft aan dat het belangrijkste is dat je goed grip op de weg hebt.
We beginnen nu iets van de Noorse winter te merken, er zijn nu plaatsen waar de zon tot februari of maart niet meer zal komen. Daar is het dan ook de hele dag glad.
Het is nu zonsopgang rond half negen en zonsondergang rond kwart voor zes. De maan was vol deze week en stond prachtig boven de bergen.
Gisteren was weer een regendag, nu liggen de bergtoppen dus weer vol met frisse witte sneeuw, want vandaag is weer helder en koud.

Van de week zetten we weer wat nieuwe foto's op de foto site.

Martin heeft het erg druk met het bijhouden van het schema van Emy, die het zelf trouwens ook niet meer kan bijhouden. Tussendoor rijden we dan samen in de auto met Emy achter het stuur, want zij moet oefenen!!

Maandag en woensdag konfirmanten, dinsdag en donderdag kinderopvang, woensdag en vrijdag Noorse les en tussendoor autorijles, vergaderingen en koor.
Volgende week neem ik konfirmanten over aan de andere kant van de gemeente, omdat die dominee nu ziek is, dus dan heb ik alle konfirmanten uit de gemeente gehad.

Woensdag was Martin vrij, dus even lekker rustig aan gedaan, milieublokken voor de kachel gekocht. We hebben niet zoveel ruimte voor houtopslag, en nu hebben we kleine blokjes gevonden die gemaakt zijn van geperst hout, beter en langer branden dan gewoon hout en in vrij kleine zakken komen.

Martin was vrij omdat zijn vrachtwagen ook weer op de winterbandjes werd gezet. Dat betekend dat hij elke dag zo'n 12 banden mag natrekken. Niet het leukste werk!

Donderdag was er een optreden van het koor op een soort benefietavond. Was erg leuk, stonden we met het koor weer in de krant. Je kan hier ook niets doen zonder de krant.
Maar goed het was erg leuk, er trad ook nog een bigband op van de middelbare school die erg goed speelden en een groep drummers op containers en emmers.

Verder doen we het een beetje rustig aan dit weekend, omdat we zo'n drukke week hebben gehad.

Zaterdag 15 oktober 2005

Het leven bestond deze week uit verschillende dingen, maar hoofdonderwerp was toch wel autorijden. Nu Emy onder begeleiding mag rijden, pakken we bijna alle mogelijkheden aan die we hebben om te rijden. Dinsdag van Åndalsnes naar Gjerset gereden in het donker, erg spannend.
Woensdag was Martin vrij en zijn we naar Molde geweest. Dat was wel een uitdaging, met de veerboot, stoplichten, stadsverkeer, woonwijken, natuurpark. Op de terugweg tanken. Duidelijk is wel dat Martin erg hoge verwachtingen heeft van Emy. Emy doet het zelf ietsje rustiger aan. Voorbeeld: Martin denkt dat Emy er nu al aan toe is om een aantal auto's vooruit te kijken om te zien of die auto toevallig gaat remmen. Emy vindt het al moeilijk genoeg om én op de snelheid én op het stoplicht én de auto precies voor haar te letten. Martin denkt dat als hij Emy 30 meter voor de afslag verteld dat ze links moet, dat ze dat ook kan. Emy moet dan eerst nog bedenken wat links is, waar de richtingaanwijzer zit en tja dan zijn we de afslag al voorbij....
Maar goed, allebei hebben we wel het idee dat het vooruit gaat. We hebben nu al een paar keer in het donker van Åndalsnes naar Gjerset gereden, zo'n 20 kilometer langs het fjord, met een paar vervelende bochten en 2 tunneltjes, en het oevrschakelen van groot naar normaal licht gaat al bijna automatisch.

Het was hier deze week herfstvakantie, dus Emy hoefde niet te werken, wel voorbereiden en zo, maar niet werken. Het enige waar ze heen hoefde was Theorie les op de rijschool. We weten nu dat je in Noorwegen 3 seconden afstand moet houden, de dichtsbijzijnde snelweg toch wel zo'n 500 kilometer hiervandaan ligt (Oslo) en de dichtsbijzijnde autoweg bij Trondheim. De theorie leraar kon het woord uitvoegstrook dan ook niet uitspreken, maar ja dat gebruikt hij toch nooit!

Martin heeft wel de hele week moeten werken, maar was gelukkig woensdag vrij. Maar vandaag moet hij op cursus. Het klonk allemaal heel gevaarlijk, trafikk og pistoler, maar we denken dat het gaat om het gebruik van barcode lezers in de vrachtwagens bij het afleveren en ophalen van goederen.

Verder waren we deze week op Gjerset, zodat Ronald, Marja en Ilona lekker een weekje in Nederland konden zijn. Dat betekende dat we de verantwoordelijkheid hadden voor de dieren. Gelukkig waren de geiten en schapen nog niet gearriveerd, dus we hadden alleen 4 katten, kippen, hanen, een konijn en een hond om op te passen.
Op de tweede dag waren we al een kat kwijt, Muis, die haar naam eer aan deed, maar die vonden we aan het einde van de dag gelukkig weer, helemaal achter onder het bad. Was niet zo makkelijk te vinden, een donkergrijze kat met hele donkere ogen. Uiteindelijk met een zaklamp toch de Muis te pakken.

Het weer heeft ons deze week ook nog verrassingen gebracht, vorig weekend frisjes met sneeuw op de bergen, maandag tot en met donderdag warm, woensdag zelfs 25 graden gemeten in Molde, en hier volgens ons tenminste 23. Maar gisteren en vandaag weer koud met nieuwe sneeuw op de toppen van de bergen, waarschuwingen voor nachtvorst, maar gelukkig wel weer een zonnetje erbij.
Tja de natuur kan soms wat extremer zijn hier. Wel prachtig elke keer die sneeuw weer fris, net alsof ze met de poedersuiker bus hebben lopen strooien.

Dinsdag 11 oktober 2005

Het internet deed het even niet, dus we konden pas vandaag de update van het weblog erop zetten.

Emy heeft het afgelopen weekend al veel in de auto gezeten en gereden en we hebben onze lange termijn verblijfsvergunningen binnen!

Vrijdag 7 oktober 2005

We hebben een redelijk drukke week gehad, Martin heeft weer een paar lange dagen gemaakt, dus behalve het weekend zien we elkaar alleen 's avonds zo'n twee uur. Maar zijn baas heeft weer vacatures, dus als die opgevuld worden,heeft hij misschien weer af en toe een dagje vrij, tot de volgende collega weer vertrekt. Er zijn in het afgelopen half jaar zo'n 8 vacatures geweest bij het bedrijf. Dus het lijkt erop dat er best wel wat verloop is.
Er schijnen twee Nederlanders in de sollicitatieprocedure te zitten, dus Martin moet toch wel indruk hebben gemaakt.

Martin heeft vaak herten voor zijn wagen, maar tot nu toe zijn ze allemaal op tijd weggekomen. Gelukkig maar, want als je een hert of eland aanrijdt moet je het aangeven bij de politie en het kadaver inleveren, dus nog niet eens hert voor het avondeten.

Emy heeft er een baantje bij, dus ook haar schema begint redelijk vol te raken. Ze werkt nu ook een paar uur per week op een barnehage, een soort crèche met twee Nederlandse kinderen van 3 jaar.
Maandag en woensdag meestal konfirmanten, dinsdag en donderdag barnehage, zelfde dagen theorie voor het rijbewijs, woensdag en vrijdag Noorse les, op woensdag koor en tussendoor Noors en theorie leren. Misschien komt er binnenkort nog een klein baantje bij, als extra hulp bij het kinderkoor dat in de herfst weer gaat beginnen.

Noorse les is leuk, waarschijnlijk gaan ze zich daar voorbereiden op de Bergens test in januari en februari, Noors op hoger niveau heet die volgens de nieuwe naam. Dus even hard gaan studeren de komende periode.

Eindelijk is de brief binnen dat Emy mag gaan oefen rijden, er was wat vertraging opgetreden, in één van de bureaucratische instituten hier in Noorwegen, maar nu is het eindelijk zo ver! Dus Martin mag het stuur uit handen geven.

Verder geeft de belastingdienst elk jaar alle gegevens van alle burgers voor een periode vrij (drie weken), daarom is het internet op dit moment overbezet (vandaag was de eerste dag) en zijn we even niet goed bereikbaar met email en telefoon. Zelfs bij de supermarkt lag de pin er uit, maar dan kan je altijd nog betalen met je handtekening!

Zaterdag 1 oktober 2005

Afgelopen weekend was het Romsdalsmartnan, een grote kermis met markt erbij en concerten. Het hele dorp deed eraan mee.

In de loop van de dag zijn we het dorp in geweest, hebben de kalverkeuring gezien, sveler gegeten (karnemelkse pannenkoeken) en de nieuwste trekkers gezien op het agrarische gedeelte.

's avonds gingen we met Bas en Saskia naar de echte Romsdalsmartnan, een speciaal terrein, dat 1 keer per jaar gebruikt wordt voor dit festijn.
Wij hadden al kaartjes gekocht (ja entreeprijzen) dus we konden zo naar binnenlopen om ons uit te leven op de kermis. Ballengooitenten, (mini) reuzenrad en lootjeskooptenten. Emy wilde graag schieten, maar dat hadden ze niet in de aanbieding, waarschijnlijk omdat dit het jachtseizoen is en ze al genoeg geweren hebben gezien.

Om acht uur begon het concert met Wigwam, een echte Noorse rockband, die al sinds 1976 bij elkaar zijn, en nog steeds dezelfde covers zingen. Dit jaar deden ze mee aan het Eurovisie songfestival, dus op die eer kunnen ze weer een paar jaar verder. Ze zijn erg populair bij de lagere school kids, maar wij als "oudjes" kenden wel veel van hun covers uit "onze" tijd.

Waarom ze alleen engels spraken tegen het publiek snapten wij, maar ook de krant niet.

Na nog een after-kermis-drankje bij Bas en Saskia in het centrum was het alweer zondagochtend voor we thuis kwamen. Het centrum stond vol met Ranebiler (auto's van jongeren, waarmee ze het hele weekend rondjes door het dorp rijden, tenminste drie wunderbaum (geurboompjes) in hebben hangen, stoelen op half zeven en geblindeerde ramen, verder is het verplicht stoppen, raampje open, praten etc wanneer je een andere ranebil tegenkomt) en verder was het bij de nachtclub ook weer druk. Zo vermaakt de jeugd zich hier in het dorp.

Op zondag hebben we lekker uitgeslapen. Op een gegeven moment besloten we dat we er wel uit wilden, dus moesten we een keuze maken. Trollstigen, Bjorli of Skorgedalen. Uiteindelijk werd het zowel Trollstigen als Bjorli.

Dus wij eerst de Trollstigen op, boven aangekomen naar het uitzichtpunt en daarna weer naar de auto. Toen kwam Emy op het wilde idee om aan de andere kant van de Trollstigen naar beneden te rijden naar Valldal.

In Valldal moesten we kiezen hoe we naar huis wilden, terug de Trollstigen over, of omrijden via Sjøholt. Het werd omrijden.

Een paar kilometer verder kwamen we in de buurt van de pont richting Geiranger, daar waren we dit jaar nog niet samen geweest, en het herfstweer was lekker, de kleuren om ons heen mooi, de pont kwam er net aan..... dus pontje genomen.

Tja daar sta je dan in Geiranger. Hoe rijden we naar huis? weer terug zoals we gekomen waren, of maar via Grottli en Otta. Dus maar de langste weg gekozen. Onderweg nog een Japanner een lift gegeven, want deze tijd van het jaar komen er in Geiranger niet zoveel bussen.

Onderweg echt de prachtigste herfsttaferelen gezien, in Dombas maar wat gegeten, en toen uiteindelijk toch nog langs Bjorli weer terug naar huis, na onze tour van negen uur!

Op maandag en woensdag had Emy weer konfirmanten in Åndalsnes en Innfjorden, deze keer ging het lekker. Nu maar bedenken hoe we ze volgende keer gaan bezighouden.

Op dinsdagavond gingen we bij kennissen op bezoek van het bedehus, een echtpaar dat 18 jaar als missiearbeiders in Ethiopie had gewerkt, hele fijne warme mensen. Dat was een erg goede avond.

Emy is op vrijdag begonnen op het volwasseneneducatie centrum met Noorse les. Kijken of ze binnenkort een soort test kan doen om het niveau ook op papier te krijgen.

Verder wachten we op het papiertje van het biltilsynet, dat Emy mag oefenrijden, want de brief is er nog steeds niet.......

Verder weer groot nieuws, er is vrijdag weer een muskusos de gemeente ingelopen (en er doodgeschoten weer uit gereden..) Het was ondertussen tien jaar terug dat die bij ons in de straat was neergeschoten, beetje oud nieuws, maar er zijn er in de laatste jaren vijf hier in de buurt doodgeschoten. Die beesten worden meer dan 100 km hier vandaan uit de kudde gestoten, dan lopen ze rustig over een paar bergjes heen, om hier in het dorp bij het fjord te eindigen.

Zaterdag 24 september 2005

De stand na zes maanden:

We hebben een huis

we hebben allebei werk

we beginnen een sociaal leven op te bouwen

we hebben de taal voldoende onder de knie om bijna alles te kunnen volgen

We halen nog steeds het centrum niet op de fiets zonder rood hoofd van de heuvel die we over moeten

we kunnen nog steeds niet skiën (maar er was ook geen sneeuw om te oefenen)

Martin heeft verstralers op de auto

Emy mag vanaf volgende week ook de Noorse wegen op

We missen jullie nog steeds (en dat verandert niet)

Verder gaan we langzaam ons gangetje, Emy heeft bijna haar "trafikkalt Grunnkurs" (basiscursus verkeer) af en mag vanaf dinsdag øvelsekjøre, oftewel met L-platen de weg op. Martin mag haar daarbij begeleiden in onze eigen auto, maar de rijschool mag het echte werk hierin doen.

Dit weekend is het kermis in Åndalsnes, Romsdalsmartnan, er zit dan behalve de kermis een grote markt bij en het hele dorp is in rep en roer, de krant wijdt 24 pagina's aan het hele gebeuren in de actiekrant en de normale kranten staan er ook vol mee.

Ondertussen heeft de Trollstigen uitbetaald en hebben we een contract van het bisdom voor het werk van Emy. Dus dat gedeelte is geregeld.

Eind oktober gaan we een lang weekend naar Røros om onze trouwdag te vieren en er lekker even uit te zijn.
Dit jaar hebben we geen zomervakantie gehad, dus we moeten het van de kleine uitjes hebben.

Met Emy's konfirmanten is het elke keer weer een avontuur. Deze week 19 stuks in Måndalen. Gelukkig zijn er een paar enthousiaste meiden bij, maar ook een paar probleem gevallen. Sommige doen echt hun best, maar hebben zoveel beperkingen dat ze niet kunnen concentreren, heel jammer. Maar het ergste zijn de gewone relschoppers, die wel kunnen, maar niet willen. Gelukkig gelooft ongeveer 30% dat de Bijbel de waarheid verteld. Dus we kunnen alleen maar bidden dat er nog wat zaadjes in goede grond vallen en niet allemaal tussen de rotsen!

Woensdag avond is Emy naar het Rauma gospelkoor geweest, erg leuk, wat schept verbazing, er waren ook twee van Emy's konfirmanten, leuke meiden, alleen die ene was toch ziek vanmiddag???
Het koor zingt echt "gospel" muziek, lekker swingend, met een goede dirigente en pianist. In november het eerste optreden.

Martin heeft deze week een paar verschillende ritten gereden, dat betekende dat hij drie dagen later op kon staan en op dinsdag en woensdag al rond zeven uur thuis was. Lekker hoor, alleen wel gek, om negen uur zaten we elkaar aan te kijken van, normaal gaan we nu al slapen, maar nu hadden we een uur over.

Naast ons huis heeft zich een kattenfamilie gevestigd onder de houtvoorraad van de buurman, deze moeten afgemaakt worden, omdat ze wild zijn. Het zijn scheetjes die vier kleintjes, maar ach het leven kan hard zijn!

Maandag 19 september 2005

Ik( martin ) was vandaag vrij, dus lekker vroeg uit m'n nest om de nieuwe verstralers en de buitentemperatuurmeter in te bouwen. Dit ging allemaal voorspoedig en het weer was lekker zacht, dus besloten we om een wandeltocht te doen naar de top van " lillefjellet"( de kleine berg; je moet toch ergens beginnen.......)
Emy had deze beklimming al eens met Robyn gedaan maar toen was het weer een behoorlijke spelbreker. Dus nu met goede moed vertrokken voor een leuke wandeltocht die ook niet al te lang duurt. De wandeling naar de top duurt ongeveer 30 tot 45 minuten. Alle twee een rugzak, 2 thermosflessen, water, fruit, kviklunsj en onze nieuwe gamashes (een noorse beenwarmer die je beschermt tegen water/modder en sneeuw). Ruim een half uur later werden we getrakteerd om een fantastisch uitzicht richting Åndalsnes aan de ene kant en een mooi uitzicht op Trolveggen en de Romsdalshorn aan de andere kant. Op de top hebben we een aantal foto's genomen ( deze zijn ook weer te bewonderen als je op de bovenstaande link klikt ) en een lunch met thee en koffie.

Zondag 18 september 2005

Even een kleine toevoeging aan gisteren, Ålesund had aan ons weer een goede klant, Allebei een nieuwe winterjas uit de uitverkoop, Martin verstralers voor de auto, Emy een regenbroek. Verder een "L"plaat en een extra achteruitkijkspiegel voor in de auto, want Emy mag binnenkort oefenrijden in de auto. Daarna uit eten en weer naar huis.

Verder is het regelmatig erg warm in huis, Martin heeft namelijk de kachel ontdekt, maar nog niet hoe hij een klein vuurtje erin kan maken. Dus als de temperatuur onder de 16 graden daalt in huis, moet de houtkachel aan, en niet de elektrische platen. Nadeel is dat het met de kachel aan, op één speciaal houtblok ongeveer drie uur 23 graden wordt. Vandaag vrienden uit het dorp op visite, precies nadat de kachel op volle toeren draaide. Dit is dus niet normaal, dat duurt maar drie uur, daarna koelt het langzaam weer af.

De buren hebben al meer dan drie weken dezelfde was buiten hangen. Er is genoeg leven in huis, dus we maken ons geen zorgen om de buren, alleen om de was.

Zaterdag 17 september 2005

Na een week met stromende regen hier beneden in het dorp en een gemiddelde temperatuur van 7 graden is het sinds vanmorgen droog en hebben alle bergen om ons heen een mooi wit winterdek gekregen.
De Trollstigen is tijdelijk gesloten i.v.m. 20 centimeter sneeuw, dus dat geeft wel een indicatie van ons weer. (kijk ook maar op de foto's boven, vanaf zaterdagavond moeten daar mooie sneeuwfoto's opstaan.)
Gelukkig klagen ook de Noren dat er geen zomer is geweest en het veel te koud en nat is voor de tijd van het jaar.

Martin was op maandag lekker vrij en mocht Emy helpen met een groep van 34 konfirmanten aan het einde van de middag. Weer een hele opgave. Op dinsdag had Emy er 30, maar ook daarbij was extra hulp aanwezig.
Vanaf volgende week komen ze gelukkig in kleinere groepen, want deze groepen zorgen toch wel voor het nodige slaaptekort.

Martin heeft sinds deze week naast de T-shirts van de zaak, ook een trui van de zaak, aangezien het elke keer zo koud en nat was! Winterkleding komt pas als het echt winter is. Maar goed in de cabine van de vrachtwagen is het lekker warm.

Gisteren zijn onze nieuwe verblijfsvergunningen, nu lange termijn door Martin's nieuwe contract, aangevraagd. Emy was een beetje boos op de politieagent, die zoals altijd weer verkeerde informatie had geleverd.
"nee mevrouw, u heeft geen arbeidsgeversverklaring nodig, een contract is genoeg." Dat was twee weken geleden, Emy heeft toen doorgedramd en toch een arbeidsgeversverklaring formulier meegevraagd (gelukt na 4 keer vragen), zo komt ze gisteren op het politiekantoor, zelfde agent, politibetjent Rognerud:"Maar mevrouw, met een arbeidscontract kan ik niets, ik moet een speciale verklaring op ons papier hebben van de werkgever." Gelukkig zat die gewoon in de stapel. Maar goed, weer allemaal dingen voor niets gekopieerd. Misschien kunnen we dat wel voor iets anders gebruiken.

Verder gaat het goed in de bureaucratie, Emy is officieel sinds 1 augustus in dienst bij het bisdom, eergisteren eerste contact via de e-mail, misschien krijgen we ook ooit nog een keer een contract, en daarna geld? Van de Trollstigen moet er ook binnenkort geld komen, want ze hebben nu om het bankrekeningnummer gebeld!

Gisteren opeens een hele fijne e-mail van mensen die Emy op de Trollstigen ontmoet had in haar winkeltje, Christenen uit Friesland. Dat soort dingen geeft de mens toch een goed gevoel!

Vandaag naar Ålesund, Martin rijdt er elke dag heen, maar vandaag is het weer een uitje voor ons beiden, doel: verstralers voor de auto, ovaal blauw (tja speelgoed moet je hebben) een elektrische deken en vitaminepillen van de Lidl. Hopelijk blijft het weer vandaag mooi en kunnen we onderweg mooie foto's maken van het Orskogfjellet, waar Martin wel elke dag mooie kleuren ziet, maar nooit de kans heeft om foto's te maken. Misschien is hij toe aan een nieuwe mobiel met camera??

Zaterdag 10 september 2005

Vorige week zaterdag hebben we een heerlijk rustige dag gehad, we zijn samen met Robyn het dorp in geweest, lekker geluncht aan de haven en 's avonds eindelijk Martin's barbecue uitgeprobeerd die hij in juni al voor zijn verjaardag had gehad. Het was fantastisch weer, zonnetje, klein beetje wind, verder lekker wat vlees en vis op de barbecue en genieten maar.

Op zondag waren we op tijd op om naar de kerk te gaan, 's ochtends Innfjorden en 's avonds Grytten (Åndalsnes). Emy werd in beide diensten voorgesteld en mocht zelf de konfirmanten (belijdeniscatechesanten) voorstellen aan de gemeente.
In Innfjorden was er nog een dramatische bijbellezing waar Emy opeens een arme weduwe mocht spelen, wel spannend. Verder leuke diensten.
's Avonds ging Robyn niet mee naar de kerk, maar hardlopen zodat ze binnenkort de Dam tot Dam loop kan doen.

Maandag zijn Robyn en Emy samen naar Ålesund geweest, eerst naar het Jugendstilmuseum, daarna lekker de mooie gebouwen in de stad gezien (in de regen), gelukkig werd het daarna droog, zodat we na een Chinese lunch de 418 treden naar Aksla, het uitzichtpunt konden beklimmen met als altijd een fantastisch uitzicht.
Ålesund zou Ålesund niet zijn zonder een bezoek aan de Stormoa, het grote winkelcentrum, waar we ook nog een paar uur bezig waren.
Robyn had ondertussen een mooi Noors vest gevonden zie ook de foto's van september op bovenstaande link.

Op dinsdag moest Emy invallen voor een zieke dominee aan de noordkant van de gemeente, maar 's ochtends eerst nog Nebbeaksla, de berg achter het huis beklommen. Een hele klim, maar vooral naar beneden was een uitdaging, gepaard gaande met een enkel slipper en veel boomknuffelarij. Zonder die bomen had het waarschijnlijk een glijbaan geweest in plaats van een bergpad. Maar goed voor je gasten doe je alles, dus Robyn en Emy zijn samen omhoog geweest.

Op woensdag moest Emy weer werken, deze keer in Måndalen, 19 jongeren, weer de onrustige soort, maar goed dat hoort bij de leeftijd en als je al de hele dag op school hebt gezeten, is drie uur catechisatie niet altijd wat je wil. Maar voor het werk gingen Robyn en Emy nog even naar de Rauma Ullvarefabrikk (wolfabriek) dit keer was het Emy die een mooi vest vond en kocht.

Op donderdag was het wat regenachtig weer, maar Robyn en Emy hadden hun zinnen gezet op het beklimmen van Lillefjellet volgens velen de makkelijkste berg in de omgeving. Volgens de dames een aardige uitdaging, zeker in de stromende regen met wind. Maar goed, top gehaald, mooi uitzicht tussen de wolken en de grauwe regen door, snel naar beneden om daar weer doorweekt in de auto te kunnen stappen. Vanwege het weer geen foto's. Nog een bezoekje aan Klungnes en Gjerset, en daarna heel snel naar huis douchen en droge kleren aan!

Op vrijdag moesten er nog souvenirs gekocht worden, dus het hele dorp rondgegaan en Robyn kwam met een wafelijzer thuis en nog de nodige andere zaken. De auto zit op de terugweg weer lekker vol!
Vrijdagmiddag moest Robyn weer 16 kilometer rennen, weer kletsnat geworden.
Op een gegeven moment kwamen de wolken boven de bergen uit en zagen we dat het boven de ongeveer 1000 meter gesneeuwd had, dus mooie witte toppen op de bergen, weer een heel ander gezicht.

Zaterdagochtend was het vroeg op om Robyn uit te zwaaien voor haar lange reis naar huis. Wel weer moeilijk om afscheid te nemen.
De rest van de dag was het weer lekker weer, we zijn rustig het dorp ingegaan, een kachelset gekocht (pook, schep en borstel) en een houtmand. Nu kunnen we gaan stoken... oh nee... we hebben nog hout nodig.
's Avonds lekker in de tuin gegeten en daarna snel naar binnen want het wordt nu snel koud als de zon daalt. Ondertussen is het daglicht al met 6 uur en 45 minuten vermindert sinds 22 juni. Het is nu zon op om 6.43 en onder om 20.30 (dinsdag al om 20.00!)

Zaterdag 3 september 2005

Afgelopen zondag hebben we het werk op de Trollstigen afgesloten, alles opgeborgen, kassa ingeleverd, geld ingeleverd, administratie af en ingeleverd. Nu hopen we dat alles in orde is.

Op maandag zijn we allebei weer met normale werkzaamheden aan het werk gegaan.

Emy had al meteen 4 dagen vol met kerkenwerk, op maandag een groep van 32 konfirmanten en woensdag 11. Verder vergaderingen.
Dus meteen van het ene werk naar het andere.
De konfirmanten zijn leuke tieners, vol verrassingen, in totaal worden het vier groepen, drie van 16 of 17 en eentje van 11.

Ondertussen had Emy ook nog tijd gehad om een bankrekening te openen en naar de kapper te gaan.

Op dinsdag kon Martin zijn nieuwe vaste contract voor het werk tekenen, nu zonder eindedatum, fijn hoor! Martin heeft het nog steeds prima naar zijn zin op de vrachtwagen, dus dat is hartstikke goed!

Op vrijdag is Emy naar Hamar gereisd om Robyn tegemoet te gaan, Robyn is nu hier, dus we gaan er een gezellige week van maken. Robyn heeft wel twee dagen in de auto gezeten, dus vandaag maar even rustig aan.

Morgen zijn er twee kerkdiensten waarin Emy moet meedraaien, spannend, maar wel iets wat ze erg leuk vindt.

Dinsdag 30 augustus 2005

Even een nieuwtje tussendoor, Martin heeft een vast contract gekregen van zijn baas, het vorige contract zou pas eind oktober aflopen, maar dit geeft toch wel een gevoel van zekerheid!

Verder zijn we klaar op de berg en heeft Emy de eerste groep konfirmanten overleefd in de kerk, en zij haar ook....

Zaterdag 27 augustus 2005

Afgelopen zondag hebben we op de Trollstigen het mooiste weer van het hele seizoen gehad, jammer genoeg was dat een geheim voor de rest van de wereld.
Deze laatste week hebben we verder storm, mist en regen gehad, gelukkig niet allemaal tegelijk, maar alles op eigen dagen.
Beneden in het dorp is het weer eigenlijk altijd beter dan op de berg, dus denk niet dat Noorwegen altijd vies weer heeft. Als er mist ligt op de Trollstigen kan het heel goed zonnig zijn in Åndalsnes.

Nog twee dagen werken in de kiosk, alle waren zijn geteld, alles wat we verkopen trekken we daar gewoon vanaf. Nu nog schoonmaken en de boel sluiten. Heerlijk gevoel dat we zondagavond de deur achter ons dicht kunnen trekken.
Misschien moet Emy nog een keer naar boven deze week om laatste dingen te doen, maar we hopen dit weekend alles klaar te krijgen.

Emy had afgelopen donderdag haar eerste ouderbijeenkomst en komende maandag en woensdag de eerste catechisanten.
De belijdenis die de jongeren gaan doen is een verplicht nummer, we kunnen alleen bidden dat ze nog iets opsteken de komende maanden, aangezien de lessen wel verplicht zijn.
De ouders waren dan ook niet zo erg geïnteresseerd in de inhoud van de belijdenis catechisatie, maar meer in de tijden en wie voor het eten moest zorgen.

Martin maakt weer de normale dagen, alhoewel de baas nu wel gaat proberen iedereen regelmatig een dag vrij te geven. Hopelijk lukt het nu ook!

Zaterdag 20 augustus 2005

Het weer is van de week weer slecht geweest, alleen donderdag en vrijdag was het even lekker. Nu weer terug naar weer met veel wind, kou en regen. We zijn er nog steeds niet achter wat nu beter is, dikke mist of stromende regen. De verkoop is in beide soorten weer niet echt om over naar huis te schrijven.
Maar kijk wel even bij de nieuwe foto's want zondagochtend heeft Emy een aantal hele mooie foto's gemaakt op de Trollstigen.

De auto heeft nieuwe remblokken gehad, ons automaatje heeft veel te lijden op de Trollstigen, vooral met het naar beneden rijden snapt hij niet dat het in een lagere versnelling een stuk makkelijker zou gaan. De speciale bergversnelling is gemaakt voor iets andere hellingen, want op de Trollstigen gaat hij dan niet harder dan 20 km per uur, dus dan maar in de gewone versnelling met veel remmen naar beneden. Allemaal geen probleem, behalve voor de remschijven!
Vorig weekend begon de auto bij het linkervoorwiel een vreemd geluid te maken. Martin heeft de dag erop daarom het rechtervoorwiel eraf gehaald. Deze bleek aan vervanging toe, maar gelukkig was de reserveband even goed als de andere banden, dus een ruiltje gedaan. Over 2 maanden gaan de winterbanden erop, dus nieuwe zomerbanden komen volgend jaar april wel weer in de aanbiedingen.
Dinsdag heeft Martin toch ook maar het linkerwiel er even af gehad om naar de remschijf aan die kant te kijken, deze bleek wel helemaal afgesleten, dus vrijdagochtend mocht het autootje naar de garage.

Emy kreeg dinsdag een telefoontje van dominee Gerd, meteen woensdagavond al bij elkaar gezeten om data te plannen voor de konfirmationlessen (belijdeniscatechisatie), donderdag was er een vergadering van diverse mensen van de verschillende kerken ook over de konfirmation, maar er kwamen net twee cruiseschepen Åndalsnes in, dus de Trollstigen had voorrang.

Komende maandag een bijeenkomst met dominee Gerd over hoe we de bijeenkomsten kunnen invullen, donderdag een bijeenkomst met de ouders van de konfirmanten en dan 29 en 30 augustus direct het diepe in.
In de eerste twee weken, drie groepen, Grytten, Måndalen en Innfjorden en op de eerste drie zondagen vijf kerkdiensten.
Allemaal wel erg spannend, samen met de lange dagen op de Trollstigen ook wel veel.

Nog maar 9 daagjes, dan kunnen we weer een beetje gewoon ritme opbouwen in ons leven hier. Emy heeft al een lijst van dingen die moeten gebeuren, administratie opbouwen, kappen, dokter, winkelen, etc.
Martin ziet gewoon uit naar af en toe een dagje lekker samen vrij.

Zaterdag 13 augustus 2005

Het was prutweer deze week, in totaal heeft Emy op de berg vier uur zon gehad, de rest van de week zeer natte mist/wolken die lekker op de berg bleven liggen, resultaat erg koud en erg nat, dus het thermisch ondergoed moest weer eens van stal.
Klanten vonden het weer ook niet zo fantastisch, dus de omzet was laag. Gelukkig hadden we geen bestellingen meer gedaan, maar of we op dit tempo de vriezer met ijs nog leeg krijgen is een groot vraagteken.

Wel is de wc gerepareerd, dus geen uitgestelde telefoontjes, of niet opgenomen telefoontjes naar het restaurant meer.

Ondertussen moeten we ook nog uitzoeken wat we met de kiosk moeten doen aan het einde van het seizoen, waarschijnlijk schoonmaken en balansen.

Emy kan nu weer elke dag met de personeelsauto mee omhoog rijden, dus dat is weer een halfuurtje langer thuis 's ochtends, misschien volgende week ook weer mee terug naar beneden?

Martin was donderdag lekker vrij, toen is hij ook naar boven gekomen, want op zo'n miezerige prutdag is het gezelliger om samen te zijn. Ondertussen proberen we een weekendje weg te plannen eind oktober wat het wordt weten we nog niet.

Martin mocht vrijdag opeens een trailer naar huis rijden, eerste keer dat hij zo'n ding alleen reed. Maar goed zijn collega die er eigenlijk op moest rijden had geen ADR en er zaten wel gevaarlijke goederen in, dus werd Martin ingezet. Weer een nieuwe ervaring!

Nog twee weken op de Trollstigen, dan kunnen we ons normale leven weer inrichten.

Zaterdag 6 augustus 2005

Na ons vrije weekend was het wel weer even een tegenvaller weer aan het werk te gaan, maar goed het hoort er nu eenmaal bij.

Bij Martin is nu te merken dat de fellesferie (bouwvak) periode 1 over is, de fabrieken komen weer op gang, en hij hoeft niet meer de hele dag te wachten op werk.
Nadeel is wel dat hij later thuis is en Emy niet meer altijd op kan halen!
Van de week heeft hij weer een paar keer ruzie gemaakt met de schapen op het Orskoggebergte waar hij elke dag overheen komt, gelukkig zijn ze niet geraakt, maar het scheelde maar een haartje.
Wel heeft hij ondertussen enkele vogels en een muis doodgereden. (doe hem dat maar eens na... een muis doodrijden!!)
Er zijn hier hele leuke kleine vogeltjes die komen de vliegjes van de vrachtwagen eten als hij stilstaat of langzaam rijdt, dus het is erg druk rondom de vrachtwagen van Martin.

Op de Trollstigen was het weer wisselend tot slecht weer, veel mist en regen, alleen dinsdag was het erg lekker weer, met een top omzetje.
Omdat het niet zulk goed weer was, was het erg rustig, Emy is dus maar weer aan de Noorse lessen gegaan en heeft twee boeken uitgelezen.

Verder zijn we verslaafd geraakt aan de Petter Solberg Rally supreme pizza van Big one. Die eten we nu elke vrijdagavond na het boodschappen doen. Het boodschappen doen blijft leuk, er missen altijd wel een paar dingen van ons lijstje, dat lekkere vlees hadden ze maar twee weken en daarna niet meer... drinkyoghurt is gewoon geluk hebben als het er is.
We hebben gisteren voor het eerst garnalen uit de diepvries gekocht. Martin houdt er niet zo van, maar Emy vindt garnalen wel lekker, maar we hebben een probleem, we weten niet zo goed wat we met deze grote ongepelde garnalen moeten.... Dus advies is welkom! mail ons

Het spannendste op de Trollstigen op dit moment is de verblijfplaats van de koeien. Die lopen normaal los onderaan de berg. Op woensdagavond zagen we dat de oudere garde door de boer teruggelokt werd naar de nabijheid van de stal, maar de jongere garde zoekt het hogerop. Donderdag al bij bocht 5, Vrijdagavond al bij de brug en vanmorgen stonden ze boven op de berg. Nu kijken we de hele dag naar buiten om te kijken wie ze allemaal lastig vallen. Het schijnt dat ze niet het bruggetje over komen naar onze kiosk, gelukkig maar, koeienvlaaien zijn niet zo lekker voor je deur.

Emy zit elke dag met een Poolse collega Magdalena van een andere kiosk in de bus en elke dag zijn de drie belangrijkste onderwerpen van gesprek hoe moe we zijn, wat voor weer het is en waar de koeien zijn. Magdalena staat ook op de foto's met de koeien op de Trollstigen.

Nou dat was het nieuws weer tot nu toe. Zie voor foto's de link bovenaan, dan Trollstigen, voor de nieuwste foto's van de koeien en Martin en Emy.

Zondag 31 juli 2005

De website op HOSOSS.net ligt er al anderhalve week af, we hopen nu een tijdelijke andere oplossing te hebben gevonden via onze andere provider.
we hebben de foto's op bovenstaande link weer aangevuld.

We hebben nu ook een forum, waar je je reacties kwijt kan. Klik op de banner boven aan de pagina om weer terug te komen op de website.

Het was weer een intense week, het weer was weer koud mistig en wisselvallig, we hopen nog steeds dat de zomer nog zal komen. Vorig jaar was augustus erg warm.

Ondertussen was het toilet in de kiosk verstopt en is geleegd, maar gebruiken mag Emy hem niet meer, dus we moeten maar kijken hoe het gaat met aflossing van het restaurant voor een toiletbezoek. Het maakt het wel een stukje lastiger om te werken!

Op woensdag kwamen Ronald en Marja gezellig langs op de Trollstigen.

Martin was donderdag vrij, en kwam dus gezellig op de Trollstigen helpen nadat hij wat dingen in huis en het dorp had gedaan. 's Middags kwam Wil langs, ook een collega van het restaurant kwam nog buurten, dus we hadden het gezellig druk in de kiosk, buiten de kiosk was er niet zoveel te doen, omdat het te koud en mistig was.

Emy was de hele week niet erg lekker, daarom hebben we toch maar geprobeerd om dit weekend vrij te krijgen, hetgeen gelukkig gelukt is!

Zaterdagochtend zijn we op tijd opgestaan, wasje opgehangen en om negen uur reden we weg richting Ålesund.
In Ålesund is een groot winkelcentrum, dat hadden we als doel voor onze boodschappen.

Binnen een uur hadden we allebei nieuwe kleren, een nieuwe printer en wat boeken gekocht. Daarna hebben we nog lekker rondgelopen. Lekker relaxed.

Tussendoor nog even naar een brommer/motorzaak om scootertjes te kijken, we hebben nu een Daelim S5 gezien, leuk model, met goede motor erin (volgens de verkoper), we gaan er maar weer over denken.

In de middag zijn we naar het centrum van Ålesund gegaan, waar we in het mooie Jugendstil centrum hebben gelopen en de Aksla zijn beklommen, een uitzichtpunt met 418 treden vanaf het stadspark. Een hele klim, maar wel de moeite waard, boven hebben we koffie gedronken voor we weer de klim naar beneden waagden. Daarna wel wiebelbenen!

Rond vijfen wilden we de auto gaan halen, niet gewend meer aan grote parkeergarages waren we hem eerst nog even kwijt... Dus maar weer terug en proberen vanaf een andere ingang, en ja hoor, hij stond er nog.

s' Avonds gegeten bij ons vaste pizzarestaurant, Peppes Pizza. In een ernaast gelegen cafeetje lekker op de bank gehangen en thee en koffie gedronken voor we weer de anderhalf uur durende rit naar huis gingen maken.

Vandaag gaan we proberen de nieuwe printer aan te sluiten, nieuwe kleren aan te doen en gaan we naar de kerk. Vanavond Emy's vervanging van de berg af halen en haar betalen. Emy krijgt pas eind september haar geld.

Nou tot zover dan maar!

Zaterdag 23 juli 2005

Van de week een wisselende week, eerst erg warm weer, op maandag was de ijsvriezer in de kiosk al bijna leeg en dinsdag moesten we veel mensen teleurstellen, want pas dinsdagavond kwam de ijscoman weer. Martin was dinsdag lekker vrij en kwam helpen.
Vanaf woensdag tot zaterdagmiddag hebben we mist gehad op de Trollstigen, af en toe konden we de kiosk aan de overkant niet meer zien en alles was vochtig, de ansichtkaarten en de knuffelbeesten moesten bij de kachel drogen. Vandaag klaarde het gelukkig weer lekker op en kon alles weer naar buiten. Nog vijf weken te gaan.
De verkopen gaan redelijk voor het seizoen, behalve natuurlijk op de erge mist dagen.
Emy kreeg vrijdag nog bezoek, Peter en Yvon en de kinderen (broer van zwager Gert en gezin).

Martin rijdt sinds een week in een nieuwe vrachtwagen, auto 10, net iets meer power in de motor, dus lekker rijden!
Maar ook nadelen hij heeft in deze wagen geen bakje om zijn bril in te leggen, oplossing: leg hem op de stoel. Dat werkt natuurlijk alleen als je de stoel niet gebruikt...... Sinds gisteren heeft Martin dus een nieuwe bril. Over de snelheid van de opticien hebben we niet te klagen. Gelukkig is het bij Martin op het werk erg rustig, dus was er tijd om tussendoor de grote stad in te gaan naar de opticien en heeft hij altijd een reserve bril bij zich!

Ondertussen leeft de sla nog en is hij waarschijnlijk binnenkort klaar om te eten, de aardbeien doen het ook goed, elke dag wel een paar heerlijke zoete (corona) aardbeien om te oogsten.

Zaterdag 16 juli 2005

We zijn op de helft van de zomer, nog zes weken op de berg en daarna begint ons gewone leven (hopelijk) weer.

Het was fijn dat pap en Meta er waren, we moesten wel allebei lange dagen werken, maar daarna gezellig koffiedrinken of samen eten, gaf even een onderbreking aan de sleur van het werk. Op zondag heeft Martin het een paar uurtjes van Emy overgenomen, zodat zij met pap en Meta naar Geiranger kon, gewoon om er even uit te zijn.
We zijn nog steeds aan het denken hoe we het nu gaan doen met vervanging voor boven op de Trollstigen, aan de andere kant, de komende twee weken zijn waarschijnlijk de beste van het seizoen, dus dan kunnen we er misschien maar beter zelf zijn.

Martin heeft het rustig op zijn werk, het is hier fellesferie, een soort bouwvak, waardoor er minder werk is. Donderdag was hij lekker vrij.

De omzet begon met twee dagen mooi weer iets te stijgen, maar daalde weer met wat dagen regen en mistigheid. Nu hopen we dat de echte vakantie drukte van start gaat, samen met de stijging van de verkoop.

Zaterdag 9 juli 2005

De dagen stapelen zich aaneen, de afgelopen week was Martin het grootste gedeelte alleen thuis naast zijn werk, en Emy op de berg. Dat was erg zwaar.
Omdat de verkopen op de Trollstigen pas na half tien beginnen is het niet erg zinvol om om half negen al open te gaan, daarom is nu in overleg met de grote baas besloten om wat later open te gaan, dit betekend dat Emy gewoon elke avond naar huis kan, en met de bus op en neer gaat.

Verder gaan de verkopen omhoog (eindelijk) vooral nu het lekker weer is wordt er veel ijs verkocht. De vakanties zijn ook echt begonnen, dus de Noren en andere Scandinaviërs zijn nu echt met vakantie, pas over een paar weken verwachten we Duitse en andere Europese gezinnen.
We moeten verder maar afwachten of de aanslagen in Londen gevolgen hebben, Noorwegen is wat dat betreft een veilig land, alleen het kan zijn dat de Engelsen thuis blijven, afwachten maar.

Woensdag ochtend is Emy in een live uitzending op de radio geweest, er werd gebeld bij de buurvrouw of zij op de radio wilde, dat durfde ze niet, dus toen mocht ik. Even praten over de mist die er hing, of ik dacht dat die nog weg zou gaan, (ja dus) en even PR voor de Trollstigen, wel grappig. Het bewijs staat op een bandje.

Gisteren zijn pap en Meta gearriveerd, ze zouden eind augustus komen, maar door een plotselinge wijziging stonden ze gisteren al op de Trollstigen. Ze blijven een korte week.

Martin mag vandaag lekker uitslapen en de zaterdagse klusjes doen, daarna komt hij ook de Trollstigen op en misschien ruilen we morgen een dagje, dat Martin de kiosk doet en Emy een dagje vrij kan zijn.
Verder hebben we misschien iemand gevonden die Emy binnenkort een echte vrije dag kan geven.
We zijn nu bijna op de helft van de Trollstigen periode en de zeven dagen werken in de week beginnen wel op te breken. Maar gelukkig kan Emy nu weer elke dag naar huis en dat maakt ook een verschil.

Zondag 3 juli 2005

De tijd vliegt gewoon op dit moment, Martin was deze week op woensdag lekker vrij en gelukkig was het de eerste dag van het mooie weer op de Trollstigen, weinig wind, lekker zonnetje, blije toeristen, een erg groot verschil.
Donderdag was het ook nog wel lekker weer, maar meer wind, zodat de buitendeur niet open kon staan om wat zon binnen te krijgen.
Vrijdag en zaterdag was het weer koud boven op de Trollstigen, veel wind, regelmatig een bui en de zon verschool zich vaak achter de wolken. Terwijl Martin in zijn vrachtwagen de airco ontdekte en hier dankbaar gebruik van maakte, terwijl hij schaduwplekjes moest zoeken om nog even in de cabine te kunnen slapen. Wat een verschil 850 meter hoogte kan maken.

Emy werkt sinds donderdag lange dagen en heeft al haar eerste nacht op de Trollstigen geslapen, wel vreemd zo alleen op de berg, gelukkig slapen er in de kiosk tegenover haar ook nog mensen en gaat de stroom pas om 12 uur 's avonds uit en om 7 uur weer aan. (generator)

We moeten nu wennen aan ons nieuwe ritme, in het weekend al om 8 uur de berg op, doordeweeks op de Trollstigen slapen voor Emy en alleen thuis voor Martin.

Ons contact met de rest van de wereld is dus even wat minder op dit moment. Hopelijk kunnen we jullie hier wel wekelijks bijschrijven.

Zaterdag 25 juni 2005

Het is nu drie maanden geleden dat we zijn verhuist, het lijkt veel korter geleden, aan de andere kant ook al veel langer, omdat we nu zoveel nieuwe dingen meemaken.

We hebben allebei het gevoel dat we echt aan het inburgeren zijn. De taal in wat meer detail leren kennen, de cultuur leren kennen, niet te vergeten de manager van de supermarkt leren kennen etc.

Martin heeft van de week wat foto's gemaakt vanuit de vrachtwagen, die staan ondertussen op de foto pagina. recent pictures2005 Ook staan er nu foto's van de Trollstigen bij.

De afgelopen week was het weer weer erg koud voor het begin van de zomer, beneden in het dorp 13-17 graden, boven 10 graden minder, met veel regen en mist. In de kiosk is het erg koud, dus het thermisch ondergoed blijft van pas komen. Ook de verkopen blijven laag, maar wie weet wat de zomer verder nog gaat brengen.

Vanaf volgend weekend worden de openingstijden van de kiosk langer, dus is Emy een stuk minder thuis, waarschijnlijk blijft ze dan doordeweeks boven in de kiosk slapen.

Zaterdag 18 juni 2005

Het is een drukke week geweest, allebei aan het werk, ondertussen ook nog dingen regelen en laten repareren.

Nu is het weer weekend, Emy is bijna klaar om met een collega mee te rijden de berg op, Martin slaapt lekker uit en komt later naar boven.

Het werk op de Trollstigen is op zich niet zwaar, het feit dat het "weekend" opeens niet meer bestaat is dat wel, plus dat de kiosk volgende maand langer open moet blijven, en er dan helemaal weinig tijd overblijft.

Ondertussen zijn de verkopen ronduit laag, dus fijn provisieloon, maar veel verdienen we niet ondertussen. Het is nog erg koud op de berg en de afgelopen week erg slecht weer geweest. Vandaag zijn de Noorse vakanties begonnen, de Noren gaan vaak pas in Juli echt met vakantie, maar dit geeft misschien toch al meer dagjes klanten.

Emy had donderdagavond een gesprek met twee dominees, over een functie als belijdeniscatechisanten docent voor 30% per week, het ziet er naar uit dat ze als het bisdom toestemming geeft, hier ook voor is aangenomen!! Dus vanaf september zitten er werkzaamheden inde pijpleiding voor Emy.

Dinsdag 14 juni 2005

We zijn weer online!!!!

Emy is begonnen op de Trollstigen, best wel intensief nu, maar vandaag vanwege te veel wind is de kiosk dicht, dus kon de ADSL worden aangesloten!!

Martin doet het prima op het werk en heeft het erg naar zijn zin.

Vorige week de uitlaat kapot, gelukkig niet te duur om te maken en van het weekend ging de wasmachine eraan, maar ook die is gerepareerd, dankzij onze fantastische huisbaas, die telefoonnummers regelt en voor ons thuisblijft.

Martin was zaterdag jarig, dat hebben we op de Trollstigen een beetje gevierd, en 's avonds met de familie Buit lekker hier gegeten. Martin heeft een Barbecue gehad, dus hij kan gaan pyromanen!

Zondag 5 juni 2005

Vandaag hoorden we opeens dat Emy dinsdag al kan beginnen op de Trollstigen, de spullen zijn binnen, en de vrouw die haar gaat inwerken de eerste paar dagen kan ook, dus nu gaat het rap!

Opeens moeten we nadenken over alles dat in huis moet gebeuren, omdat het kan zijn dat Emy, net als Martin de komende periode niet veel thuis is. De was is bij, morgen zijn we misschien allebei vrij en kan het huis nog een goede beurt krijgen, even nog naar de bieb om op het internet een rekening te betalen, de rest moet wachten tot we zelf internet hebben.

Afgelopen woensdag ochtend ging de Trollstigen open, dus 's avonds zijn we er meteen even omhoog gereden. De kiosk waar Emy gaat werken was sneeuwvrij, maar de beschermplanken zaten er nog voor. Bij het restaurant lag nog 2 meter sneeuw voor sommige ramen. Het was er nog erg koud, maar als het goed is smelt de sneeuw snel en wordt het ook snel warmer.

Komende zaterdag is Martin jarig (33), gelukkig zijn de cadeautjes al in huis. Nu nog zorgen voor eten, taart en zo.

Gisteren zijn we naar Ålesund geweest, we wilden er een leuk dagje uit van maken, maar door constante regen is het een winkeldag geworden, op zoek naar "het badkamerkastje" welke we nog niet gevonden hadden. Aangezien de badkamerlamp het begeven had, hadden we nu iets meer reden om te zoeken, maar het is gewoon een nieuwe badkamerlamp geworden. Misschien komt het kastje in het najaar als we een keer bij de IKEA zijn of zo. (dichtstbijzijnde IKEA is ongeveer 3 1/2 uur rijden).

Vandaag weer naar een bedehusmøte geweest, de spreker had een heerlijk Romsdals dialect, maar ook daaraan moeten we wennen elke keer verstaan we meer.

Ondertussen is het huis lekker ingericht, de enige overgebleven dozen blijven ingepakt of moeten bij het oud-papier dat pas donderdag opgehaald wordt.

Dinsdag 31 mei 2005

afgelopen zaterdag was het weer grote verhuisdag. In de paar dagen ervoor heeft Emy langzaam het meeste in het huisje ingepakt en werd het steeds leger. Martin had weer een aantal lange werkdagen.

Emy heeft maandag het fornuis besteld nadat de klantenservice haar verzekerd had dat ze zouden bellen voordat ze langs zouden komen om het fornuis te brengen. Ze had al twee keer met de elektriciteit maatschappij gebeld die haar beide keren hadden verzekerd dat de monteur eerst zou bellen voordat hij langs zou komen.

Martin ging donderdag even langs bij het nieuwe huis om te vragen hoe laat we zaterdag welkom waren met onze spullen. Toen bleek dat het fornuis al gebracht was. De "huisbazin" vond hem heel erg mooi, zelf wil ze ook een nieuw fornuis en de keramische bovenkant had alle bewondering. Verder bleek de elektricien ook al langs te zijn geweest, want de "huisbaas" was erg trots dat de elektricien de elektriciteitsaanleg zo mooi vond! Tot zover dus het contact opnemen.... De ADSL maatschappij maakte het nog mooier, die stuurde vrijdag een afzegging van de bestelling, omdat er geen telefoonlijn in het huis zou zijn. Vreemd, vooral gezien het feit dat er zelfs een aparte aanleg op onze etage is. Nu hebben we een andere ADSL provider, maar het duurt wel nog drie weken waarschijnlijk voor we "online" zijn en voordat de vaste telefoonlijn werkt. Beetje balen, maar met elke verhuizing heb je zo die dingen.

Zaterdagochtend ging Martin de bus van de baas halen, zag hij opeens alleen een klein busje. Gelukkig bleek dat hij later de andere bus kon halen, maar voor de eerste rit moest het met deze.
Ronald, Hans en Susanne hielpen met de verhuizing, terwijl Marja, Ilona en Els het op Gjerset draaiende hielden, Marja liep gewoon door met koorts!

Susanne en Emy bleven in het nieuwe huis, terwijl Martin, Ronald en Hans nog twee keer heen en weer reden. Susanne en Emy hadden ondertussen al de helft van het serviesgoed uitgepakt, het bed opgezet en een boekenkast gevuld.

Van alle spullen is tot nu toe alleen een fotolijstje en een wijnglas gesneuveld, goed resultaat, zeker gezien wat Dijkshoorn met onze spullen heeft uitgevoerd.

Zaterdag aan het einde van de middag nog even terug naar Gjerset, sleutels terugbrengen en het huisje in orde achterlaten, gek hoor, nu is het ons huisje niet meer. Wel even moeilijk om gedag te zeggen tegen iedereen, maar ja zover van elkaar zitten we niet!!

Nu is in principe behalve de kasten in de slaapkamer alles uitgepakt. Zaterdagavond heeft Martin nog de gordijnen opgehangen en zondag hebben we allebei hard gewerkt om alles uit te pakken en op z'n plaats te krijgen. 's Middags kwam bij Emy even de terugslag, met barstende hoofdpijn in bed, even een paar uurtjes er tussenuit.

Maandag mocht Martin meteen bij zijn baas weer hard aan het werk, met een vergadering na de gewone rit, dus een erg lange dag. Maar gelukkig kon hij nog met de auto naar het werk. Nog even en de sleutels zijn gewoon even verdwenen... dan moet hij wel fietsen (5 min) of lopen (10 min) naar het werk.

Emy heeft maandag en dinsdag met de fiets Åndalsnes verkend. Ook hier is het een heuvel op met de fiets, waar je ook heen wilt, maar deze heuvels zijn in de eerste van drie versnellingen met een beetje oefening goed te doen.

Nog een nieuwtje, we hebben onze verblijfsvergunningen!!! Op die van Martin mist een nummer, maar we zijn nu in ieder geval legaal aanwezig. We krijgen nu ook binnenkort officiële persoonsnummers.

Vorige week woensdag heeft Emy haar contract getekend voor het werk op de Trollstigen. Ze heeft ook meteen een deel van de berg achter het nieuwe huis beklommen om mooie foto's van de wijk en het uitzicht te nemen, die we proberen zo snel mogelijk op het internet te zetten. Samen met de foto's van de inrichting van ons nieuwe huis.

Nog een interessant feit, vanuit het huis kunnen we de bovenste bocht van de Trollstigen zien!

Oh als je dit leest, laat eens een berichtje voor ons achter op ons emailadres.

Maandag 23 mei 2005

Weer een weekje verder, weer een weekje meer ingeburgerd. Idols finale, Grand Prix (eurovisie songfestival, erg belangrijk hier).

Martin hoefde afgelopen week maar drie dagen te werken, dat was wel lekker. Het weer begon in de loop van de week ook weer op te knappen, in het zonnetje is het nu weer lekker.

Zaterdag hebben we ons gek gezocht naar een badkamerkastje met spiegel, waarschijnlijk moeten we daarvoor naar de grote stad, want hier konden we niet echt iets vinden. Gelukkig hebben we voor het nieuwe huis ook nog een gewone spiegel waar Martin zich voor kan scheren.

Verder hebben we weinig gedaan het afgelopen weekend. Zondagavond naar de kerk in het bedehus, verder lekker buiten gezeten en Martin heeft nog gevist samen met Hans, maar niets gevangen.

Deze week wordt een opruimweek. Vandaag al begonnen met de administratie. Er moet een nieuwe Noorse administratie opgezet worden. Dan kan de Nederlandse met een paar maanden opgeruimd in archiefboxen.

De Trollstigen (die berg waar Emy op gaat werken) zou 27 mei open gaan, maar omdat er nog 2 meter sneeuw is gevallen vorig weekend en er een aantal te verwachten lawines nog niet zijn geweest, kan hij nog niet open. Dus maar afwachten of Emy op 6 juni wel kan beginnen met het werk.

Nog VIJF dagen tot de verhuizing.

Dinsdag 17 mei 2005

Vandaag is een nationale feestdag in Noorwegen "syttende mai", de dag dat ze in 1914 hun onafhankelijkheid kregen,daar hebben we dus ook aan meegedaan.

Gisteren zijn Susanne en Hans aangekomen, in 1 keer doorgereden vanuit Nederland, met onderweg een paar uurtjes slaap.

Gisteravond hadden we een bedehusmøte, een soort kerkdienst, maar dan informeler in Åndalsnes bedehus en was het erg fijn om daar andere Christenen te ontmoeten. Mensen die echt blij in hun geloof waren, en zich bekommerden om de rest van de wereld. Veel van wat er hier in de kerken gebeurt is uiterlijk, zoals doop en konfirmasjon, maar dit waren praktiserende Christenen! Tussendoor natuurlijk weer kaffe med kake. Een geslaagde avond! We werden ook nog naar voren geroepen om onszelf voor te stellen, erg spannend.

Vanmorgen nog gebakken voor syttende mai, niet alles gelukt, maar wel genoeg. De hele ochtend regen en natte sneeuw.
Rond twaalf uur gingen we met Ronald en Marja naar het Grendahus (gemeenschapshuis) in Torvik. Rond 1 uur begon de optocht door Torvik, in de stromende regen, dus wat verkort, daarna met de harmonie (kleintje) zingen van het volkslied, wat wij ongeveer even goed kennen als de Noren.

We hadden al besloten om na dit alles terug te gaan naar Gjerset om met z'n allen, Ronald, Marja, Ilona, Susanne, Hand en wij kaffe en kake te doen. Marja bakte nog wat wafels en met de aardbeientaart, de kransekake en chocoladetaart was iedereen snel lekker aan het smullen.

We hebben nu een typisch Noors na-het-feest gevoel, vol met taart. Dus avondeten wordt laat en heel eenvoudig.

Maandag 16 mei 2005

Vandaag lag er weer een laagje sneeuw bij het wakker worden, niet veel, maar genoeg om sneeuw te heten... vreemd land, de sneeuwgrens ligt vandaag op ongeveer 20 meter.....

We hebben nu een lekker lang weekend, tot en met dinsdag. Dinsdag is 17 mei, de nationale feestdag in Noorwegen. Dus dat moet gevierd worden.

Vorig weekend zijn we naar Molde geweest, niet via de pont en de tunnel, maar via Eidsvåg, over een 10% gebergte. Een hele mooie route. In Molde hebben we lekker zonder jas in het zonnetje gelopen. En voor de woonkamer nieuwe gordijnen en ophangstangen gekocht. Het lijkt erop dat we nu alles voor ons nieuwe onderkomen hebben, behalve het fornuis, maar dat bestellen we via het internet en dan komt het binnen een week. Dus dat is nog te vroeg.

Op zondag vierden we de verjaardag van Ronald, hij kreeg een "oter" een Noors stukje hout met tien vislijnen, dan kan je meer vangen.
's Middags zijn Ronald en Martin het direct gaan uitproberen, maar jammer genoeg geen forel voor het avondeten. Misschien hebben ze binnenkort meer geluk.

Martin had weer een lange week op het werk, elke dag rond vijf of zes uur beginnen en 's avonds meestal pas na negen uur weer thuis, dus laat eten en snel weer gaan slapen.

Emy heeft van de week de folder voor Ronald weer opnieuw gemaakt, want Word had er een vreemde massa van gemaakt, nu is hij op twee verschillende plaatsen opgeslagen, voor de zekerheid.
Donderdag heeft Emy een heel stuk grasgemaaid, met de handmaaier. Het gras groeit nog erger dan het onkruid hier, met wat regen en daarna zon, zie je het groeien. Muggen vinden dat ook leuk, dus moest er iets gebeuren. Zaterdag samen met Martin nog wat gemaaid, bij de speeltuin van de hutten, en Martin de randjes met de benzine strimmer.

Vrijdag is Emy naar het dorp geweest om nog verzekeringen af te sluiten, adreswijzigingen door te geven en voor zichzelf een belastingkaart te krijgen. Bij de politie moest ze een bewijs halen dat ze nog in leven was, aangezien een pensioenfonds dit graag wilde weten. De politieagent vond het wel grappig. De verzekeringsagent kende ons nieuwe onderkomen wel, zijn broer had er twintig jaar geleden gewoond! Klein wereldje.

We zijn vanuit Zoetermeer, stad van 110.000 inwoners naar Gjerdsetbygda gegaan, 47 inwoners en nu gaan we naar Åndalsnes, 2500 inwoners.

Zaterdagochtend boodschappen gedaan, overal druk voor de pinksterdagen en 17 mei, sommige winkels waren vrijdag tot 12 uur 's avonds open, wij waren nog vroeg, dus het was nog rustig. Daarna even een middagdutje gedaan, en de rest van de middag zoals gezegd grasgemaaid.

Zondagochtend was het Pinksteren, we zijn naar de kerk in Grytten (Åndalsnes) geweest. Na de dienst werden we door Ivar en Mette uitgenodigd voor "kirke kaffe og kake" bij hen thuis in Mjelva. Heel gezellig, dan leren we ook weer andere mensen kennen.

Verder nog even in de brievenbus van het nieuwe huis gekeken, maar er was vandaag niets.

Dinsdag gaan we hier voor 17 mei, zelf taart bakken, zondag begonnen we al aan de voorbereidingen, chocolate bread and butter pudding (Delia Smith) Kransekake, en een "te doen" lijstje voor de rest van de taart, want we doen het op zijn Noors, 1 taart is niet genoeg.

Vandaag komen Susanne en Hans uit Nederland met de Paradontax en wat drop voor Martin en verder natuurlijk een hoop gezelligheid.

Maar eerst maar eens de sneeuw goed bekijken.

Vrijdag 6 mei 2005

NIEUWSFLITS:

Emy heeft een baan voor de zomer. Ze gaat van begin juni tot eind augustus een kiosk met toeristendingen beheren bovenop de trollstigen www.trollstigen.com

Dezelfde baas als Martin heeft, belde vandaag naar aanleiding van de sollicitatiebrief en we konden direct langskomen, dus begin juni kan Emy de haarspeldbochten op. Waarschijnlijk zal ze regelmatig op de trollstigen moeten overnachten in het hoogseizoen, maar Martin mag er ook blijven slapen.

De weg naar de berg is nu nog dicht, maar gaat waarschijnlijk 25 mei open, dan kunnen we de boel daar verkennen.

Donderdag 5 mei 2005

Vandaag net als in Nederland een vrije dag. Rond deze periode is er in alle kerken "konfirmasjon" belijdenis, maar hier is het een soort ritueel naar volwassenheid en doet iedereen Konfirmasjon als ze 14 zijn. Er zijn zelfs mogelijkheden om een burgerlijke konfirmasjon te doen, dan doen ze een ceremonie op het gemeentehuis. Zo heeft ieder land zijn gewoontes.
Het is leuk om iedereen in klederdracht te zien in de kerk. Die komt alleen op speciale feestdagen de kast uit.
Marja kwam met ons mee naar de kerk, die was ook wel nieuwsgierig naar deze Noorse gewoonte. In de kerk hadden we een Nederlandse bank, met de Nederlandse man van de dominee ook gezellig bij ons.

Vorige week hebben we de maten van het huis nog eens opgenomen, nu hebben we een beetje in kaart gebracht hoe we het gaan doen met de inrichting.
Alleen de gordijnen van de kamer zijn nog een probleem. Twee grote ramen van 135 (b) bij 140 (h). Op zich hebben we wel gordijnen die zouden moeten passen, maar dan moet daar zoveel aan gebeuren, dat we het niet helemaal zeker weten. De gordijnsystemen zijn hier een beetje anders, dus gordijnband en haakjes kopen zit er niet in.. dan moeten die geïmporteerd worden uit Nederland en is het bijna goedkoper toch even bij de IKEA langs te gaan in Trondheim (3 1/2 uur rijden).

De ADSL aansluiting en de breedbandtelefoon zijn al aangevraagd, en het energiebedrijf beloofde iemand langs te sturen, voordat we er gingen wonen, omdat op dit moment de elektriciteit is afgesloten met een loodje.

Martin heeft bij zijn baas gevraagd of hij de feestdagen doorbetaald krijgt, gelukkig is dat het geval, want met de Pinksteren hebben ze hier direct er achteraan nog de nationale feestdag 17. mai, dan is het hele land in klederdracht en met vlaggen. Dus lekker 4 dagen weekend.

Martin moest de afgelopen week elke dag om 5 uur beginnen, en hij beleeft allerlei avonturen op het werk, gelukkig zonder al te veel lichamelijke schade, behalve blauwe plekken en schrammen. 's Avonds komt hij tussen half acht en negen uur thuis en genieten we nog even samen van de avond.

Maar vandaag is hij vrij dus hebben we lekker de hele dag samen.

Vrijdag 29 april 2005

Wat een volle dagen hebben we gehad. Vrijdag kreeg Martin een "reserve" dag. Hij had die week al zoveel uren gemaakt dat dat ook wel mocht, dus hebben we lekker uitgeslapen en boodschappen gedaan.

We hadden op onze advertentie een leuke reactie gekregen voor een etage, dus ondanks het feit dat we eigenlijk zondagavond pas een afspraak hadden, toch maar even langsgereden, bleek de meneer van het huis in de tuin bezig te zijn, dus even gestopt en gepraat, en we verlieten twee uur later het huis met een huurcontract vanaf 1 juni. Dus we hebben nu permanente woonruimte, wel lekker gevoel, want hier moesten we voor half juni toch wel uit.
De etage heeft een lange hal, grote slaapkamer, grote keuken, lekker formaat woonkamer en een klein extra kamertje. In de kelder hebben we een opslagruimte en gebruik van de waskamer. Op zolder hebben we een kleine onbestemde ruimte voor de kerstspullen!

Het huis is mooi wit met een rood dak en we mogen gebruik maken van een terras in de tuin en het grasveld. De eigenaar heeft rabarber en aardbeien in de tuin staan, dus onze tomaten en sla kunnen er zo bij!

Vrijdag avond hebben we kennissen geholpen met het laden van de verhuiswagen en op zaterdag ochtend half zes stonden we klaar om ze naar hun nieuwe woonplaats te rijden.
Martin mocht de vrachtwagen rijden. Deze was eigenlijk iets te licht voor zijn lading, wat in de hoge bergen resulteerde in erg stinkende remblokken, omdat de motorrem het gewicht niet aankon. Martin heeft het dus erg rustig aan moeten doen. Desondanks waren we toch al om 1 uur in Florø waar de verhuisgoederen overgeladen moesten worden op een "schuit" die ze in een uurtje naar het eiland van bestemming zou brengen, het eiland Hovden, waar al veel over in de pers is geweest. Wij waren blij dat we niet op de schuit mee hoefden, vooral met Emy's zeeziekte.. Op het eiland is verder geen winkel, de boot komt op zondag alleen om 4 uur 's middags en verder is er gewoon eigenlijk niets. In verband met de rijtijdenwet konden we dus niet mee het eiland op, want dan waren we zondag te laat thuis.
Nu zijn we terug gereden tot Nordfjordeid, waar we lekker langs het fjord overnacht hebben in de vrachtwagen. Zondag waren we om half elf weer in Åndalsnes. Daarna was het tijd om av te slappen (te ontspannen) in het zonnetje op het balkon.

Woensdag zijn we met een hele delegatie naar een geitenboerderij in Rekdal geweest. Met twee auto's en zeven mensen op bezoek bij een Nederlands echtpaar, dat in oktober daar begonnen is. Hele mooie geiten, met schattige kleintjes, prachtige kaaskamer. Alleen het huis stond op een erg winderige plaats, vangt in de winter enkele maanden geen zon en er moest nog wel wat gebeuren, maar het bedrijf is opgestart. Hopelijk kunnen we over een periode ecologische geitenkaas kopen.

Daarna langs het tuincentrum, aardbeienplantjes gekocht voor in de bak, want we denken niet dat de zaadjes van Martin op tijd opkomen.

Martin had gisteren vrij, samen op jacht geweest naar een fornuis en gordijnophangsystemen. Voor het fornuis moeten we nog iets verder zoeken, maar voor de gordijnen weten we het wel.
Verder de normale boodschappen. Bij thuiskomst bleek dat Marja voor iedereen pannekoeken ging bakken, en we mochten mee-eten, dus daar zaten we met z'n zevenen om de keukentafel. Heerlijk smullen.

Op de boerderij zijn nu Cees-Dirk en Kevin om te helpen, ze blijven allebei nog zo'n twee weken. Marja voelt zich nu de moeder van een groot gezin, met zoveel mensen om te koken. Maar goed dat wij voor onszelf koken (meestal).

We hebben nu bankpassen, daar staat je foto op hier, meteen een identiteitskaart! En internet bankieren. Ondanks het feit dat er nog geen geld op de rekening staat, wilde Martin dit dus toch direct proberen.... en tot onze "grote" verrassing stond er géén geld op de rekening.
Martin's eerste salaris volgt deze week.

Martin's baas gaat proberen om alle chauffeurs 1 dag in de week vrij te geven, dan maken ze toch al snel 50 uur, dus dat is wel genoeg!

Donderdag 21 april 2005

Het is gelukt, de auto is ingevoerd, we hebben ons d-nummer!!!
Maandag middag ontdekten we dat we voor het omzetten van de auto een d-nummer nodig hadden, gelukkig bleek dat deze net vorige week toegekend waren en kregen we toestemming dat ze Martin's d-nummer doorfaxten naar de rijksdienstvoor wegverkeer hier.

Martin knalde maandag met zijn vrachtwagen over een stoepje met een gat erachter, uitlaat gebarsten, zijn baas vond het niet erg, als hij het dinsdag niet nog een keer deed.
Dinsdag deed hij dat niet. Wel lukte het om de aanhanger die hij net voor het dok gezet had, vanuit de vrachtwagen weg te zien rijden, hierbij sprong hij uit de wagen, bezeerde zijn knie en ja.... wie lukt het nou om zo'n grote aanhanger tegen te houden? Die eindigde dus in het taluud, om daarna gered te worden door de viking auto reddienst. Later die dag draaide zijn voorwiel los, wat had kunnen eindigen in een niet zo leuk ongeluk, maar gelukkig kwam hij er op tijd achter en kon hij direct doorrijden naar de garage. Ondertussen wel veel achterstand opgelopen en nog steeds die zere knie, pas om half twaalf 's avonds thuis, terwijl hij al om 4 uur begonnen was.

Op diezelfde dag werd de auto gekeurd en onderzocht, uiteindelijk kwam hij na drie kwartier spanning bij de keuring en drie kwartier bureaucratie erdoorheen, met 1 aantekening, hij had geen zijknipperlichten, dat is verplicht bij import, maar dat moet nu voor 25 mei gecontroleerd worden, en dan is het goed. We hebben wel nieuwe nummerplaten UF 25314. Nu dus een echte Noorse auto. Die lampjes kan Martin wel maken!

Op woensdag is Martin's skattekort, belastingkaart aangevraagd en die kwam vandaag binnen bij de post, dus we kunnen salaris krijgen, want de bankrekening hebben we nu ook, de pasjes worden op dit moment gemaakt.

Een verblijfsvergunning hebben we nog niet, want de politieagent die dat doet is met vakantie! Dat is nu echt Noors..... 2 mei is hij weer terug uit Spanje. Dus dan kunnen we het weer proberen. Maar de auto is wel verzekerd.

Vandaag stond onze advertentie in de krant voor een ander huisje, werd Emy meteen om kwart over acht uit bed gebeld (vandaag was Emy's uitslaapdag). We wachten af wat er nog meer komt.

Maandag 18 april 2005

We zijn van sneeuw naar miezer naar heerlijke zon gegaan, net iets te veel wind voor korte broeken, maar toch wel af en toe in het t-shirtje afgelopen weekend.

Vorige week heeft Martin weer een aantal lange dagen gemaakt. Zijn eerste solo werkdag was een beetje spannend, meteen zijn aanhanger en container kwijt. Nou leg dan maar eens aan je collega's uit wat je wil. Gelukkig leefden ze allemaal mee, en belden ze hem later op de wagen om te vragen of hij het nog gevonden had.
Vrijdagochtend weer spannend, nu had de trein pech en met 6 uur vertraging kwamen de containers pas binnen. Dus konden ze pas laat laden, gelukkig was Martin niet al te laat thuis (21.00).

Het krantenverhaal van vorige week had nog gevolgen deze week, in de krant van dinsdag stond een stuk van Gert Rietman, met regelrecht onzin, wat woensdag leidde tot een brief van Ronald aan de krant en een telefoontje van mij aan de journalist, welke donderdag weer in de krant stonden. Zaterdag had de eindredacteur weer een stuk over hetzelfde onderwerp in de krant, waarin stond dat zijn medewerker een goed stuk had geschreven, dat het project goed in de gaten werd gehouden en dat ze blij waren met zulke meelevende nieuwe Nederlandse bewoners in de gemeente.

Verder heeft Emy de folder voor Gjerset afgemaakt en een bedrijfsplan gemaakt voor het geval het opstarten van het restaurant gaat lukken deze zomer.

Vrijdag avond was de kvinnekveld, vrouwenavond in Eidsbygda, ze hebben op dit moment als thema eten, dus wij hadden voor het eten van de Nederlandse avond gezorgd, er waren elf mensen, dus een stevige opkomst hier. Erg gezellig, We konden de meesten wel volgen, en we kennen weer wat meer van de omwonenden.
Vooral de boterkoek viel in goede aarde, Marja heeft alle lof hiervoor, want ik heb alleen maar wat soezen gemaakt. Maar misschien eindigen we er nog wel mee in de dinsdag krant!

Het importeren van de auto heeft weer verdere vertraging opgelopen, uit een telefoontje naar Statens Vegvesen bleek dat er een afspraak gemaakt moest worden voor het deel van hen, In molde was de eerste mogelijkheid 3 mei, in Ålesund 19 mei, dus dinsdag gaat Ronald met me mee om de gekke auto ingevoerd te krijgen. Ging die zondag opeens gek doen. Er blijkt een beveiliging te zitten op de benzinetoevoer, als de auto denkt dat hij een ongeluk krijgt gaat de beveiliging erop en start hij dus niet meer. Dat hadden we.. duurde even voordat we dat doorhadden, maar Martin had het met een schroevendraaier vrij snel opgelost.

Zaterdag weer lekker met zijn tweeën boodschappen gedaan en lekker buiten gezeten op ons terras. Heerlijk ontspannen, na een intense week.

Ronald en Marja hebben een fantastische jukebox opgeslagen staan van vrienden die gaan verhuizen. Hij is te koop, een uniek exemplaar, Amerikaans design, schijnen er nog maar 2 van werkend te zijn op de wereld, 100 singles er in, maar net iets te duur voor ons budget € 8000 en transportkosten, maar wel erg uniek!
We hebben met z'n vijven het ding staan bewonderen en naar de muziek geluisterd, echt een superding!

Zondag zijn we met de buitjes naar één van de buren gewandeld, daar waren net een paar lammetjes geboren, dus erg leuk, en de buurvrouw maakt glaswerk, dus even haar atelier gezien en ze liet meteen een stuk van haar prachtige huis zien, echt een juweeltje, 19de eeuw, met moderne trekjes. Het huis staat bijna bovenop de heuvel dus we hadden onze beweging wel gehad vandaag.

Daarna was er een møte (bijeenkomst) in Isfjorden Bedehus, soort kerkruimte. Daar weer wat mensen leren kennen. In de aankondiging stond dat je middagsmat mocht meenemen. Middag is hier het warme eten om 4 uur. Wij dus een salade meenemen, bedoelden ze deze keer wat anders, namelijk zoetige zaken en broodjes.. weten we voor de volgende keer. We proberen ook de foto's weer bij te werken, dus hou ze in de gaten

Maandag 11 april 2005

Het is een enerverende week geweest.
Martin doet het goed op zijn werk, vandaag gaat hij er voor het eerst alleen op uit. Hij moet dan om 4 uur beginnen, maar ik heb begrepen dat er diverse momenten zijn waarop ze 1 tot 2 uur kunnen slapen, als ze op een veerboot wachten, of als ze moeten wachten tot ze ergens kunnen lossen of opnieuw laden, dus over zijn slaap gebrek i.v.m. vroeg opstaan maak ik me geen zorgen. Wel spannend dat hij vandaag alleen moest, het is toch altijd moeilijk als je opeens alles tegelijk zelf moet doen.

Het was vorige week een beetje miezerig wisselend weer met af en toe zon, wisselend tussen de –1 en 5 graden. Tot vrijdag, toen hadden we de hele dag en nacht sneeuw, dus ingesneeuwd.... gelukkig kwam Martin na zo'n 30 cm sneeuw pas thuis en bleef de auto onder aan de oprit om nog wat meer sneeuw af te wachten, zaterdagochtend hebben Ronald en Michel de auto uitgegraven, dus konden we voor iedereen op het terrein boodschappen doen. Zelf stond ik die zaterdagochtend al een pad te maken vanaf ons huisje naar de schuur en het grote huis, want we hebben van die leuke keien als trap om bij het huisje te komen, levensgevaarlijk met sneeuw erop.

's Nachts werden we opeens wakker van een "whoesh" geluid, "oh de wind" zeiden we allebei direct, de volgende ochtend bleek het een daksneeuwlawine te zijn geweest, direct voor de voordeur die naar buiten opent, gelukkig was er nog een randje vrij dat ik eruit kon. Het hele terras vol met bijna een meter sneeuw.... wel bijzonder.

Oh we staan in de krant http://www.isfjordenkro.com/andalsnesavis-20050409.pdf als het goed is staat daar een kopie van de krant, kijk hier maar eens, Emy op de voorpagina!

Het stuk gaat over het feit dat wij mee zouden tellen voor een wervingsproject van de gemeente, geleid door twee Nederlanders (Gert Rietman en Janet Roelofs), maar dat wij zelf hierheen zijn gekomen zonder hun hulp, maar dat we wel een mailtje van Janet kregen dat we mee zouden tellen voor het project. Ondertussen wordt dat in de krant weer tegengesproken door Gert Rietman. Dus we weten het zelf ook niet meer. Maar de clou van het verhaal is dat er dus blijkbaar gemeenschapsgelden naar een project gaan, waar niets voor gedaan is.

Op norsk.nl is een forum, daar is al een hele discussie over het stuk ontstaan, eigenlijk zegt Gert Rietman van het project dat hij verkeerd geciteerd is en dat daarom het hele project naar beneden is gehaald. Maar als hij goed naar het stuk kijkt kan hij lezen dat de grote vraag die er heerst is, waarom hij geld krijgt voor zaken die hij niet doet. Waarom de telling op een bepaalde manier is afgesproken etc… en ja hij had natuurlijk al in februari 30 mensen hier moeten hebben… dat heeft hij niet gehaald. In het artikel wordt zelfs gezegd dat het in principe een goed project is, maar daar had hij misschien overheen gelezen. Dhr Rietman heeft nu het hele forumartikel verwijderd. is gebrouilleerd met de halve wereld en gaat stoppen met het Rauma project. Beetje erg kinderachtige reactie, zeker gezien de telefonische reacties die hij heeft gegeven. Ondertussen weten we nog steeds niet officieel of we er nou wel of niet bij horen. Onze mail is nog niet beantwoord

Ondertussen wacht ik nog steeds op een persoonsnummer, dan kunnen we een bankrekening krijgen en dan kan Martin's salaris ook ergens heen. Plus dat ik me dan ook als werkzoekende kan inschrijven.

Ik wilde van de week het laatste stukje auto invoer regelen, alles is betaald behalve de nummerplaten geloof ik. Maar…. We moeten een afspraak maken voor dat laatste stukje, dat waren ze geloof ik vergeten te vertellen en te publiceren, Molde kon pas 3 mei, Ålesund volgende week dinsdag al, maar dat is wel zo’n twee en een half uur rijden. Ronald wil wel met mij en de auto mee, dan gaat hij direct speciale boodschappen doen in de stor moa, groot winkelcentrum daar.

We zijn ons aan het oriënteren op huizen in de omgeving, daar heb ik wel zin in, gewoon een eigen plekje dat niet tijdelijk is. Liefst met vaste telefoon, en bovenal internet!!!!

Ons Noors gaat goed. We verstaan eigenlijk iedereen en begrijpen het vaak ook nog. Verder verstaat iedereen ons ook, zelfs het interview met de journalist ging geheel in het Noors, wel trots op hoor!

We hebben nu onze eigen digitale camera, een Nicon coolpix, heel erg leuk, alleen ja het gebrek aan internet verbinding maakt het lastig om het te delen, hier wel al wat foto's …. http://uk.pg.photos.yahoo.com/ph/noorwegenhososs/my_photos

Gelukkig genieten we nog constant van het uitzicht, in de afgelopen twee weken is het meer ontdooit, nou ja bijna, gisteren was er nog veel dun ijs, nu zijn het wat losse stukken ijs, en is de rest weer water.

Het kopen van de camera was een avontuur op zich, de plaatselijke fotograaf kennen we al twee jaar. Een erg gezellige joviale absoluut niet-noorse man, als je hem niet kent denk je dat hij doorlopend dronken is, zo vreemd gedraagt hij zich, maar hij is een erg goede fotograaf, en hoe langer je met hem praat hoe meer korting je krijgt… dus dat is ook gelukt. Hij kent iedereen en iedereen kent hem, dus zoals dat we een huisje zoeken laten we ook daar vallen, dan hebben we meer kansen. Hij vindt het fantastisch om dingen te vertellen en hij had net zaterdagochtend op weg naar zijn werk een foto van Gjerset gemaakt, die draaide hij ook meteen voor ons uit, voor zichzelf gebruikt hij vaak digitaal, maar bruiloften en zo, maar voor zo’n tien procent, de rest gewoon spiegelreflex en andere. Alles in het noors, dus wel goed gedaan.

De sneeuw is nu gelukkig weer bijna weg, het regent weer en is net iets warmer geworden, we hebben ook een extra kacheltje gekregen in het huisje, want we konden net de kou er niet uithouden. Af en toe thermisch ondergoed aan vind ik niet erg, maar als ik het in huis continue aan moet houden en onder een deken moet zitten om warm te blijven, wordt het wat vervelend. Nu kan ik het zonder deken redelijk warm houden. Het kost een doos hout per dag, maar dan is het ook net te doen. Soms wel moeilijk om de kachel elke keer aan te houden, want daar moet ik aan wennen. Zo rond het einde van de middag is het meestal wel lekker in huis als de kachel de hele dag is aangeweest.

De slaapzolder is 's avonds lekker warm, want de schoorsteen loopt er doorheen, alleen omdat we 's nachts de kachel niet aan kunnen houden is het 's morgens heel erg koud. Dat langzamer brandende hout hebben we niet gevonden, en deze kachel is er ook niet echt op gemaakt, hij is ook niet op dit huisje berekend. Wel voor zomer gebruik, maar niet zoals we het nu gebruiken, met in de slaapkamer de woonkamer.

Soms voel ik me opgesloten, gelukkig is de sneeuw nu weg, hopelijk is het de komende dagen een beetje droger, dan kan ik tenminste lekker wandelen en zo.

Vandaag kreeg ik mijn eervolle ontslag van de gemeente op de bus, nu nog achter de referentie van de gemeente aan. Want eentje waarin ook staat dat mijn fiets nog afgelost wordt van het laatste salaris is niet helemaal netjes.

De vrouwenavond waarvoor Marja, Ilona en ik zijn uitgenodigd is komende vrijdag, dat zal ook wel leuk worden. We nemen wat oerhollandse zaken mee als krentenbrood en boterkoek. Boterkoek kennen ze hier helemaal niet, wel grappig.

Ons kleine kasje staat nu vol met kleine groene kopjes van de tomaten en de sla die boven willen komen, Martin vind het erg spannend. Of de bollen het gaan redden weten we nog niet, anders misschien volgend jaar.

Zondag weer naar de kerk geweest, deze keer drie dopelingen, maar wel een goede preek erbij. Dit was de prost, de hoofddominee van alle kerken. Hij belt binnenkort om een afspraak te maken, omdat we nu officieel lid zijn geworden van de Noorse kerk. We moesten wel onze doopattesten vinden ergens onder in een doos, maar die zijn bovenwater gekomen, dus ons lidmaatschap ook.
Als het nu met de d-nummers ook zo snel ging, en de verblijfsvergunning was het een stuk makkelijker.

Maar ja we wachten gewoon af, net zo goed als dat Martin gewoon met de Nederlandse nummerplaten en verzekering rond blijft rijden.

Er zitten hier veel herten in de buurt, in de sneeuw zie je overal sporen, en als we dan met Luka gaan wandelen, de hond van Ronald en Marja, dan wordt hij helemaal gek!

In het weekend proberen we samen gewoon lekker tijd te hebben om te wandelen. Samen te praten, te genieten van de omgeving. Dit weekend zijn we langs de waterval door de kniehoge sneeuw heen geploeterd, in een lekker zonnetje, heerlijk, het buiten zijn maakt ook wel moe. 's Middags liggen we dan even lekker op de bank te slapen.

Nou jullie horen het, soms moeilijk, soms wat makkelijker, soms hele leuke dingen, soms wat minder leuk, maar we moeten door die eerste fase heen, dan komt het wel goed.

Maandag 4 april 2005

We wonen nu een week in Noorwegen, een verblijfsvergunning hebben we nog niet eens aan kunnen vragen, want we moeten eerst een persoonsnummer hebben.... en voor je dat hebt, kan je alleen lid worden van de bibliotheek. En dat hebben we dus maar gedaan.

De verhuizing zelf is redelijk goed gegaan, de dag van de verhuizing was een puinhoop, op het laatste moment ontdekten we nog dingen die mee moesten, maar ook tegels onder het tapijt die afgekrabd moesten worden. Om 1 uur 's middags waren we klaar om te gaan. Sleutels ingeleverd bij de huismeester, die van het werk bij een collega en de lidmaatschapskaart van de fitnesszaal weggebracht.

We werden uitgezwaaid door Martin's zus en Robyn, een goede vriendin, wel fijn dat ze speciaal daarvoor kwamen.

's middags zijn we nog even bij Emy's moeder geweest, daarna hebben we gegeten en geslapen bij Martin's vader.

Op zaterdagochtend om half vijf zijn we vanuit Hoogeveen naar Noorwegen gereden, het was redelijk weer, alle boten lagen op ons te wachten en om half zeven waren we al bij de Noorse grens. Een goede snelle reis dus.

We hebben overnacht in een hotel, we waren te moe om naar een camping of iets te zoeken, en inclusief ontbijt was het niet eens zo duur. We hebben er prima geslapen en ontbeten, voordat we verder reden.

Deze eerste paasdag kwamen we om 4 uur in de middag aan op ons nieuwe adres op Gjerset. Ronald, Marja en Ilona stonden al op ons te wachten, en tot onze grote verrassing konden we meteen in ons huisje. Er was namelijk de verwachting dat we eerst in een hut moesten voordat we in het huisje konden, maar de sneeuw was zo snel gesmolten dat het huisje op ons stond te wachten.
Ronald en Marja hebben ons erg fijn opgevangen en dat maakt toch wel een verschil.

We hadden enkele dagen om te vechten met de bureaucratie hier, ze noemen dit ook wel het laatste communistische land in Europa, langzaamaan ontdekken we waarom.
Ondanks het feit dat de officiële instanties niet geheel meewerken, zijn we bij de kerk heel hartelijk ontvangen, de dominee en haar Nederlandse man herkenden ons en zijn erg blij ons in de kerk te hebben.
Misschien gaat Emy binnenkort meezingen met een gospelkoor en eventueel meespelen in een kerkdienst met de blokfluit, we wachten af.

De eerste week hadden we prachtig zonnig weer, deze week wordt koud met regen, dus dat wordt goed stoken, vooral als de was ook droog moet.

Zaterdag hadden we laurdagskafeen in het locale buurthuis, koffie met kake, erg gezellig en je leert je buren beter kennen.

Zondag weer naar de kerk, nu in Rødven, in tegenstelling tot de kerk van vorige week was de liturgie hier in het Nynorsk (die andere noorse taal) dus even wennen, maar wel dezelfde dominee, die Emy voorstelde aan de organist die ook het gospelkoor hier organiseert.. dus de mogelijkheden komen open.

Vandaag is Martin met zijn nieuwe werk begonnen, even kijken hoe dat allemaal zal gaan. Hij is in ieder geval erg blij met het feit dat er hier zulke mooie Volvo trucks rijden!

Vrijdag 25 maart 2005

Van het laatste nachtje slapen kwam niet veel, er gaan blijkbaar toch veel emoties om! Het afscheid op het werk bij Emy was fantastisch, veel leuke reacties van collega's. cadeaus (een stepper en dumbbells) en een herinneringen boek met allerlei leuke persoonlijke boodschappen en een aangepaste verjaardagskalender.

Thuis aangekomen bleek Martin in alle kamers tegelijk aan het inpakken te zijn, dat was niet zo'n handige volgorde. We komen er wel achter dat we veel meer spullen hebben dan we dachten. Het komt echt overal vandaan!

Gisteravond nog even naar de kerk geweest, het was een gedenkwaardige vastentijd, binnen deze periode gingen we naar Noorwegen, hoorden we van de nieuwe baan, hebben we de hele verhuizing geregeld en nu op witte donderdag terwijl het altaar gestript werd, werd ook ons huis gestript. Op Paaszondag of maandag komen we aan in Noorwegen voor ons "nieuwe leven" allemaal erg symbolisch.

Maar het afscheid wordt nu erg echt, gewoon onthouden dat het niet ver is, en tegenwoordig met email en telefoon is het makkelijker om in contact te blijven, al realiseer ik me wel dat dat niet met iedereen zal lukken.

We willen via deze weg ook iedereen bedanken voor de moeite die ze hebben gedaan om het een feestelijk vieren van onze emigratie te maken.

Donderdag 24 maart 2005

Nog 1 nachtje slapen, dan is het zover. Ondertussen hebben we bijna al het officiële afscheid nemen gehad, vandaag bij ons allebei nog op het werk en dan kunnen we echt weg. Vandaag ook ons uitschrijven bij de burgerlijke stand. Pas vanuit Noorwegen kunnen we de laatste officiële papieren aanvragen van het UWV. Zal wel weer een interessante ervaring worden.

Zaterdag hadden we afscheid bij papa en zondag overdag was het bij ons thuis openhuis voor mensen om even langs te komen, een erg vol huis, en weinig kans om met mensen te praten, maar toch goed om iedereen nog even te zien. Er waren zelfs familieleden uit Holwerd gekomen en ook nog een oom en twee tantes uit Hoogeveen. Ons afscheidsboek begint vol te worden, en is een goed aandenken aan onze Nederlandse wortels.

Afgelopen weekend hadden we in de kerk ook afscheid, dat was heel indrukwekkend. Er werd voor ons gebeden, en er was een mooie presentatie voor ons gemaakt. Na de dienst kregen we met speech van Chris een mooie plaat van de kerk, die zal een goed plekje krijgen in ons nieuwe huis!

Woensdag 17 maart 2005

Nog 9 nachtjes slapen, dan wordt ons huisje leeggehaald. Nu wordt het dus echt serieus. Emy heeft het voor elkaar gekregen om ook nog even ziek te worden, een gelegenheid te over dus om de sokkenlade uit te zoeken, aangezien dozen inpakken even iets te veel van het goede is.

Martin is zijn nieuwe collega aan het inwerken en hoeft niet meer te rijden, hij komt dus lekker uitgerust thuis 's avonds.

Vorige week zijn pap en Meta geweest, die hebben met veel verve het servies, glaswerk en een groot deel van de boekenkasten ingepakt, dat was echt ontzettend fijn, nu zien we gewoon het verschil. Er moet nog wel veel gedaan, maar we zien het nu weer zitten.

Er mogen maar 5 planten mee, 50 zakjes zaad en 4 kg bloembollen, dus we hopen dat we in ieder geval geen afscheidsplantjes meer krijgen, aangezien we al aan de 5 zitten.

Verder liever geen grote cadeaus want de dozen zijn ook bijna op. Volgens mij wordt Dijkshoorn verhuizers gek van al onze vragen, want onze email en fax worden even niet beantwoord.......

Het officiële afscheid van Martin's familie en mam's kant is al geweest, dit weekend gaan we het bij pap doen en zondag is het hier open huis. Ik weet niet hoeveel mensen we moeten verwachten, dus afwachten!
Wel moeilijk al dat afscheid nemen.

Ondertussen staat onze naam in Noorwegen al op de brievenbus en is de eerste post gearriveerd!

Vorig weekend waren we in de Ardennen met nog dertig mensen van de kerk, lekker wandelen, samen bidden en God prijzen en gewoon lekker ontspannen.

Zaterdag 26 februari 2005

WE GAAN VERHUIZEN!!!!!!

Sinds vorige week weten we dat Martin op 1 april kan beginnen in Åndalsnes als vrachtwagenchauffeur voor Lars Kroken A.S. een containertransportbedrijf.

van 8-16 februari hadden we een weekje vakantie bij vrienden in Noorwegen, in de omgeving waar we zo’n twee en een half jaar geleden ons oog op hadden laten vallen. Voor die tijd had Martin diverse transportbedrijven aangeschreven en na veel bellen mocht hij bij twee op sollicitatiebezoek.

En..... Hij werd aangenomen, door Lars Kroken A.S. Een groot container transportbedrijf in Åndalsnes en mag per 1 april beginnen en dat is geen grap!

Onze vrienden boden ons tijdelijk onderdak aan in een huisje op hun terrein, dus de verhuizer kan komen.

We zitten nu midden in de verhuisstress, het is allemaal erg spannend. Er gaan vele vuilniszakken de deur uit en de tweedehandswinkel kan ook weer verkopen, zoveel doen we weg. Ondertussen blijft er nog genoeg wat wel mee moet.

Nu is de website helemaal bijgewerkt en de fotosite verkleind, want anders past het niet op onze webspace. Want binnenkort moeten we onze provider hier opzeggen.

Zondag 30 januari 2005

Het was weer een vreemde tijd, afgelopen woensdag is onze valkparkiet Paulus doodgegaan. Zomaar opeens, hij was een paar dagen niet lekker en nadat ik even de deur uit was gegaan, kwam ik terug en lag hij (nog warm) onder in de kooi. Via de dierenarts zal hij gecremeerd worden.
Het is nu erg stil in huis. Zelfs dit weekend met veel verjaardagsvisite misten we zijn gekrijs.

We zijn allebei verwend met visite en cadeaus voor onze verjaardagen, hoewel Martin een half jaar geleden al jarig was, vierden we het nu pas voor hem, en mijn verjaardag, die toevallig vandaag viel. We zijn nu even allebei even oud.

Zondag 16 januari 2005

We hebben nu een gebedspagina op onze site, mail ons jullie vragen voor gebed!

Na een zeer hectische tijd, hopen we nu weer op wat rust. De feestdagen waren druk en niet al te makkelijk, daarna was Martin twee weken thuis omdat hij zijn rug had verdraaid, maar nu proberen we langzaam de draad weer op te pakken van het normale leven.

Over twee weken vieren we gezamenlijk onze verjaardagen en in februari gaan we fijn een weekje naar Noorwegen (hopelijk ook voor sollicitatiegesprekken).

Emy mag nu om de paar weken de muziek s'avonds leiden in de kerk, hectisch en onzeker, maar groeiend in kennis.

Vrijdag 10 december 2004

Met veel verdriet moeten we jullie vertellen, dat Martin's moeder na vijf weken het gevecht tegen kanker heeft verloren. Op 7 december is ze overleden.

Vertrouwend dat ze nu in de veilige handen van God is, moeten we haar loslaten

Veel te jong, veel te snel.

Zondag 17 oktober 2004

De herfst is nu echt begonnen met regen en storm, maar in huis is het gezellig. We hebben de foto's weer bijgewerkt, dagje Austerlitz, verjaardag Daphne, verjaardag Pa Benjamins en een weekendje Ardennen met vrienden uit de kerk.
Martin rijdt nu in zijn "eigen vrachtwagen" en heeft zijn eigen vaste routes, dat geeft weer wat regelmatig en Martin is nog steeds heel blij met de overstap naar ander werk.
Emy is begonnen met fitness en leeft zich een paar keer in de week uit in de sportschool (wisten jullie dat crosstrainers gevaarlijk zijn, je kan er zo vanaf dukelen). Verder niet zoveel bijzonderheden. Behalve dat we op de 30ste alweer 5 jaar getrouwd zijn!

Woensdag 1 september 2004

Sinds heden hebben we een eigen domein, www.hososs.net hos oss is noors voor bij ons, dus welkommen hos oss, betekent welkom bij ons (thuis).
Er is nog niet zoveel veranderd op de site, maar nu hebben we wel een nieuw email adres, gekoppeld aan de site. Als we nu van provider wisselen hoeft er niet zo veel meer doorgegeven te worden. Na 7 jaar het oude webstekkie te hebben gehad is het even slikken, maar ja dat hoort bij elke verhuizing.

De pagina van Emy is ook ge-update vandaag

Zondag 25 juli 2004

Vandaag hebben we het verhaal van Martin even bijgewerkt. Martin werkt sinds 1 juli 2004 als nationaal chauffeur bij een Italiaans delicatessenbedrijf in Zoetermeer en heeft het daar erg naar zijn zin.

Verder hebben we dit weekend een muur in de huiskamer mooi donkergroen geschilderd zodat ons huisje ook weer eens een andere look heeft. Ondanks het feit dat we hier niet zo heel erg lang willen wonen willen we er wel mooi en fijn wonen. Ook hebben we allebei gisteren nieuw speelgoed gekregen, Martin een nieuwe mobiel en Emy een MP3/WMA speler. Ons hoor je de komende tijd dus niet meer.

Vrijdag 9 juli 2004

We zijn weer aan het werk na een heerlijke vier weken vakantie in Noorwegen.
De meeste tijd hebben we gelogeerd bij Ronald en Marja in Gjerset. Een fantastisch gehucht in de buurt van Åndalsnes (trollstigen). Martin heeft hele berghellingen platgemaakt en was niet meer uit zijn blauwe werkbroek te krijgen. Martin kan nu vissen en heeft een eigen hengel, Emy heeft Nordic walking wandelstokken en kan lekker aan de wandel.

Tussendoor zijn we ook nog vier dagen bij Cor en Beate in Bergen geweest, voor het stadsgevoel en vele diepe gesprekken. Terwijl Cor en Martin in het Oranje naar het voetbal keken (verloren van de Tsjechen) gingen Beate en Emy naar de kerk.

Ons Noors is ondertussen voldoende vooruit gegaan om ook intelligente conversaties te voeren en we zien goede mogelijkheden voor een toekomst in Noorwegen.

Maar ga vooral naar onze foto's van Noorwegen kijken!

Woensdag 25 mei 2004

Eindelijk heeft de website een nieuwe look gekregen. Nadat we alleen de kleuren gewijzigd hadden kregen we klachten dat het er niet echt anders uitzag, hopelijk nu wel!

De foto site is helemaal bijgewerkt, in het najaar gaan we ook aan onze Noorse foto's werken, om die op thema te zetten of zo, daar denken we nog over.

Vorige week zijn we wezen kamperen in Limburg, de foto's daarvan zijn er ook al, het weekend daarvoor hebben de nichtjes en neefje Smeets meegedaan aan een modeshow, ook die foto's op de site bij foto's 2004. Binnenkort is het tijd voor onze zomervakantie en daarna zal Martin aan een nieuwe baan beginnen als vrachtwagen chauffeur!!

Hou de site in de gaten, misschien volgt er binnenkort meer nieuws.

Maandag 12 april 2004

Het is alweer een tijdje geleden sinds we ons log hebben ge-update, maar het is weer zover.

Na lang nadenken en overleggen besloten we dat het een wijs idee zou zijn als Martin zijn beroepsrichting zou verleggen. Hij had natuurlijk wel zijn automonteur diploma's, maar daar lag zijn hart niet, en hij was er al te lang uit om er nog op te kunnen vertrouwen. Aangezien hij al jarenlang een wens had om vrachtwagenchauffeur te worden heeft dat in de overwegingen zwaar meegewogen. We besloten uiteindelijk dat het de grote investering in een opleiding waard zou zijn.

Martin is eind september 2003 begonnen met zijn C rijbewijs (vrachtwagen) en chauffeursdiploma, op 13 december haalde hij het chauffeursdiploma, dat bestond uit 3 theorie examens, verkeer, techniek en administratie. 3 februari heeft hij zijn C rijbewijs gehaald. Hierna was hij zo lekker bezig dat hij is doorgegaan voor zijn ADR (gevaarlijke stoffen) en E achter C. 13 maart haalde hij het ADR examen en 6 april zijn E achter C. Nu is hij dus een echte chauffeur. Om te oefenen werkt hij af en toe bij TPG post in de vervanging en heeft zijn eigen baas ook nog wel eens een truck ritje.
Emy is beretrots op Martin, alles in 1 keer gehaald, en dat in nauwelijks zes maanden, naast een zware baan.

Het is te hopen dat er nu een beetje rust op het thuisfront zal komen, zonder al die theorie en praktijklessen. Ook de spaarrekening zal nu hopelijk weer een stijgende lijn gaan vertonen.

Emy is weer wat actiever met haar theologie studie aan de gang gegaan, en hoopt in de zomer de module "worship" af te hebben. Nu ze een tutor heeft en een begeleider is alles wat makkelijker geworden.

Daarnaast is Emy met de pasen actief geweest met het bakken van schuimkuikentjes en paastaarten, foto's volgen nog wel.

Verder zijn we nu al weer met de voorbereidingen bezig voor onze vakantie naar Noorwegen, onze Noorse les zit er weer op voor het seizoen. We gaan in ieder geval naar vrienden in Åndalsnes die daar een bedrijf zijn opgestart http://www.gjerset-turistsenter.com verder zien we nog wel.

woensdag 20 augustus 2003

De links zijn ge-update (sp??) vandaag

Afgelopen weekend zijn we met twee vrienden naar het Flevo festival geweest. Martin was hier al eerder geweest, Emy nog niet. Het was fantastisch, lekker weer, goede muziek en een relaxte sfeer. Natuurlijk weer nieuwe cd's en dvd's gekocht.
Emy is momenteel helemaal onder de indruk van Andrew Peterson, goede muziek met imposante teksten.

Volgend jaar misschien de hele vier dagen flevo. Maar eerst in november winterwonderrock.

Zaterdag 9 augustus 2003

Na veel zweten is het gelukt om de fotos van Noorwegen op de site te krijgen. De oudere foto's van 2000 zijn verwijderd, en de foto's van 2001 en 2002 herzien. De trouwfoto's zijn ook in nieuwe format gezet.

De pagina van Emy is een beetje herzien, net als haar CV, we hopen binnenkort ook een nieuwe link pagina te houden, maar dat komt nog.

Woensdag 9 juli 2003

We zijn net terug van 3½ week Noorwegen, Heerlijk uitgerust en veel mooie dingen gezien.

Martin had het in de maanden voor de vakantie erg druk gehad, weken van 55 tot 60 werkuren waren normaal, en daarnaast de stress van de nieuwe functie waren wat veel, dus het was echt tijd voor vakantie.

We hebben de volgende route gereden:

Hirtshals (DK) - Kristiansand (No) - Arendal - Porsgrunn/Skieen - Etne - Haugesund - Bergen - Leikanger - Fjærland - Runde - Ålesund - Molde - Åndalsnes - Dovrefjell - Hamar - Moss - Oslo - Hirthals(Dk)

Hoogtepunt van de vakantie was Runde, daar kon je zo dicht bij de vogels komen, echt fantastisch!

Dit jaar konden we in het Noors eigenlijk bijna alles wel begrijpen, echte gesprekken voeren, dat was wel heel erg fijn. We hebben dus niet voor niets Noors geleerd.

De nieuwe tent gaf eigenlijk maar 1 keer problemen, na vier dagen stortregen en wind lekte hij op de ritsen, maar ook alleen met stortregens, verder een heerlijke tent.

Zaterdag 5 april 2003

Het is alweer een hele tijd geleden dat we wat nieuws hebben gegeven. Er is ondertussen ook niet zo heel erg veel gebeurd.

We zijn ondertussen al weer bijna klaar met ons tweede jaar van noorse lessen en kunnen ondertussen aardig wat lezen en begrijpen in het noors. We hopen deze zomer weer wat beter uit de voeten te kunnen in het Noors.

Op het werk gaat het bij ons allebei goed, Martin heeft sinds vorige week een nieuwe functie waar hij leiding mag geven en een auto van de zaak heeft.
Emy heeft na het inwerken van een stagiaire, nu een nieuwe medewerkster om te begeleiden en daarnaast de nodige extra taken. In een tijd van stijgende werkloosheid is er bij de sociale dienst altijd werk.

We zijn nu druk doende om de volgende vakantie voor te bereiden, nog maar een paar maandjes en we zitten weer op de boot op weg naar Noorwegen! Maar eerst moeten we nog een tent kopen, we hebben ons ook laten vallen op een Eureka Tunnel Vision CV model 2003.

Zondag 22 september 2002

Het gewone leven gaat gewoon door. Na de vakantie is het altijd wat moeilijk op gang komen.
Bij het overlijden van Emy's opa en een tante van Martin werden we weer even bij de feiten van het leven stilgezet.

Woensdag 24 juli 2002

We zijn weer terug van een heerlijke vakantie in Noorwegen. Drie weken, elke dag regen en een paar hele koude nachten, maar prachtige natuur en heerlijk buiten zijn. Zie ook de foto's.

We konden de taal redelijk spreken alleen nog niet zo goed verstaan, maar dat leren we ook nog wel.

Nu zijn we allebei weer aan het werk, Martin bij Budget en Emy in een nieuwe baan bij de gemeente Zoetermeer.

Voor de vakantie hebben we onze donkere kamer uitgeprobeerd met goed resultaat!

Zaterdag 27 april 2002

Het was weer een tijd van belevenissen her en der.
Twee weken geleden vierden we het vijf-jarig huwelijk van mijn vader en zijn vrouw met alle familie van die kant, zie ook deze link. Het was een hartstikke leuke dag.

Vorige week hebben we allebei onze eerste cursus Noors afgerond met een certificaat, nu maar afwachten hoe het in Noorwegen gaat over een aantal weken.

Budget autoverhuur (Martin's werkgever) heeft een nieuwe eigenaar. Het ziet er nu naar uit dat de meeste banen al gevallen zijn in de reorganisatie. Er is nu dus weer even rust.

Emy heeft een nieuwe baan gevonden bij een detacheringbureau voor bijstandsconsulenten en CWI medewerkers. Na onze zomervakantie gaat ze er beginnen. Dus weg bij de lopende band voor hogeropleidden, oftewel de productiefabriek die wij IND noemen.

Onze volgende hobby wordt foto's ontwikkelen, van opa krijgen we spullen voor de donkere kamer. Dus let op de volgende updates!

Zaterdag 16 maart 2002

De afgelopen twee weken zijn zeer intens geweest, Martin moest bij zijn werk afwachten wat er zou gebeuren in de reorganisatie en Emy is op zoek gegaan naar een nieuwe baan en overspoeld door de mogelijkheden op de arbeidsmarkt.

We zijn naar een open dag geweest van de Noorse kerk in Rotterdam, waar we lekker rondgeneusd hebben in de folders over Noorwegen en een beetje Noors geoefend hebben, nou ja Emy meer dan Martin.
Het is heerlijk om uit te kunnen kijken naar de vakantie.

Tijdens het weekend hebben we elke avond genoten van Crufts, de grootste hondenshow in de wereld, en dromen we over de hond die we zullen hebben. Het worden er waarschijnlijk vier, een tekkel, een airedale terriër, een fox terriër en een welsh terriër.

We hebben samen met vrienden Kolonisten van Catan gespeeld, het spel dat Emy voor haar verjaardag heeft gekregen en dat we mensen echt aanraden.

Emy heeft een cursus timemanagement gevolgd en weet nu hoe ze haar tijd zou moeten indelen.

Zaterdag 2 maart 2002

Het was weer tijd om de look van onze website aan te passen.
Na de noodzakelijke boodschappen (cd's Rebecca St James - Worship God en Oslo Gospel Choir - Gloria) zijn we naar huis gegaan voor een lekkere lunch
Emy heeft het grootste gedeelte van de middag aan de computer zitten werken om de website om te bouwen.

Martin heeft een aantal huishoudelijke taken verricht, niet de leukste,maar wel nodig!

We hebben eindelijk onze CV's weer rond, met de hulp van Robyn en Sandra die ons vooral aan de Engelse kant geholpen hebben.

Gisteren heeft Emy de kledingkasten een flinke opruimbeurt gegeven, het zal het lente gevoel wel zijn! Er zijn twee vuilniszakken vol uitgekomen, Eentje direct voor het vuil, voor de andere moeten we nog een goed doel zoeken. Wij zijn in ieder geval klaar voor de zomer.

NIEUWE BERICHTEN vanaf 01.01.2010

OUDERE BERICHTEN 01.07.2009/31.12.2009 ARCHIEF

OUDERE BERICHTEN 01.01.2009/30.06.2009 ARCHIEF

OUDERE BERICHTEN 01.07.2008/31.12.2008 ARCHIEF

OUDERE BERICHTEN 01.01.2008/31.05.2008 ARCHIEF

OUDERE BERICHTEN 01.06.2007/29.12.2007 ARCHIEF

OUDERE BERICHTEN 30.12.2006/01.06.2007 ARCHIEF

OUDERE BERICHTEN 15.07.2006/30.12.2006 ARCHIEF

OUDERE BERICHTEN 28.12.2005/15.07.2006 ARCHIEF

OUDERE BERICHTEN 02.03.2004/28.12.2005 ARCHIEF

Featured

Norge

where we live

emigreren

gastenboek contact Weblog martins fotos nn3 nn