hososs.net

 

Dit is een archief, nieuwste berichten hier

 

Dinsdag 29 december 2009

Vanuit een wit Noorwegen hopen we dat iedereen Prettige kerstdagen heeft gehad, en alvast voor iedereen een goed 2010!

Zaterdag de 19de was het weer tijd voor het jaarlijkse kerstdiner van Kroken AS, Martin's werkgever. Het was een rustige avond, het eten was natuurlijk weer hetzelfde als altijd. Dus we waren snel klaar met uitkiezen. Rond half twaalf zijn we naar huis gegaan.

Zondag hebben we lekker uitgeslapen en rustig aan gedaan. Maandag begon Martin weer aan een lange rit. Het werden er nog twee deze week voor de kerst.

Emy is lekker gaan winkelen in Molde met Anita en Annie. Een gezellige dag, met veel winkels, maar uiteindelijk niet eens zo veel aankopen. Het meeste in de supermarkt in Molde, die gewoon veel meer heeft dan de winkels hier in Åndalsnes.

dinsdag was Martin weer thuis en hebben we het huis een beetje op orde gebracht voor de kerst.

woensdag  was weer een lange rit voor Martin, maar hij kon eerder vertrekken en kwam daarom al weer om half 1 's nachts thuis. Dus in ieder geval thuis voor de kerst.

Op kerstavond zijn we met de twee dochters van Peter en Nicole naar de kerk geweest in Isfjorden. Nicole moest werken en Peter was thuis met Mark, die ziek was.
Isabell en Kristina waren best onder de indruk van de kerstdienst. Zowel de muziek van de harmonie en de zanggroep als het uitvallen van de stroom midden onder de dienst waren hier redenen voor.

Na de dienst kwam Peter ook naar ons toe, en hebben we lekker samen gegeten. Mark voelde zich een stuk beter en at ook voor de eerste keer in drie dagen.

Op eerste kerstdag zijn we bij Enne en Annie op de boerderij geweest. Anita en haar vriend Odd waren er ook. We hebben lekker gegeten en het gezellig gehad.
 

Tweede kerstdag hebben we eerst lekker 's ochtends een beetje getut. 's middags hadden we afgesproken bij Peter en Nicole. Heerlijk eerst taart gegeten, daarna Mama Mia gekeken en een Wii competitie gehad. De kinderen zijn erg goed in dit soort dingen, maar Nicole en Emy wonnen toch de golfcompetitie, meest op techniek.

Zondag, derde kerstdag hadden we afgesproken om naar Verma te gaan, voor een kerstboomfeest. Emy hield een overdenking en samen met alle anderen op het feest hebben we om de kerstboom gedanst en veel gezongen.
Waar in Nederland in Christelijke circels nog best veel discussie is over de kerstboom. Zeker gezien de heidense achtergronden die erbij horen, is het hier in Noorwegen een algemeen aanvaard Christelijke symbool.
Maar het blijft vreemd voor ons om rond de kerstboom te dansen en zingen.

En toen begon het ook te sneeuwen. We hebben hier een erg koude maar eigenlijk geen witte kerst gehad, het stormde namelijk zo, dat alle sneeuw weg werd geblazen. Dat scheelde ons een hoop opruimen rond het huis, maar je hebt niet het witte kerst gevoel, dat de rest van Noorwegen en ook delen van Nederland hadden.
Zondagavond begon het stevig te sneeuwen en nu is de wind wat gaan liggen, waardoor het blijft liggen. De schuifauto's komen gelukkig op tijd langs, en ook voor Martin zijn ze al rond de tijd dat hij begint op de weg aan het schuiven.

Maandag kwamen Inger Marie en John met de kinderen bij ons op bezoek. We hadden het heel gezellig samen. Lekker gekletst en samen gegeten. De kinderen vonden het ook erg gezellig, dat is belangrijk, want dan is het ook leuk voor de volwassenen.

Nu is het alweer dinsdag, beetje laat voor het weblog, maar zo is het nu eenmaal met deze dagen.

 

 

 

Zaterdag 19 december 2009 foto's

Emy heeft nu al kerstvakantie, dus proberen om eindelijk weer eens lekker te ontspannen en in huis weer eens bij te zijn.

Afgelopen zaterdag hebben we het rustig aan gedaan overdag, lekker uitgeslapen, boodschappen gedaan en 's avonds hadden we jongerencafé. Het stukje in de krant was vandaag geplaatst en veel mensen hadden het gelezen. Best leuk om reacties te krijgen.

Het jongerencafé was lekker rustig, wel hard doorwerken, want we waren maar met weinig mensen, gelukkig kwamen er later op de avond nog wat mensen helpen met opruimen. Het was wel weer ruim na tweeen voor we in het bed terecht kwamen.

Zondagmorgen hadden we eigenlijk wel naar de kerk hier gewild, maar we werden pas om kwart voor elf wakker, dus te laat om nog in de kerk te komen.
's Avonds gingen we weer naar de Agapekirka in Ålesund, hier hadden ze een kerstvoorstelling. Echt heel goed, veel zang en leuk acteren. We hadden een vriendin hiervandaan meegenomen en zij vond het ook erg leuk.

Maandag was het plotseling rustig rond het huis, de wind was gaan liggen, dat hebben we lang niet gehad. De timmerman kwam meteen bij Emy op kantoor langs om voor de dag erna af te spreken om de nieuwe ramen te plaatsen, waar we al een paar maanden op wachten. Het waaide gewoon elke keer te veel om met glas te kunnen werken.

Dinsdag kwamen dan de nieuwe ramen, vier stuks, twee van de grote ramen in de woonkamer, verder de keuken en waskamer.
Abeltje vond het allemaal maar doodeng en verdween onder het bad. Letterlijk verdween, want ze had zich tegen de lichte muur gepropt en haar zwarte vlekken verstopt, dus Emy kon haar pas bij de derde ronde, waarbij de zaklamp meedeed vinden.
Eva en Siri vonden het eigenlijk wel interessant, die mannen die voor het raam bezig waren.
De timmerman heeft ook nog even een sluiting van het kamerraam los geboord, zodat we die ook zelf kunnen repareren.

Woensdag had Emy een barnehage julegudstjeneste, of te wel een kerstkerkdienst voor de kinderopvang, die hier tot 6 jaar gaat.
120 kleine kinderen in de kerk, met 30 volwassenen. Het was een onrustige dienst, maar de kinderen hadden het naar hun zin, de meeste dan. Precies op de eerste bank zat een huilend en schreeuwend kind, dat haar moeder eigenlijk wilde zien, maar die werkte voor een andere kinderopvang. Jammer genoeg hebben ze het niet toegelaten, zou heel wat rustiger zijn geweest.

Martin had ondertussen een mooie kerstboom gekocht, een Noorse edelgran, een boom met dikke naalden, die als de katten niet aan de boom kluiven, niet uitvallen.
De boom is prachtig opgetuigd. Eva houdt een oogje op de kerstballen, en probeert ze op te vangen, als ze er per ongeluk (of expres) uitvallen als ze toevallig met haar poten tegen de takken tikt.

Donderdag had Emy met haar collega Paul Magne weer een kerstreis door de kerk in Eidsbygda, hier kwamen 16 kinderen van 3, 4 en 5 jaar van de kinderopvang op bezoek, ze deden mee aan een reis door de verschillende delen van het kerstevangelie en kregen allemaal kostuums aan en werden deel van het kerstverhaal. Heel erg leuk, we hopen de foto's van de kinderopvang te kunnen krijgen.

Donderdagmiddag begon dan ook de vakantie voor Emy, vreemd hoor, plotseling zo lang vrij zijn. Er is wel genoeg te doen, maar er moet ook ontspannen worden, en dat is altijd een uitdaging voor Emy.

Dus de vakantie werd begonnen met een informatie bijeenkomst om "mannen" een lawinegevaarlijke bergwand zo'n 10 km het dal in.
Als "mannen" naar beneden komt, dan komt er waarschijnlijk 15 tot 25 miljoen kubieke meter met stenen naar beneden zetten. Ter vergelijking, een voetbalveld gevuld met tien meter steen is ca 100 duizend kubieke meter.

Zo'n lawine veroorzaakt een indamming van het Romsdal en de rivier Rauma. Zo'n indamming zou gebeuren in 50% van de lawinegevallen, bij ons dal is daar een nog grotere kans op. Deze dammen breken in 80% van de gevallen door,  binnen enkele etmalen na het vol raken van de dam. Dat zou dan een vloedgolf en overstroming veroorzaken in het hele gebied tussen de lawine en de uitmonding van het dal in het fjord. Ons huis staat in de gevarenzone.

Precies een jaar geleden heeft de regering een aantal van dit soort plekken in het land bekend gemaakt, nadat er veel onderzoek is gedaan naar verzakkingen en verschuivingen van delen van bergwanden.
In het jaar zijn er plannen gemaakt en is er een begin gemaakt met de bewaking van "mannen". Er zijn meetstations geplaatst, een weerstation en nu wordt er gewerkt aan de communicatie van de stations met het dal. Een deel van de meetinstrumenten zijn nog niet aangesloten, want de winter kwam daarboven iets eerder dan verwacht, dus dat komt later deze zomer.

Tijdens de informatieavond werd er getoond hoe een lawine voorspeld kan worden. De kans dat het gebeurt is 1 procent per jaar. We weten eigenlijk niet of we ons zorgen moeten maken. We zijn 1 van de 1650 woningen in de gevarenzone. Bij een eventuele lawine, kunnen we waarschijnlijk al voor de lawine gewaarschuwd worden, en zelfs na de lawine zouden we meerdere dagen hebben om te kunnen evacueren.

Met de instrumenten die er nu geplaatst zijn en worden op "mannen" kan er waarschijnlijk al weken van te voren gewaarschuwd worden dat er een lawine aan komt.

Er worden door de universiteit in Milaan nu een datasimulatie gemaakt van wat een lawine in het meest waarschijnlijke geval kan veroorzaken. Aan de hand daarvan wordt dan opnieuw een gevaren zone indeling gemaakt. Men hoopt dat de zone dan verkleint wordt.
In de gevarenzone is op dit moment een bouwstop. Er staan vier stukken grond met een bouwvergunning, die mensen willen nog steeds bouwen.
Of het een waardevermindering oplevert voor ons huis, we weten het niet, waarschijnlijk niet, want er is niet genoeg woonruimte in Åndalsnes en zo ongeveer de helft van alle woningen in het dorp ligt nu in een gevarenzone.

We zien het allemaal wel. In januari komen de eerste cijfers van het bewakingsstation en dan hopen ze meer te kunnen zeggen. Misschien moeten we maar wel een evacuatie plannetje maken. Maar levensgevaar zal er niet bij zijn.

In Noorwegen zijn verschillende van dit soort bewakingsstations. Akerneset is een grote, als dit stuk rots in het fjord valt, dan komt er een vloedgolf van 80 meter over een aantal fjorddorpjes. O.a. Geiranger, Stranda en Hellesylt zullen dan erg veel schade lijden.
Verder zijn er meerdere stations in Noord Noorwegen en de provincie Sogn en Fjordane.
Ook in Italie, Zwitserland en Canada is veel expertise. Met deze landen en universiteiten aldaar wordt nu veel samengewerkt door de deskundigen die hier verantwoordelijkheid hebben.

Vrijdag was Martin lekker op tijd thuis. We hebben samen alle kerstreis spullen uitgeladen bij de kerk en boodschapjes gedaan.

De wind is na een kleine luwte op maandag en dinsdag, weer geheel terug, samen met temperaturen van -10 tot -12. Het is absoluut niet leuk om buiten te zijn. Het huis is alleen warm te krijgen door overal de verwarmingen aan te hebben. De warmtepomp is weinig efficiënt als het onder de -5 is, dus we stoken goed met de houtkachel en de panelen in de andere kamers.
De wind wordt hier ook wel skjell genoemd, het is een bergwind die door de dalen raast en een aantal wijken hard treft. Het centrum van Åndalsnes is een luwte zone, dus het was fijn om daar uit de auto te stappen om boodschappen te doen.
Bij ons op het winkelcentrum op Øran was het een ander verhaal, daar moet je omstebeurt de deuren van de auto open doen, anders waait alles eruit. De wind is snijdend.
We hebben nu een klein laagje sneeuw. Door de wind is de sneeuw heel fijn en waait hij gewoon door na het vallen.
Onze weersvoorspellingen op internet zijn niet altijd zo goed, het dichts bijzijnde weerstations staat hier 40 km vandaan, aan het fjord. Daar is het nu -3, bij ons -12. Daar waait het weinig, hier waait het door de skjell erg hard. We moeten dus altijd een beetje gokken en zelf op de thermometer kijken.
Door het lawine gevaar hebben ze nu op die berg ook een weerstation gezet, die zal binnenkort ook ingezet worden voor de gewone weersvoorspellingen. Hopelijk worden dan de voorspellingen beter.

Martin had het nog veel kouder onderweg de afgelopen dagen, -33 was het koudste gemeten, -30 heeft hij op de foto gekregen. Dus toch maar een dik doorwerkpak en bontmuts mee in de auto van nu af aan.
De zon komt nu op om 09:58 en gaat onder om 14:53. In Nederland is dit op om 08:43  en neer om 16:28. In Nederland is het dus meer dan 2 1/2 uur langer licht dan hier.

 

 

 

Zaterdag 12 december 2009 foto's

Afgelopen zaterdag heeft Martin voor het eerst in lange tijd weer eens zijn grenzen leren kennen. Hij was mee als vrijwilliger bij de lokale fightclub, die gestart is door een collega van Emy.
Daar werd er onder leiding van twee oudere bokstrainers hard gewerkt.
De fightclub is eigenlijk voor jongeren, maar de vrijwilligers trainen gewoon mee.
In dit geval kon Martin trainen met Arne Idar, een goede kennis van dezelfde leeftijd.
Beide mannen waren compleet op, na de training.

Martin vroeg zelfs of Emy het bad voor hem kon aanzetten, zodat hij daar meteen in kon na thuis komst.

Zondagmorgen deden de spieren van Martin nog redelijk moeilijk, maar lukte het toch om op te staan.
We reden weer naar Ålesund voor de kerk daar. Deze keer zonder anderen, maar even lekker er samen uit,
Na een fijne dienst zijn we weer bij Harry en Hilde gaan eten op het Ørskogfjellet. Martin het eerste Noorse kersteten van dit seizoen, en Emy gewoon een stukje vlees.

's Avonds had Emy een lysmesse (adventsdienst met veel kaarsen) met de jongeren. 34 jongeren hadden we in de kerk, allemaal met een kaars in de ingangsprocessie, tijdens de dienst kwamen er nog wat kaarsen bij, dus het zag er gezellig uit vooraan in de kerk. Als extraatje had de koster ook alvast de kerstboom voor ons neergezet.
Het was een goede dienst, de radio nam de dienst op, gelukkig spraken de jongeren ook duidelijk voor de microfoon, dus konden de mensen op de radio ook horen wat er gezegd werd.

Maandag vertrok Martin weer voor een lange rit en had Emy een lange vergaderdag op het werk. Daarna nog een controle voor de contactlenzen en 's avonds Bijbelstudiegroep. We waren weer met een klein groepje. André en Irma uit Molde waren er met hun zoontje Pascal om de studie te leiden, altijd de diepte in als André leidt. Hij is een filosoof en theoloog.

Dinsdag had Emy een kerkeraadsvergadering, de eerste van een stuk of 5, 6 om te vertellen over de verantwoordelijkheden van de kerkeraad en hoe ze daarbij kan helpen. Het werd weer een latertje, pas rond kwart voor elf weer thuis.

Verder was er ook nog een afspraak bij de kapper voor Emy dinsdag, weer een bevestiging dat dit geen leuke bezoekjes zijn, want het is altijd te kort ....

Woensdag had Emy kerstlunch van het werk. Ze heeft een poging gedaan om het vele vlees op te eten, maar gelukkig kwamen de collega's helpen, want het pinnekjøtt (pinnekjøtt, eerst gedroogd, daarna opgekookte lamsribben) en de ribber (ribber= soort speklappen met zwoerd, opgekookt en gegrild voor een knapperige bovenkant) waren nou niet echt haar favoriete eten. Heel eerlijk, de geur van het pinnekjøtt is genoeg om misselijk van te worden.
We zien nu al wekenlang de karkasjes van de lammen uitgedroogd in de winkel liggen, en daar hangt ook die speciale geur. Volgend jaar mag Emy wat anders bestellen van de baas.

Donderdag kwam Martin ook weer op tijd thuis. De kerstkaarten waren de dag ervoor binnengekomen en Emy had het adressenboek grotendeels bijgewerkt, dus samen rond de tafel om kaarten te schrijven.
Tussendoor kwam er een telefoontje van de krant. Of we overdag thuis zouden zijn, ze konden niet vertellen waarvoor.
Om 1 uur kwam de journalist met een kerstster van de krant. Ze delen elk jaar kerststerren uit aan mensen die zich voor het één of ander hebben ingezet dat jaar. De lezers kunnen zelf aangeven wie dat worden.
Dit jaar kregen wij een kerstster, samen voor het werk dat we doen voor de jongeren. Erg fijn om zo waardering te krijgen. Het komt meteen zaterdag in de krant.
Emy heeft ook nog een deel van de dag besteed aan haar studie, dus een volle dag.

Vrijdag ging Emy voor het eerst in twee jaar weer eens met Martin mee op de vrachtwagen. Een lange dag, maar fijn om te zien hoe Martin het doet op deze rit en waar hij nou eigenlijk moet laden en lossen.
Rond 3 uur 's nachts waren we weer thuis

 

Zaterdag 5 december 2009 foto's

Toen was het alweer december en sinterklaas vandaag. We doen er niet echt iets aan deze keer. De chocolade letters uit Nederland zijn alweer een paar weken op, net als de rest van de sinterklaas chocolade die we kregen.

Het is een vreemde drukke week geweest, Emy heeft voor de verandering deze week geen vrije dagen gehad, maar daar komt vanaf volgende week verandering in, dus echt veel werken hoeft ze niet meer voor de kerst. Maar er zijn nog wel een paar dingen die op de agenda staan.

Afgelopen zaterdag was het weer jongerencafé, een heerlijke avond, waar de volwassenen rustig konden praten, omdat de jongeren ook zo rustig waren. Toch waren er nog meer dan 40 jongeren in het café. Er waren bijna geen jongeren uit de 8ste klas, dus die hadden zeker ergens een groot feest.

Zaterdag hebben we ook geprobeerd om twee witte gewaden lila te verven. Uiteindelijk is dat gelukt, maar niet voordat de pomp van de wasmachine er weer mee stopte en we twee keer de machine moesten laten draaien terwijl we hem elke keer handmatig leeg moesten laten lopen. Uiteindelijk deed de pomp het weer, maar niet van harte.
Nu moesten we toegeven dat de wasmachine echt vervangen moest worden. Hij liep al regelmatig door de waskamer, was erg lawaaiig, nam geen waspoeder meer door het laadje en deed soms rare dingen die we niet hadden ingesteld.

Ook de koelkast stond al drie jaar op de lijst van vervanging, deze ging elke keer de boel invriezen achterin en af en toe een eigen leven leiden met de thermostaat. Met als gevolg bevroren waren die we weg konden gooien, of zure melk en vreemd ruikende kip. Nu we toch inkopen gingen doen, besloten we meteen voor de koelkast te kijken.

Uiteindelijk besloten we nog een derde witgoed op de lijst te zetten. Een droger, we hadden wel een droogkast, maar die was meer dan dertig jaar oud, de tijdklok deed het niet meer en gezien de leeftijd verdachten we deze toch wel van een hoog elektriciteits verbruik.

Martin had maandag een korte rit, dus we zijn samen in een pauze van Emy eerst langs de lokale elkjøp gegaan, een grote franchise door het hele land. Hier zijn we al vaker zonder succes geweest, en ook vandaag besloten we na 15 minuten wachten zonder hulp te krijgen op deze rustige maandag, dat zij ons niet als klanten wilden.

We reden toen naar de lokale zelfstandige elektriciteits kelder. Hier werden we meteen en leuk geholpen. Al snel wisten we wat we wilden, maar om het er niet als een impulskoop uit te laten zien, namen we de folders en prijsopgaves maar even mee naar huis.

Woensdag zijn we weer samen naar de winkel gegaan, en nu deden we dus onze aankopen. Dankzij een reclame week ook nog een paar duizend kronen goedkoper dan als we het een week later hadden gekocht.
We zijn nu een Bosch droger, Zanussi wasmachine en Electrolux koelkast rijker. We hebben bij aankoop gekeken naar hoe energie zuinig ze zijn, maar ook hoe vaak de lokale reparateur deze apparaten onder handen krijgt.
Nu hopen we dat het goede aankopen zullen zijn, die ons de komende tien jaar door helpen.
De vorige wasmachine en koelkast waren precies 10 jaar geleden gekocht in Zoetermeer. Samen met de TV en de video die het twee jaar geleden opgaven.
De koelkast kwam met een Finse en Russische gebruiksaanwijzing. Binnenkort krijgen we de noorse, die is voor ons tenminste te lezen.
De droger heeft Zweedse instructies, je kan er Noorse overheen plakken, maar ze lijken zo op elkaar, dat we het maar zo laten.

Emy is deze week nog druk geweest met het voorbereiden van haar kerstspel. Behalve kleding verven, was er ook een heleboel organisatie van kleine dingen, touw kopen voor de herders, zilveren kroontjes maken voor de engelen. Een jongen van 11 begeleiden om zijn teksten te leren, als hoofd acteur van het kerstspel en verder voor het uitnodigen van kinderen voor dit gebeuren.

Verder was er nog onderwijs aan de jongeren, met het voorbereiden van een adventsdienst en vergaderen op kantoor. Donderdag was er nog een cursus in Molde.

Vrijdag was het dan de dag van de kerstwandeling, het kerstspel in de kerk.
er waren 10 kinderen en 9 volwassenen. De kinderen werden welkom geheten door Keiser Augustus, gespeeld door Eirik, die zelf in een paar films heeft gespeeld en dit super vind.
Onderweg werden de toeschouwers meespelers, eerst de drie koningen, daarna een aantal engelen, herders, Josef en Maria en de herbergier.
De kinderen hadden het naar hun zin, en dus de volwassenen ook.
Het is vermoeiend om de verantwoordelijkheid te hebben voor dit soort activiteiten, maar het is ook wel een lekker gevoel als het dan goed loopt.
We werden zelf onderweg tot herder omgekleed.
Over twee weken doet Emy het nog een keer over met de kinderopvang in Eidsbygda. Dan verwachten we 20 kinderen, met 4 volwassenen.

Na het kerstspel hebben we boodschappen gedaan en weer zelf een pizza gemaakt. Daarna lekker voetjes omhoog op de bank. De afwas die loopt niet weg.

 

Zaterdag 28 november 2009

De weken gaan snel en langzaam tegelijk. Er is zoveel wat we willen doen, en zo weinig tijd om het in te doen.

Zaterdag had Emy een cursusdag in Molde, voor leke-liturgen/kerkdienstleiders. De bisschop had alle leken met een toestemming tot het leiden van diensten en uitvoeren van sacramenten uitgenodigd. Het was meer dan 10 jaar geleden sinds dit de laatste keer was gebeurt, en de bisschop die nu een jaar in functie is, is bezig achterstanden in te halen, en daarnaast uit te zoeken wie er nu allemaal een toestemming hadden gekregen, want die administratie ontbrak.

Martin was chauffeur voor Emy en haar twee leke-collega's, beiden gepensioneerd, de een vroeger Rector en leraar, de ander taxichauffeur en boer, en daarvoor medewerker van de Noorse kerk in Canada.
Terwijl de anderen op cursus waren ging Martin het boodschappen lijstje afwerken.

's Avonds waren we lekker thuis op de bank, en op tijd naar bed. Beetje saai, maar we hebben op dit moment allebei onze slaap nodig.

Zondag ochtend stonden we op tijd op om naar de Agapekerk in Ålesund te gaan. Tone-Inghild een vriendin ging met ons mee. Het was een dienst met muziek en gebed, erg fijn.

Maandag was het weer de gewone route voor Martin en Emy werkte thuis aan haar studie. Ze is sinds kort weer begonnen met een module van de theologische universiteit in Engeland, waar ze eerder ook al modules van deed.

Dinsdagnacht heeft Martin een kat overreden, vorige week en drie weken geleden nog reetjes en dan nu een echt huisdier. Heel vervelend, het was een zwarte kat, dus we waren even bang dat het de kat van de buren was, omdat het ook vlak bij ons was, aan de andere kant van de rivier.
Martin heeft de kat in de berm gelegd en nadat hij klaar was met werken is hij met de kat naar de dierenarts gereden. De kat had geen chip en de dierenarts kon ook niet zien of het een poes of een kater was geweest. De dierenarts heeft zich verder over de kat ontfermd. Martin heeft het nog wel even gemeld bij de politie.
Zelf kiezen we voor binnen-katten, omdat we dit leed willen voorkomen. Het niet chippen of anders merken van je kat vinden we ook onverantwoordelijk.
Vorige week zijn onze drie meiden nog bij de dierenarts geweest. Siri, de meest bitcherige van de drie gedroeg zich weer als een engeltje bij Jan, onze dierenarts. Een klein piepje tijdens de vaccinatie en verder niets. Eva die zich normaal redelijk gedraagt bij de Jan, gedroeg zich deze keer als een klein duiveltje en begon zelfs Abeltje aan te vallen uit pure nijd. Gelukkig zijn ze alle drie goed gezond, is de chip goed te lezen en heeft Abeltje nog wel wat speling wat betreft haar "volheid". Na de nodige complimentjes en een leuke rekening mochten we ze weer meenemen.

Hierna deed Martin overdag een rondje grofvuil, en na het werk van Emy zijn we samen gaan oppassen bij Peter en Nicole, nou ja, zij waren er niet, maar de kinderen wel.
We hebben gezellig met ze gekookt, huiswerk gemaakt (Kristina kreeg een complimentje voor haar Engels) en spelletjes gedaan. (Pesten en junior-millionær)
Peter valt nu in bij de tweelingroute van Martin, die precies op de andere dag valt. Nicole had avond-dienst, want de routes van Peter zijn nu elke keer onregelmatig en daar kan ze haar diensten niet op aanpassen. Gelukkig konden wij er nu zijn.

Woensdag nam Emy een groep konfirmanten van haar collega over, die had een zieke vrouw thuis en geen oppas voor zijn drie kinderen. Volgens ons is het nog altijd makkelijker om een oppas te vinden dan een vervanger bij het onderwijs, maar het kan zijn dat Emy te makkelijk in springt.

Donderdag was Martin vroeg thuis en had Emy weer het grootste deel van de dag vrij, in verband met compenseren van uren. Nu zijn we samen naar Molde gegaan om te winkelen. Martin had zaterdag leuke kleren gezien voor Emy, dus die moesten nu gepast worden. En uiteindelijk ook gekocht.

Verder had Emy nog verschillende dingen nodig voor haar kerstspel volgende week, dus er werd ook een zoektocht gedaan naar de juiste dikte touw, niet gevonden, zilver en gouden versiering, wel gevonden, kronen voor de drie koningen, ook gevonden en allerlei andere dingetjes.
's Avonds konden er nog een aantal gordijnlengtes weggebracht worden naar iemand van de kerk, die ze gaat omnaaien tot herder outfits.

Vrijdag heeft Emy eindelijk touw gevonden, bij de cooperatie. Lila kledingverf voor de kleding van keizer Augustus, bij de verfwinkel (waar anders) en rood en goud plastic voor het kampvuur van de herders in de boekwinkel. Nu moeten we nog zoeken naar een grote veer, maar het lukt ook wel zonder. De buitendienstmedewerker van de kerk, mag volgende week houten stokken voor de herders uit het bos gaan vissen.
Het is de eerste keer dat we zo'n kerstspel gaan doen, dus veel kostuums moeten gemaakt worden, en het is spannend omdat we er geen ervaring mee hebben. Maar met de juiste kostuums vinden de kinderen tussen de 4 en 7 het vast fantastisch!

Als het goed gaat, kunnen we het ook nog in een andere kerk doen voor de kinderopvang daar.

De meeste scholen hebben een eigen kerkdienst, maar voor de kinderen onder de 6 is er vaak weinig voor hen speciaal. Alleen in Åndalsnes en Isfjorden zijn er ook voor hen kerkdiensten, maar de andere 6 kerken hebben alleen vanaf 6 jaar.

Nu hebben we weer weekend, nog wel wat werken van het weekend, maar als het goed is niet meer dan 5-6 uurtjes. Dan tellen we het verven van de konfirmantkappen in het lila/paars niet mee... Nog nooit gedaan, dus erg spannend. Hoe ziet de wasmachine er na zo'n stunt eigenlijk uit?

Het is deze week wisselend weer geweest, tussen de -2 en +10 graden, met storm en bijna windstil, droog en regen. Vanaf het weekend zou het weer gaan vriezen, maar wel droog blijven.
De zon ging vandaag op om 9.18 en onder om 15.14, het is dus minder dan 6 uur licht hier. In Nederland (Utrecht) ging de zon op om 8.19 en onder om 16.34, daar is het dus 8 uur en 15 minuten licht.
We hebben nu 14 uur minder zon dan op de kortste dagen in de zomer.

Dit weekend is het alweer eerste advent. Het is hier zo druk geweest dat kerstkaarten alleen maar vluchtig in onze gedachten zijn geweest. Die komen dus laat dit jaar.

 

Zaterdag 21 november 2009 foto's

Afgelopen weekend was weer een zwaar weekend.

Zaterdagochtend hadden we nog wat losse laatste dingen te organiseren voor de nattcup, de 12 uur lange voetbalcup die we samen met een aantal andere mensen hadden georganiseerd voor dit weekend.

Met de trein van half twee kwam het team van Jesus Revolution aan. Zij kwamen eerst bij ons eten, alles moest snel want om 3 uur moesten we alweer in de sporthal zijn. We hadden net even tijd om te praten en te eten en daarna moesten we vertrekken naar de sporthal.

Om half vijf 's morgens kwamen we de sporthal weer uit. Het was een succesvolle nacht, maar we merken wel dat we niet de jongste meer zijn.

Om vijf uur lagen we weer in ons bed, terwijl om acht uur de wekker al weer ging, want het team van Jesus Revolution moest om half tien de trein weer halen, en voor die tijd moesten ze nog ontbijten.

De rest van de dag hebben we rustig aan gedaan, nog wat dingen opgeruimd en geregeld, bij kennissen op de koffie geweest, maar veel kwam er niet uit, met drie uur slaap.

's Avonds zijn we om 9 uur maar naar bed gegaan.
Emy was maandag vrij en Martin hoefde maar een paar uur te werken, dus heerlijk tijd om wat dingen in huis te doen en lekker bij te komen.

Het was een goed gelukt weekend, de jongeren hadden het erg naar hun zin, de sportzaal was weer redelijk in zijn vorige stand teruggebracht en de sponsoren hebben een deel geld binnen gebracht. Gelukkig was er meer geld over van vorig jaar dan het hele evenement dit jaar kostte, dus geld tekort hebben we niet.

Verder gaan de voorbereidingen nu richting kerst. Even niet meer zoveel dingen te organiseren, er is wel een boel te doen, maar redelijk onder controle.

Het weer is deze week nog steeds erg stormachtig geweest, van het weekend was het plotseling 14 graden, het was zo'n vreemde føhnwind, zoals we wel vaker hebben in deze tijd van het jaar. Ervoor en erna was het 10 tot 12 graden kouder. Misschien komt er volgende week weer sneeuw, maar we hopen dat het nog even op zich laat wachten.
De tuin is op zich winterklaar, de tuinmeubelen en planten zijn naar binnen, en het houthok is vol.

Het zijn weer korte dagen, de zon gaat hier op om 8.59 en onder om 15.29. In Nederland gaat de zon om 8.08 op en weer onder om 16.49, er is dus 2 uur en 11 minuten minder licht bij ons op dit moment.

 

 

Zaterdag 14 november 2009

Nou het is weer een drukke week geweest.

Martin had drie lange ritten en was dus veel weg.
Emy had een paar lange dagen op kantoor en met onderwijs voor haar jongeren.

Dinsdag en donderdagmiddag zijn we samen langs een aantal winkels geweest om om sponsoring te vragen voor de voetbalcup die we dit weekend gaan organiseren.
We staan verbaast over de hulp die we overal krijgen, bedrijven die geld geven, bedrijven die geschenken geven die we als prijs weg kunnen geven. Het voelt wel een beetje als bedelen, maar dat is heel normaal hier in Noorwegen met dit soort evenementen.

Verder moesten er ook andere dingen gedaan worden, de douchehouder was kapot en moest vervangen worden, het huis moest aan kant, want behalve de voetbalcup krijgen we ook een aantal gasten op bezoek.
Als entertainment op de voetbalcup komt er een team van Jesus Revolution, 3 van deze mensen logeren bij ons, samen met Christopher, die meedoet aan de organisatie van de cup.

Het wordt dus een spannend en vol weekend.

Vrijdagochtend was Martin op weg met een lange rit en kwam Christopher om de laatste stukjes van de voetbalcup te organiseren. Het ziet er naar uit dat het redelijk in elkaar zit, maar we hebben wel veel gebed nodig voor de laatste stukjes.

Na dit weekend krijgen we het ietsje rustiger, daar zien we erg naar uit.

Zondag 8 november 2009 foto's

Afgelopen zaterdag waren we al vroeg op. Martin kwam om kwart over drie in de nacht thuis van het werk. Hij kroop nog even lekker in bed, en anderhalf uur later ging de wekker om te vertrekken.

We waren rond half twaalf op Gardermoen, het vliegveld van Oslo. Hier hebben we de auto op langparkeren gezet en de bus naar de vertrekhal genomen. Bij huis was het rond de 3 graden, onderweg hadden we -6 en op het vliegveld was het -2.

Het vliegen ging weer vlot. Iets oponthoud omdat een passagier niet op kwam dagen en de bagage uitgeladen moest worden, maar verder een perfect KLM vlucht, met gratis koffie, thee, frisdrank, sandwiches en stroopwafeltje.

Op Schiphol konden we de auto halen, na registratie van wat schades konden we wegrijden. Het lukte ons om de eerste file van die middag in Nederland te vinden.
Dus een uurtje stapvoetsrijden, voor we weer verder konden richting Wapenveld.

Op Groot- Stokkert het bungalowpark waar Mam en Bart logeerden, stonden Daphne en Matthijs ons al op te wachten. Ze logeerden bij Opa Bart en Omi en vonden het prachtig om ons de weg naar het huisje te wijzen.

Het was al etenstijd, dus we gingen snel met ons zessen op weg naar Panda, het Chinese wokrestaurant wat vlak bij het bungalowpark ligt.
Hier was het heerlijk eten, zowel Chinees wok als Japans wok, Chinees-Indisch buffet en toetjes en ijs-buffet. Daphne en Matthijs vonden ook het wokken erg spannend, zeker nadat ze wisten dat de kok geen Nederlands sprak!
Dit restaurant is echt een aanrader, heerlijk eten en goede service.

Na het eten zijn we nog even koffie blijven drinken, voordat we doorreden naar Hoogeveen. We kregen een grote boodschappentas mee met allemaal leuke kleine cadeautjes, veel sinterklaas dingen, maar ook hagelslag en zo.
In Hoogeveen hebben we nog even gepraat met Pa en Ali, voordat we het wakker zijn op moesten geven. Het was een lange dag.

Zondagochtend zijn we allemaal rustig opgestaan en aten we gezellig ontbijt met Pa en Ali. We hadden een gezellige dag met de familie, Tante Geertje, oom Geert en tante Eppie, tante Dinie en oom Herman, Josephine, Anton, Charlotte, Jorden en Juliette, Arnold, Ester, Sven en Twan. Het huis was de hele dag vol.
We aten heerlijk schuimgebak en 's avonds haalden we Chinees voor iedereen. Een gezellige dag!

Maandagochtend hebben we gezellig met Pa ontbeten, daarna gingen we op weg naar de Albert Heijn, om wat dingen in te kopen voor ons midweekje op de Eemhof.
We konden om 3 uur ons huisje in en na het installeren in het huisje konden we lekker ontspannen.
We hadden een VIP huisje, daar zit een  bad en een sauna in, Lits Jumeaux bed en alle andere luxe die je zo'n midweek nodig hebt, zoals afwasmachine, dvd-speler en 2 tv's.

Maandagavond hebben we lekker op de bank gehangen, nog een bezoekje aan het zwembad gebracht en stamppot uit de magnetron gegeten.

Dinsdag kwamen Pap en Meta, we zijn samen naar Nijkerk geweest om te winkelen. Het belangrijkste was hoestmedicijnen voor Martin, want zijn hoest had ons allebei aardig wakker gehouden 's nachts.
Als avondeten hadden we steengrillen besteld in het huisje. Het was een heerlijk maal, erg gezellig ook. Van pap en Meta kregen we twee glazen met inscriptie en ons logo, die zijn gelukkig heel overgekomen en staan nu hier in de kast.

De rest van de week hadden we helemaal geen afspraken, we hadden allebei rust nodig na een aantal hele drukke weken. Emy was net voor ons vertrek weer ziek en Martin kwam ook met een zware verkoudheid in Nederland aan.
We hebben heerlijk rustig aan gedaan, lekker gewinkeld, maar ook op de bank gehangen, rondjes sauna gedaan, dvd gekeken en wat bijgeslapen.

Woensdag zijn we in Utrecht gaan winkelen, we hebben op de markt kibbeling gegeten, kleding, drogisterijartikelen en boeken gekocht. Zelfs drie boeken voor Martin. 1 van deze boeken "zo doe je dat" is misschien een sint ideetje voor anderen. Hierin staan 500 onmisbare, overbodige, best wel handige dingen die je echt moet kunnen.

Donderdag hebben we nog even boodschappen gedaan in Zeewolde, voor alle onmisbare Nederlandse dingen, als koek-kruiden, stroopwafels en salmiaklollies.

Vrijdagmorgen stonden we al weer op tijd op, nu moest alles zo ingepakt worden, dat het ook geaccepteerd zou worden door de KLM zonder bij te hoeven betalen. Op Schiphol bleek dit ook gelukt, we hadden allebei iets te veel gewicht in de koffer, maar nog binnen de marges gelukkig.

Ook deze vliegreis ging weer goed, we kregen een tweede landingspoging en een rondje door de wolken boven Gardermoen, omdat er nog een ander vliegtuig op de landingsbaan stond, maar verder ook nu weer een rustige landing na een goede vlucht.

Nadat we de auto hadden gevonden onder 15 cm sneeuw zijn we eerst nog even naar de IKEA gereden bij Oslo. Natuurlijk hadden ze precies niet datgene waar we voor kwamen, maar ze hadden we een boel andere dingen en we hebben even lekker gegeten, voordat we weer huiswaarts gingen.

Onderweg werden we nog gestopt door de politie, die waren uitgebreid het verkeer aan de andere kant aan het controleren, maar namen ook even de tijd om ons te vertellen dat de bermverlichting toch niet helemaal nodig was. Gelukkig alleen een waarschuwing, geen boete.
De rit naar huis ging door een boel natte sneeuw en later regen, pas toen we dicht bij huis kwamen was het droog en kwam de temperatuur weer boven het vriespunt.

De poezen waren blij om ons te zien, Abeltje heeft zelfs een nacht tussen ons in gelegen, in plaats van aan het voeteneinde. Eva heeft ons laten zien dat ze echt over de gordijnrails kan lopen en dat zij degene is die elke keer de troll die voor het raam hoort te hangen op de grond kiepert. Siri kwam ook elke keer als er een schoot beschikbaar was zich lekker laten kroelen.

Zaterdag hebben we de spullen weer allemaal weggeruimd en een paar wassen gedraaid, boodschappen gehaald en wat noodzakelijke dingen in huis gedaan.
Emy moest nog een deel van de dienst van de zondag voorbereiden, en daarmee was de zaterdag wel vol.

Zondag moesten we op tijd op, Emy had deze keer dienst in Eidsbygda. Het was weer een dienst voor 4-jarigen en ook de zondagschool was mee. De organist liet ons nog even in angst zitten, want die was thuis de tijd vergeten en kwam 10 minuten voor de dienst binnen rennen.

Het was weer een gezellige dienst, kinderen laten je altijd weer verbaast staan met hun antwoorden. Deze zondag was ook vaderdag, maar toen Emy vroeg wat er zo speciaal was vandaag was dat toch niet het eerst antwoord.. Het was zondag, dat was speciaal!

Na de dienst zijn we naar huis gegaan. Martin heeft weer hout binnengehaald en de auto gewassen, terwijl Emy weer uitgebreid Indiaas eten kookte, en ontbijtkoeken en naan-brood bakte.

We hebben een heerlijk weekje gehad om te vieren dat we 10 jaar bij elkaar zijn.

Nu maken we ons klaar voor de volgende drukke week, volgend weekend is ook weer helemaal vol, dus ga er maar vast vanuit, dat ook dan het weblog weer laat is!

 

 

 

 

Zaterdag 31 oktober 2009 foto's

toen waren we alweer 10 jaar getrouwd! de tijd vliegt, soms lijkt het alsof we altijd al samen zijn geweest, soms alsof we vorig jaar pas getrouwd zijn.
We hebben een boel beleefd in deze tien jaar. En we zijn nog steeds heel gelukkig samen. We gaan in ieder geval voor de volgende 10 jaar!

Verder is het een rommelig weekje geweest, er moesten nog wat dingen gedaan worden voor direct na onze vakantie. 8 november heeft Emy een dienst voor 4-jarigen en de week na de vakantie is er een voetbalcup die we samen met het jongerencafé organiseren. We denken nu dat de belangrijkste dingen gedaan zijn.

En nu dan een weekje Nederland, de tassen zijn gepakt, de kattenoppas geïnstrueerd en we zijn ingecheckt op het vliegveld. Heerlijk even er samen tussenuit, even familie zien en lekker genieten van elkaar.

We hebben ene boodschappen lijstje gemaakt, met de belangrijkste dingen die we willen kopen in Nederland.

 

 

Dinsdag 27 oktober 2009 foto's

Beetje laat, en erg moe, maar na een druk weekend met onze jongeren van de kerk, 110 stuks, zijn we eindelijk weer thuis.

Afgelopen week was een drukke week voor ons beiden. Vorig weekend waren we gelukkig lekker vrij en hebben we het heerlijk rustig aan gedaan, beetje energie opdoen voor de week erna.

Maandagmiddag vertrok Emy voor een conferentie over geloofsopvoeding in Lillestrøm. Martin was al op tijd thuis en reed haar naar Dombås, vanwaar de trein naar Lillestrøm vertrok.

Emy had een kamer in hetzelfde hotel als een collega van de naastliggende gemeente, waar ze soms mee samen werkt. Ze hadden samen afgesproken aan het ontbijt en gingen ook samen naar de conferentie. Er waren meer dan 1200 mensen in de jaarbeurs aanwezig.
Het waren twee intensieve dagen, met lezingen, kerkdiensten, bijeenkomsten en heel veel informatie.

Maar het waren ook gezellige dagen, met collega's uit het bisdom, en buiten het bisdom, ervaringen delen en nieuwe ideeën opdoen, voor elkaar kunnen bidden en elkaar aan moedingen in dit belangrijke werk.

Woensdagavond op weg naar huis waren er nog wat problemen die opgelost moesten worden voor het konfirmantkamp, dus de terugweg werd niet zo ontspannen als geplant.

Emy was woensdagavond rond 23 uur weer in Dombås, alwaar Martin stond te wachten. Half 1 waren we weer thuis en was het bedtijd.

Martin verdween donderdagmorgen weer om half vijf in de ochtend.

Emy had een lange dag op kantoor om een heleboel dingen voor het kamp voor te bereiden.

Vrijdag was Martin weer op tijd thuis en hebben we nadat Emy ook op kantoor nog wat dingen gedaan had, samen boodschappen gedaan voor ons zelf en voor het kamp.

Om vier uur hadden we afgesproken met Bente, collega van Emy, zij reed met ons mee naar Bjorli, waar we het kamp hadden.

In Bjorli hadden we nog wat tijd om kleine dingen voor te bereiden voordat om half zeven het huis volliep met 100 konfirmanten en 12 hulp-leiders. Het was een intensief weekend, maar ook gezellig. De jongeren hadden het naar hun zin en behalve het feit dat we drie jongeren naar huis moesten sturen voor alcohol gebruik, waren er geen ongelukken of grote zorgposten.

Hoewel het een gezellig weekend was, waren we allemaal ontzettend blij dat we zondagmiddag weer naar huis mochten. Bente werd door ons naar huis gebracht in Isfjorden en daarna kwamen we heerlijk weer thuis in ons eigen huisje.
De katten waren het weekend alleen geweest, en waren dus erg blij om ons weer te zien.

We hebben de rest van de avond lekker rustig aan gedaan, om weer op te laden voor een nieuwe week. Speciaal voor Martin belangrijk, want hij had weer een lange week voor de boeg, terwijl Emy wat overuren kan terughalen.

Dinsdag heeft Martin na het werk nog wat posters opgehangen voor ons volgende evenement, de Nattcup, een voetbalwedstrijd tot in de nacht. Dat is 14 november en het meeste is nu onder controle.

Eind deze week gaan we er even een paar dagen tussenuit om onze tiende trouwdag te vieren met familie. Heerlijk om even weg te zijn, daar zijn we allebei wel aan toe.

Van het konfirmantkamp zijn er een heleboel foto's, we hopen binnenkort met een selectie te komen.

 

 

zaterdag 17 oktober 2009 foto's

zaterdag hebben we weer op de kinderen van Peter en Nicole gepast. Ze kwamen deze keer gezellig bij ons, en hebben samen met Martin lekker op de playstation gespeeld.
Isabell heeft geholpen met appelcake te bakken, waar iedereen met groot verlangen naar uitkeek.
Peter kwam de kinderen halen in de middag en werd door de kinderen geintroduceerd op Buzz.

's Avonds hadden we jongerencafé. Martin had op de playstation een voetbalcup uitgezet, en de jongeren mochten inschrijven om mee te doen. Er waren er 16 die dit wilden, dus het werd een lange avond.
Het was het einde van de herfstvakantie, maar ondanks dat waren er toch 60 jongeren op deze avond. Het was weer een goede avond.

Zondagochtend moesten we weer op tijd op, want Emy had een kerkdienst, dit keer in onze eigen kerk, Grytten. Het was zondagschoolzondag, en alle 4-jarigen waren uitgenodigt om een kerkboek te ontvangen in de dienst. Het was een dienst met veel kinderzangen en een preek die door iemand van de zondagschool werd gehouden. Erg gezellig. Ook waren er drie dopen. We hebben genoten van de dienst.

Emy wilde zich 's middags weer eens creatief uitleven, dus die heeft de hele middag in de keuken gestaan om Lam Rogan Josh met tomatenrijst en wat bijgerechten te maken.
We aten deze keer aan tafel, met opdekschalen, het leek wel een restaurant en het eten was heerlijk!

Maandagochtend vertrok Martin weer op tijd. Emy ging wat later naar kantoor dan gewoonlijk, omdat ze de hele avond een opleidingsavond had voor hulpleiders. Dit zijn konfirmanten van vorig jaar, die nu de leiding gaan bijstaan op het kamp volgende week.
Deze avond was doorgesproken op kantoor, maar zoals heel vaak kwam er weer veel op Emy terecht. De collega's kwamen niet op kantoor deze maandag, en ook op de avond zelf was vooral 1 collega op het luie af. Vervelend. Volgende keer toch maar de opdrachten nog duidelijker verdelen. Het was voor Emy ook de eerste keer dat ze dit deed.

Dinsdag kreeg Martin de auto om er winterbanden om te zetten, het is nu vaak glad in de ochtend, met de bijkomende kans om sneeuw te krijgen. Ook is de datum om winterbanden erop te moeten hebben, naar voren gehaald van 1 november naar 15 oktober ivm de vroege winter.

Woensdag  had Emy een afspraak met de bischop in Molde. Het was een fijn gesprek, herkenning en erkenning. We moeten nog even afwachten wat er verder uit gaat rollen, maar dat zien we wel.

Donderdag had Emy een halve dag kantoor, ze wil niet meer overuren maken en met de conferentie waar ze volgende week heen gaat plus het kamp komen de uren wel erg snel vol.

Donderdagmiddag moest Emy een overdenking houden bij het kinderkoor in Måndalen, altijd erg gezellig. Het ging over Jesus die de storm stilt, toevallig zingen ze daar nu ook een lied over, dus dat paste goed!
Het bootjes vouwen vond iedereen ook fantastisch!

Na het koor reden we snel langs de chinees om even eten te halen, want een half uurtje later stond de vergadering voor de nattcup al letterlijk op de stoep bij ons. We hadden ook hier een nuttige vergadering, maar er moet nog best wel wat gebeuren.

Vrijdagmorgen was het weer prutweer, dus Martin werd weggebracht naar het werk, Emy was toch wakker. Eigenlijk zou Geert een bevriende chauffeur ons vanmorgen om half zes bellen, maar het werd zeven uur voordat hij ons wat Hollandse snacks kon overhandigen! Beter laat dan nooit! Dus we hebben weer wat lekkere dingen in huis.

Zaterdag 10 oktober 2009 foto's

Afgelopen zaterdag was weer een lekkere rustige dag, we deden wat boodschappen en 's avonds was het jongerencafé. We waren het grootste gedeelte van de avond met drie personen en dat is echt te weinig. Dus voor deze zaterdag hebben we gedreigd het jongerencafé af te zeggen als er niet meer volwassenen bij kwamen. Dus nu zijn we vanavond waarschijnlijk met 6 personen.
We hadden nu na 4 weken heen en weer lopen/rijden naar de Elkjøp (elektronica winkel) eindelijk ons buzz spel en Fiva 2010 spel voor de Playstation 3 op het jongerencafé binnen. Belangrijk want de playstation 2 had het een paar weken geleden al opgegeven.

Zondagochtend waren we weer op tijd op, om naar Ålesund te rijden, Anita en Annie kwamen op tijd bij ons aan en in Innfjorden pikten we Tone-Inghild nog even op. Het was weer een fijne dienst, met een preek over financien en wat de bijbel erover zegt, erg interessant, niet echt nieuw voor ons, maar altijd goed om weer te horen.

Na de dienst waren we bij Anita uitgenodigd om koffie te komen drinken en haar huisje te zien. Het was gezellig.
Terwijl we daar waren kregen we een telefoontje dat de kassaPC in het jongerencafe, dat overdag gewoon restaurant was het niet meer deed. Een virus. Of het onze schuld is weten we niet, denken we ook niet, we hebben niets gedaan dat dit kon veroorzaken. Maar de PC had ook geen antivirus, brandmuur of veiligheids updates van Windows gehad. Uiteindelijk kregen ze maandag een nieuwe hardeschijf.

Maandag had Martin een korte rit en was aan het einde van de morgen weer thuis. Emy had helemaal vrij. Dus lekker wat dingen in huis gedaan in de ochtend en de rest van de middag heerlijk vrij.
's Avonds kregen we bezoek van André en Irma en zoontje van 11 maanden Pascal, André is pastor van de adventskerk in Molde en we kennen hem van de bijbelstudie groep waar Emy naar toe gaat. Irma is Nederlandse, André is amerikaan met Noors-Italiaanse ouders.
De katten waren helemaal gefascineerd door Pascal, zo'n klein mensje, op hun niveau was toch wel fantastisch interessant. Nadat Abeltje een schoen in haar aangezicht kreeg, werd er iets meer afstand gehouden, maar het was een vriendelijke omgang.
Pascal was helemaal gek van onze grote sinaasappels, hij gebruikte ze als bal en om in te bijten.
We hadden een gezellige avond, fijn om vrienden te hebben om het geloof mee te delen, die rond onze leeftijd zijn en ook veel andere dingen met ons delen.

dinsdag en donderdag had Emy lange dagen, de hele dag kantoor en aan het einde van de dag doopsvoorbereidende gesprekken. 's Avonds alleen thuis en rustig aangedaan.

Woensdag een gewone dag op kantoor, Martin was alweer op tijd thuis.

Vrijdagmiddag belde Nicole, dat zij avond dienst had en Peter door de baas op één van zijn eerste ritten na ziekteverlof naar Zweden was gestuurd.
Wij hebben lekker op de kinderen gepast, we hadden de playstation van het jongerencafé mee, en het buzz spel bleek erg populair. Het is een quiz spel, met lastige vragen, beetje triviant achtig, maar zelf Marc van 5 jaar, die nog niet kon lezen lukte het meerdere keren om te winnen, dus het is eigenlijk voor alle leeftijden.

Verder over het weer, augustus had 7 droge dagen, september 9, dus in twee maanden hadden we 16 droge dagen. De rest van de dagen was het meestal veel regen, heel veel regen. Ook de droge dagen waren maar af en toe zonnig.
We hopen dat Oktober wat meer droge dagen brengt, maar tot nu toe weinig droge dagen te zien.
Verder is het ook koud, tussen de 1 en 7 graden deze week.
Martin rijdt in het binnenland vaak met temperaturen rond de -5, maar dan is het meestal droog.
We hebben nu het gevoel dat we al sinds onze vakantie regen en donkere dagen hebben, dus als sinds begin juli. Het begint nu ook zijn uitwerking te krijgen op ons humeur.
Maar vanmorgen kwam de zon even tussen de wolken door, wel samen met storm en ijskoude wind, maar het ziet er door het raam heen redelijk uit.

Nog twee weken tot het konfirmantkamp van de kerk, en nog drie weken tot onze kleine vakantie in Nederland.

 

 

 

Zaterdag 3 oktober 2009

Toen was het alweer oktober, wat vliegt de tijd toch!

Met oktober is ook de winter begonnen. Martin had al de hele week sneeuw op zijn route en vrijdagmorgen was het een witte wereld in Åndalsnes.
Het is wat anders dan de onuitputtelijke regen, maar eigenlijk niet helemaal wat we wensen. Want wat we nou echt willen is een mooie droge nazomer. Niet een vroege witte winter.
Maar goed, met temperaturen rond het vriespunt en de steeds lager liggende sneeuwgrens gaan we zo langzamerhand maar weer eens nadenken over het omleggen van winterbanden.

De zon gaat op om 7.42 (Nederland 7.43) en onder om 18.52 (Nederland 19.12) Samen met het vele grijze en natte weer voelt het alsof de zon nog minder boven de berg uitkomt.

De Trollstigen is deze week al twee keer gesloten geweest. De eerste keer een paar dagen, de tweede keer een halve dag.

Bij Martin op de vrachtwagen zijn de winterbanden er donderdag opgelegd, een opluchting voor ons beiden, want Martin had al twee ritten door lichte sneeuwval gedaan met zijn zomerbanden deze week. Vooral hogerop in het dal bij ons ligt vaak sneeuw, en dan ook vaak op een lastige helling, waar veel vrachtwagens problemen hebben.

Vorige week zaterdag moesten we op tijd op. We hadden de veerboot van 8.50 om op tijd in Molde te zijn. We waren uitgenodigd voor een studiedag in de Adventskerk. De adventskerk staat bekend om zijn goede Bijbelstudies.
Het was een erg interessante dag.

Voor Zevendedags adventisten is de zaterdag de Sabbath, de zevende dag, de rustdag, zoals door God ingesteld, net als dat de Joden nog steeds de Sabbath vieren. Het grootste gedeelte van de Christelijke wereld viert de eerste dag van de week hun rustdag, omdat Jezus Christus op deze dag is opgestaan. IN het begin kwamen de Christenen op de Sabbath vaak in de tempel, en op de Eerste dag van de week kwamen ze als Christenen bij elkaar. In de vierde eeuw heeft de Catholieke kerk besloten om de zondag als vaste rustdag te kiezen. In Paulus Colossensen brief, tweede hoofdstuk staat dat we ons niet druk moeten maken over welke dag we houden hier staat volgens de staten vertaling: Dat u dan niemand oordele in spijs of in drank, of in het stuk des feest dags, of der nieuwe maan, of der sabbatten; Welke zijn een schaduw der toekomende dingen, maar het lichaam is van Christus. Dus zaterdag of zondag rustdag, we hoeven er niet over te oordelen, we laten het aan God over.

De studiedag ging voornamelijk over de derde engelens boodschap in openbaringen 14. Deze apocalyptische teksten zijn erg moeilijk te begrijpen, dus dan is het fijn om wat dieper op de materie in te gaan. De Adventisten gebruiken veel tijd aan het interpreteren van deze teksten die ons veel aanwijzingen geven over de eindtijd en onze toekomst.  We hebben er weer veel van opgestoken.
De dag was buiten de Bijbelstudies ook erg gezellig, fijn samen eten, wel vegetarisch, want de adventisten zijn vaak vegetarisch en veel gepraat.
Rond acht uur 's avonds hadden we de veerboot weer naar huis.

Zondag waren we ook weer op tijd op, om in Ålesund naar de kerk te gaan. Daar hadden we met Anita afgesproken. De kerk in Ålesund is het tegenbeeld van de adventskerk in Molde.
Terwijl de adventskerk best veel nadruk legt over hoe te leven, wat de geboden zeggen, en hoe we ons moeten gedragen, verteld de kerk in Ålesund ons dat we vrij zijn in Jezus. Dat de wetten en geboden niet meer tellen voor iedereen die zijn leven aan Jezus gegeven heeft. De preek ging over Galatenbrief 5, waar veel staat over vrijheid.

Het bijzondere is dat allebei gelijk hebben. Ja we hoeven ons niet meer aan de wet te houden, want dat kunnen we ook niet. Maar door ons leven aan Jezus te geven, wijst de Heilige Geest ons hoe we mogen of hoe het het beste is voor ons om te leven. Al doen we ons best, lukt het ons geen van allen om ons perfect aan de wet te houden en zijn we gedoemd te falen, maar met hulp van de Heilige Geest, komt er een wil in ons om juist wel op de goede manier te leven en de juiste keuzes te maken. Niet perfect, want zolang we op aarde leven, zijn we geen van allen perfect. Maar door Jezus dood aan het kruis, mogen we hopen op een toekomst waarin alles beter zal zijn, zonder zonde en verderf.

Maar goed nu genoeg gepreekt!

In Ålesund hebben we lekker koffie gedronken met Anita en bijgepraat, zij moest direct door naar haar werk en wij zijn op de Fjellstova nog even gestopt om te eten.

Maandag was Emy weer lekker vrij, bijkomen van een druk weekend en drukke weken, en energie opdoen voor de komende drukke weken. Uitslapen was er niet echt bij, want toen om kwart over vier de wekker van Martin ging, hoorden we zoveel regen, dat Emy Martin maar weggebracht heeft, dan kon hij tenminste nog een beetje droog beginnen met werken.

Maandagavond begonnen er berichten te komen over sneeuw, en ja hoor de weg ons dal in was wit. Gelukkig zijn er websites waar we alles na kunnen kijken en kon Emy Martin over de telefoon vertellen waar het wit was en waar niet. Zo met zomerbanden in de sneeuw rijden is niet zo'n pretje, maar goed rustig aan rijden doet niemand kwaad.

Op dinsdag was er een ongeluk gebeurt met een bus op een bergovergang, 1 passagier die geen veiligheidsriem omhad kwam om bij dit ongeluk. De chauffeur werd meteen zijn rijbewijs ontnomen en verdacht van dood door schuld. Hier is zoiets geen onderdeel van de verkeerswet, maar van de gewone criminele wetten. De bus zou nog op zomerbanden hebben gereden en de chauffeur heeft verantwoordelijkheid voor het zorgen voor de passende banden bij de omstandigheden.
Na het horen van zulke berichten sta je weer even stil bij de gevaren op de weg. Maar tegelijkertijd ben je ook afhankelijk van je baas dat je wagen andere banden krijgt.
Eigenlijk zou Martin dinsdag winterbanden erop krijgen, maar de monteur kwam er niet aan toe, dus gebeurde het niet. Dus nog een rit heen en weer naar Gardermoen op zomerbanden. Niet leuk.

Gelukkig werden donderdag wel de nieuwe winterbanden omgelegd. Er staat met dikke letters SNOW op, want vorig jaar waren er nog wel eens twijfels toen stond alleen het merk Tojo en een grote letter M op de band. Verder is ook de aanhanger nu door zijn APK gekomen bij de tweede poging.

Dinsdag kwam de monteur om kabel aan te leggen van Canal Digital kabeltv en breedband.
Voordat de dag voorbij was hadden we alles aangesloten op de nieuwe verbinding en woensdagochtend waren de oude abonnementen van de schotel en de telefonische ADSL afgesloten.
Gelukkig is Canal Digital een dochter maatschappij van Telenor, onze telefoon leverancier. Dat betekend dat we per direct op konden zeggen en dat Emy haar werk email die via hen liep zo over kon zetten en door kon gebruiken.
Voordelen voor de overgang? We hoeven nu maar aan 1 maatschappij rekeningen te betalen, alles komt uit hetzelfde contact in de muur, en het is goedkoper op de langere termijn.
De schotel kunnen we hopelijk voor de winter van de muur halen, hoewel het de moeite waard is om te kijken of we er nog Nederlandse tv mee kunnen ontvangen natuurlijk.

Emy had deze week een paar lange en een paar kortere dagen op kantoor. Dinsdag was het konfirmanten in een inhaal les van toen ze ziek was drie weken geleden. Twee actieve intensieve groepen, maar wel erg gezellig.
Woensdag en donderdag waren dagen met weinig afspraken en dat levert veel gedane arbeid op.
Vrijdag was een lange dag met eerst kantoor en een doopgesprek en daarna een avond met konfirmanten.
We keken film met ze, Bruce Almighty, erg grappige, maar ook doordenk film. Jammer genoeg liep de avond niet zo vrolijk af. Een of andere sukkel had in 1 van de frisdrankflessen geplast, wat weer door twee anderen werd opgedronken. Erg vervelend voor de twee slachtoffers.
We gaan nu een brief aan de ouders sturen om uit te zoeken wie het gedaan kan hebben, dit moet wel consequenties krijgen. Anders is het op kamp gaan met deze 100 jongeren niet leuk.

 

Zaterdag 26 september 2009  foto's

We hebben weer een intensieve week achter de rug, maar nu genieten we samen van een lekker lang weekend.

Afgelopen zaterdag hadden nog bezoek, onze gasten aten samen met de oudste van de pinkstergemeente en zijn vrouw bij ons op zaterdagmiddag. We hebben nu een heerlijk recept van Jamie Oliver met zalm en sperciebonen uit de oven met pesto. Iedereen vond het lekker, zelfs degene die niet van zalm hield!

Om half vijf waren we allemaal uitgenodigd bij Tone-Inghild, vriendin in Innfjorden, voor koffie en taart. Natuurlijk had ze weer een heleboel heerlijke dingen gemaakt voor ons.

Hierna moesten we direct door naar het jongerencafé, hier kwamen ook onze twee gasten, en de derde die elders logeerde. Ze speelden muziek en zongen voor de jongeren en gaven later een getuigenis. Het was een drukke avond in het café, 55 tijdens de getuigenis en zo'n 80 over de hele avond.
Emy ging iets na elf uur naar huis, Martin kwam aan het einde rond 1 uur thuis en onze gasten zijn rond een uur of vier thuis gekomen. Gelukkig deden ze dit erg stil.

Zondagochtend moesten wij vroeg op, want Emy had een kerkdienst in Øverdalen, 40 minuten van huis vandaan. Onze gasten sliepen uit.

De kerkdienst was erg fijn, er was doop en een jubileums bijeenkomst van konfirmanten van 50, 60 en 70 jaar geleden. Het thema van de dienst was "maak u geen zorgen" zoals Jezus ons in de bergpreek verteld. Het was dan ook een onderwerp waar veel mensen mee vechten. Emy's preek werd erg goed ontvangen.

Na de dienst was er een maaltijd met de jubilanten. Erg gezellig en leuk om die verhalen van zoveel jaar geleden te horen. Mooi om te zien dat mensen als ze het over hun jeugd herinneringen hebben ook zoveel jonger aandoen.

Rond half vier kwamen we weer thuis en zijn we lekker op de bank neergeploft. Onze gasten kwamen niet veel later ook thuis. Ze hadden al gegeten. We spraken nog even over hun vertrek. Ze zouden maandag morgen vertrekken. Martin vroeg nog of hij ze moest waarschuwen als hij vertrok om 5 uur, maar dat vonden ze te vroeg.

's Avonds was er weer een bijeenkomst met de heren in de pinkstergemeente. Ze zongen weer en vertelden weer getuigenissen. Wij zijn niet tot het einde gebleven, na de lange kerkdienst en maaltijd en het feit dat we weer aan een nieuwe week moesten beginnen wilden we op tijd naar bed.

Maandagmorgen vroeg ontdekten we dat onze gasten in de nacht verdwenen waren, geen briefje, geen afscheid, geen bedankje. Erg vreemd. Eigenlijk niet zo leuk op deze manier. Maar goed, verder was er niets verdwenen.

Martin had maandag een korte rit, dus om 10 uur weer thuis. Emy had een langere dag met onderwijs aan het einde van de middag. De groep jongeren was niet zo erg open, dus het was goed dat er wat duidelijke extra opdrachten waren om ze bezig te houden.

Dinsdag vertrok Martin weer voor een lange rit en Emy weer naar kantoor. Ook vandaag was er onderwijs, twee groepen, en terwijl op maandag iedereen erg rustig was, braken vandaag de discussies los, over de bijbel, maar ook of God dinosaurussen geschapen had (antwoord ja, we hebben er bewijzen van gevonden dat ze geleefd hebben, dus dan moet God ze ook geschapen hebben) verder dat het moeilijk was om dingen te geloven die we nog nooit gezien hebben, zoals dat Jezus op het water liep en dat hij veel mensen genas.

Woensdag was Martin ook weer op tijd thuis en maakte Emy er ook geen lange dag van, even gezellig samen thuis bij de kachel. want het weer was alweer de hele week prut. Zaterdag was het nog even droog, maar op zondag begon het weer met veel en zware buien. Een paar dagen met ook nog best wel wat wind erbij. een graad of 8.

Donderdag had Emy cursus in Sjøholt met alle catecheten van de provincie. Een nuttige, maar ook gezellige dag. Veel informatie over mogelijkheden tot samenwerking met scholen, de wetten waar de scholen zich aan moeten houden en het vak KRL cultuur, religie en levensvisie. Er zijn best wel veel mogelijkheden als de school ook wil samenwerken.

Na de cursusdag is Emy doorgereden naar Ålesund om daar het nieuwe huisje van Anita te bekijken. Erg gezellig, en waarschijnlijk nog leuker als de bank ook aangekomen is.
Samen zijn Emy en Anita gaan eten bij Dolly Dimples in de Moa. Waarschijnlijk was het goed dat beiden alleen sliepen, want de hoeveelheid knoflook bij het eten was erg groot.
Rond negen uur is Emy weer teruggereden naar Åndalsnes, een rit van ca 2 uur.

Vrijdag begon voor ons allebei het weekend, Emy was helemaal vrij en Martin was rond 10 uur thuis. Na wat klusjes in huis en een paar wassen, die we vandaag eindelijk weer eens buiten konden hangen hebben we in het dorp rondgekeken waar Emy's jongeren een speciaal programma hadden gemaakt voor kinderen van de kinderopvang en de laagste klassen van de school. Verder lekker boodschapjes gedaan en ontspannen. Na het eten hebben we ook nog even lekker gewandeld. Dat hadden we door het vieze weer al een paar weken niet meer gedaan. De grijze wolken hebben de hele dag in de lucht gehangen, maar er is de hele dag geen druppel regen gevallen. Heerlijk, ook de katten zijn lekker buiten geweest.

We wachten nu op de installatie van onze kabelaansluiting, nou ja, op de monteur die ons gaat vertellen dat we al een aansluiting hebben eigenlijk. De verkoper aan de deur zei dat we geen aansluiting hadden, wij weten zelf waar die zit (onder het bureau) en ook de man aan de telefoon van Canal Digital weet dat we een aansluiting hebben.
We krijgen in ieder geval nu een signaal ons huis binnen op korte termijn, en ook de ADSL gaat dan via de kabel, het wordt dan ietsje goedkoper, alles op 1 rekening en het signaal komt in de buurt van de computer binnen. Eigenlijk zou de monteur vrijdag komen, maar nu wordt het dinsdag, omdat hij ziek was en geen vervanger had.

We hebben nu ook de timmerman besteld voor nieuwe ramen, dus die komen over een paar weken. De monteur van de warmtepomp komt hem een servicebeurt geven volgende weer en we moeten nog even langs de meubelwinkel om af te spreken wanneer we kunnen gaan proef-liggen bij de matras fabriek.

 

 

Zaterdag 19 september 2009

Afgelopen weekend hebben we het rustig aan gedaan. Emy was nog steeds niet lekker en werken kon ook nog niet. Gelukkig ging het maandag beter, toen had Emy ook nog een dagje vrij.

Maandagavond had Emy Bijbelstudie groep bij de adventisten, over Israel, de geschiedenis en de profetieën voor/over Israel, erg interessant. Het is een leuke groep die meedoet en de leider komt speciaal voor ons naar Åndalsnes.

Dinsdag kwam Martin weer op tijd thuis en hebben we een heerlijke rustige avond gehad. Emy moest overdag wel werken, maar kon ook op tijd thuis zijn.

Woensdag moest Emy naar de tandarts, een paar weken geleden was ze ook geweest, toen om een gecrashte vulling te vernieuwen. Nu was het controle. Gelukkig geen gaatjes maar wel een boel tandsteen, 3 jaar niet naar de tandarts laat zijn sporen achter.
Nu komt er weer elk half jaar een oproep.
De nieuwe tandarts is leuk, ze is Duits, verstaat en praat nog niet zoveel Noors, maar we snappen elkaar goed. Ze is geduldig en erg vrolijk, dat helpt om het bezoek minder vervelend en eng te maken.
Dat Emy zoveel kiespijn heeft komt door het klemmen, niet van gaatjes of iets dergelijks. Dus we kunnen weer rustig slapen, ook met tandpijn.

Woensdagavond had Emy weer een doop voorbereidend gesprek, heel leuk, geeft ook meteen inspiratie voor de dienst van het weekend.

Donderdag had Emy vergadering in Vestnes. Over trosopplæring, geloofsopvoeding, met de andere medewerkers in dit vakveld van onze omgeving. Het was goed om met elkaar te praten en te plannen voor de komende periode. Het is voor ons allemaal nieuw en de meeste zijn net als Emy net aangesteld in de afgelopen maanden.

Daarna weer lekker naar huis, waar Martin net hout binnen had gekregen van Enne en Annie, twee hele grote zakken. Dat moeten we in de komende periode in het houthok gaan sjouwen. Het kachelseizoen is weer begonnen, want het is de afgelopen week gemiddeld een graad of 9-10 geweest.
We hopen dat het nu even een beetje droog blijft, want we willen het hout zo droog mogelijk in het houthok hebben.

Vrijdag had Martin weer een lange rit tot midden in de nacht en Emy een lange dag op kantoor. Na het werk snel naar huis, bedden opmaken voor de gasten die we die avond zouden krijgen.

's Avonds naar de pinkstergemeente die een team vanuit Haugesund uitgenodigd hadden. Aangezien twee van de drie mannen bij ons zouden logeren moest Emy wel controleren wat voor vlees we in de kuip zouden hebben.
Het was een beetje country muziek dat ze speelden, met een goede duidelijke overdenking. Ze werken zaterdag ook mee aan het jongerencafé.
Het was na 11 uur voor we ze eindelijk zover hadden om mee naar huis te komen. Daar kregen ze nog een boterham en wat te drinken en al snel gingen ze naar bed.
Martin kwam midden in de nacht thuis en moest dus erg stil doen deze keer.

Het heeft verder de hele week geregend, vandaag eindelijk weer een keer een lekker zonnetje,misschien blijft het morgen ook zo mooi, maar daarna staat er weer een boel regen op de voorspelling.
De zon ging vandaag op om 7.04 (Nederland 7.20) en onder om 19.39 (Nederland 19.44) Nog een paar dagen en we lopen gelijk, voor we hier weer de erg donkere tijd in gaan.

 

 

Zaterdag 12 september 2009

In de maand augustus waren er 7 dagen zonder regen, iets te veel voor wat de droogste maand van het jaar zou moeten zijn. Nu zijn we bijna halverwege september en ook deze maand is al flink nat.

De zon gaat ondertussen op om 6.43 en onder om 20.06 in Nederland gaat de zon op om 7.07 en onder om 20.03, we lopen op dit moment dus even bijna gelijk met de daglicht uren, wat betreft zonlicht denk ik dat Nederland een stuk voorloopt, met alle mooie dagen die daar zijn geweest.
In het zuiden van Noorwegen schijnt het weer wel beter te zijn.

Het jacht seizoen is hier ook weer begonnen, dus overal lopen weer groene mannetjes rond, zonder refleks natuurlijk, dus net zo rot te zien als herten en ander wild. Er mag weer veel geschoten worden dit jaar, want vooral met een aantal hertengroepen loopt het wat uit de hand.

Ook mag er weer een beer geschoten worden in onze regio, en dat is altijd wel bijzonder.
2 weken geleden werd er ook weer een muskusos neergeschoten, dus we weten nog altijd dat we midden in de natuur leven hier.

Wij doen niet aan jacht, je moet dan leren schieten en een jachtvergunning halen. Schieten op schietschijven is misschien wel leuk, maar levend wild, dat wordt moeilijk en ligt toch wat gevoeliger. Verder moet je een vergunning hebben voor bijna elk die dat geschoten wordt. Die vergunningen zijn meestal al verdeeld, hoewel er een aantal uitgelood worden, maar ook dan moet je net geluk hebben.

Emy voelde zich al een paar weken niet optimaal, vaak wat duizelig en erg moe, maar dinsdag leek het alsof ze op luchtkussentjes liep en had het idee dat ze zou flauwvallen onder het onderwijs geven dinsdag. Toch doorzetten, met wat adrenaline lesgeven en daarna snel naar huis. Thuis bleek dat ze hoge koorts had. Dus woensdag maar ziek gemeld en even langs de dokter.
Geen N1H1 gelukkig, maar een bacteriële infectie, zowel bronchitis als een onderhuidse infectie. Dus antibiotica en lekker thuis weer onder de wol.
Nu gaat het alweer een stukje beter, nog niet helemaal, maar de koorts is bijna weg, hopelijk de rest ook snel

Martin had deze week een korte week, dat wil zeggen drie korte dagen en twee lange, dus lekker veel thuis. Zeker nu Emy niet lekker was deze week, was het extra fijn. Ook voor Martin, want als hij niet thuis is, maakt hij zich soms toch best wel wat zorgen. Dinsdagavond was hij ook niet thuis en heeft hij Nicole, een vriendin gebeld, zij is ziekenverzorgende en moest toch even komen checken bij Emy. Gelukkig kon hij het woensdag en vrijdag zelf doen.

Volgende week is het verkiezingen hier in Noorwegen, dus op televisie is erg veel over de verschillende politieke partijen. Het is hetzelfde circus als in Nederland, alleen daar heb je nog het gevoel dat de verkiezing iets uit gaat maken voor de koers van de komende vier jaar. Dat hebben we hier eigenlijk helemaal niet. Hier staan we ook een beetje op de tribune, gezien we zelf niet mogen stemmen.

over 49 nachtjes vliegen we een kort weekje naar Nederland, even er tussenuit om ons 10-jarig huwelijk te vieren. Maar we gaan nu eerst hier lekker van het weekend proberen te genieten.

 

 

maandag 7 september 2009 foto's

Het weblog is laat deze week, we hebben gewoon geen tijd gehad om er voor te gaan zitten dit weekend.

Even terug naar zaterdag 29 augustus.
Zaterdagochtend hebben we lekker rustig aan gedaan, genoten van het vrije gevoel.
Na de rustige start zijn we het dorp ingegaan om een fiets voor Martin te kopen, uit ons vergelijkende waren onderzoek in Ålesund was gebleken dat het even duur was om de fiets hier te kopen als in Ålesund.

's Middags was het een keukendag voor Emy en een tuindag voor Martin. In de tuin ging het gras weer kort, werd er mos en gras geharkt en het grind weer op orde gebracht.
In de keuken werd kippensoep gekookt, 4 ontbijtkoeken gebakken, pizzadeeg gemaakt en uiteindelijk ook 2 pizza's.

Rond etenstijd kregen we bezoek van Corry en Pierre, Emy heeft een keer een sollicitatie voor Corry vertaald in het Noors en nu waren ze op vakantie in onze buurt.
Ze kwamen gezellig eten, en hadden voor ons heerlijke roomboterstroopwafels, dropjes voor Martin (zakgeld een echte aanrader) en een heerlijk luchtje voor Emy bij zich.
We hebben gezellig de hele avond zitten praten, en het was al snel weer heel laat.

Zondagochtend was het redelijk op tijd op, om weer samen met Anita naar Ålesund te gaan.
Anita had net op zaterdag gehoord dat haar nieuwe appartementje niet door zou gaan, omdat de vorige bewoner er niet uit wilde, erg vervelend.
In de kerk kwamen we aan de praat met een vrouw, en zij kende nog iemand die in de buurt van de kerk een appartement aan het opknappen was, en schreef Anita's nummer op. Woensdags kon ze gaan kijken en volgende week krijgt ze de sleutel.

Op de terugweg van de kerk zijn we weer op de Fjellstua gaan eten. Heerlijk om dan niet meer thuis te hoeven koken. Echt weekend gevoel.

Emy had een drukke week op het werk, het belijdenisjaar is nu echt van start gegaan, met als eerst inspurt, de ouderavonden. Eentje op dinsdag en twee op woensdag.
Daarnaast kwam ook nog het voorbereiden van collega's op zowel de ouderavonden als op de eerste bijeenkomsten met de jongeren.
Met ingang van afgelopen zaterdag hebben we 100 jongeren die we gaan voorbereiden op de belijdenis volgend jaar mei. Zoveel hebben we de afgelopen tien jaar niet gehad!

Naast de jongeren waren er ook nog kerkdiensten voor te bereiden inclusief preken en gebeden, dus Emy had haar uren eigenlijk al op op donderdagmiddag, maar ook vrijdag moest er gewerkt worden.
Zaterdag was het jongerencafé en zondag kerk, dus een week van bijna 60 uur.

De ouderavonden gingen heel goed, er kwamen veel ouders en alles dat besproken en geregeld moest worden kwam op zijn plek. Ook vonden de ouders de avond informatief en inspirerend.

Toen Emy deze week bezig was met het voorbereiden van de diensten van zondag, kwam er opeens een opmerking van de secretaresse dat Emy geen avondmaal meer mocht houden. De secretaresse kan dit soort dingen op een fijne manier laten vallen. Emy gaf elke keer aan dat deze beslissing niet bij de secretaresse lag, maar dat de hoofddominee hier dan maar mee moest komen.
Maar op woensdag stonden er opeens in de kranten ook artikelen dat leek-medewerkers in de kerk geen avondmaal en doop meer mochten doen. Dit had de bisschop blijkbaar de week ervoor meegedeeld in een conventie van dominees.
Dit leverde natuurlijk ook weer frustratie op, want dan zou het wel bij ons verteld moeten zijn, niet zo boem in de krant zonder waarschuwing aan ons.
Uiteindelijk kwam de hoofddominee donderdag weer eens op kantoor. Hij heeft contact opgenomen met de bisschop en voor Emy veranderd er niets, dus gewoon avondmaal in beide diensten op zondag. Maar wel een paar vervelende dagen gehad. Ook de doop over twee weken kan gewoon doorgaan.

Martin had ook een lange werkweek, drie keer naar Gardermoen en twee keer naar Ålesund, gelukkig ging alles goed met de vrachtwagen, maar ook met de controles van de rijtijden die hij soms dagelijks heeft. Zelfs een complimentje over het feit dat hij zo regelmatig pauze houdt.

Zaterdagochtend was het dan eindelijk een beetje weekend voor ons. De door ons bestelde nieuwe katteklimpaal was binnengekomen in Ålesund, dus die wilden we meteen ophalen. Het waren twee grote dozen.
Verder hebben we bij de Aziatische winkel weer bietjes meegenomen en verse sperziebonen, beiden zijn bijna niet te koop in gewone supermarkten en al helemaal niet in Åndalsnes.

Op de terugweg hebben we gezellig op de fjellstua een broodje kroket gegeten bij Hilde, ook Geert de Nederlandse chauffeur was er zijn weekendrust aan het houden, dus het was weer gezellig aan de Nederlandse tafel.

De nieuwe V-snaar in de auto heeft gelukkig niet meer voor problemen gezorgd, maar we kijken toch iets vaker onder de motorklep dan eerder.

We hebben meteen toen we thuis kwamen de katten klimpaal opgebouwd, hij komt helemaal tot het plafond en het is een echt kattenflat. De katten hielpen flink mee met het bouwen en zijn nu bezig om te ontdekken wie de koningin wordt van de klimpaal. Op dit moment is het geen vredig slapen met drie katten tegelijk, nee elke "indringer" wordt eruit gemept, echt even een kwestie van uitvinden wiens territorium het is/wordt.
We gaan er vanuit dat dit snel weer afzakt en de vrede weer terugkeert.

 

Zaterdagavond was er weer jongeren café en waren we ook weer daar van de partij, er waren precies genoeg vrijwilligers deze avond, maar eigenlijk hadden we er nog twee bij moeten hebben. In het bestuur zijn hier bepaalde dingen over gezegd, maar het lijkt erop dat een aantal mensen zich niet aan hun woord houden, want er is elke keer geen organisatie van de vrijwilligers, dat zouden andere leden van het bestuur op zich nemen, en niet Emy en Martin.
Christopher was er ook weer bij deze week en omdat hij nu in Ålesund woont, bleef hij bij ons slapen.
We lagen na 1 uur op ons bed.

Om kwart over acht ging de wekker weer, met ontbijt om negen uur, om dan om half tien weg te kunnen rijden naar Rødven. Christopher was ook gezellig mee naar de kerk.

Het was een dankdienst voor gewas en arbeid, de kerk was versierd met bloemen, groente en fruit en na de dienst was er kerk-koffie. Er waren 19 mensen  in de kerk, twee keer zoveel als de laatste dienst die Emy hier had.

Na een soepje met broodje vertrok Christopher weer naar Ålesund en hadden we nog even 2 uurtjes om rustig op de bank te hangen, voor we weer moesten vertrekken naar de volgende dienst.

Dit was Kors, ook een erg kleine gemeenschap. Hier wonen minder dan 100 mensen. Dan is het eigenlijk erg veel als je er in totaal 14 in de kerk krijgt! In deze dienst werd ook de eerst belijdeniscatechisant gepresenteerd, deze jongen zal op 13 mei hier in de kerk belijdenis doen. Het onderwijs begint pas volgende week, maar omdat er hier maar 1 jongere was, besloten we om toch de presentatie maar alvast te doen. De volgende dienst in deze kerk is waarschijnlijk pas veel later dit jaar.

En toen begon alweer een nieuwe week. We hopen dat het mooie herfstweer gaat komen, want de regen zijn we meer dan zat. Maar de weersvoorspellingen voorspellen meest regen en storm.

Ondertussen is wel de timmerman langs geweest om de nieuwe ramen op te meten, en we hopen snel een prijskaartje te krijgen. We wachten nog wel op onze matras proef lig afspraak en op diverse andere terugbel afspraken.
We wachten bij de electronica winkel op een bestellen, maar het kattenmeubel was wel weer binnengekomen (zij het diverse dagen later dan aangegeven).
Canal Digital heeft ons een nieuw abonnement voor de kabel en internet aangepraat, maar dat is ook al een maand geleden, zonder dat we daar nog wat van gehoord hebben.
De Noorse maatschappij heeft een andere snelheid dan wat we wel eens zouden wensen.

We hebben wel een leuk filmpje over Noorwegen gevonden.

 

 

Zaterdag 29 augustus 2009 foto's

Het is weer een drukke week geweest, maar nu genieten we weer van een heerlijk lang weekend.

Afgelopen zaterdag hebben we het redelijk rustig aan gedaan, 's avonds hadden we weer het eerste jongeren Café van het seizoen, en ook de eerste keer dat we officieel de verantwoordelijkheid hadden. Best spannend.
Het ging allemaal prima verder, Emy hield een overdenking en er waren zo'n 35 jongeren die avond.

Zondagochtend hoefden we niet zo heel erg vroeg op, want de kerkdienst begon pas om 12 uur. Het was een openluchtdienst en het weer was redelijk, 15-18 graden met af en toe wat zon. We waren op nysetra een berg met een aantal zomerboerderijen. We zaten redelijk hoog en het uitzicht was fantastisch. De dienst was ook fijn, iedereen op zijn tuinstoeltjes bij elkaar, geen orgel, maar een accordeon en trompet.

Na de dienst werden we door de koster Asbjørn en zijn vrouw Liv uitgenodigd om bij hen koffie te komen drinken. Ze wonen erg mooi op Åsen, net buiten Dalsbygda vlak bij Isfjorden. Het was erg gezellig. We kennen beiden niemand die zoveel praat als Liv, maar het zijn fijne warme mensen. Het was alweer bijna avond voor we thuis kwamen.

Maandag moesten we allebei weer aan het werk. Martin maar tot een uur of 10 en Emy de hele dag. 's Avonds hadden we thuis een vergadering voor een voetbalnachtcup in november. Er moet best wel wat geregeld worden, dus het was goed om alles samen door te nemen.

Dinsdag begon Martin weer vroeg aan een nieuwe rit naar Gardermoen en Emy was ook vroeg aan het werk. Zij moest 's Middags naar de oogarts. Eindelijk is nu ook zonder medicijnen de oogdruk goed en de volgende afspraak zal in april zijn. Dus erg fijn nieuws.

's Avonds was er nog een bijbel bijeenkomst van de pinkstergemeente waar Emy heen was geweest. Het werd laat, want na de dienst was er ook nog koffiedrinken.

Woensdag hadden we na het werk een afspraak bij de bank, om te praten over de hypotheek. Uiteindelijk verandert er niets en blijft het gewoon allemaal zoals het is. We zijn allebei niet zo goed in dit soort dingen en vaak wordt er in Noorwegen anders over leningen en hypotheken gedacht dan in Nederland, dan is het goed om advies van de bank te krijgen. Onze contactpersoon belt ook wel eens met advies of gewoon om te vragen of alles in orde is.

Woensdagavond hadden we weer een vergadering, deze keer over het jongerencafé. Belangrijkste onderwerp, net zoals in alle andere vergaderingen van het jongerencafé, is het gebrek aan vrijwilligers. Veel beloftes, maar vaak gebeurt er weinig. We hadden ook nog ellenlange discussies over wie er nu wel en wie er niet overdenkingen mogen houden. De pinkstergemeente houdt er dan iets andere principes op na dan wij doen. Dit soort dingen zijn altijd moeilijk voor een toch al gevoelige samenwerking. De baas van Emy kon er deze keer niet bij zijn, hij is naast ons de andere representant van de kerk, dus daar gaan we nu eerst mee praten om te kijken hoe we verder kunnen.

Donderdagochtend moest Martin weer vroeg op, maar Emy kon uitslapen, voor haar was het weekend begonnen, heerlijk 4 vrije dagen. Donderdag werd dan ook een echte luie dag, lekker in legging rondlopen in huis, alleen de deur uit voor de fysiotherapeut en 's avonds voor de vrouwengroep. Beetje dit, beetje dat, paar wasjes draaien, beddengoed verwisselen en alles naar buiten, heerlijk weer fris beddengoed op het bed. Dat maakt een goede dag. Soms is het lekker om even het huis aan jezelf te hebben, nou ja samen met de drie poezen, want die hebben ook aandacht nodig, die waren lekker het grootste gedeelte van de middag in de tuin aan het spelen.

Vrijdagochtend kwam Martin gelukkig al weer op tijd thuis, en hadden we nu samen weekend. Eigenlijk nog fijner dan alleen!
Martin had nog even zowel de vrachtwagen als de personenauto gewassen, maar om half elf waren we weer lekker thuis. Even rustig aan gedaan en rond de lunch zijn we naar Ålesund gereden.
Martin had een nieuwe fiets nodig. Om te kijken of ze in Åndalsnes goede prijzen hadden, hebben we in Ålesund ook even rondgekeken, maar al snel bleek dat de aanbiedingsprijs in Åndalsnes ook erg goed was en het ook wel lekker is als ze hem hier gewoon in elkaar zetten en service geven.
Verder waren de spijkerbroeken in de aanbieding, en die had Martin ook nodig, samen met een nieuwe zwem-boxershort en een riem was de koop weer compleet.
Voor de poezen werd er een nieuwe klimpaal besteld, nu eentje tot het plafond, de oude begint erg te slijten en aangezien de poezen altijd met een rotvaart aan komen rennen voor ze de klimpaal in schieten, knalt de klimpaal ook nog wel eens tegen het raam. We hopen voor de winter ook in dit raam nieuw glas te hebben, dus dan moest er ook een oplossing voor de klimpaal. Als het goed is, komt deze volgende week binnen.
Eigenlijk wilden we hem in Molde bestellen, maar daar waren ze zo vervelend, dat we het niet meer wilden bestellen daar. Nu moeten we even kijken hoe we hem ophalen, Martin komt wel vaak in Ålesund, maar meestal voor half acht in de ochtend, en dan zijn ze nog niet open.

Op de terugweg naar Åndalsnes zagen we Geert rijden, een Nederlandse chauffeur die samen met zijn Duitse vrouw rijdt. Zij waren gestopt bij de Fjellstua van Hilde en Harry, dus wij zijn er ook even gestopt, gezellig gepraat en misschien nemen ze binnenkort voor ons een doosje kroketten mee? Zou erg leuk zijn.

 Het weer is deze week weer behoorlijk nat geweest,alleen donderdag was redelijk droog, verder rond de 13 graden en regen, en soms storm. De zon gaat nu op om 6.06 en onder om 20.53, in Nederland is dit vandaag 6.24 en 20.35. De dagen worden nu snel korter. Echt al richting herft. Na de eerste nachtvorst in de bergen vorige week beginnen de berghellingen ook al wat herfstkleuren te ontwikkelen.
Martin rijdt nu veel in de schemer en het donker, hij komt vaak elanden tegen, gelukkig meestal naast de weg, maar de afgelopen nacht moest hij toch even remmen voor een overstekende eland. Deze dieren zien niet dat auto's bewegen en houden dan ook weinig rekening met deze andere weggebruikers.

Ondertussen hebben we voor ons 10-jarig huwelijk ook een weekje weg geboekt, dus daar kunnen we nu ook naar uitkijken!

 

 

 

Zaterdag 22 augustus 2009 Foto's

Het werd een behoorlijk regenachtig weekend. Zaterdagmiddag besloten we om de kerkdienst van zondagmiddag op de berg af te lassen. Een opluchting voor de meesten.

Zondagochtend was er wel een dienst, maar die was in de kerk, ook wel fijn, want de hele ochtend regende het.
Het was een fijne dienst. avondmaal en behalve de organist nam iedereen deel. De gezangen, de preek en de hele dienst pasten erg goed bij elkaar.
In de dienst was ook Emy's nieuwe collega Bente aanwezig, zij wordt de nieuwe vaste dominee in deze kerk. Altijd spannend als er een collega in de kerk zit.

Na de dienst zijn we nog even bij Annie, Enne en Anita langs geweest voor een kop koffie. Anita is hard aan het inpakken voor haar verhuizing van september, erg spannend, helemaal een eigen huisje voor haarzelf alleen.

Zondagavond was het weer een ritje naar de kerk in Ålesund, de laatste avonddienst, voor de gewone ochtend diensten weer beginnen.

Maandagochtend vroeg vertrok Martin weer voor de eerste van drie turen naar Gardermoen en vertrok Emy weer naar kantoor. Het was een redelijk rustige begin van de week verder.

Emy had wel een paar drukke dagen, want alles voor het belijdenisjaar moet nu weer in gang gezet worden, uitnodigingen, jaar plannen etc. Nu beide nieuwe vaste collega's op hun plek zijn kunnen de laatste dingen pas vastgelegd worden. We hebben er allemaal weer zin in.

Ook begint het jongerencafé het komende weekend weer, dus ook daarvoor moesten dingen geregeld worden. Emy heeft nu de verantwoordelijkheid overgenomen, maar jammer genoeg van haar voorganger nog niet te horen gekregen wat er dan allemaal gedaan moet worden en wanneer. Dus het is een beetje improviseren. Maar het gaat vast goed komen. Gelukkig kunnen we het jongerencafé samen doen.

Vertelden we vorige week dat de auto terug moest naar de garage voor een V-snaar die ze vergeten waren, kunnen we deze week mooi in herhaling vallen, want donderdag moest de auto weer naar de garage. Deze keer niet door onszelf gereden, maar door de autoambulance.  De V-snaar was kapot, hing in draadjes aan zijn wieltjes en klapperde aan alle kanten onder de motorkap. De auto heeft nog nooit zo langs de weg stilgestaan, en het levert altijd weer wat stress op.

Emy was onderweg naar Molde, voor twee afspraken in het ziekenhuis, en hoorde plotseling boven haar muziek een wat apart geluid. Het leek op een tak in een wielkap of zo, maar ook toen ze de auto aan de kant zette bleef het geluid doorgaan. Pas bij het uitdoen van de motor stopte het.
Dus toch maar onder de motorkap gekeken en ze herkende dat wat de V-snaar was geweest, nu eruitziend als een paar losse veters.
Eerst Martin gebeld, voor een bevestiging, dat dit was wat ze dacht, en om ook te bevestigen dat doorrijden nu geen optie was. Daarna de garage gebeld, dat ze nu toch maar een oplossing mochten gaan zoeken.

De oplossing was de Viking, de hulpdienst hier. Natuurlijk was de autoambulance net weer niet in het dorp, maar gelukkig was hij wel weer op weg naar Åndalsnes, via het punt waar Emy vastzat (net voor Skorgedalen). Ivar Sylte, de chauffeur van het bedrijf laadde de Renault zonder problemen op de laadvloer met zijn takel en de rit ging weer terug naar Åndalsnes, naar de garage.
Martin was ondertussen ook precies weer in Åndalsnes en kwam eerst even langs de garage. Nadat de auto de garagehal in was geholpen ging meteen de motorkap open, eerst Martin, daarna drie monteurs.

De monteurs vonden het onder de garantie vallen, dus we gaan ervan uit dat er geen rekening volgt. De 500 kronen eigen bijdrage van de autoambulance moet ook door de garage vergoed worden.

Emy kreeg een lift naar haar werk en aan het einde van de middag kon Martin een vervangende auto ophalen, een Ford transit bestelwagen, altijd beter dan helemaal geen auto natuurlijk.

Emy mocht vrijdagochtend met de Ford Transit naar Molde samen met een collega. Hij had ook een probleem met zijn auto, dus we konden ook niet met zijn auto. Het was uiteindelijk een goede dag in de domkerk, samen met 40 andere mensen die hetzelfde werk doen.
En op de terugweg konden we weer een autowissel doen bij de garage, want de auto was weer klaar.

Zaterdag morgen verraste Eva ons, ze rende de huiskamer binnen en kwam er weer uit "vliegen" met een meesje in haar bek. Na een korte achtervolging konden we het meesje uit haar klauwen en kaken vissen, maar hij was al dood, waarschijnlijk niet door Eva weliswaar, maar gewoon door het raam naar binnen gevlogen en een schedelbreuk opgelopen tegen het raam of zo, maar hij was nog wel warm.

 

 

 

 

Zaterdag 15 augustus 2009

Deze week was verschrikkelijk nat! Het voelt alsof we nu al dagen lang dikke regenbuien hebben, die niet willen stoppen. We hebben vandaag dan ook moeten besluiten dat de openluchtdienst van Zondag middag wordt afgelast.

Het is zuur weer geweest, vrijdag was het maar 7 graden en de rest van de week was niet veel beter. Overal grote plassen, maar ook weer overal watervallen uit de bergen.

De eerste sneeuw ligt weer op de toppen, veel te vroeg, zeker nu we na de vele regen in Engeland toch wel aan wat zon toe waren.
De warmtepomp hebben we zelfs weer aangehad en de was hangt op dit moment te drogen in de waskast.

Ook wordt het al weer vroeg donker, 5.30 gaat de zon op en 21.35 weer onder. In Nederland gaat de zon nu om 6.23 op en om 21.03 onder, dus we lopen nog ietsje voor, maar dat veranderd volgende maand weer.

We hopen nu in ieder geval op een mooie herfst, met veel zonuren.

Zaterdag hebben bij Peter en Nicole gegrild, op het terras, onder het afdak. Heel gezellig en heerlijk eten. We hadden zelf het toetje meegenomen een pavlova met bessen en aardbeien. Bessen uit onze eigen ripsbessen struik.

Zondag hebben we het rustig aan gedaan, rondje om de bruggen gelopen en 's avonds zijn we weer naar de kerk in Ålesund geweest.

Verder was het een rustige week, donderdag moest de auto weer naar de garage. In april was de auto al naar de garage geweest toen hadden we wiellagers, distributieriem, koelpomp en V-snaar op de rekening staan. Maar die V-snaar bleef zo piepen. Uiteindelijk na de vakantie weer terug gegaan en bleek dat er helemaal geen nieuwe V-snaar in zat. Dus deze vernieuwing van de V-snaar kwam helemaal op kosten van de garage. Wel weer vervelend dat we dan de auto moeten missen, zeker als het zo regent zoals deze week, maar gelukkig kon Emy op haar collega's terugvallen voor een lift van en naar de garage.

Vrijdagmiddag zijn we bij John en Inger Marie geweest in Tresfjord, om hun derde kindje, dochter Alma te bewonderen. Het was weer erg gezellig, ze waren ook blij met het boompje dat ze voor hun dochter kado kregen. Waarschijnlijk mag Emy Alma ook dopen.

Nu genieten we verder van het weekend, omdat Martin vrijdag ook al op tijd thuis was, hebben we nu echt een lang weekend gevoel.

 

 

Zaterdag 8 augustus 2009 Foto's

We zijn nu weer een weekje thuis, de vakantie spullen zijn weer opgeborgen, de werkkleding is weer uit de kast en het is redelijk normaal.

Zondag hebben we nog wat dingen in huis gedaan, Martin heeft zijn vrachtwagen weer ingericht en de was ligt weer schoon in de kast.
Aan het einde van de middag zijn we naar het Ørskogfjellet gegaan en hebben we bij Harry en Hilde gegeten, daarna zijn we doorgegaan naar de kerk in Ålesund.
Het was weer een fijne dienst, de opstart na de zomervakantie. Gezellig met mensen gepraat voor de dienst en daarna een fijne dienst.
Na de dienst was er geen koffie, dus zijn we direct weer naar huis gegaan, want we moesten ook weer op tijd op om te werken op maandag.

Martin had deze week een drie ritten week, dus maandag, woensdag en vrijdag vroeg op pad naar Gardermoen om te laden en de volgende dag weer thuis in de loop van de ochtend.

Emy is maandag ook weer begonnen op kantoor, maar moest zich dinsdagmiddag ziek melden, waarschijnlijk een bijholteontsteking, koorts, niet lekker etc. Niet gek na de hele vakantie al verkouden te zijn geweest en zo vaak natte voeten te hebben gehad, maar wel een vervelend begin na de vakantie.
De koorts is nu weg, nog een beetje verhoging en hoofdpijn, maar hopelijk is dat ook snel verdwenen.

Verder is het een rustige week geweest, Anita is woensdag nog even langs geweest, ze had goed nieuws, per 1 september heeft ze een huisje in Ålesund, dus dat is spannend, lekker weer een plekje voor zichzelf.

We zijn een beetje aan het rondkijken voor redelijk geprijsde kleine caravans in Noorwegen, het lijkt er nu wel het goede seizoen voor te zijn, maar de keus is beperkt. Er worden ook maar weinig kleine caravans nieuw verkocht, dus we gaan lekker verder zoeken. Importeren wordt voornamelijk door de reiskosten toch wel erg duur.

De poezen vonden hun nieuwe waterbak, die ze als vakantie kadootje hebben gehad erg spannend, Eva vond het meteen fantastisch, zat erbij dronk uit het lopende water en vond het mooi. Abeltje en Siri hebben het eerst uitgeprobeerd zonder lopend water, maar beginnen er nu ook aan te wennen en eruit te drinken als hij aanstaat.

 

 

Zondag 2 augustus 2009 foto's

En toen waren we weer thuis, de meeste spullen liggen weer op hun plek, de voorraadkast zit vol met Engels en Nederlands eten en de derde was zit al in de machine en we hebben al een nachtje in ons eigen heerlijke bed geslapen.

Woensdagavond op de boot ging prima, donderdagochtend was de zee wat ruw en lukte het Emy niet om met Martin mee te gaan ontbijten. Horizontaal liggen op een boot is toch iets anders dan rondlopen, en aangezien horizontaal liggen het meest haalbare was is Martin maar alleen gaan ontbijten.

Rond acht uur kwamen we op een rustiger gedeelte bij Europoort en al snel daarna konden we naar de auto toe. Iets over negen reden we weer de Nederlandse wegen op.

Na een half uurtje zijn we gestopt bij een benzinepomp, even getankt en daarna ontbijt voor Emy, want de zeeziekte was direct na het verlaten van de boot weer weg gelukkig.

In Hoogvliet zijn we naar de Albert Heijn Xl gegaan, een echte aanrader voor mensen die hun emigrantenboodschappenlijstje willen afstrepen, want volgens ons hebben ze er echt alles.

Hierna hebben we genoten van het Nederlandse landschap vanaf de snelweg, onderweg nog een lunch met een broodje kroket en daarna door naar Hoogeveen, naar Martin's vader.
Josephine en Anton kwamen ook nog, met Charlotte, Jorden en Juliette, erg gezellig.

Pa nodigde ons uit om bij de chinees te gaan eten, en heerlijk gegeten hebben we, rijsttafel met ons drieen, heerlijk echt chinees-indisch eten, aangepast aan de Nederlandse smaak. Ondertussen kwamen er in Hoogeveen ook slagregens met bliksem over, maar toen zaten wij lekker onder dak.

Vrijdagmorgen zijn we om 6 uur uit Hoogeveen vertrokken, in Duitsland nog een stuk over lokale wegen gereden, omdat de verbinding tussen Klazienaveen en Oldenburg nog steeds niet klaar is.

Van de baustelles in Duitsland hadden we weinig last, maar het was dan nog midden op de ochtend in de vakantieperiode. Rond de middag kwamen we bij de veerboot van Puttgarden aan.
Op de borden stond dat de volgende veerboot pas over drie uur zou gaan.
De rij voor de automatisch incheck was afgesloten, maar uiteindelijk konden we er toch snel inchecken en meteen doorrijden de boot op. Het leek erop dat er een computerstoring was, maar er werd niets over gezegd.  Er stonden wel redelijk lange rijen bij de gewone incheckpoortjes en er kwamen weinig auto's door.

In Denemarken zijn we even gestopt om een hamburger te eten bij de Burger King, daarna weer door naar de veerboot van Helsingør, hier reden we iets over drie uur de boot op, ook direct door kunnen rijden door de automatische incheck.

In Zweden begonnen we allebei het lange rijden een beetje zat te zijn. Het voelt zo dichtbij, maar het is toch nog een heel eind rijden.

Bij Kode zijn we de snelweg afgegaan en hebben we heerlijke Kebab gegeten, bij een kleine grilltent naast de benzinepomp. Daarna hadden we weer even energie om door te rijden.

We wilden eigenlijk in Noorwegen overnachten, maar iets na acht uur zijn we 10 minuten voor de grens gestopt bij een camping vlak aan de snelweg. Het had hier net geregend, maar de vooruitzichten waren voor droog weer.
Onderweg hadden we heel veel harde wind gehad, maar deze camping lag erg beschut, dus besloten we hier de tent maar neer te zetten.

Zaterdagochtend hebben we de tent ingepakt na een klein ontbijtje bij de tent. We zijn direct de snelweg weer opgereden. Bij de eerste Statoilpomp hebben we koffie en thee gehaald en hebben we nog wat crackers gegeten, daarna weer snel de weg op, want nu zijn we bijna thuis.

Uiteindelijk kwamen we rond vier uur 's middags thuis. De katten keken ons aan alsof we van Mars kwamen en renden snel weer weg. Maar ook hun verlegenheid was binnen een uur weer verdwenen, toen ze doorhadden dat we nu echt weer thuis waren.

Het huis was weer erg groot, na een drieweeksverblijf in de tent. Wat een ontzettend grote keuken hebben we eigenlijk! We hebben geprobeerd om meteen wat spullen op te ruimen, was uit te zoeken en ondertussen ook nog fijn met de poezen te kroelen.

Het huis zag er Pico bello uit, Theo en Meintje hadden alles netjes voor ons achtergelaten en ook de poezen zagen er niet uit alsof ze iets te kort waren gekomen. Dat is fijn terugkomen!!

Nadat we nog even boodschappen hadden gedaan, zijn we gaan eten en nog even doorgegaan in huis. Maar rond half tien ging dan toch echt het licht uit bij ons en zijn we lekker gaan genieten van ons bed.

Nu is het zondagochtend, en zijn we al weer een beetje gewend aan het thuis zijn. Morgen mag Martin meteen beginnen met een lange rit. Emy begint ook de komende week, maar die heeft ook nog wat overuren staan waar iets mee moet, dus die kan het wat rustiger aan doen.

 

 

Woensdag 29 juli 2009 foto's

Net een dag later en een hele andere situatie. We zijn nu namelijk op weg naar huis, nadat we vannacht van  de camping geëvacueerd werden, niks dramatisch, dus we beginnen waar we gebleven waren.

Gisteren hebben we lekker de was gedaan, twee wassen, en daarna dus ook twee ladingen in de droger. Het regende nog steeds, dus dan is het lekker om een droger te hebben.

We begonnen het gevoel te krijgen dat de houten platen voor de ingang van de tent konden drijven, gezien de hoeveelheid water die er op het veld lag. In de tent was het behalve de modder van onze schoenen weinig vocht te vinden. Aan het begin van de middag zijn we weer het dorp in gegaan, we hadden honger en niet veel meer te eten in de tent, daarnaast begon Martin ook behoefte aan koffie te krijgen. Door de regen hadden we geen zin om water op te zetten. Het was al vochtig genoeg. 

Bij Booths, de supermarkt kochten we twee pakjes met Sandwiches, die hebben we gedeeld. Daarna bleven we nog even hangen bij de dierenwinkel, hier vonden we het ultieme kado voor de poezen, namelijk een poezenfontein, een cat-it, nu nog maar hopen dat de katten het ook leuk vinden. Gezien het gezeur telkens om water uit de kraan te mogen drinken, denken we dat het wel een succes moet worden.

In het dorp hebben we lekker weer de buitensportzaken bekeken, er zijn er nog steeds evenveel als vorig jaar. Het is een gezellig dorpje, al was het door alle regen wel een vochtige onderneming.

Rond vieren waren we weer terug bij de tent en hebben we ons lekker in de tent vermaakt met boekjes en de radio. Het bleef nog steeds regenen.

rond half zeven gingen we weer op weg naar de grote ontmoetingstent van Keswick. Het was ondertussen nog harder gaan regenen, maar de tent zat toch vol, of dit nu juist was door de regen, of gewoon omdat iedereen er wilde zijn, weten we niet, maar het was erg gezellig. 

Fijne loofzang en een goede spreker, heel anders dan de avond ervoor, maar ook goed en persoonlijk. Het thema van Keswick is "Faith that works" en alles is erop gericht om je uit te rusten om ook je geloof in je dagelijks leven te kunnen laten zien, en God te kunnen volgen, buiten de zondagen om.

Na de dienst was er een soort concert van Stuart Townend, waarin hij een aantal van zijn liederen zong, en erbij vertelde. Erg goed, ook nu zat de tent nog vol.

Ondertussen merkten we al aan de tent dat het buiten erg hard waaide en regende, en met buien nog harder regende. 
Om half elf kwamen we bij de camping aan. Hier konden we zien dat het ook hier geregend had en nog steeds waaide. We hebben ons maar snel omgekleed en zijn in bed gaan liggen.
Martin had 's middags al wat ekstra scheerlijnen gespannen, dus de tent stond in principe goed. Maar ja een tunneltent gaat van nature een stuk mee in de wind, dus ook de onze. Op een aantal plaatsen kwam de regen door de ventilatieopeningen naar binnen en we voelden regelmatig wat druppels op onze gezichten vallen. Verder leek de tent met elke stormvlaag plat over ons heen te gaan liggen. De regen viel afwisselend hard en erg hard en we maakten ons allebei wel wat zorgen over deze storm. 
Emy viel desondanks toch nog wel af en toe in slaap, maar Martin niet. Midden onder de storm hoorden we wel wat lawaai bij de buren, maar verder leek toch niemand schade te hebben van de storm.

Rond een uur of drie was de storm voorbij, het miezerde nog wel een beetje, maar de stilte was oorverdovend na het lawaai van de storm. Daarom was het heel raar om opeens allerlei mensen in actie te horen komen. Emy moest toch plassen en ging kijken of er misschien schade was bij de buren. Het bleek geen schade te zijn, maar de campingmanagers waren iedereen aan het waarschuwen dat ons veld als eerste geëvacueerd zou worden. Door de regen was het meer namelijk opeens erg snel aan het stijgen, dit samen met de regen die uit de bergen naar beneden kwam, de verzadigde grond en de nieuwe voorspelde regen maakte het een "noodsituatie". 
Dus tja, voor ons zat er ook niets anders op, Martin werd ook uit bed getrommeld, we hebben snel onze korte broeken aangetrokken en zijn gaan pakken. Gelukkig zijn we redelijk goed getraind en hadden we allebei in gedachten tijdens de storm de noodscenarios al doorgenomen. Nu konden we zonder de paniek van storm en slagregen onze spullen in de auto pakken, wel nog steeds in het donker, maar hoofdlampjes zijn dan een zegen.

Onze tent stond wel een een laagje water, maar niet de 15 cm waar buurcaravans in stonden. We konden door onze  tot 10 centimeter redelijk goed met onze blote benen, zonder al te koud te worden.

Half vijf stonden we helemaal gepakt bij de receptie. We kregen drie overnachtingen terugbetaald en Emy kreeg een chocoladereep, door het gebrek aan slaap en de stress stond die ondertussen te trillen op haar benen.

Ze konden geen alternatieve accommodatie aanbieden, maar we werden verwezen naar de evacueringsopvang. Dit gebeurt in dit gebied regelmatig. In de sporthal werden we als nummers 125 en 126 geregistreerd. In de sporthal waren verder een heleboel kinderen opgevangen die op scoutingcamp in de omgeving waren. DIe vonden het allemaal reuze spannend, vooral toen ze als ontbijt chips en cola kregen. 

Wij zijn na ons kopje thee en koffie om een uur of half zeven, maar in de auto gaan zitten en zijn teruggereden naar het centrum om daar ons eigen plan te trekken. Verhuizen naar een andere camping leek ons niets, het weerbericht voor de komende dagen bleef hetzelfde en ook voor de woensdagavond was er weer een storm voorspeld.
Uiteindelijk hebben we besloten om te proberen onze thuisreis te vervroegen, maar moesten nog een paar uur wachten tot de telefoon van P&O weer opgenomen werd. 
Overboeken bleek geen probleem, gelukkig is het door de weeks niet zo vaak helemaal vol op de boot. Had het niet gekund, dan hadden we een Bed & Breakfast gezocht voor twee dagen. Maar we waren wel blij om nu naar huis te kunnen.  

We zijn weer even naar de camping gereden, om daar nog even te kijken hoe het water stond. Waar onze tent had gestaan stond nu inderdaad het meer, dat was meer dan een meter omhoog gekomen. Dan is het goed om te weten dat we rustig op konden pakken. Geen paniek, iedereen ging snel maar georganiseerd aan het werk vannacht. 

Daarna zijn we op weg gegaan naar Hull, onderweg nog steeds veel regen, en nu op de ferry, regent het nog steeds buiten. In Hull hebben we eerst boodschappen gedaan bij de Asda, gewoon wat kleine dingetjes die we graag uit Engeland hebben en wat lekkere dingen voor onderweg. 
Daarna zijn we naar Pet's at home gegaan, hier hebben ze vlooien en ontwormings spul wat we in Noorwegen moeilijker of alleen op recept kunnen krijgen.

Martin had vorige week al gezegd dat hij graag naar "the Deep" zou willen, het enige diepzee aquarium dat onder water ligt. Het was erg mooi. Helemaal gericht op evolutie theorie, dat was jammer, maar het aquarium gedeelte is prachtig. Indrukwekkend. Ondanks het feit dat iedereen in de omgeving naar het aquarium ging, omdat het regende, vielen de drommen mensen na de rij voor de kassa in het gebouw weg.

In een parkeergarage in Hull hebben we daarna de spullen uit de auto bij elkaar gevist die we op de ferry nodig zouden hebben. De auto is natuurlijk niet zo netjes ingepakt als normaal en snoeren van de laptop en koelbox lagen verspreid tussen onze electrakabel en kratjes achter in de auto, in plaats van dat we meteen wisten waar die zouden zijn. 

We hebben heerlijk gegeten bij  "Frankie and Bennys" een Amerikaans-Italiaans franchise restaurant net buiten het centrum. Op de WC hadden ze een cursus Italiaans voor beginners op de speakers staan, erg grappig. Dit was de meest uitgebreide maaltijd van de hele vakantie, we zaten dan ook propvol, maar het is ons gelukt om zelfs een toetje naar binnen te kunnen werken. 

Om zeven uur kwamen we bij de veerboot aan, we konden met ons reserveringsnummer en de paspoorten snel inchecken en stonden binnen tien minuten bij onze buitenhut op de negende etage. Even tijd om bij te komen van vandaag en we kijken ernaar uit om straks in ons bedje te kruipen.

 

Dinsdag 28 juli 2009 foto's

Bijna een week zonder internet, er zijn vast niet veel mensen die dat over ons willen geloven!! Maar we hebben het overleefd, en kunnen nu de schade weer inhalen.

Woensdagavond hebben we weer lekker gegeten bij The Engine Room, met een gedeeld toetje als afsluiting. Het toetje had ons al een aantal keer aangekeken vanaf de menukaart, maar nu kon het eindelijk!

Vorige week donderdag zijn we richting Yorkshire Moors gegaan. We hadden hier een mooie boscamping, Spiers House, het was daadwerkelijk midden in het bos, zonder stroom (voor ons dan, omdat er geen plekken met stroom meer waren) en geen internet verbinding, 90% van de tijd niet eens een netwerk voor de mobiel. Gelukkig wel een toiletgebouw, zij het op redelijke afstand van de tent. 

Het was een grote camping 165 plaatsen, vier grote tent velden zonder vaste plaatsen en nog een heel groot gedeelte voor plaatsen met electra. Zelfs tenten van Eurocamp stonden er. 
Op deze camping merkten we erg duidelijk dat de Engelsen door de recessie andere vakantie plannen maken. Veel onervaren campers, veel nieuwe tenten, met de bijkomende hilarische momenten (voor ons dan..) en veel jonge gezinnen met kinderen die duidelijk niet gewend zijn aan kamperen, maar ook ouders die niet weten wat ze moeten.

Gevolg voor ons, twee tenten bijna op onze lip, met twee gezinnen met kleine kinderen, een hoop geschreeuw, gejank, gezanik, en negatief gedoe naar de kinderen. Overdag vinden we dit niet zo erg, maar 's avonds, midden in de nacht en 's morgens vroeg is het wel erg irritant. We hebben duidelijk een hekel aan van die moderne democratische gezinnen, waar kindlief van 3 jaar alles zelf moet beslissen en daarna negatief commentaar van papa krijgt. Gelukkig waren er ook een hoop andersoortige gezinnen waar alles wel goed liep. 
Verder ontzettend veel honden hier, veel meer dan je in welk ander land ook tegen komt.

We staan er ook versteld over hoe weinig buitenlanders je met hun eigen auto hier tegenkomt, af en toe wat Nederlanders, soms een Belg of Duitser en zelden een auto van een andere nationaliteit.

Verder geen dames in het team van de camping, maar veel jonge knullen, waardoor de standaard van de hygiëne op de camping toch wat minder was dan op veel andere campings.

De camping lag mooi midden in het bos, maar daardoor ook veel knotjes, dus zelfs toen het eindelijk droog werd, konden we nog niet buiten zitten in de avond. Gelukkig heeft onze tent veel gaasramen, dus konden we goed binnenzitten.

Het weer was erg slecht op het moment dat we aankwamen, er was net een grote bui geweest, dus ook hier een zompig veld, maar we raken eraan gewend.

Donderdagavond hadden we geen zin meer om naar het dorp te rijden om een supermarkt te zoeken, maar de winkel had ook een klein winkeltje, daar hadden ze lokale worstjes, die gingen prima samen met nog een beetje tortellini dat we in de auto hadden.

Op vrijdag namen we de rugzak en de regenjassen mee naar York, een prachtig oud plaatsje, met veel oude kerken en gebouwen. Na een lang bezoek aan een Christelijke boekwinkel, waar we gelukkig de aankopen konden laten staan tot later in de middag, zijn we in een tearoom wat gaan drinken, met natuurlijk een stukje taart erbij. Martin is nog steeds niet gek op de Engelse koffie, maar de taarten zijn inmiddels helemaal goedgekeurd.

Tussen de middag maakten we een dienst mee in de York Minster, een prachtige oude kathedraal kerk, waar de aartsbisschop van York zijn zetel heeft. Verder door de kleine smalle straatjes gelopen, en op bezoek geweest bij een kattenwinkel, veel mokken, theedoeken en kaarten met katten erop en wat leuke catchets, maar niets wat ons aantrok.

Op de terugweg naar de park & ride moesten we nog de boeken ophalen bij de boekwinkel, en werden er nog wat andere boeken bijgekocht, gelukkig hebben we nog ruimte over in de auto.

Zaterdag hadden we een tochtje gepland langs de kust. Om daar te komen moesten we over de hogere gedeeltes van de Moors rijden, prachtige uitzichten over heidevlakten met schapen, met zicht tot de kust. Veel hellingen ook. Waar we in Noorwegen onder de indruk zijn van een helling van 11 procent, zien we ze hier regelmatig met 25% en zelfs met 33% (die laatste hebben we maar niet gedaan). Niet echt landschap om met een caravan te nemen, even je versnellingen naar beneden en hopen dat de afdaling niet te lang duurt voor de remmen.

Vlak voor Whitby kwamen we een mooi kerkje tegen in Lythe, prachtig oud, met een leuke tentoonstelling achter in de kerk over de geschiedenis van de kerk, en viking graven die ze hadden gevonden bij de kerk.

In Whitby hebben we de Abbey bezocht, nou ja de ruïne van de Abbey, ook hier prachtig bewaard gebleven muren en heel erg veel geschiedenis. Vanuit de Abbey was er uitzicht over Whitby, de zee en de hele omgeving. We hebben in de tearoom hier lekker gegeten, Martin een baguette met lokale worstjes en Emy een gepofte aardappel met tonijn. naast de Abbey, stond de nog in gebruik zijnde st Mary's parish church, hier hebben we ook een kijkje genomen naar de drie etages tellende preekstoel en de andere oude delen van de kerk.

Daarna reden we door naar Scarborough, 1 van de oudste badplaatsen in Engeland. We hebben heerlijk met onze voeten door de branding gelopen en genoten van de bedrijvigheid hier.

Op de terugweg kwamen we door een klein plaatsje en zagen een bordje met Turks-Grieks restaurant, hier hebben we Griekse Meze gegeten en een mixgrill, het restaurantje was net die week geopend, dus alles was nieuw, ook voor het personeel, maar wel gezellig.

Zondagochtend wilden we naar de dienst in de lokale kerk van Pickering, de kerk van St Paul & St Peter lag helemaal verstopt tussen diverse huizen, maar uiteindelijk vonden we hem. Een fijne dienst, met een verwelkomende gemeente en een toegankelijke dominee. Wel wat "high Church" maar dat doet geen kwaad.

Na de dienst wilden we naar een carbootsale, maar het zag er erg klein uit en de entree alleen was al 8£, dat gaven we liever aan andere dingen uit, dus we reden door naar Castle Howard, waar we voor nog iets meer geld een prachtig kasteel met tuinen konden bekijken, Ook hier hebben we eerst de tearoom opgezocht om te eten, heerlijke Roast Chicken voor Martin en een vegetarisch gerecht, geitenkaas in filodeeg, met cranberries en hazelnoten voor Emy. Heerlijk en bijzonder in het oude huis, met uitzicht op de tuinen.

Op de terugweg zagen we dat de lokale supermarkt nog open was en deden we binnen tien minuten boodschappen. Het was weer pasta voor avondeten, jammer genoeg viel die wat tegen, maar met wat mosterd wordt het meeste wel wat pittiger.

Maandagochtend was het gelukkig weer even droog, lang genoeg om de tent redelijk droog in te pakken. Het is nu al dagen buienweer geweest. De nachten in het bos waren ook erg koud. maar met wat wollen ondergoed is zelfs de koudste (engelse zomer) nacht goed door te komen.

Met alle spullen weer in de auto begonnen we aan onze tocht door de Yorkshire Moors, Dales en Lake District. Een lange tocht, over smalle bochtige wegen. Martin reed het grootste gedeelte, maar op een gegeven moment werden alle bochten toch te veel voor Emy, dus heeft zij verder gereden, om te zorgen dat de reisziekte niet al te erg werd.

Aan het einde van de middag kwamen we aan op een erg natte camping in Keswick. Eigenlijk hadden we een andere camping gereserveerd, maar daar konden we geen electra krijgen, nu was er een afzegging hier en konden we hier terecht. Vorig jaar stonden we ook op deze camping, direct aan het meer van Keswick. We kregen een redelijk droog plekje, temidden van allerlei plassen. Ons grondzeil heeft tot nu toe 1 gaatje, de rest is droog. Van de camping hebben we twee grote houten platen gekregen om in ieder geval de laatste passen voor de tent op een droog oppervlak te kunnen doen.   

We beginnen nu wel gerimpelde voeten te krijgen van het continue natte voeten hebben. Het is makkelijker om met je slippers door het water te lopen en je voeten af te drogen, dan elke keer natte schoenen en sokken te moeten drogen, tijdens het lokale heen en weer geloop op de camping.

Maandagmiddag hebben we na het tent opzetten boodschappen gedaan bij de lokale winkel, op loopafstand, daarna heerlijk gegeten, Lam Rogan Josh, iets wat we zelf ook thuis in de slowcooker willen maken.
Na het eten zijn we naar de Keswick Convention avond bijeenkomst gegaan, een fijne verzameling met een paar duizend mensen. Goede muziek met Stuart Townend en Phatfish/Lou Fellingham. Ook de spreker was erg goed, hij sprak over het geloof van Abraham. Hoe Abraham in geloof zijn land verliet, in geloof in een tent woonde in een vreemd land (God houdt van tentkampeerders!!!) en in geloof zelfs in onmogelijke dingen geloofde en dingen deed voor God, wel met vragen aan God, maar in geloof toch gehoorzamend, en dan hoe wij hiervan kunnen leren.

Het werd verder weer een natte nacht buiten de tent, maar fijn en droog in de tent. Nu is het dinsdagochtend, zit de eerste was in de machine en wachten we tot die klaar is.

 

 

Woensdag 22 juli 2009 foto's

Zondagavond zijn we voor het internet op zoek gegaan naar een pub in het plaatje Leek, op de camping lukte het niet om op het internet te komen. Omdat het al de hele dag zulk vies regenweer was, hadden we ook geen zin om in de regen te koken, het was echt stromende regen, en dan eten we liever op een lekkere warme droge plek. The Engine Room was zo'n plek, een moderne pub met als een van de enige plekken een keuken die na 8 uur 's avonds nog open was. We hebben heerlijk gegeten en later ook rustig alles op internet kunnen laden.

Maandagochtend werden we wakker met een onzeker zonnetje, maar hij kwam uiteindelijk nog redelijk door, en we mochten er de hele dag regelmatig van genieten. Omdat dit de enige bijna helemaal mooie dag was deze week, wilden we die gebruiken om het Peak District goed te bekijken. Het is hier prachtig, mooie ronde heuvels, veel steile hellingen in de wegen, maar ook vaak mooi uitzichten kilometers ver. Op de foto's is vast wel te zien wat we bedoelen. In deze omgeving komen we ook regelmatig bordjes tegen van hellingen van 20 %, die zijn dat dan ook, niet altijd zo geschikt voor vrachtwagens, maar onze Scenic doet het prima.

Het mooiste uitzicht hadden we vandaag bij Crick, bij een monument ter nagedachtenis aan de gevallenen van twee grote regimenten uit deze omgeving. Hier stonden we zo hoog dat we over 8 counties konden uitkijken, prachtig.

In Leek hebben we weer boodschappen gedaan, voordat we aan het einde van de middag weer bij de tent aankwamen. Er waren ook nieuwe buren, een gezin met 3 kleine kinderen en een hond. Grappig om de avonturen van dit gezin te volgen. Eerst papa die al diverse keren met het middelste kereltje naar de WC moest rennen, omdat hij het anders niet haalde, waarschijnlijk is dit precies in de periode van zindelijk worden voor dit jochie. Verder lukte het om de auto op slot te krijgen, met de sleutel erin. Met wat hulp van de wegenwacht was dit probleempje na een paar uur opgelost, maar papa was wel wat boos op de kinderen. 
Daarna lukte het hen om de auto zover te krijgen dat het alarm op hoog niveau afging, piepen, toeteren, het hele spectakel, nu begon moeders ook mee te stressen,  uiteindelijk is het hen gelukt om dit na een half uur of zo weer stil te krijgen. Waarschijnlijk was de accu leeg en kon het alarm niet meer afgezet worden. We zijn altijd maar blij dat het ons niet overkomt.

Nadat we onze kip in zuur-zoete saus op hadden gegeten, zijn we weer naar Leek gereden, gisteren hadden we namelijk geen ruimte meer voor een toetje, maar Martin had wel de sticky toffee pudding daar gezien, dus daar gingen we vanavond naar toe.

Maandag kregen we ook een email van onze katten-oppassers, we hadden opeens allebei nachtmerries dat ze niet op waren komen dagen.. maar gelukkig zijn ze er gewoon, gaat het prima met de katten en hebben ze het zelf goed naar de zin in huis. We hadden wel een SMSje gestuurd, en zij terug naar ons, maar omdat we zo vaak van netwerk wisselen, kwam deze niet goed aan. 

Verder genieten we ook van het feit dat we geen afspraken hebben, we doen onze middagdutjes en hebben af en toe een langzaam-aan-dag.

Dinsdagochtend zijn we op tijd vertrokken richting Liverpool, het is nog een behoorlijk stuk rijden, maar het gaat eigenlijk best snel. We verdelen het rijden tijdens de vakantie. Martin rijd nog steeds het meeste, maar dat is omdat hij zich gaat vervelen op de passagiersstoel, en dat is niet leuk, dan kan hij beter rijden. Emy is nog wat onzeker op de Engelse autowegen, inhalen is dan opeens een stuk lastiger. Maar op de landwegen gaat het bij allebei prima. We helpen elkaar soms als het nodig is met de juiste aanwijzingen, korte bocht naar rechts, lange bocht naar links, maar eigenlijk hebben we behalve voorsorteren nog nooit fout gereden, dat hopen we zo te houden.

In Liverpool wilden we eerst op zoek naar het Liverpool FC stadion, maar dat was goed verstopt en uiteindelijk kwamen we eerst in de binnenstad aan. We hebben daar onze culturele activiteiten weer uitgevoerd, we zijn namelijk naar de Beatles experience geweest, een mooie tentoonstelling, met veel vertellingen op de koptelefoon over de Beatles. Erg interessant, iedereen kent de Beatles, kent de liedjes, maar er is veel interessant over hoe ze bekend zijn geworden wat we niet wisten. 
Later in de middag maakten we nog een poging om het stadion te vinden, dit keer lukte het wel, met behulp van een routebeschrijving van de informatie en de bordjes die we nu wel zagen waren we er vrij snel. Jammer genoeg was de stadiontour al helemaal volgeboekt, maar het museum was ook erg interessant. Liverpool is een grote hoogspelend elftal en dan herken je vaak wel wat namen. Er speelt op dit moment 1 Nederland, Dirk Kuyt, en John-Arne Riise uit Noorwegen heeft er tot niet al te lang geleden ook gespeeld.

Op de terugweg vanuit Liverpool zagen we op de terugweg nog de gevolgen van een ernstig ongeluk, een auto helemaal vast onder een vrachtwagen, er waren veel hulpdiensten bij en we hopen dat de bestuurder van de auto het heeft overleefd, maar het zag er niet goed uit. Het zorgt er voor dat we ons realiseren dat het ook gevaarlijk kan zijn op de snelweg, meestal door het slechte rijgedrag van anderen. Vooral vrachtwagenchauffeurs zijn daar makkelijk de dupe van. We hebben al heel wat staaltjes gevaarlijk weggedrag gezien hier in Engeland. 

In Leek vonden we een nieuwe Supermarkt, Morrisons, net wat uitgebreider dan de Coop waar we de laatste dagen boodschappen hadden gedaan, dus weer even heerlijk rondwandelen voor Emy. We zochten weer een lekker avondmaaltijdje uit, Tagliatelli met Ham en champignons, heerlijk.
Het weer was ondertussen weer terug naar af, op de camping moesten we weer voorzichtig lopen op het gras, anders spetterde de modder je weer om de oren, of was er het gevaar om uit te glijden en helemaal in de modder terecht te komen. 
We hebben nu voor het eerst in onze campingcarriere in de tent gekookt, alle raampjes open geritst en voorzichtig aan met dingen eromheen. Buiten zitten was even geen optie. 

Woensdagochtend werden we weer wakker van een lekker zonnetje, maar buiten bleek het weer een zeer waterig zonnetje te zijn, dat al snel het onderspit moest delven van de grijze regenwolken. Onder de tent horen we de klei nog steeds slurpende geluiden maken, dus we vragen ons af wat we daar morgen bij het afbreken tegenkomen. We hopen in ieder geval op een droge nacht, zodat de tent zelf in ieder geval droog ingepakt kan worden. 

De grote wegen zijn in dit gedeelte van Engeland vermomd als landweggetjes, dus om in de grote stad te komen, moet je vaak een heel stuk door dorpen en landelijke gebieden op smalle bochtige wegen. Vandaag wilden we een omweg maken naar Manchester om daar voor Kristina, de dochter van Peter en Nicole, een nieuw manchester United t-shirt te kopen. We verdwaalden (natuurlijk) weer, doordat we weer een bord gemist hadden, het lijkt een eindeloos sprookje te worden, de problemen die we hebben met borden die niet te zien zijn door ervoor hangende bomen (probleem met regen, die takken worden zo zwaar), met elke herhaling van de afslag lijken te veranderen, of gewoon verdwenen zijn. maar goed, samen komen we er elke keer wel uit.  
We beginnen wel steeds meer te realiseren dat een navigatie systeem in de steden wel een uitkomst zou bieden. Maar goed op deze manier kom je wel in veel achterbuurten terecht en zien we dat het met Engeland in deze recessie erg slecht gaat. Er staan veel huizen te koop of te huur, maar ook veel winkels moeten hun deuren sluiten, dat zie je vooral op de winkelstraten in deze buurten erg sterk.

Nadat we in het stadion waren geweest zijn we nog even naar het supergrote winkelcentrum in de buurt geweest, maar eigenlijk was het te groot voor ons, en bijna alleen maar zaken die je overal vind, beetje zelfde probleem als we in Ålesund hebben in de StorMoa. 
Na een lekkere lunch bij TGI Fridays zijn we maar teruggegaan naar de auto.

Het volgende doel vandaag was het Ezeltjesdorp, een ezelopvang hier midden in het Peak district. De Ezeltjes waren lekker allemaal buiten, dus wij met onze wandelschoenen door de klei gebaggerd achter op het veld. Daar stonden de Ezeltjes hoor, met zijn allen schuilend voor de regen onder de bomen. Mooie beesten, maar niet het meest sociaal. Het kan zijn dat ze gewoon moe waren, want voor ons waren er twee groepen van de kinderopvang langs geweest, en wie weet hoe druk die al waren geweest!

Hierna reden we weer door het prachtige Peak landschap terug naar Leek. Even boodschappen doen en daarna lekker in de tent even bijkomen. Martin is helemaal in vakantie modus, hij weet niet meer welke dag het is, wanneer we naar een andere plaats zouden verkassen en ook bij de luchtpomp voor de autobanden is het goed dat Emy wel even helemaal wakker is, anders zaten we nu op half lucht. De Engelsen werken met psi en wij zijn gewend aan bar, dus even opletten. 

Vanavond gaan we nog even eten bij de Engine Room en hopen dan dit weblog op te kunnen laden. Morgen vertrekken we richting Yorkshire en maandag richting Lake District.

 

 

Zondag 19 juli 2009 foto's

Heerlijk vakantie, lekker ontspannen, mooie dingen zien, we hebben het weer helemaal naar onze zin!

We zijn nu een weekje op vakantie en hebben het goed hier in Engeland.

Het verblijf in Sevenoaks was leuk, maar ook best inspannend, alle avonden werd het laat, soms zelfs zo laat dat de auto niet meer de camping op mocht. Maar het was wel heel leuk. Het is nu 17 jaar geleden dat Emy in Sevenoaks woonde, maar ze kent er nog steeds veel mensen. 

Woensdag hebben we rustig Sevenoaks bekeken, gewandeld door het centrum boodschappen gedaan bij de superstore en Martin een stukje van de omgeving laten zien.
's Avonds hadden we met Charles afgesproken, de man van het gezin waar Emy gewerkt heeft, ze zijn pas sinds mei uit elkaar, dus het is nog wat onwennig voor hem om alleen gasten te ontvangen, maar uiteindelijk erg gezellig. De stroopwafels en onderzetters met trollen worden door iedereen met open armen ontvangen. Charles woont heel mooi buiten Sevenoaks in de bossen. Ook deze keer weer erg laat, de auto mag weer voor de poort blijven staan.

Donderdagochtend hebben we nog een rondje door de omgeving gereden, naar alle grote huizen gekeken die overal te vinden zijn. Sevenoaks is een forenzenstad voor de erg rijken, dus veel grote en dure huizen. We hadden voor de lunch een afspraak met Anne, een vriendin waar Emy in de Sevenoaks-tijd, maar ook daarna veel contact mee had. Heel gezellig, Anne heeft twee kleine kinderen, James en Agnes, allebei erg sociaal en we mochten dan ook al snel meespelen.
Na de lunch zijn we naar Hever Castle gegaan, een kasteel met veel tuinen en een goed onderhouden interieur in het kasteel. Mooie schilderijen gezien en weer geprobeerd om onze geschiedenis van Henry de VIII op te halen. Dit was namelijk het kasteel van zijn 2de vrouw Anne Boleijn.

Onze zoektocht naar een supermarkt op weg terug naar de camping liep op niets uit, maar we besloten dat na de lunch bij Anne, we het ook wel af konden met een blik tomatensoep, dat we van Saskia gekregen hadden in Nederland.

Na het eten zijn we toch nog maar even naar de Superstore aan de andere kant van Sevenoaks gereden, want we moesten toch brood voor de volgende ochtend hebben. 
Op de terugweg hebben we nog een bezoekje gebracht bij Tim en zijn moeder Jo, erg gezellig, bijna weer net als vroeger, maar nu met Martin er bij.

Ondertussen begon het te regenen, donderen en bliksemen en was het wel lekker om beschut in een huis te zitten. De bui duurde nog een groot gedeelte van de nacht voort, maar we hebben toch redelijk kunnen slapen.

Vrijdagochtend konden we tussen de buien door, de tent nog redelijk droog inpakken. We wilden nog even afscheid nemen bij Caroline en Lucinda voor we wegreden, maar dat liep uit op een praatje van 2 uur.

Daarna ging de rit richting M25, de rondweg rond London, Emy sliep weer en werd pas wakker midden in de file op de M25, wel zo gezellig voor Martin om daar even wakker gezelschap te hebben. We moesten richting Cheltenham, want onze camping lag daar een stukje ten Noorden van. Onderweg hadden we weer een boel buien, op de snel weg niet zo erg, maar op de typische Engelse smalle bochtige wegen is dat wat anders. Onderweg zijn we weer bij een grote supermarkt gestopt om ons avondeten uit te zoeken en een broodje voor tussen de middag te halen.
Rond een uur of 5 kwamen we aan op de camping, Brooklands Farm, Alderton nabij Winchcombe in Gloucestershire, ook nu weer een goed georganiseerde camping van de Engelse Camping and Caravanning Club. Ondanks de regen werden we door 1 van de medewerkers naar onze plek gewezen.
Gelukkig werd het net even droog, zodat we de tent op konden zetten en daarna eten konden gaan maken. We hadden weer een heerlijke Indiase opwarm maaltijd gevonden in de supermarkt, dus genieten.

We waren allebei erg moe na een lange dag rijden door de regen, dus voor half tien lagen we al op bed. Gezien het feit dat we de volgende ochtend pas rond 8 uur opstonden waren we er wel aan toe.

Zaterdagochtend gingen we naar Oxford, anderhalf uur rijden vanaf de camping. Eigenlijk wilden we dichterbij staan, maar die twee campings waren allebei vol dit weekend. Grappig op deze camping is, dat we de enige buitenlanders hier zijn. Terwijl in Sevenoaks toch we de helft buitenlanders waren, als het niet meer was.

In Oxford hebben we de auto op een Park and Ride gezet, gratis parkeren en goedkoop met de bus naar het centrum waar het met de auto geen doorkomen is. Met de bus konden we zo het centrum in rijden, een dubbeldekkerbus, dus we hebben gezellig bovenin gezeten. 
In Oxford bleek het Graduation day te zijn, dus we zagen veel studenten met de typische zwarte kappen en mutsjes rondlopen, maar daardoor waren ook veel gebouwen gesloten voor het publiek. 
Het was best lekker weer, dus het was lekker om gewoon door Oxford te wandelen. Er staan veel oude historische gebouwen en doordat er zoveel universiteiten zijn hangt er een speciale sfeer. Maar er waren ook massa's toeristen die met busladingen tegelijk door Oxford heen geloodst werden. We vonden een leuk restaurantje waar we geluncht hebben, een grilschoteltje met brood om te delen, heerlijk!
Martin vond ook nog een mooi t-shirt, Oxford, England staat er op en niet zoals de meesten met university of Oxford.

Na een paar uur oude gebouwen zien en winkelen hielden we het voor gezien en namen we de bus terug naar de parkeerplaats. Dit keer zaten we weer boven, maar nu helemaal voorin.

Op de terugweg naar de camping kwamen we langs het plaatsje Burford, een schattig typisch plaatsje van de Cotswolds, met veel oude huizen van gele steen. We hebben nog een mooi bordje voor het huis gekocht en een lekker ijsje. Voor ons avondeten vonden we weer een Sainsbury's in Cheltenham, heerlijke dingen. We hebben vrienden in Cheltenham nog proberen te bereiken, maar ze namen de telefoon niet op, dus hadden we een lekkere vroege avond op de camping. 

We aten deze keer kip in een zoetzure saus met gebakken rijst, een soort nasi zonder de kruiden. Ook de toetjes blijven lekker. Voor de zaterdagavond hadden we er ook nog wat lekker chipjes bij.

Om 7 uur ging de wekker op zondagochtend. We moesten redelijk op tijd opstaan en inpakken, omdat we naar de kerk wilden bij vrienden in Barford, Warwickshire en de kerk daar al om half tien begon. 
Het ging prima met inpakken en om 2 minuten voor half tien liepen we de kerk binnen. Chris speelde orgel en zat wat verstopt, maar Alex zagen we meteen toen ze met het koor binnenkwam. Het was een fijne typische Anglicaanse dienst, dus we voelden ons goed thuis.

Na de dienst zijn we bij Alex en Chris een kopje koffie gaan drinken en hebben we fijn bijgepraat. Zij moesten rond twaalf uur weg om bij een bruiloft te zingen, dus moesten wij ook weer verder.

We zijn vlak bij in het plaatsje Warwick weer gestopt, hier hebben we een kijkje genomen in het pittoreque stadje, met de typische huizen van deze omgeving, erg leuk.

We konden in de kerk kijken, waar er een prachtige kinderhoek was ingericht met veel knuffelbeesten, misschien een idee voor meerdere kerken?

Het weer sloeg op weg naar het noorden weer om en vanaf Stoke-on-Trent was het alleen maar vies regen weer. Harde en zachte buien, maar veel regen. Op de camping in Leek mochten we mee helpen kiezen voor onze plek, vanwege de regen was het hier overal drassig. Uiteindelijk staat de tent nu dwars op de plek, met redelijke plekken om de tent in en uit te gaan.

Op de camping hebben we geen WIFI, dus we moeten maar op zoek naar een pub of zo om alles op internet te zetten.
Maar eerst moet Martin even een slaapje doen.

 

 

 

 

Woensdag 15 juli 2009

Zaterdagochtend kwamen we nog even lekker in de vakantiestress te zitten.
Martin zou even de auto door de wasstraat halen bij de Statoil en dat ging niet helemaal zoals verwacht. Wel kwam de auto er zonder vuil uit, maar ook zonder antenne. Er zijn natuurlijk geen garages open in Noorwegen op zaterdag, dus moest er een alternatieve oplossing gevonden worden. Martin heeft uiteindelijk de onderdelen met twee componenten lijm weer aan elkaar weten te zetten en daarna alles weer op en in de auto vastgezet. Al met al koste dat wel een groot deel van de zaterdag, waar we eigenlijk andere dingen gepland hadden. Maar goed de andere dingen werden ietsje later gedaan.

Zondagochtend vertrokken we om 4 minuten over 5, eigenlijk een uurtje eerder dan gepland, maar ja, als alles op orde is, dan kan je moeilijk zitten wachten tot het tijd is om te vertrekken. 
Theo en Meintje zijn als het goed is later op zondag aangekomen, wij kwamen Lillehammer, waar zij logeerden al voor negen uur voorbij, dus we hebben ook niet kunnen zwaaien.

Het rijden hebben we weer redelijk verdeeld. Emy begint de dag meestal achter het stuur, en Martin neemt het over tegen de tijd dat hij zich begint te vervelen op de passagiersstoel, of wanneer Emy moe is.

We reden rond de lunch de grens over naar Zweden. Daar moest natuurlijk wel even getankt worden, want het is daar goedkoper dan in Noorwegen. Om kwart voor vijf 's middags stonden we al in de wachtrij voor de veerboot naar Denemarken. Ons plan was om op de zondag zo ver mogelijk te rijden, zodat we het de volgende dag rustiger aan konden doen.
We kwamen tot Rødby, dus vlak bij de veerboot naar Duitsland. Best goed vonden we zelf. Rond half acht konden we daar de tent op gaan zetten, toen waren we allebei het rijden ook wel zat. Onderweg waren we nog even bij een tankstation in Denemarken gestopt om een pølser te eten, en bij de tent hebben we lekker tortellini gegeten.Zoiets smaakt toch altijd beter op de camping.

De camping was op zich wel mooi, alleen er was een verbouwing van het toiletgebouw, en de vervangende toiletten waren niet zo fantastisch. Maar voor 1 nachtje prima te doen.
Het regende heel hard in de nacht, dus we moesten het 's morgens rustig aan doen, zodat de tent nog even goed kon drogen. We zijn toen maar even naar een supermarkt in het dorp gereden om daar boodschapjes te doen. Deense makreelsalade, wat dropjes voor Martin, Remoulade, typische dingen die je vaak alleen maar in Denemarken kan kopen.

Rond 10 uur was de tent droog en in de auto, we zijn toen naar de haven gereden en konden net niet meer met de boot van 10.45 mee. dus het werd die van 11.15 uur, 12 uur in Puttgarden.
In Duitsland ging het rijden lekker vlot aan, totdat we in een baustelle kwamen van 92,5 km, elke keer van drie banen naar 2 smalle banen met langzaam rijden, erg vermoeiend rijden, omdat je tussen de vrachtwagens en de middenberm (lees beton) rijdt.

Uiteindelijk kwamen we net voor 7 uur bij Bas en Saskia in Oeffelt aanrijden. Hier kregen we een warm welkom en hebben we tot laat in de avond in de tuin gezeten. Ze verwenden ons met een heerlijke maaltijd van de frituur, speciaal op ons verzoek. 

Dinsdag morgen (14/7) reden we om 9 uur weer bij hen de straat uit, richting Eindhoven. We hadden in onze planning een Albert Heijn XL meegenomen, en die vonden we in Eindhoven, echt een hele grote winkel, met een superassortiment. Het enige dat we misten was het postkantoor, daar moesten we later nog naar op zoek. Met alle sluitende postkantoren was het nog een hele zoektocht, uiteindelijk vonden we er eentje op de koningshof, een winkelcentrum net buiten Eindhoven. We hadden geen kleingeld in euro's, dus bleef Emy bij de auto in een betaald-parkeren-zone. De parkeerwacht was het hier niet mee eens, dus Emy is maar een rondje gaan rijden, Martin kwam gelukkig al snel terug van het postkantoor.

Hierna ging de reis snel door naar Belgie en Frankrijk. We hadden de veerboot van 16 uur geboekt in Duinkerken. We hadden onderweg verder geen vertraging, dus konden we lekker een plekje zoeken om te lunchen aan de Belgische snelweg.
De overtocht duurde 2 uur, op een heerlijke rustige zee, dus Emy had geen last van zeeziekte.

Om iets over 17 uur Engelse tijd kwamen we dan weer op vast land. Vanuit  de drukte in Dover reden we de snelweg op, ook hier avondspits, maar gelukkig geen files onze kant op. Half zeven waren we op de camping, in de motregen de tent opgezet en net voor de grote regenbui konden we op bezoek bij Caroline, de vroegere "au-pair-baas" van Emy. 
Caroline is niet veranderd, nog steeds even chaotisch en nog steeds te laat. Maar het was wel gezellig. Phillida en Lucinda de jongste twee kinderen van 10 en 13 waren thuis. Zowel Victoria als Douglas waren nog niet thuis van vakantie en studie. 
Na het eten werden we meegenomen naar een homegroup, een soort bijbelstudie groep, het was de laatste keer van het seizoen en dan is het altijd een beetje anders. De mensen bij wie het gehouden werd kende Emy, Katie had bij haar op de jongerengroep gezeten toen ze hier woonde in 1992. Ook een aantal anderen waren bekend. Grappig dat er eigenlijk zo weinig veranderd.

Net voor 11 uur, dus net voor de slagboom dicht ging waren we weer op de camping. We moeten er aan wennen dat het hier vroeg donker wordt. 11 uur is het al heel erg donker. Om dan nog in de auto op zoek te gaan naar een brillekoker en telefoon is wat lastig. 

Nu is het woensdag ochtend 15/7, Martin ligt nog een beetje te dommelen in bed en Emy zit met laptop op schoot te schrijven. We hebben hier electra op de camping, voor de koelbox en het laden van de telefoons en de laptop, best handig. 
Vannacht heeft het weer hard geregend en ook vanochtend zijn er al diverse buien langsgekomen. Volgens het weer bericht zou het vandaag en morgen verder redelijk droog moeten blijven.

We gaan straks lekker Sevenoaks in, kijken wat er allemaal nog hetzelfde is, en wat er veranderd is.

 

 

Zaterdag 11 juli 2009 Foto's

Pff de laatste werkweek zit er week op voor ons allebei, eigenlijk ging te tijd best langzaam deze week, net alsof de dagen niet voorbij willen gaan, maar als je dan wat wilt doen, dan zijn ze voorbij gevlogen en is net weer niet gelukt om te doen wat je wil.

Even terug kijken naar de afgelopen week.

Op zaterdag hebben we een ouderwetse lekker rustig aan dag gehad, daar waren we allemaal wel aan toe. In de loop van de ochtend zijn we nog even naar het centrum geweest, er lag weer een grote cruiseboot, jammer genoeg niet aan de kade, maar Liesbeth kon toch zien hoe groot sommige boten waren die het dorp bezoeken en hoeveel mensen er dan rondlopen.

Zaterdagavond hadden we een barbecue gepland. Het eerste eten lag op de gril en opeens hoorden we "plof" en het gas was op. Martin had net een biertje gehad, dus Emy mocht mee als chauffeur. Eerst naar de Esso, gas op, Statoil, gas op, Shell gas op, daarna onze laatste mogelijkheid, de camping! De vakantie kracht zag water branden toen we het over gas hadden, maar werd uiteindelijk toch overgehaald om de eigenaresse te bellen die boodschappen was doen. Ja ze hadden gas, maar dan moesten we wel een kwartiertje wachten. Niet erg, laat gas is beter dan helemaal geen gas.
Hierna konden we weer heerlijk genieten van onze barbecue.

Zondag werd het een ritje naar Ålesund, nadat we ook weer rustig waren opgestaan reden we naar het Sunnmøre museum, het openluchtmuseum van de regio. We hebben in het haventje onze boterhammen opgegeten en genoten van het lekkere weer. Gelukkig niet zo heel erg warm meer, maar nog wel een zonnetje er regelmatig tussendoor.

In het museum staan oude boerderijen, schuren, stallen, maar ook een oude school, veel huizen uit de 17 , 18, maar ook 19 en 20ste eeuw. Veel huizen waren open en dan kon je binnenkijken. Ook de oude boten waren imponerend, zeker als je weet dat ze er mee op open zee vaarden en in de oorlog zelfs mee naar de Shetlandeilanden om het verzet te organiseren.

Nadat we het museum helemaal doorgewandeld waren zijn we naar Aksla gereden, de berg waar je uitzicht hebt over de hele stad, en een groot deel zee. Het was prachtig weer, dus ook mooi uitzicht.
Op de terugweg hebben we weer heerlijk gegeten op het Ørskogfjellet.

Maandagochtend moesten we allebei werken, maar Martin was rond 10 uur weer thuis en Emy moest 's middags naar Molde, dus Liesbeth en Martin gingen ook mee.
Terwijl Emy haar eigen dingen deed, gingen Martin en Liesbeth naar het uitzichtpunt over Molde, om alle Alpen van het Romsdal te bekijken. Daarna hebben we alle drie nog wat boodschappen gedaan.

Dinsdagochtend was Martin al weer vroeg verdwenen naar het werk en bracht Emy Liesbeth naar het station, voor haar thuisreis. Daarna was het weer een kantoordag voor Emy.

De rest van de week bestond uit werken en dingen voorbereiden voor de vakantie. Heerlijk om de tent weer te kunnen pakken, de kratjes met alle spullen die we nodig hebben en heerlijk af te tellen naar de vakantie.

Theo en Meintje komen het schip besturen, net als vorig jaar, we hopen dat zij het samen met Tycho en Djé-ling weer fijn hebben in huis. De katten hebben we flink toegesproken dat ze zich rustig moeten houden en zich moeten gedragen. Vooral Siri heeft een preek gehad over het feit dat het aanvallen van haar dochters niet zulk vriendelijk gedrag is, maar goed, Eva en Abeltje kunnen zich ook goed verweren.
Verder hebben we een paar keer de borstel over de poezen heen gegooid, want met dit warme weer hebben ze plotseling veel te veel haar en laten ze overal weer plukken achter.

Onze oppassers hebben geluk, de ripsbes is al goed rood (vorig jaar pas een maand later), de framboos achter de compostbak begint ook leven te vertonen en overal in het bos kan je al bosbessen vinden.

Het is lekker om je huis achter te kunnen laten in goede handen!

Vandaag nog even goed in huis aan de gang en dan is het huis klaar voor onze oppassers en wij zijn klaar voor de vakantie!!

Het weer is deze week weer omgedraaid, van tropische temperaturen zijn we naar een 12 tot 18 graden gegaan, veel mist van zee en een paar regen dagen. Maar het lijkt erop dat het in meerdere delen van Europa zo is.

We gaan weer een vakantieweblog bijhouden, we weten niet hoe regelmatig het wordt, maar je zal het hier kunnen vinden!

 

 

 

 

 

NIEUWE BERICHTEN vanaf 01.01.2010

OUDERE BERICHTEN 01.01.2009/04.07.2009 ARCHIEF

OUDERE BERICHTEN 01.07.2008/31.12.2008 ARCHIEF

OUDERE BERICHTEN 01.01.2008/31.05.2008 ARCHIEF

OUDERE BERICHTEN 01.06.2007/29.12.2007 ARCHIEF

OUDERE BERICHTEN 30.12.2006/01.06.2007 ARCHIEF

OUDERE BERICHTEN 15.07.2006/30.12.2006 ARCHIEF

OUDERE BERICHTEN 28.12.2005/15.07.2006 ARCHIEF

OUDERE BERICHTEN 02.03.2004/28.12.2005 ARCHIEF

 

© Benjamins 2009